ليست شهداي دفاع مقدس (م)

شبانگاه که نور ماه کوچه پس کوچه‌هاي شهر ايلام را جلوه‌اي ديگر داده بود، صداي نوزادي سکوت شب را در هم شکست و چه صداي آشنايي بود؛ صداي آن نوزادي که بعدها سراسر زندگيش با جهاد و حماسه گذشت و بسان اسماعيل با عاقبتي نيکو، روز عيد قربان به قربانگاه عشق رفت.
«غلام» نام شايسته‌اي بود که خانواده‌اش بر او نهادند تا که وي را به غلامي اهل بيت عصمت و طهارت (ع) بگمارند. ملاحي از مقطع سوم راهنمايي تا اخذ ديپلم خود تحصيلاتش را همراه با فعاليت‌هاي انقلابي، مذهبي و شور و احساس عميق سياسي سپري کرد. او روزها در سنگر کسب علم مي‌کوشيد و شب‌ها به نگهباني از دستاوردهاي انقلاب و ايفاي مذهبي خود مي‌پرداخت.
با آغاز جنگ به نداي باطني‌اش که خروش بي‌امان عليه خصم بود، پاسخ مثبت داد و به جبهه رفت. ملاحي با طي بالاترين آموزش نظامي وقت ( دافوس ) و با پذيرش مسئوليت فرماندهي اطلاعات و عمليات تيپ صد و چهارده و لشکر يازده اميرالمومنين (ع) در عمليات‌هاي بزرگ والفجر پنج، نه، ده، کربلاي يک، چهار، پنج، ده، نصر چهار و هشت را بر عهده گرفت. روحيه‌ي معنوي و سرشار از عشق به ولايتش، سرانجام او را چون اسماعيل (ع) در عيد قربان به قربانگاه برد و از جمع ياران سبزپوش در تاريخ 1/5/1367 در منطقه ميمک پر کشيد.
يادش گرامي و راهش پررهرو باد.

منبع:كتاب سجاده عشق(ويژه نامه راهيان نور)  

فرهاد ملاشاهي در سال 1344 در يكي از توابع شهرستان زابل چشم به جهان گشود. دوران كودكي و تحصيلات وي با مشقّت و تنگناهاي مالي همراه بود. هزينه تحصيل و كمك به معاش خانواده او را واداشت تا به كار نيز بپردازد. هيچ گاه از انجام وظايف شرعي و حضور در مجالس مذهبي غافل نبود.
خانواده و دوستان همرزمش را تشويق و ترغيب به نماز اول وقت و قرائت قرآن مي‌نمود. حضور در جبهه را انجام فريضه ديني مي‌دانست و خانواده‌اش را توصيه به صبر مي‌كرد. ملاشاهي پس از شش ماه حضور در جبهه شرهاني به علت اصابت خمپاره، به درجه رفيع شهادت نايل گرديد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 5 صفحه 176

رضا در يکي از روزهاي زيباي سال 1345 در جمع گرم و صميمي خانواده‌اي مذهبي در شهر رهنان استان اصفهان متولد شد.روزهاي زيباي کودکي را در زير سايه لطف پدر و مادر مهربان گذراند و با معارف دين بيشتر آشنا شد. سال هفتم زندگاني مانند ساير کودکان راهي سنگر کسب علم و دانش شدو تحصيلات خود را تا پايان مقطع دوره ابتدايي ادامه داد ،پس از آن وارد عرصه کار و تلاش شد و به شغل تراشکاري روي آورد .با آغاز جنگ تحميلي شوق رضا براي حضور در کنار رادمردان عرصه‌هاي خون و ايثار وصف‌ناشدني بود و با اينکه هنوز به سن قانوني نرسيده بود مرتب براي حضور در جبهه لحظه شماري مي‌کرد.
سال 1363 بود که موفق شد براي اولين بار قدم به ميادين نبرد بگذارد . سه ماه در جبهه کردستان به عنوان بي‌سيم‌چي خدمت کرد ،پس از مدتها حضور مداوم در جبهه يکبار در تاريخ 21/11/1364 زخم سرخ گلوله را در ناحيه بازو و شکم به جان خريد و در بيمارستان شيراز بستري شد.سرانجام در روز شانزدهم فروردين ماه سال 1365 پس از حضور دوباره در جبهه‌هاي نبرد عاشقانه دعوت حق را لبيک گفت و در سرزمين فاو و در عمليات والفجر8 در حاليکه 20 سال داشت به سوي لاهوتيان ملکوت پرواز کرد. مزار پاکش در گلزار شهداي رهنان واقع است.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان 2

محمود ملانوري دلاورمردي از تبار عاشورائيان عصر خميني بود. از ميان آنان که تنها دلبستگي‌شان در دنيا نماز بود و مناجات.
محمود در زمان جنگ تحميلي در گروهان حزب‌ا.. که متشکل از نيروهاي غواص و چريکي تيپ‌ الغدير بود، با سمت پيک گروهان فعاليت داشت.
دوره‌ي آموزشي او خيلي سخت بود چرا که بايد فنون رزم آبي _ خاکي را مي‌آموخت. او در عمليات‌هاي بسياري شرکت کرد و بارها مجروح گشت تا آن‌جا که پزشکان مي‌گفتند: تمام بدن تو ترکش است و مي‌توان اين‌ها را مثل اسکلت‌هاي فلزي به هم جوش داد.
وي سرانجام در عمليات بدر مورخ 23/12/1363 در منطقه شرق دجله به شهادت رسيد.

