ليست شهداي دفاع مقدس (م)

ابراهيم در سوم دي‌ماه سال 1348 در روستاي «چاه‌شور» از توابع شهرستان لامرد در خانواده‌اي مستضعف و عاشق ولايت ديده به جهان گشود.
تحصيلاتش را تا سال اول راهنمايي ادامه داد و با شروع جنگ ظالمانه‌ي عراق عليه ايران داوطلب عزيمت به جبهه شد، اما به دليل کمي سن موفق به اعزام نگرديد. 5 سال بعد در حالي که تنها 16 بهار از عمرش گذشته بود، با شناسنامه‌ي برادرش و بدون اطلاع خانواده راهي مناطق عملياتي غرب گرديد.
آن بسيجي عاشق در دو نوبت و هربار به مدت سه ماه در کردستان با دشمن بعثي و مزدوران داخلي جهاد کرد. سرانجام در حالي که سرمست از باده‌ي شهادت بود، در منطقه‌ي سومار در تاريخ 18/6/1364 در سن 16 سالگي مفقود شد و نامي بلندآوازه، از خود به يادگار گذاشت.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 464

نامش "محمدعلي" فرزند حسين و از اهالي شهرستان بوشهر؛ عاشق بود و اميدوار و فارغ از تمام هياهوهاي دنيايي، دل‌بسته‌ي روح‌الله (ره). مي‌دانست راه امام (ره) راه هدايت است و لذا از همان آغاز در جرگه‌ي ياران او قرار گرفت.
مواجي در زمان جنگ تحميلي به عنوان سرباز نيروي زميني ارتش به جبهه رفت و در عمليات بيت‌المقدس حماسه آفريد. او در تاريخ 10/2/1361 در خرمشهر به همراه برادرش محمدحسن به آرزوي ديرينه‌اش دست يافت و به شهادت رسيد.

منبع:مجله فتح (ويژه نامه عمليات بيت المقدس)  

اولين روز از اسفندماه سال 1340 بود که روستاي گزلوري از توابع استان بوشهر به قدوم نوزادي مزين گشت که او را علي (خان‌علي) ناميدند. عباس پدر اين نورسيده تمام اهتمام خود را در کسب روزي حلال و تربيت فرزند به کار برد و علي در هفت سالگي راهي دبستان شد. او تحصيلات خود را تا پايان سال سوم راهنمايي ادامه داد. دوران نوجواني او مصادف با مبارزات انقلابي هموطنانش بر ضد رژيم پهلوي بود و او نيز با مبارزان همراه و هم‌قدم شد.
هنوز مدت زيادي از پيروزي انقلاب نگذشته بود که آغاز جنگ تحميلي شهد پيروزي را در کام مبارزان خشکاند و علي در هجدهمين روز از دي ماه سال 1359 بعنوان سرباز وظيفه به همراه رزمندگان نيروي زميني ارتش رهسپار ميادين نبرد گشت و با خلق حماسه‌اي به ياد ماندني در قله‌ي بازي‌دراز در تاريخ 6/2/1360 در سن 20 سالگي به شهادت رسيد. او مردي بزرگ بود که هرگز پشت به دشمن نکرد و حتي استخوان‌هاي او حاضر به ترک ميدان نبرد نشد و دهستان ليدادي براي هميشه در حسرت تشييع پيکر اولين شهيد خود باقي ماند.

