اسامی شهدای دفاع مقدس ( ع )

تبرک در سال 1332 در شهرستان اردبيل در آغوش گرم و خسته پدر جاي گرفت. کودکي مهربان که با تولدش شور و نشاطي به خانواده بخشيد و در سايه محبت آنها پرورش يافت. سالها گذشت و تبرک بنا بر سنت رسول اکرم (ص) ازدواج کرد و صاحبت دو فرزند شد. علائي سرانجام در منطقه نازي آباد در هنگام حمله موشکي رژيم بعثي در تاريخ 29/1/1367 در سن 35 سالگي عاشقانه به خانه دوست پرکشيد.

منبع:كتاب آيينه و شقايق جلد 1 صفحه 130

سال 1342 در روستاي طاهرآباد کاشان ديده به جهان هستي گشود. از همان دوران کودکي صفا و صميميت از چهره‌اش نمايان بود. آموختن علم را در سنّ 7 سالگي آغاز کرد. تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را به پايان رساند و هم‌گام با آن به فعاليت‌هاي اسلامي و علمي خود ادامه داد.
احمد بعد از پيروزي انقلاب در مهرماه سال 1360 به سيستان و بلوچستان رفت و در طي چهار سال حضور مداوم در آن خطه‌ي مستضعف، با خدمات شايان و ارزنده و هم‌چنين با حسن برخورد و گشاده‌رويي مسئولين مردم بومي آن ديار را شيفته‌ي خود ساخت. در بهمن‌ماه سال 1361 زماني که در ايرانشهر بود، خبر اسارت برادرش محمود توسط بعثيان را شنيد و تصميم گرفت در سه جبهه‌ي سنگر علم و دانش، جبهه‌ي سيستان و بلوچستان و در ميدان نبرد با صداميان به مبارزه بپردازد.
عظيمي در عمليات والفجر 3 و والفجر 4 به شدت مجروح شد، مدت زيادي در بيمارستان بستري گشت. در سال 1364 وارد دانشگاه شد و در رشته‌ي الهيات دانشگاه تهران به تحصيل پرداخت. اين رادمرد عرصه‌ي ايثار درسنّ 23 سالگي در روز چهاردهم اسفندماه سال 1365 در حالي‌که فقط دو هفته از عزيمتش به عنوان مبلغ به لشکر ثارالله (ع) گذشته بود، در ادامه‌ي عمليات تکميلي کربلاي 5 درشلمچه بر اثر اصابت گلوله به درجه‌ي رفيع شهادت نائل آمد.
مزار پاکش در گلزار شهداي طاهرآباد قرار دارد.

منبع:مطالب ارسالي از دانشگاه تهران  

عباس علاف‌چي در تاريخ 18/7/1344 در شهرستان همدان پا به عرصه هستي گذاشت. تحصيلات اوليه را در زادگاه خود با موفقيت به پايان رساند. در آزمون سراسري سال 1363 دانشگاه‌ها شرکت کرد که از رشته ي «ساخت و توليد» دانشگاه تبريز پذيرفته شد. انقلاب اسلامي زماني اتفاق افتاد که وي نوجواني يازده ساله بود و چون به علت کمي سن نتوانسته بود در ايجاد انقلاب نقش فعالي داشته باشد، سعي کرد براي حفظ و دفاع از ارزشهاي آن تا پاي جان بايستد.
فعاليت در اين راستا انجام داده و در کنار آن وظيفه‌ي اصلي خود يعني درس خواندن و مطالعه‌ي کتابهاي مفيد را پيگيري مي‌نمود.
با شروع جنگ تحميلي، نتوانست به اين فعاليت‌ها بسنده کند، لذا گه‌گاهي آن‌ها را تعطيل کرده و به جبهه اعزام مي‌گرديد. در جبهه هم از درس و کتاب غافل نبود و همزمان در دو جبهه مي‌جنگيد. با ورود به دانشگاه در سال 1363 تلاش در اين دو سنگر به طور متناوب ادامه يافت.
هر زمان که به حضورش در ميادين نبرد احساس نياز مي‌شد بي‌درنگ خود را به منطقه مي‌رساند که در آخرين اعزام به تاريخ 8/12/1365 در عمليات غرورآفرين «کربلاي پنج» در منطقه‌ي «شلمچه» در سن 21 سالگي جام شهادت را سر کشيد و به ملکوت اعلي پيوست.

