ليست شهداي دفاع مقدس (م)

پرويز ميرشکار در سال 1345 در روستاي انبارالوم از توابع شهرستان گرگان چشم به جهان گشود. در هفت سالگي به دبستان رفت و تحصيلاتش را تا مقطع اول دبيرستان ادامه داد. قبل از انقلاب از روستا به گرگان مي‌آمد و شبانه با نوشتن شعار بر در و ديوارهاي شهر عليه رژيم منحوس پهلوي به مبارزه مي‌پرداخت.
پس از پيروزي انقلاب به عضويت بسيج درآمد و اين امر باعث شد که دوران سربازي را نيز در نهاد مقدس سپاه سپري کند. سرانجام براي اداي وظيفه به جبهه‌هاي حق عليه باطل شتافت و در تاريخ 29/11/65 در منطقه عملياتي فاو در سن 20 سالگي به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 3 صفحه 144

سيدمحمد ميرعباسي فرزند سيدعباس در سال 1339 در بيرجند متولّد شد. پدرش دكان كوچكي داشت و به كسب حلال مشغول بود. سيدمحمد تحصيلات خود را تا اخذ ديپلم با موفقيت سپري كرد. او هميشه جزو دانش‌آموزان ممتاز بود. در ضمن تحصيل به پدرش نيز كمك مي‌كرد. از اخلاق و رفتار پسنديده‌اي برخوردار بود و در اعياد مذهبي و مجالس سوگواري سالار شهيدان حضوري فعال داشت.
قبل از پيروزي انقلاب اسلامي در پخش اعلاميه‌هاي حضرت امام (ره) و شعارنويسي فعاليت مي‌كرد و بعد از انقلاب نيز رسالت خود را تا آخرين حد به اثبات رساند. پس از اخذ ديپلم متوسطه به خدمت مقدس سربازي رفت. بعد از پايان خدمت در دانشسراي تربيت معلم پذيرفته شد. او ضمن تحصيل براي اولين بار راهي جبهه‌هاي غرب شد و پس از بازگشت از جبهه ازدواج نمود.
او در روستاي " بيست‌كنج "‌ از مناطق محروم و صعب‌العبور منطقه‌ي " گازار " خدمت مي‌كرد و از ياري رساندن به محرومين و دانش‌آموزان روستايي لذّت مي‌برد. مدت سه سال به تعليم و تربيت نونهالان آن منطقه مشغول بود؛ اما فكر جنگ و دفاع از اسلام و انقلاب او را رها نمي‌كرد؛ تصميم گرفت براي بار دوم فرمان رهبر كبير انقلاب را لبيك گويد و با كاروان حسينيان زمان همراه شود. چنين بود كه كلاس تدريس را رها كرد و عازم دانشگاه جبهه شد.
وي در عمليات نصر يك شركت كرد و پس از بازگشت از عمليات بر اثر انفجار مين و خون‌ريزي شديد در تاريخ بيست و هفتم فروردين‌ماه سال 1366 در سنّ 27 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد. پيكر پاك اين معلم شهيد پس از تشييع باشكوه در بيرجند، در گلزار شهداي اين شهر به خاك سپرده شد.
از او يك فرزند به يادگار ماند.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستاي بيرجند جلد2   -  صفحه: 740

صفر ميرفلاح در سال 1345 در روستاي مير از توابع بخش شيب‌آب شهرستان زابل در يک خانواده کشاورز و مذهبي چشم به جهان گشود. در هفت سالگي به مدرسه رفت و موفق شد تحصيلاتش را تا مقطع راهنمايي ادامه دهد، اما به دليل وضعيت نابسامان مالي تحصيل را رها کر و براي تأمين مخارج زندگي به کشاورزي و کار آزاد پرداخت.
وي به دليل علاقه‌اي که نسبت به انقلاب و امام داشت براي گذراندن دوران خدمت مقدس سربازي وارد سپاه گرديد. چندي بعد به سوي جبهه هاي نور عليه ظلمت شتافت و سرانجام در منطقه شلمچه در عمليات «کربلاي پنج» در سال 1365 در سن 20 سالگي به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 3 صفحه 148

