ليست شهداي دفاع مقدس (م)

آغازين روز بهار سال 1341 متولّد شد؛ نامش را ‌ مجيد گذاشتند و از خداوند براي اين قدم نورسيده طلب سعادت و سلامت نمودند.
مجيد در سال‌هاي جواني به ياري امام امت شتافت تا حافظ مرزهاي ايران اسلامي باشد. او در روز بيست و ششم آذرماه سال 1360 با سمت فرمانده‌ي محور در ارتفاعات شياكو به آرزوي ديرينه‌اش كه شهادت بود، دست يافت و در سنّ 19 سالگي در جرگه ي مقربان حق قرار گرفت.

منبع:ويژه نامه يادواره سرداران شهيد شهرستان ملاير  

منبع:نشريه پلاك  

اول خردادماه سال 1338 در وحدتيه‌ي بوشهر به دنيا آمد. پدر نامش را " اله‌كرم " گذارد و سعي كرد فرزندش را بر اساس موازين دين مبين اسلام پرورش دهد؛ قبل از رسيدن به سنّ 7 سالگي قراعت قرآن را فرا گرفت؛ آموختن علم را نيز همانند كودكان آغاز كرد. وي بعد از اخذ مدرك ابتدايي نزديك به 6 سال در شركت‌هاي تسا و انرژي اتمي به كار پرداخت و در فرصتي كوتاه در چند رشته‌ي فني مهارت پيدا كرد.
سال 1357 به خدمت نظام وظيفه فرا خوانده شد. اما با شنيدن فرمان تاريخي امام (ره) از آن‌جا گريخت. با پيروزي انقلاب دوباره به پادگان برگشت و بعد از اتمام سربازي، عازم كشور كويت شد و متأسفانه به دليل اشتباه با مأموران نظامي عربستان سعودي به مدت 5 ماه زنداني گشت. مزارعي در بازگشت به ايران به مدت 3 ماه با جهادسازندگي همكاري نمود و در ساخت " پل سرقنات " نقش به سزايي ايفا نمود.
وي در تاريخ 19/1/1360 به استخدام سپاه پاسداران برازجان درآمد و دوره‌هاي آموزشي سپاه را در گناوه طي كرد. سپس به مقابله با ضدانقلابيون پرداخت و از ناحيه‌ي كتف مجروح گرديد. ا له‌اكرم در روز سوم آبان‌ماه سال 1360 نيز به منظور دفاع از كيان ايران اسلامي به جبهه رفت و سرانجام در روز هشتم آذرماه سال 1360 هنگام عمليات طريق‌القدس در خاك بستان به شهادت رسيد.
اين دلاور استان بوشهر در سنّ 22 سالگي در جرگه‌ي شاهدان روز حشر قرار گرفت. پيكر پاكش تا 48 روز در بستان ماند تا اين‌كه يكي از دوستانش او را در حالي‌كه يك دستش بيرون از خاك بود، پيدا كرد. او را به وحدتيه انتقال داده و در گلزار شهدا به خاك سپردند.