منبع:پرونده شهيد در مديريت فرهنگي دانشگاه تبريز

حسين علائي در سال 1338 در شهر کوچک و زيباي کاخک در 300 کيلومتري شهر مقدس مشهد متولّد و به علت مصادف بودن تولّدش با سالروز ولادت آزاده‌ي خونين جهان حضرت امام حسين (ع) نام او را حسين گذاشتند. حسين که پدربزرگش روحاني و پدرش کشاورز بود، ضمن تحصيل، در کارهاي کشاورزي به پدرش کمک مي‌کرد و علاقه‌ي وافري به عزاداري و نوحه‌خواني ايام محرم داشت و بالاخره در سال 1353 وارد دبيرستان نظام و در سال 1357 به دانشکده‌ي افسري وارد گرديد.
با شروع جوشش انقلاب اسلامي در جهت پيروزي انقلاب از هيچ کوششي دريغ نکرد. سال يکم و دوم دانشکده را با موفقيت به پايان رسانيد و در سال سوم در تاريخ 25/6/1359 ازدواج کرد و در تاريخ 1/7/1359 که آمريکاي جهان‌خوار عليه انقلاب اسلامي از صدام صهيونيست استفاده کرد و ميهن اسلامي ما را از زمين و هوا و دريا مورد حمله قرار داد، حسين در حالي‌که هنوز 6 روز از ازدواجش نگذشته و دانشجو بود، در جهت حفظ و اعتلاي ميهن و مکتبش داوطلبانه عازم ميدان رزم گرديد و مدت يک سال با درجه‌ي دانشجويي در جبهه‌ي حق عليه باطل مبارزه کرد.
در تاريخ 1/7/1360 در جبهه از دانشکده‌ي افسري فارغ‌التحصيل و به لشکر 77 پيروز خراسان تيپ قوچان منتقل گرديد. در عمليات ثامن‌الائمه که منجر به شکستن حصر آبادان شد، رشادت و شهامت فوق‌العاده‌اي از خود نشان داد و از ناحيه‌ي پا و کتف مجروح و به بيمارستان منتقل و مدت 2 ماه در بيمارستان بستري و سپس در حالي‌که هنوز ترکش خمپاره در ساق پايش بود و از درد شديد آن رنج مي‌برد، مجدداً عازم جبهه گرديد. در تاريخ 1/11/1361 به علت ابراز لياقت و شايستگي فراوان به درجه‌ي ستوان يکمي نائل شد. در تمام عمليات از جمله فتح‌المبين، محرم، رمضان و غيره که منجر به بيرون راندن سپاهيان کفر صدامي از ميهن اسلامي ما گرديد، به عنوان فرمانده‌ي گروهان خط شکني افتخار شرکت داشت و سرانجام در عمليات والفجر 2 در ناحيه‌ي غرب کشور با لياقت و کارداني ارتفاعات حاج عمران را از لوث وجود مزدوران بعثي پاکسازي کرد.
صبح روز 6/5/1362 در سنّ 24 سالگي به درجه‌ي سرواني نايل گرديد و روز بعد از آن ديگر مرغ وجود او تاب تحمل اين قفس تن را نداشت و زماني که براي نجات يک سرباز ترکش خورده از سنگرش خارج مي‌شد، قلبش هدف ترکش خمپاره دشمن قرار گرفت و ناقوس شهادت اين افسر رشيد اسلام به دست صدام کافر به صدا درآمد.

منبع:مجله صف   -  تاریخ:  1364/1 -  شماره مجله: 64-  صفحه: 70

جعفر در سال 1342 چشم بر جهان هستي گشود. كودكي او در سايه پرمهر خانواده سپري گشت و تعليمات دين مبين اسلام را از آنان فراگرفت.
جعفر خيلي زود درس ايثار و جوانمردي را از مكتب سرخ سيدالشهدا آموخت و دل‌بسته‌ي سيره اهل‌بيت (ع) گشت. وي با آغاز جنگ تحميلي در جرگه سربازان لشكر اسلام به مصاف با بعثيان پرداخت و سرانجام در سال 1365 در منطقه‌ي شلمچه و در عمليات كربلاي 5 از شربت طهور بهشتي نوشيد و در سن 23 سالگي شهيد راه حق شد.