منبع:مجله‌ي الغديريان   -  شماره مجله: 11

روستاي استلج خرقان (قزوين) در دهمين روز از شهريور ماه سال 1346 در آرامشي عجيب غوطه‌ور بود، سکوت دشت و فضاي سنگين روستا روح‌ بي‌قرار آدمي را خسته مي‌کرد. اما محمد نبي شور ديگري داشت، تولد فرزند براي او نويد زندگي تازه و اميد به حق بود. نامش را «علي‌اکبر» نهاد و از خدا خواست پسرش از رهروان رسول اکرم (ص) باشد. صداي خنده‌ي علي‌اکبر در کوچه‌هاي خاکي دهستان شادي خاصي را براي مردم به ارمغان آورد. روزها گذشت؛ علي‌اکبر کم کم با اسلام و دستورات آن آشنا شد و دل به اين آئين ناب محمدي سپرد. درس خواندن را از هفت سالگي آغاز کرد و تا پايان دوره‌ي ابتدايي آموختن را تجربه نمود. چاره‌اي نداشت لذا مشغول به کار شد و در يک کارگاه جوشکاري به کسب روزي حلال پرداخت. زمزمه‌ي انقلاب در شهر طنين انداخت. مردم دسته دسته به خيابانها ريختند تا از کلام پير و مرادشان حمايت کنند. علي‌اکبر نيز براي اولين بار مشتهاي کوچکش را گره کرد و فرياد زد:«مرگ بر شاه» طنين صداي او و صدها نوجوان ديگر کاخهاي استبداد را لرزاند و با خون سرخ هزاران شيداي بي قرار انقلاب به پيروزي رسيد. علائي براي آرام کردن دل بي‌تابش در جلسات دعاي کميل حضور يافت. اما تسکين اين درد عظيم فقط لقاء خدا بود. دو سال نيز در مسجد صاحب‌الزمان (عج) اسلامشهر به عنوان بسيجي فعاليت نمود. تا اينکه جنگ بزرگترين آزمايش الهي آغاز شد، مردان دسته دسته پا بر خاک خونين رزم نهادند. اما علي‌اکبر اجاز‌ه‌ي حضور نداشت. سن کم او باعث شد مسؤولين از اعزام او جلوگيري کنند. ولي اين هجران ديري نپائيد او خيلي زود به سرزمين ديدار حق راه يافت و همراه بسيجيان پادگان امام حسين (ع)‌ تهران در سومار حماسه آفريد عمليات مسلم بن عقيل آخرين ثانيه‌هاي حيات دنيوي ملايي بود. او در نهمين روز از مهرماه سال 1361 زمزم جانش را به آب کوثر مطهر ساخت و در پانزدهمين بهار زندگي، خزان را تجربه نمود. امامزاده عقيل اينک وعده‌گاه عاشقاني است که به شوق زيارت ياوران روح‌الله بر مزارش حلقه زده و الله‌گويان وصال حق را مي‌طلبند.

منبع:پرونده شهيد در پايگاه امام حسين (ع) حوزه 279 كميل بسيج اسلامشهر

احمد در روز دوازدهم فروردين‌ماه سال 1336 به دنيا آمد. کودکي او در شهر بهشهر سپري گشت و در اين شهر به تحصيل علم پرداخت.
ملايي زماني‌که مدرک ديپلم را اخذ نمود، به استخدام سپاه‌پاسداران درآمد و همراه لشگر 25 کربلا با سمت معاون تيپ سوم راهي ميدان نبرد گشت. او دلاورانه در جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل جنگيد و در عمليات والفجر6 حماسه آفريد.
دهلران وعده‌گاه او براي وصال انتخاب شد و اين رعناجوان 26 ساله‌ي لشگر توحيد در تاريخ 5/12/1362 به شهادت رسيد.

منبع:مطالب ارسالي از كنگره شهداي مازندران  

حميد ملايي در سومين روز از مردادماه سال 1344 در منطقه رهنان شهر اصفهان ديده به جهان گشود در ايام طفوليت به همت پدر بزگوار خويش و با بهره‌گيري از محضر اساتيدي گرانقدر به قرائت قرآن و تجويد آشنا گشت.تحصيلات ابتدايي را در مدرسه مودت به پايان رساند.و جهت تحصيل در مقطع راهنمايي وارد مدرسه راهنمايي 17 شهريور شد.در همين ايام در کنار تحصيل به کار پرداخت و پس از اتمام تحصيل در مطقع راهنمايي به دليل آغاز جنگ تحميلي راهي جبهه‌هاي نبرد گرديد و پس از حماسه‌آفريني در چندين عمليات بالاخره در روز بيست و سوم تيرماه سال 1361 در عمليات رمضان و در سن 17 سالگي به ملکوت اعلي پيوست پيکر پاکش قريب به 16 سال از ديده ها پنهان بود و سرانجام در سال 1377 به جمع داغدار خانواده بازگشت و در گلزار شهداي رهنان آرام يافت. روحش شاد

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان جلد1