منبع:كتاب در كوي نيكنامي جلد 1   -  صفحه: 257

رضا مزارعي در 1341 شمسي در يك خانواده‌ي مذهبي و معتقد به اسلام در شهر آبادان چشم به جهان گشود. وي دوران تحصيل خود را تا سال پيروزي شكوهمند اسلامي در آبادان گذراند و بعد از پيروزي انقلاب اسلامي به بهبهان رفت. وي در سال هزار و سيصد و پنجاه و نه وارد سپاه پاسداران انقلاب اسلامي شد و از شروع جنگ تحميلي تا سقوط خرمشهر در آن شهر به مبارزه با مزدوران بعثي پرداخت و بعد از آن در محور جاده‌ي آبادان _ ماهشهر كه قسمتي از آن توسط برادران سپاه ماهشهر پدافند مي‌شد، به طور متناوب حضور داشت و يك بار نيز مورد اصابت چند تركش خمپاره قرار گرفت.
در چنين شرايطي چون سال آخر تحصيلي خود را به انجام نرسانده بود، به همراه چند نفر از برادران هم‌رزمش به قم رفتند و بعد از شنيدن سخن آيت‌الله مشكيني در نماز جمعه كه فرمودند: « هر كس آشنايي با مسايل جبهه و جنگ دارد، براي شركت در عمليات به جبهه اعزام شود. » بي‌درنگ لبيك گفت و جهت شركت در عمليات طريق‌القدس به سوسنگرد رفت و در شب عمليات به عنوان معاون گروهان، انجام‌وظيفه نمود. در اين عمليات بود كه براي دومين بار از ناحيه‌ي ساق پا مورد اصابت تركش قرار گرفت و به بيمارستان اعزام گرديد. او اين بار حاضر به عزيمت به قم نشد لذا به عنوان فرمانده‌ي ناحيه‌ي مقاومت بسيج در دهستان آسياب انتخاب شد تا با آموزش نيروهاي روستايي جهت اعزام به جبهه و هم‌چنين ادامه‌ي تحصيل در اميديه بتواند ديپلم خود را بگيرد.
در سال هزار و سيصد و شصت و دو كه ناحيه‌ي پنجم دريايي ماهشهر تشكيل گرديد، از سوي فرماندهي سپاه ماهشهر به عنوان فرمانده‌ي گروه راكت‌انداز انتخاب و از آن تاريخ تا هنگام شهادت در نيروي دريايي سپاه مشغول جنگ و جهاد بود. در اسفند هزار و سيصد و شصت و دو در عمليات خيبر شركت كرده و جا به جايي نيروهاي رزمنده را تا جزيره‌ي مجنون كه بر عهده‌ي نيروي دريايي سپاه بود، انجام مي‌داد و به مدت چند ماه در آن منطقه به عنوان فرمانده‌ي گروهان، مشغول انجام‌وظيفه بود و بعد از آن جهت گذراندن دوره‌ي دريايي به خارك رفت. در همين زمان در عمليات بدر نيز شركت نمود.
در سال هزار و سيصد و شصت و چهار به دنبال فرمان حضرت امام (ره) مبني بر تشكيل نيروهاي پنج‌گانه‌ي سپاه و تأسيس منطقه‌ي سوم نيروي دريايي و تشكيل ناو تيپ كوثر، وي رسماً‌ وارد نيروي دريايي سپاه شد و در اين زمينه از هيچ كوششي دريغ نورزيد. از جمله عمليات‌هايي كه مزارعي با رشادت و شجاعت خاص در آن شركت كرد، عمليات والفجر 8 بود كه او مسئوليت گردان ابوالفضل (ع) پايگاه قمر را عهده‌دار بود. هم‌چنين در عمليات حمله به اسكله‌ي العميه نيز شركت كرد.
در تاريخ 1/12/1364 درحالي که 23 سال بيشتر نداشت با هفت فروند شناور جهت شناسايي و گشت‌زني به منطقه‌ي خورعبدالله رفت و توسط چهار فروند هواپيماي جنگي دشمن مورد حمله قرار گرفت و قايق حامل ايشان منفجر شد و به علت اين‌كه بند جليقه‌ي نجات او به دكمه‌ي اوركتش گير كرده، پيكر مطهرش روي آب ماند كه بعد از مدتي او را از روي آب گرفتند.
مزارعي دريامرام و دريادلي بود كه خونش به دريا ريخت و به همه‌ي اقيانوس‌ها و درياها رفت تا پيامش را به گوش همگان برساند كه: « راه و رسم شهادت فراموش‌نشدني است. »