منبع:مجله‌ي اوج

سيد رضا علمدار در خانواده اي مذهبي و محب اهل‌بيت عصمت و طهارت (ع) و خانداني که خود پاره‌اي از آن شجره‌ي طيبه‌ي الهي بودند در روز هفتم ارديبهشت ماه سال يکهزار و سيصد و چهل دو پا به عرصه‌ي وجود گذاشت و در يکي از محلات مذهبي بيرجند که محل زندگي علما و بزرگان شهر بود بزرگ شده بود.
پس از گذراندن دوران کودکي روانه‌ي مدرسه شد. دوران ابتدايي و راهنمايي را پشت سر گذاشت. مشغول تحصيل در دبيرستان بود که جنگ شروع شد و سيد رضا به همراه ديگر بسيجيان عازم جنگ شد.
پس از فتح‌الفتوح دفاع مقدس و فتح خرمشهر، در عمليات رمضان به عنوان آرپي‌جي‌زن حضور يافت. علمدار در بيست و سوم تيرماه سال 1361، در سن 19 سالگي در منطقه‌ي شلمچه به خون مطهر خويش غلتيد و به جمع شهيدان گلگون کفن دفاع مقدس پيوست. بدن مطهرش در مسير کربلاي جد غريبش سال‌ها باقي ماند و 12 سال همراه سه هزار شهيد در سال 1373 با حضور آيت‌الله خامنه‌اي – مدظله‌العالي- تشييع شد و آنگاه به بيرجند انتقال يافت و با شکوهي خاص به همراه 26 شهيد ديگري که از عمليات‌هاي مختلف دفاع مقدس تشييع مي‌شدند در قطعه‌ي دوم مزار شهداي بيرجند به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجند جلد 2 صفحه 519

سال 1338، بنک انتظار تولّد کودکي را تجربه مي‌کرد که قرار بود حماسه‌ساز جبهه‌ها شود. اسماعيل در ميان شور و شوق خانواده‌اي مذهبي و متديّن پا به عرصه‌ي هستي گذاشت. 2 ساله که شد، بيماري سختي را تجربه کرد. اما خدا مي‌خواست بماند تا اسماعيل‌وار در جبهه‌ها قربانيِ حق شود.
کودکي‌اش در سايه‌ي پرمهر پدر و مادر سپري شد. با عشق بزرگش کردند و او ياد مي‌گرفت چگونه مهرباني را بياموزد. در هفت سالگي الفباي عشق و آزادگي را آموخت. ابتدايي را که به پايان رساند، به خاطر فقر مالي خانواده‌اش مجبور شد درس را رها کند و به کارگري و کشاورزي بپردازد.
همه مي‌دانستند که او با دوستانش دعوا نمي‌کند و آرام و صبور است. فقرا و ضعفا برايش احترام ويژه‌اي داشتند. بزرگ‌تر شده بود و حس مي‌کرد همه چيز در حال تغيير و تحوّل است. درياي خروشاني را مي‌ديد که نمي‌توانست به تماشايش اکتفا کند؛ پس مثل قطره‌اي، به درياي خروشان مردم پيوست و عاشقانه فعاليت کرد.
رژيم شاهنشاهي، آرامش همه را بر هم زده بود؛ اما او صبورتر از آن بود که در مقابل 24 ساعت بازداشت، قد خم کند. حالا محکم‌تر و مقاوم‌تر ايستادگي مي‌کرد. انقلاب پيروز شد و او نفس راحتي کشيد و حالا با خيال راحت بايد به سربازي مي‌رفت. دوران سربازي‌اش که تمام شد، در ادراره‌ي شيلات بوشهر استخدام گرديد و از طرف همان سازمان به جبهه‌ي خرمشهر اعزام گشت.
قصرشيرين برايش قطعه‌اي از بهشت خدا بود که مي‌توانست صداي بال ملايک را در آن‌جا بشنود. بيست و سومين روز از ارديبهشت‌ماه 1362 که اسماعيل 24 سال داشت، خدا او را براي هميشه نزد خود فرا خواند تا بيشتر از آن در زمين نماند و تارهاي پوسيده‌ي دنيا آزارش ندهد.
حالا چندين سال است که پيکر پاکش زينت‌بخش گلزار شهداي شهرستان بنک شده است.