سید محمد میر قیصری در تيرماه سال 1342 چشم به جهان گشود، پنج سال بيشتر نداشت که قامت کوچکش در برابر معبود به سجده افتاد و نور ايمان در جانش ريشه دواند. سيد محمد پس از اتمام کلاس دوم راهنمايي به دليل جو نامناسب مدرسه به کار در کارگاه نجاري روي آورد. همزمان با اوج‌گيري انقلاب اسلامي به خيل خروشان مبارزان پيوست. پس از پيروزي انقلاب و آغاز جنگ تحميلي عازم جبهه‌هاي نبرد شد. او از شهر شيراز به گروه جنگ‌هاي نامنظم پيوست و همراه دکتر چمران در شکست محاصره بستان حماسه‌ها آفريد، قيصري چندي بعد به جمع سبزپوشان سپاه پاسداران پيوست. او در عمليات‌هاي بسياري شرکت نمود. و در عمليات والفجر4 مجروح شد. وي مدتي در سمت مربي پادگان 19 دي و لشگر 17 علي‌بن‌ابيطالب (ع) خدمت کرد. سيد قبل از آغاز عمليات بدر فرماندهي گردان حضرت رسول(ص) را پذيرفت. سرانجام مرد دلخسته و عاشق بي‌شکيب شهادت در زمستان سال 1363 در سن 21 سالگي در عمليات بدر به همراه همرزمان خود به شهادت رسيد و به عرشيان پيوست، او با نواي «يا حسين» سرش را تقديم دوست نمود.

منبع:كتاب ستارگان خاكي

سيدمحمد در سال 1328 در شهر تهران ديده بر جهان هستي گشود؛ پدرش سيدحسين مردي فاضل و باايمان بود كه سعي كرد فرزندش انساني وارسته و متعهّد پرورش يابد. سيد آموختن علم را در سنّ 7 سالگي آغاز كرد و تحصيلاتش را در مدرسه‌هاي اسلامي با اخذ مدرك ديپلم به پايان رساند؛ آن‌گاه براي خدمت مقدس سربازي آماده شد.
محمد با اتمام اين دوره در شركت مخابرات استخدام شد و در مهرماه سال 1357 همراه و همسفر خود را يافت. ميركاظميان با وجود كار در بخش تلفن‌هاي همگاني ناحيه‌ي 3 مركز ملت در سال 1360 قدم به ميدان جهاد گذارد. او ابتدا در بانه جنگيد سپس به جنوب رفت و در عمليات بيت‌المقدس حاضر شد و با آزادي اين شهر سعي كرد با دوستانش مخابرات شهر را دوباره راه‌اندازي كند.
وي سرانجام در غروب روز نوزدهم بهمن‌ماه سال 1361 در سنّ 33 سالگي در عمليات والفجر 1 در فكه به آرزوي ديرينه‌اش دست يافت.

منبع:كتاب منظومه ملكوت جلد 1   -  صفحه: 365

رضا در يکي از روزهاي ماه بهشت خدا ارديبهشت ماه سال 1340 پا به عرصه حيات نهاد.روزهاي پرنشاط و شاد کودکي را در دامان پر مهر خانواده‌اي متدين در تهران گذراند. از همان کودکي به اهل بيت (ع) عشق مي‌ورزيد و نواي اين عشق را در مداحي‌هاي زيبايي که در مسجد لرزاده (واقع در ميدان خراسان) انجام مي‌داد به نمايش گذاشت.در سنين نوجواني بود که نداي آسماني خميني کبير را به گوش جان شنيد و به جمع پرشور انقلابيون پيوست. پس از پيروزي شکوهمند انقلاب اسلامي بلافاصله به عضويت کميته انقلاب اسلامي درآمد با شروع جنگ تحميلي به همراه رزمندگان پرشور لشگر 27 محمدرسول‌الله (ص) عازم کردستان شد و پس از حضوري پرشور و فعال عازم جبهه‌هاي نبرد جنوب گرديد و در عمليات‌هاي فتح‌المبين و بيت‌المقدس شرکت کرد در همين سالها بود که مظلومانه در بيمارستان روانپزشکي روزبه مدتي بستري گشت. اما پس از بهبودي مجدداً راهي جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شد. در عمليات والفجر 8 و در منطقه فاو حضوري فعال داشت و در منطقه خيبر بود که به علت بمباران شيميايي مصدوم گرديد.سرانجام پس از حضوري پربار و پرثمر در جبهه‌هاي نبرد در حين انجام عمليات کربلاي 5 در سال 1365 در سن 25 سالگي دعوت الهي را لبيک گفت و ديگر از جبهه بازنگشت تا 10 سال بعد که پيکر مطهر و پاره‌پاره‌اش به آغوش خانواده اش بازگشت.