منبع:ويژه نامه كاروان راهيان نوربشري  

همه‌ي اهل محل در جشن و شادي بودند؛ تولّد سومين اختر آسمان ولايت و امامت بود و خدا در چنين روزي هديه‌اي آسماني را به خانواده‌ي مزارعي عطا کرد. سيدحسين در نهمين روز از شهريورماه سال 1345 در وحدتيه‌ي بوشهر به دنيا آمد و در سايه‌ي زحمات پدري کشاورز، بزرگ شد. شوق آموختن علم او را به مدرسه کشاند، اما قبل از آن قراعت کلام‌الله مجيد را فرا گرفته بود. وقتي به مدرسه‌ي راهنمايي خيام رفت، با آرمان‌ها و انديشه‌هاي والاي امام امت آشنا گرديد و با پخش اعلاميه، سخنان امام (ره) را به مردم اطلاع مي‌داد.
سيدحسين که در جريان انقلاب چندين مرتبه با طرفداران رژيم درگير شده بود، بعد از پيروزي اين نهضت مردمي به عضويت انجمن اسلامي درآمد و بيشتر وقت خود را مصروف کارهاي بسيج و گروه فرهنگي جهاد سازندگي کرد.
مزارعي در سنّ 15 سالگي در سال 1360 با اصرار فراوان عازم جبهه‌هاي نبرد شد و اندک‌زماني بعد در روز دهم مردادماه، شربت بهشتي نوشيد و در آبادان آسماني گشت.
مزار پاکش در وحدتيه قرار دارد.

منبع:كتاب دركوي نيكنامي جلد1 صفحه 69

سال 1341 سال تولد بهرام در شهر آبادان بود خانواده با سعي و تلاش به تربيت اسلامي او همت گماشتند. تا پيروزي انقلاب در آبادان ماند و در خيل ياوران امام خميني (ره) به مبارزه عليه شاه پرداخت. بعد از پيروزي انقلاب جهت ادامه تحصيل به شهرستان بهبهان مهاجرت نمود سال 1359 به عضويت بسيج درآمد و با آغاز جنگ تحميلي به خرمشهر رفت و مردانه در اين شهر حماسه آفريد. يکسال بعد به قم عزيمت کرد تا مدرک ديپلم خود را دريافت نمايد اما آبان ماه همان سال بعد از شنيدن سخنان آيت‌الله مشکيني به جبهه بازگشت و در عمليات طريق القدس شرکت نمود و مجروح گشت. او بعد از بهبودي به عنوان مسئول بسيج عشايري آسياب به خدمت پرداخت در اين فرصت ضمن جذب و آموزش نيروهاي بسيجي، موفق به اخذ مدرک ديپلم صنعتي گرديد سپس در تاريخ 5/2/1359 به عضويت سپاه پاسداران درآمد در سال 1362 بعد از تشکيل ناحيه پنجم دريايي به آنجا مأمور شد و فرماندهي گروه راکت‌انداز را پذيرفت.در عمليات خيبر و بدر به عنوان فرمانده گروهان دريايي شرکت نمود. در فاصله بين عمليات دريايي تيپ کوثر به عنوان جانشين گردان دريايي انجام وظيفه کرد. مزارعي عاشق قمر بني‌هاشم بود لذا مقرهاي دريايي زير مجموعه گردان را به نام آن حضرت مزين کرد. در عمليات والفجر 8 و حمله به اسکله الاميه حماسه آفريد تا اينکه سرانجام در ظهر روز چهاردهم اسفندماه سال 1364 به همراه 7 فروند شناور شناسائي عازم منطقه خور عبدالله شد اما شناور او مورد هجوم 4 فروند هواپيماي جنگي قرار گرفت و قايق بهرام منفجر گشت. دستانش از بدن جدا گرديد و سر و چشمش مجروح گشت و با نداي يا اباالفضل (ع) تا عرش آسمان پرواز کرد و در کنار مولاي عشق آرام گرفت.پيکر پاکش را در ماهشهر به خاک سپردند.