منبع:كتاب همنشينان آفتاب صفحه 67

علايي در سال 1334 در خانواده‌اي مذهبي متولد شد دوران تحصيل را با موفقيت سپري کرد سال 1360 در آموزش و پرورش مشغول خدمت شد و بنا به ضرورت و احساس وظيفه به نداي رهبر لبيک گفت و به جبهه‌هاي حق عليه باطل شتافت سرانجام در تاريخ 6/11/1363 در سن 29 سالگي به درجه رفيع شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب يادياران

نسيم ملايم و خنک بهاري روح طبيعت را با اولين وزش خود زنده نمود، ناصر در اولين روز بهار سال 1337 شادي و طراوت را با خود به ارمغان آورد، او دوران خردسالي را در دامن مادري پاک و متدين پرورش يافت، و از همان آغاز کودکي راهي مسجد محل شد تا روح و جانش را به کلام وحي و سيره ائمه‌اطهار(ع) سيراب نمايد، ناصر در دوران تحصيل در مدرسه به لحاظ ضرورتي که در امور فرهنگي احساس نمود، به همراه شهيد حبيب شريفي کتابخانه‌اي را به نام حضرت ولي‌عصر (عج) در مسجد جامع سوسنگرد تأسيس کرد،‌ و پس از آن با تشکيل کلاس‌هاي عقايد و قرائت قرآن و گسترش مبارزات سياسي اعتراض خود را نسبت به عملکردرژيم اعلام نمود، علواني چندي بعد براي ترويج دين مبين اسلام دو تيم فوتبال به نام هاي اسلام جوان و مصعب را به راه انداخت و به دنبال آن صندوق تعاوني کوچکي در کتابخانه تأسيس نمود، و از درآمد آن مراسم اعياد مذهب شيعه را برگزار کرد، با اتمام دوره دانشسرا ناصر به استخدام آموزش و پرورش درآمد و به تربيت نونهالان کشور پرداخت، وي با پيروزي انقلاب نقش بسزايي در تشکيل کميته سوسنگرد و برقراري امنيت در آن ايفا نمود، و با حمله رژيم بعثي به جبهه‌هاي حق عليه باطل شتافت، ناصر سرانجام در ظهر هجدهم سال 1361 در سن 24 سالگي بال در بال ملائک به آسمان زيباي شهادت پرواز کرد.

منبع:cd كنگره شهداي خوزستان

در سال 1343 در خانواده اي و متدين کودکي پاک از سلاله رسول اکرم (ص) به نام سيد باقر در شهر قزوين پا به عرصه هستي نهاد. سيد در فضايي آکنده از عشق به ائمه اطهار (ع) آرام آرام شروع به رشد کرد و از همان دوران طفوليت به آموختن تعاليم ديني علاقه بسيار نشان داد و در کنار تحصيل در مقطع ابتدايي به فراگيري تفسير قرآن و ساير علوم ديني پرداخت. سيد دوره ابتدايي و راهنمايي را با رتبه ممتاز پشت سر نهاد، سپس علاقه فراوان او به آموختن علوم قرآني او را بر آن داشت تا تحصيلاتش را در حوزه علميه ادامه دهد و با هدايت و تشويق تني چند از علماء و روحانيون شهر در سال 1354 در حاليکه هنوز 11 سالش تمام نشده بود به حوزه علميه شيخ الاسلام قزوين راه يابد. وی مقدمات را با موفقيت در اين حوزه به پايان رسانيد و جهت کسب مدارج بالاي علوم اسلامي عازم شهر قم شد. با اوج گيري مبارزات انقلابي مردم عليه رژيم پهلوي با تهيه رساله نوارهاي سخنراني و اعلاميه هاي حضرت امام (ره) آنها را به قزوين آورده و در بين مردم انقلابي قزوين پخش مي کرد و بارها و بارها مورد سوء ذن مأموران شاه قرار گرفت. در حوزه علميه توانسته بود حجره اي را که متعلق به امام خميني (ره) بود از آن خود کند. با آغاز جنگ تحميلي او نيز به صفوف به هم فشرده رزمندگان پيوست. و در طول مدت حضور پرافتخارش در جبهه هاي نبرد چندين بار مجروح گشت و در کنار تحصيل از جنگ و جهاد غافل نشد و در هر فرصتي که به دست مي آورد به مطالعه مي پرداخت. در مدت حضور سبزش در عملياتهاي مختلفي شرکت نمود، ولي هميشه ترجيح مي داد به عنوان يک تک تيرانداز- پيک گردان و يا غواص انجام وظيفه نمايد. و با صداي زيبايي که داشت عشق به مکتب و امام (ره) را در نيروهاي رزمنده تقويت مي نمود و سهم بسزايي در حذب نيروهاي جوان به جبهه داشت. سرانجام در عمليات کربلاي 4 در تاريخ 3/10/1365 در حاليکه 22 سال بيشتر نداشت و هدايت گروهان غواص را به عهده گرفت با شجاعتي کم نظير در آن عمليات در غرب اروند رود به شهادت رسيد و پيکر مفقودش پس از گذشت 7 سال به زادگاهش بازگردانده شد.