منبع:كتاب ايل ستاره   -  صفحه: 259

منبع:ماهنامه عرشيان   -  شماره مجله: 4

سال 1337 خداوند هديه‌اي پاک و مهربان به اسماعيل عطا کرد، فرزندي نوراني که باقي الصالحات پدر را به خون سرخ خويش خريد روزهاي کودکي رضا در محله رهنان شهر اصفهان در جمع کودکان سپري شد. علاقه خاصي به آموختن داشت لذا در هفتمين پائيز زندگي راهي مدرسه شد تا ناشناخته‌هاي جهان هستي را فرا بگيرد کم‌کم در کنار درس و مدرسه به فعاليت اقتصادي پرداخت. بعد از اخذ مدرک ديپلم و پيروزي انقلاب به تشکيل کلاسهاي مذهبي همت گماشت تا جوانان را با هدف واقعي انقلاب و نظام مقدس جمهوري اسلامي آشنا سازد. سال 1359 لباس سبز سپاه پاسداران را بر تن کرد و در منطقه سيستان و بلوچستان به خدمت پرداخت. اما با آغاز جنگ تحميلي به جبهه‌هاي غرب شتافت. اين دليرمرد استان اصفهان، براي مدتي حفاظت از بيت امام (ره) را بر عهده گرفت. با اتمام مأموريت عاشقانه به جنوب ايران رفت و در تاريخ 17/2/1361 در منطقه عملياتي شلمچه در سن 24 سالگي به وصال دوست رسيد. پيکر مطهر او را در گلزار شهداي رهنان به خاک سپردند.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان جلد1

قصه اسماعيل در يکي از روزهاي سال 1343 شروع شد قصه قرباني بزرگ عشق حق. کودکي که در دامان پر مهر خانواده‌اي از اهالي محله رهنان (شهر اصفهان) پرورش يافت و در مکتب تشيع، جهاد و شهادت را فرا گرفت. آموختن تنها دغدغه دوران کودکي او بود.در اولين سال دبيرستان بود که حمله رژيم بعثي آرمانهاي دوران نوجواني او را تغيير داد. نبرد با متجاوزين بعثي جايگزين تحصيلات عاليه شد موجودي، مشتاقانه عزم سفر کرد لحظات سختي بود سرنوشت او به گونه‌اي ديگر رقم خورد اسماعيل به همراه حاتم آرمي بعد از آموزش نظامي در بهمن ماه سال 1360 براي اولين مرتبه ميدان جنگ را ديد.17 سال بيشتر نداشت اما مردانه زيستن را از فرزندان زهرا (س) در کربلا آموخته بود عمليات فتح‌المبين حماسه باشکوه او را به تصوير کشيد لحظه جانبازي او که هيچ گاه در انجام فرائض دين اسلام کوتاهي نکرد و باعث حيرت دوستان و خانواده‌اش شد. او حتي در اوج تمرينات سخت فوتبال جهت کسب آمادگي براي شرکت در مسابقات، گرفتن روزه را ترک نکرد. شايد تنها اين ايمان به خداوند بود که او را به نهايت درجه انسانيت رساند. بعد از ظهر روز دوم خردادماه سال 1361 جاده‌اي از خاک بر افلاک کشيده شد، و اسماعيل اينبار در محضر دوست در اوج جواني (18 سالگي) قرباني گشت و عمليات بيت‌المقدس نامش را در جرگه مردان حماسه ساز خود ثبت نمود و در گلزار شهداي رهنان به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان جلد1

عليرضا اولين فرزند خانواده «موحد» در سال 1337 در تهران چشم به جهان گشود و در محيطي با صفا، مذهبي و در سايه پدر و مادري زحمتكش، پرورش يافت. پس از اخذ ديپلم در سال 1355 وارد دانشگاه تبريز شد و در رشته مهندسي برق به كسب علم مشغول گشت. هنگاميكه مبارزات انقلابي مردم اوج گرفت عليرضا نيز به جمع مبارزين پيوست و ادامه تحصيل را به آينده موكول كرد. با شكفتن شكوفه‌هاي جمهوري اسلامي ايران، او در كميته انقلاب، اولين فعاليتهايش را در ايران اسلامي آغاز نمود و پس از آن در سال 1358 به سپاه پاسداران پيوست و حراست از بيت حضرت امام خميني (ره) را به عهده گرفت. غائله كردستان، آغاز سفر بي‌پايان عليرضا به صحنه پيكار با دشمنان اسلام و ايران بود. در عمليات بازي دراز كه به عنوان جانشين عمليات حضور داشت، همچون سردار رشيد كربلا - حضرت ابوالفضل العباس (ع) - دستش را به پيشگاه حق تقديم كرد و پس از شركت در عمليات فتح‌المبين و بيت‌المقدس به عنوان فرمانده گردان حبيب بن مظاهر، به لبنان سفر نمود و مدتي را در آنجا همپاي برادران مسلمان به مبارزه با صهيونيست پرداخت. هنگاميكه از سفر بازگشت موعد عمليات والفجر 1 بود و پس از آن زمان وصل. آري در عمليات والفجر 2 كه عليرضا فرماندهي تيپ 10 سيد الشهدا را برعهده داشت، نداي ملكوتي يار او را به سوي بهشت برين دعوت كرد و شهيد موحد دانش، در تاريخ سيزدهم مرداد سال 1362 به بزرگترين آرزوي عاشقان رسيد.