منبع:cd كنگره شهداي خوزستان

صادق مزدستان در روز بيست و هفتم دي‌ماه سال 1335 در يک خانواده‌ي مذهبي ديده به جهان گشود. تحصيلات ابتدايي را در مدرسه‌ي دهقان قائم‌شهر به پايان رساند و در سال 1358 موفق به اخذ ديپلم شد. او از 21 سالگي مبارزات سياسي و مذهبي خود را عليه رژيم طاغوت شروع کرد و براي به ثمر رسيدن انقلاب لحظه‌اي آرام و قرار نداشت.
بعد از پيروزي انقلاب اسلامي براي سرکوبي ضد انقلابيون، به کردستان عزيمت نمود و در درگيري‌هاي قائم‌شهر و ديگر شهرهاي مازندران عليه منافقين داخلي پيوسته شرکت مي‌کرد. با شروع جنگ داوطلبانه به فرمان امام لبيک گفت و در گروه چريکي دکتر چمران شرکت جست. در اوايل جنگ در مالکيه و سوسنگرد و بعدها در عمليات فتح‌المبين، بيت‌المقدس، رمضان، محرم و ... رشادت‌هاي وافري از خود نشان داد و چندين بار مورد اصابت ترکش و يک بار هم در عمليات فتح‌المبين از ناحيه‌ي گردن مورد اصابت گلوله قرار گرفت.
او هميشه مي‌گفت: « هر طوري شده، بايد از خدا مزدم را بگيرم و هيچ مزدي از شهيد شدن در راه خدا و دين اسلام باارزش‌تر نيست. »‌ با دلاوري‌ها و آشنايي فوق‌العاده‌اي که با خط مقدم داشت، مسئوليت فرماندهي تيپ پياده 2 مکانيزه لشکر 25 کربلا را به او سپردند. او نه تنها در ميدان جنگ رزمنده‌ي دلاور و رشيد بود، بلکه در ميادين ورزشي نيز يک مبارز به تمام معنا بود. او بينان‌گذار تيم فوتبال شهيد رجايي ( انجمن اسلامي مسعود دهقان ) و کاپيتان تيم بود. او اولين کسي بود که در زمين ورزشي قائم‌شهر شهر شعارهاي انقلابي سر داد. يک هفته بعد از عقدش به علت مسئوليتي که در تيپ کربلا داشت، به جبهه بازگشت و سرانجام در تاريخ 9/10/1361 در شهر فکه بر اثر اصابت ترکش مين در سنّ 26 سالگي به آرزوي ديرينه‌ي خود رسيد.

منبع:ماهنامه سبز سرخ   -  تاریخ:  1382/10 -  شماره مجله: 35-  صفحه: 3

حيدر در سال 1338 در سرزمين پاک ايران متولد شد؛ کودکي‌اش را در کنار خانواده سپري کرد و کم‌کم به مدرسه رفت. تحصيلاتش را تا پايان سال چهارم دبيرستان و اخذ مدرک ديپلم ادامه داد آن‌گاه به عضويت بسيج درآمد.
علاقه خاصي به حضرت امام (ره) داشت. زماني‌که جنگ تحميلي آغاز شد، روانه ميدان جنگ گرديد و در عمليات طريق‌القدس در گروهان شهيد چمران حماسه آفريد. مزيدي دو مرتبه به جبهه رفت و سرانجام در سال 1361، با سمت آر پي جي زن در سن 23 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:پرونده شهيد در حوزه 1 ناحيه سيدالشهداء بسيج اسلامشهر

محمدعلي مزيناني فرزند محمدتقي در اولين روز بهار سال 1302ه.ش در روستاي مزينان از توابع شهرستان سبزوار به دنيا آمد. وي به علت فقدان مدرسه در روستا نتوانست به تحصيل بپردازد. او در مجالس روضه‌خواني، مساجد و هيأت‌هاي مذهبي فعاليت مي‌کرد و به طور خاص، خادم هيأت حضرت ابوالفضل (ع) بود.
محمدعلي با شروع فعاليت‌هاي مبارزاتي قبل از انقلاب، هم‌گام با ساير اقشار مردم در راهپيمايي‌ها و تظاهرات شرکت مي‌کرد. او علاقه‌ي زيادي به انقلاب اسلامي داشت، لذا بعد از پيروزي انقلاب و آغاز جنگ، علي‌رغم سنّ بالا به جبهه شتافت.
وي در سال 1363 دو مرتبه از طريق جهادسازندگي به جبهه اعزام گرديد. سرانجام محمدعلي مزيناني در 22/11/1363 در منطقه‌ي سوسنگرد در 61 سالگي به شهادت رسيد.
پيکر اين شهيد در شهرستان سبزوار به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس صفحه 41