منبع:كتاب سكوي پرواز

سال 1337 سيد حسين در خانواد‌ه‌اي معتقد و با ايمان در اهواز به دنيا آمد و از همان ابتدا تربيت مذهبي او با مبارزات سياسي توأم گشت. كودكي 8-7 ساله بود كه صوت خوش قرآن او تحسين همگان را برانگيخت. در 11 سالگي مسئوليت تدريس قرآن به همسالانش را در مسجد محل به عهده گرفت. او با انتخاب آياتي از قرآن كه بيشتر در مورد جهاد في سبيل الله بود، شوري ديگر به جلسات مي‌بخشيد. سيد حسين در دوران رژيم شوم و ستمگر پهلوي به فعاليتهاي سياسي، نظامي بسيار چشمگيري مي‌پرداخت و همواره براي بيدارسازي جوانان و مردم ايران و مقابله با ظلم و اغواگري طاغوتيان تلاش مي‌كرد. او هميشه در اقداماتي از قبيل راه‌اندازي راهپيمايي‌ها، ترور مزدوران رژيم و تخريب و نابودي مراكز فساد پيش‌قدم بود و با تشكيل گروه موحدين به مبارزات خود انسجام و نظم بيشتري بخشيد. درسال 1356 وارد دانشگاه فردوسي مشهد شد و در رشته تاريخ ادامه تحصيل داد. او در طي دوران دانشجويي در كنار مبارزاتش به مطالعه عميق و موضوعي نهج‌البلاغه پرداخت. در روز بازگشت امام امت به وطن، حسين از معدود افرادي بود كه حفاظت مسلحانه از ايشان را برعهده داشت. وي پس از پيروزي انقلاب اسلامي هر جا خلايي احساس مي‌كرد، فوراً خود را براي خدمت به اسلام و ميهن اسلامي‌اش آماده مي‌نمود. با شروع جنگ تحميلي به اهواز بازگشت و در تجهيز سازماندهي نيروها نقش فعالي ايفا نمود و همزمان به تهيه برنامه «جنگهاي پيامبر» در راديو اهواز پرداخت. ديماه سال 1359 نداي خوش الرحيل، سيد حسين را به جانب عرش فرا خواند و او كه در آن هنگام فرماندهي يكي از گردانهاي عمل‌كننده در عمليات هويزه را بر عهده داشت در شانزدهمين روز از اين ماه شربت شيرين شهادت نوشيد و به ديدار يار شتافت.

علم‌الله در روز سوم مهر ماه سال 1337 در روستاي طارون ديده به جهان هستي گشود. روزهاي کودکي را پشت سر گذاشت و در سن 7 سالگي به مدرسه رفت و تحصيلاتش را تا پايان دوره‌ي ابتدايي ادامه داد سپس در مدرسه‌ي شهيد مدني به تحصيل علوم ديني مشغول شد. سال‌ها از پي هم گذشت و او در سنين جواني به استخدام سپاه پاسداران (صنايع دفاع خودکفايي) در آمد.
علومي در تاريخ 12/8/1358 ازدواج نمود و صاحب سه فرزند شد. علم‌ا... در زمان جنگ تحميلي مردانه به ميدان رزم شتافت و در عمليات کربلاي 8 بر اثر استنشاق گازهاي شيميايي شهد شيرين شهادت نوشيد و در سن 29 سالگي در روز بيست و يکم فروردين ماه سال 1366 در شلمچه به شهادت رسيد و در گلزار شهداي بهشت زهرا (س) به خاک سپرده شد.

