ليست شهداي دفاع مقدس (م)

سيداسماعيل در ششمين روز از اسفندماه سال 1336 به دنيا آمد. او پنجمين فرزند خانواده‌ي موسوي بود که در وحدتيه‌ي بوشهر زندگي مي‌کردند.
دو سال بيشتر نداشت که پدرش در اثر بيماري، دار فاني را وداع گفت و او در سايه‌ي زحمات مادر، بزرگ شد. 6 ساله بود که به مکتب‌خانه رفت و قراعت قرآن را فرا گرفت. سيد آموختن علم را از دبستان کاوسي‌مزارعي آغاز کرد و ضمن تحصيل با کار و تلاش هزينه‌ي معاش خود را تأمين نمود.
زماني‌که انقلاب اسلامي به اوج خود رسيد، اسماعيل نيز همراه خيل کثير تظاهرکنندگان فرياد عدالت‌خواهي سر داد. چندي بعد با دوشيزه‌اي پارسا همراه و هم‌سفر گشت و براي کار راهي خارک شد؛ اما با تشکيل سپاه‌پاسداران به عضويت اين نهاد در آمد و باز هم در خارک خدمت نمود. وي در زمان جنگ تحميلي راهي ميدان نبرد شد تا گم شده‌ي خويش را بيابد و بالاخره يافت.
روز دهم ارديبهشت‌ماه سال 1361 خرمشهر و عمليات بيت‌المقدس او را به آرزوي ديرينه‌اش رساند. سيد در 25 سالگي شاهد بزمگاه عشق الهي گشت.
مزار پاکش در وحدتيه قرار دارد.

منبع:كتاب دركوي نيكنامي جلد1 صفحه 91

بيستم اسفندماه سال 1342 سيدمحسن در وحدتيه شهر بوشهر به دنيا آمد. پدر از سادات مبارز محل بود و سيد الفباي دليري و دلاوري را از او آموخت.
کوچک‌ترين عضو خانواده در سنّ 4 سالگي پدر، پشتوانه‌ي بزرگش را از دست داد. دوره‌ي ابتدايي را در مدرسه‌ي کاووسي مزارعي آغاز کرد و در کنار آن به کارگري پرداخت. با اوج‌گيري انقلاب به صف مبارزان پيوست. پس از پيروزي انقلاب با تشکيل بسيج به عضويت اين نهاد مقدس درآمد.
موسوي چندي بعد لباس سبز سپاه‌پاسداران را بر تن کرد و عاشقانه قدم به ميدان جهاد گذارد. در عمليات فتح‌المبين به سختي مجروح شد تا آن‌جا که پزشکان از زنده ماندنش قطع‌اميد کردند؛ اما به لطف خدا نجات يافت و همان سال زندگي مشترک خود را آغاز نمود.
سيدمحسن در عمليات خيبر در روز دوازدهم اسفندماه سال 1362 در سنّ 20 سالگي بر اثر اصابت ترکش به سر، به شهادت رسيد. در حالي‌که تنها 7 روز از تولّد تنها فرزندش مي‌گذشت.

منبع:كتاب دركوي نيكنامي جلد1 صفحه 101

سيدمحمد در سال 1343 در شهرستان قم ديده به جهان هستي گشود. پدرش حاج‌آقا مير‌بخش‌علي مردي متديّن بود و بارها به مادر سفارش کرد تا فرزند را بر اساس موازين دين اسلام تربيت نمايد.
سال‌ها گذشت و با آغاز جنگ تحميلي، سيد که دلداده مکتب سرخ سيدالشهداء (ع) بود، راهي ديار عشق شد تا رزمي جانانه را معرکه جنون به نمايش گذارد.
عمليات والفجر مقدماتي، آخرين حضور سيد در عرصه‌هاي ايثار بود. او در سال 1361 در سن 18 سالگي فکه را به خون سرخ خود متبرک ساخت. مزار پاکش در گلزار علي‌بن‌جعفر (ع) شهر قم قرار دارد.

منبع:كتاب صحيفه عروج عاشقان صفحه 105

سال 1346، سال شکفتن سيدمحمود فرزند پاک آل‌طه بود؛ او در سايه تربيت پدر فرزانه‌اش سيد‌صفي‌الله بزرگ شد و در مکتب سيدالشهدا (ع) با شهادت آشنا گشت.
او در سال‌هاي جواني به دفاع از خاک ايران برخاست و در ميادين نبرد حق عليه باطل حضور يافت. سرانجام منطقه ماووت، قتلگاه او گشت و رعناجوان روستاي چاشم شهر سمنان در سن 20 سالگي به آسمان بيکران شهادت پرواز نمود.
مزار پاکش در گلزار شهداي روستاي چاشم قرار دارد.