منبع:پرونده شهيد در لشگر 10 سيد الشهدا

در سال 1337 حاج علي در محله كردآباد اصفهان به دنيا آمد. نوجواني‌اش با بلوغ مبارزات مردمي و مقدمات تولد انقلاب اسلامي همزمان بود و او نيز پا به پاي ايرانيان خسته از ظلم و جور رژيم ستمشاهي، براي ياري فرزند زهرا (س) _ خميني كبير (ره) _ به پا خاست. با پيروزي انقلاب، شور حاكميت اسلام و رهبري امام خميني (ره) او را به دفاع از مرزهاي ميهن برانگيخت. حاج علي سال‌هاي بسياري را در مناطق سيستان و بلوچستان، كردستان و جبهه‌هاي غرب، در مقابل اهريمنان مجاهدت نمود و در عرصه نبرد چهره جاوداني را از خود در ياد همرزمانش حك كرد. در اين مدت او مسئوليت‌هاي مختلفي چون، مسئوليت آموزش نظامي، فرماندهي گردان، فرماندهي تيپ دوم لشگر 14 امام حسين و مسئوليت محور عملياتي كه لشگر امام حسين در آن‌ها شركت مي‌كرد را بر عهده گرفت. او بارها در ميدان جهاد، مجروح گرديد اما مردي كه از او به عنوان «مرد آهنين» ياد مي‌كردند، با اين بهانه‌ها از دفاع و نبرد دست برنمي‌داشت. سرانجام اين پرستوي بي‌قرار در سال 1364 در حالي كه آثار جراحت‌هاي قبلي هنوز بر پيكرش نمايان بود، از خط پدافندي فاو به سوي جايگاه ابدي و بهشت جاويدان پرواز كرد. از او دو فرزند به يادگار ماند. سايه بال‌هاي عنايتش بر سر ما مستدام باد.

منبع:ماهنامه طراوت شماره 23

پانزدهم خردادماه سال 1333 بود که کودکي از تبار شيعيان اميرمؤمنان (ع) پا به عرصه هستي گذارد و مهدي نام گرفت. مهدي در سايه عنايت حضرت حق و تعليمات عالمانه خانواده بزرگ شد و در سن 7 سالگي به مدرسه راه يافت. شوق او جهت آموختن علم باعث شد تحصيلاتش را تا اخذ مدرک کارشناسي ارشد در رشته علوم‌سياسي ادامه دهد.
او در عنفوان جواني با بانويي پارسا، پيمان بست همراه و همسفر او باشد و چندي بعد در تاريخ 15/8/1359 به استخدام وزارت امور خارجه درآمد. موحدي قبل از آن در تاريخ 20/11/1358 به عنوان بخشدار چهار همدان به مردم خدمت کرد و سرانجام در تاريخ 19/3/1360 در سن 27 سالگي در منطقه آبادان، شهد شيرين شهادت نوشيد و در بهشت زهراي تهران آرام گرفت.

منبع:پرونده شهيد در وزارت امور خارجه