منبع:مطالب ارسالي از سازمان ايثارگران نيروي زميني ارتش  

روز بيست‌و‌پنجم مرداد ماه سال 1339 در روستاي ده‌سادات محله شهرستان ساري به دنيا آمد. مثل همه کودکان به مدرسه رفت و تا اخذ مدرک ديپلم تحصيل نمود. سپس به استخدام يکي از ادارات دولتي درآمد، اما در زمان جنگ تحميلي در تاريخ 20/2/1361 به جبهه اعزام شد و در پادگان مراغه آموزش ديد سپس به گردان 39 توپخانه آتشبار دوم مراغه انتقال يافت.
علوي در تاريخ 24/5/1361 به اهواز اعزام گرديد. او سال‌ها جنگيد و سرانجام در تاريخ 9/7/1363 در منطقه شهابيه در سن 24 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:مطالب ارسالي ازطرف بنيادحفظ و آثار ارتش

سيدجمال‌الدين علوي در سال 1340 در شهرضا به دنيا آمد و مراتب تحصيل را بدون وقفه ادامه داد تا موفق به اخذ ديپلم رياضي گشت.
از سال 1359 به عضويت سپاه درآمد و تا پايان عمر کوتاهش لباس مقدس سپاه را از تن خارج نکرد و آرزويش شهادت با لباس سپاه بود.
سيدجمال‌الدين طي عمليات طريق‌القدس همراه با برادرش سيدسراج‌الدين مجروح گشت؛ پس از آن در عمليات فتح‌المبين شرکت کردند که سيدجمال‌الدين يار و همسنگر باوفايش يعني سيدسراج‌الدين را تقديم انقلاب و اسلام نمود. از آن تاريخ به بعد تاب ماندن نياورد و با شرکت در عمليات خيبر و بدر انتظار شهادت مي‌کشيد.
اما ديري نپاييد که سرانجام او نيز در تاريخ 22/12/1363 در حالي که 23 سال داشت، در عمليات بدر نزديکي دجله که بوي کربلا در هر لحظه به مشام مي‌رسيد، گلويش چون حضرت علي‌اصغر (ع) شکافته شد و چهره‌اش به خون نشست؛ سرو قامتش بر خاک افتاد تا درخت تناور اسلام جاودانه بماند.

منبع:كتاب ناظران وجه الله   -  صفحه: 165

ايرج در فروردين ماه سال 1333 در شهرستان دزفول به دنيا آمد او در کنار خانواده و همراه جمع صميمي و مهربان آنان پرورش يافت و تحصيلاتش را تا اخذ مدرک ديپلم ادامه داد علامه بعد از سپري نمودن خدمت سربازي در کارخانه نيشکر هفت تپه مشغول به کار شد ايرج در طول دوران خدمت نظام وظيفه ضمن ياري رساندن به مردم محروم شخصاً مبارزات گسترده‌اي عليه قاچاقچيان را آغاز نمود .او در جريان پيروزي انقلاب اسلامي ايران با مشت‌هاي گره کرده به مصاف با رژيم ستمشاهي رفت و نقش بسزايي در آگاه‌سازي و شکل‌گيري اعتصاب کارگران کارخانه ايفا نمود با آغاز حملات نابرابر دشمن بعثي در صف مشتاقان لقاء‌الله به سمت مرزهاي کشور راهي شد و به پاسداري از شجره طيبه انقلاب و دستاوردهاي اين نهضت عظيم پرداخت .علامه در تاريخ 31/9/1360 در عملياتي با رمز يا صاحب‌الزمان ادرکني (عج) در سر پل ذهاب شرکت نمود و پس از رشادتهاي فراوان و فتح قله‌هاي سوم و چهارم، در قله «برآفتاب» مورد اصابت گلوله دشمن قرار گرفت و در سن 27 سالگي عاشقانه به ديار جاويدان حق کوچ نمود و کالبد خاکي‌اش به مدت يک سال در غربت باقي ماند.

منبع:كتاب شهداي دزفول