منبع:كتاب صحيفه عروج عاشقان صفحه 102

در روز پنجم اسفندماه سال 1342 محفل روحاني خانواده‌ي موسوي در روستاي «چهو» شاهد تولد فرزندي از سلاله‌ي پاک پيامبر عظيم‌الشأن اسلام بود. در سن 6 سالگي به مدرسه رفت و پس از پايان دوره‌ي ابتدايي به دليل کمبود امکانات، تحصيل را رها کرد و وارد عرصه‌ي کار و فعاليت شد.
در سال‌هاي سرنوشت‌ساز پيروزي انقلاب، از پيشگامان نهضت در محل بود و پيام‌هاي افشاگرانه‌ي حضرت امام خميني (ره) را به اطلاع مردم مي‌رساند. در هنگامه‌ي تجاوز بيگانگان به ميهن اسلامي، با الهام از مکتب عاشورا به دفاع از انقلاب پرداخت. در سال 1360 به عنوان نيروي بسيجي راهي جبهه شد و پس از 4 ماه حماسه‌آفريني در غرب کشور،‌ به خانه بازگشت.
پس از شهادت برادرش سيدحبيب، در تاريخ 9/7/62 همدوش پاسداران انقلاب در گروه تخريب تيپ المهدي، مشغول خدمت گرديد. سه ماه بعد، دوست و هم‌رزمش -ابراهيم اميني- در منطقه‌ي جفير به شهادت رسيد و او نيز در عمليات خيبر پس از نبردي قهرمانانه مجروح شد.
سپس در منطقه جفير به محاصره‌ي دشمن درآمد و در تاريخ 9/12/1362 در سن 20 سالگي به شهادت رسيد. پيکر پاکش سال‌ها شاهد حماسه‌آفريني رزمندگان اسلام بود. در غروب غمگين روز هفتم شهريورماه سال 1373 پيکر مطهر و پلاکش به خانه بازگشت و در تشييعي باشکوه، سپاس مردم را شاهد بود.
يادش گرامي باد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 447

سيداحمد در روز اول اسفندماه سال 1340 در شهر مذهبي «مُهر» استان فارس در خانواده‌اي از نسل پيامبر گرامي اسلام ديده به جهان گشود. بنا بر سنت خانوادگي، از کودکي با تعاليم ديني آشنا شد و تا کلاس پنجم ابتدايي در زادگاهش ادامه‌ي تحصيل داد. سپس تحصيل را رها کرد و به کار و فعاليت پرداخت.
در سال‌هاي اوج‌گيري نهضت اسلامي، همدوش مردم مسلمان چهو در تظاهرات ضدرژيم شرکت کرد و پس از انقلاب نيز همواره از مدافعان انقلاب و خط امام بود. با حمله‌‌ي ارتش عراق به مرزهاي ميهن اسلامي، دو سال سربازي را در جبهه‌هاي جنگ گذراند. پس از پايان خدمت نظام، جبهه را رها نکرد و از طريق بسيج، راهي ميدان‌هاي نبرد شد.
سرانجام در حالي که فرماندهي يک دسته از نيروهاي رزمنده را برعهده داشت، از ناحيه‌ي پا مجروح شد و هنگام عقب‌نشيني نيروها در شرهاني در عمليات والفجر 1 در تاريخ 22/1/1362 در سن 22 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 445

سيدسلمان در سال 1342 در سرزمين پاک ايران متولد شد، پدرش سيديوسف براي تربيت اسلامي او تلاش وافري انجام داد. سيدسلمان بعد از پيروزي انقلاب به عضويت بسيج درآمد و همزمان با حمله رژيم بعثي به ايران، پا در ميدان جهاد گذارد و عارفانه سلاح بر دوش گرفت.
موسوي سرانجام در يازدهمين روز از تيرماه سال 1361 در سرزمين فکه به آرزويش که لقا حق بود، دست يافت و در گلزار شهداي قائم‌شهر آرام گرفت.

منبع:كتاب صحيفه عروج عاشقان صفحه 106

روز دوم ارديبهشت‌ماه سال 1345 سيدحسين در روستاي «چاه‌کور» از توابع شهرستان لامرد در خانواده‌ي سادات موسوي متولد شد. تحصيلاتش را در «چاه‌کور» و «لار» تا مقطع دوم دبيرستان ادامه داد و در دوران انقلاب سرسپرده‌ي آرمان‌هاي حضرت امام خميني (ره) شد.
با شروع جنگ تحميلي، درس را رها کرد و مشتاقانه به جبهه رفت. سال 1363 وارد سپاه پاسداران «لامرد» گرديد. و در نواحي مقاومت «چاهورز» و «علامرودشت» انجام وظيفه نمود. بيشتر دوران خدمت خود را در جبهه گذراند و در تيپ هوابرد المهدي (عج) فرمانده‌ي دسته بود. از تجملات دوري مي‌کرد و زندگي‌اش ساده و بي‌تکلف بود.
سرانجام در حالي که به عنوان فرمانده دسته، رزمندگان را به سوي دشمن هدايت مي‌کرد، در عمليات کربلاي پنج در تاريخ 20/10/1365 در سن 20 سالگي به فيض عظماي شهادت نايل آمد و جاودانه شد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 450