منبع:روزنامه كيهان 26/3/83 صفحه 13

سال 1345 بود، سيدعبدالرسول از شادي در پوست خود نمي‌گنجيد صداي هلهله و شادي اهل خانه که به آسمان رسيد، با شوق جلو رفت و کودکش را در آغوش گرفت .عشق و ارادت به اميرمؤمنان (ع) باعث شد نام فرزندش را سيد علي بگذارد.
او دوران کودکي را در محله «نوخواجو» اصفهان سپري کرد و تحصيلاتش را تا پايان مقطع دبيرستان ادامه داد، سپس به کار در بازار روي آورد.با شنيدن فرياد عدالتخواهي امام خميني در جرگه ياران روح‌الله قرار گرفت و همصدا بامردم فرياد مرگ بر شاه سر داد.حضور در مسجد محل قرائت مداوم قرآن ، اقامه نماز و احترام به والدين از جمله خصوصيات بارز وي بود.سيد علي بعد از پيروزي انقلاب لباس سبز سپاه پاسداران را بر تن نمود و براي دفاع از ايران اسلامي به جبهه‌هاي جنوب شتافت ميرمحمد صادقي در عملياتهاي بسياري شرکت کرد و سرانجام در تاريخ 5/12/1362 در سن 17 سالگي شربت شيرين شهادت را نوشيد عمليات خيبر او را به وصال معبود رساند اما براي هميشه پيکرش در ميدان نبرد باقي ماند تا حافظ مرزهاي ايران اسلامي باشد.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان

محمدامين در سال 1332 در روستاي سيب از توابع شهرستان سراوان به دنيا آمد. روزهاي كودكي را پشت‌سر گذاشت. در دبستان ثبت‌نام كرد و براي طي دوره‌ي دبيرستان به سراوان رفت. اخلاق حسنه و رفتار مودّبش باعث شد دوستان زيادي پيدا كند. وي داراي بدني تنومند و رشيد و قد بلند بود و علاقه‌ي زيادي به انجام كارهاي سنگين داشت؛ از اين رو عاشق خلباني بود و پس از مطلع شدن از پذيرش و استخدام هوانيروز به همراه يكي از دوستانش در دانشكده‌ي خلباني نيروي زميني ارتش به عنوان دانشجوي خلباني هليكوپتر كبري پذيرفته شد.
ميرمراد چندي بعد به عنوان يكي از بهترين خلبانان و چتربازان، دوره را در تهران به پايان رساند؛ پس از آن در گروه رزمي پشتيباني هوانيروز اصفهان مشغول به خدمت شد. محمدامين در زمان مبارزات ملت عليه استبداد پهلوي و شرارت‌هاي ضدانقلاب در كردستان نقش به سزايي ايفا كرد.
در سال 1360 ، 33 تن از پرسنل نيروي انتظامي در منطقه‌ي كوه سفيد سراوان توسط اشرار به شهادت رسيدند؛ او نيز به ياري دوستانش توانست با 5 فروند هلي‌كوپتر به سركوبي اشرار بپردازد. وي در زمان جنگ تحميلي در جرگه‌ي رزمندگان اسلام به مصاف بعثيان رفت و در روز بيست و سوم تيرماه سال 1361 به همراه 4 فروند هلي‌كوپتر در سوي بصره بر اثر اصابت موشك در سنّ 29 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:ماهنامه فجر   -  شماره مجله: 1-  صفحه: 32