ليست شهداي دفاع مقدس (م)

مرتضي مراديان در سال 1342 در منطقه رهنان شهر اصفهان ديده به جهان گشود دوران کودکي را در سايه قامت رعناي پدر و دستان پر مهر مادر سپري کرد وي اوقات فراغت خود را در مسجد محل گذراند و با استماع سخنراني علما بر دانسته‌هاي مذهبي خويش مي‌افزود با رسيدن به سن نوجواني همکاري خود را با انجمن اسلامي آغاز کرد و شغل کاشي کاري را برگزيد. و پس از آغاز غائله کردستان به بسيج پيوست و به مدت 6 ماه به مناطق غرب کشور اعزام شد پس از چندي براي مقابله با متجاوزين بعثي به منطقه رقابيه رفت و پس از حماسه آفريني در يک عمليات پيروزمندانه در جريان ضدحمله نيروهاي عراقي در اثر اصابت ترکش خمپاره به پشت گردن در تاريخ 3/1/1363 در سن 21 سالگي به شهادت رسيد پيکر مطهر او را در گلزار شهداي رهنان به خاک سپردند.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان جلد1

صفرعلي روز نوزدهم آبان ماه سال 1345 عطر حضور فرزندش را در خانه احساس کرد. «علي» دوران کودکي را در سايه‌سار نگاه مهربان مادر در شهر تهران سپري کرد. 6 سال بيشتر نداشت که شانه‌هاي کوچکش در فراق پدر گريست، اما اميد به عنايت حضرت حق او را از زندگي مايوس نساخت. زمانيکه انقلاب اسلامي به اوج خود رسيد مشتاقانه در صف عاشقان و رهروان ولايت خميني(ره) قرار گرفت و بعد از پيروزي و شکوفائي اين نهضت پرشور در پايگاه بسيج ثبت نام نمود و خطاطي پايگاه را بر عهده گرفت. تحصيلاتش را تا پايان سال اول دبيرستان ادامه داد؛ آنگاه قصد حضور در ميدان نبرد کرد، اما مادر که تنها فرزند پسرش علي بود مخالفت نمود. سرانجام باتلاش فراوان و با رضايت مادر در سال 1364 به همراه دوست صميمي‌اش «مجيد حسن‌خاني تهراني» پا در ميدان جهاد نهاد. مرالي در طول سالهاي نبرد مردانه جنگيد و سه مرتبه براي ديدار مادر به شهر بازگشت. سرانجام اين اسوه‌ي مجاهده و تقوا در تاريخ 19/11/1364 در سن 19 سالگي فکه را به خون سرخ خويش مزين ساخت. اصابت ترکش خمپاره مرالي را به اوج آسمان رساند آنجا که مامن عاشقان حق است. پيکر پاکش را 11 سال بعد در ايام فاطميه (سال 1377) در گلزار شهداي امام زاده عقيل اسلامشهر به خاک سپردند.

منبع:پرونده شهيد در پايگاه بسيج حمزه سيدالشهداء شهرستان ايرانشهر

غلام‌حسين مرتضايي فرزند عباس در سال 1345 در روستاي خزان از توابع شهرستان بيرجند ديده به جهان گشود. دوران كودكي و تحصيلات ابتدايي را تا سال پنجم در زادگاهش گذراند. چون امكان تحصيل بيشتر در روستا نبود، مدرسه را رها كرد و به كشاورزي پرداخت. جواني متديّن و سخت‌كوش بود و در كارها به ديگران كمك مي‌كرد؛ به طوري‌كه همه او را دوست داشتند. او با قرآن مأنوس بود و به اهل‌بيت عليهم‌السلام عشق مي‌ورزيد. در مراسم عزاداري سالار شهيدان فعالانه شركت مي‌كرد؛ به نماز اول وقت و انجام فرايض ديني اهميت مي‌داد و سعي داشت نمازش را به جماعت بخواند.
با بسيج سپاه همكاري داشت و بارها تصميم گرفت به جبهه برود ولي به علت كمي سن از اعزام او خودداري مي‌شد تا اين‌كه از طريق بسيج سپاه به جبهه رفت و سه ماه با مزدوران بعثي جنگيد. پس از بازگشت، به خدمت سربازي رفت و به عنوان سرباز وظيفه‌ي سپاه مجدداً عازم جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شد. او در لشكر ويژه‌ي شهدا صادقانه خدمت مي‌كرد و پس از 11 ماه جنگ مردانه سرانجام در منطقه‌ي حاج‌عمران در تاريخ بيست و چهارم ارديبهشت‌ماه سال 1365 بر اثر اصابت تركش در سنّ 20 سالگي به فيض شهادت نايل آمد.
پيكر پاك شهيد پس از تشييع، با شكوه فراوان در بيرجند در زادگاهش به خاك سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستاي بيرجند جلد2   -  صفحه: 688

ناصر مرتضوي فرزند محمد در سال 1344 در روستاي گازار در خانواده‌اي متديّن و مذهبي ديده به جهان گشود. وي دوران كودكي را در آغوش پدر و مادري مومن و مهربان گذراند. تحصيلات ابتدايي را در زادگاهش سپري نمود و سپس براي ادامه‌ي تحصيل به روستاي سده رفت و دوره‌ي راهنمايي را با موفقيت در اين روستا به پايان رساند و براي ادامه‌ي تحصيلات به بيرجند عريمت كرد. با سعي و پشت‌كار ديپلمش را گرفت و مدتي نيز در تراشكاري به كار مشغول شد.
وي از ارادتمندان ائمه‌ي اطهار عليهم‌السلام بود و با شور و شوق در جلسات مختلف مذهبي شركت مي‌نمود. در انجام فرايض مذهبي بسيار مقيّد بود و در جلسات هفتگي تلاوت قرآن‌كريم حضوري فعال داشت. براي انجام خدمت نظام وظيفه به نيروي انتظامي ( ژاندارمري ) پيوست و پس از گذراندن دوره‌ي آموزشي در زابل به زاهدان انتقال يافت. مدت‌ها در نيروي انتظامي منطقه‌ي سيستان در حراست از مرزهاي شرقي كشور و مبارزه با قاچاقچيان مواد مخدر صادقانه خدمت نمود؛ سپس به مناطق غربي براي دفاع از سرزمين اسلامي در مقابل متجاوزان بعثي اعزام گرديد و پس از رزمي دليرانه در منطقه‌ي زبيدات عراق در تاريخ بيست و ششم فروردين‌ماه سال 1365 در سنّ 21 سالگي شربت شهادت نوشيد و به لقاالله پيوست.
پيكر پاكش پس از 6 ماه توسط خانواده‌اش در معراج شهداي تهران شناسايي گرديد و به زادگاهش انتقال يافت و با شكوه فراوان تشييع و به خاك سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستاي بيرجند جلد2   -  صفحه: 690

آمده‌ام آبادان تا دلتنگي‌هايم را فراموش کنم و کمي آرام شوم. بي‌تابم و بي‌قرار. هنوز بعد از اين همه سال نتوانسته‌ام از دلتنگي‌هايم برايت کم کنم.
دوازدهمين روز از خردادماه 1335 بود که در آبادان براي اولين بار چشم‌هاي کوچکت را به روي دنيا گشودي. نامت را "عباس" گذاشتيم.
تحصيلاتت را با موفقيت پشت‌سر گذاشتي و موفق به اخذ ديپلم شدي. دوران خفقان تمام مي‌شد و شعارها بلندتر از قبل به گوش مي‌رسيد. سرانجام با تلاش‌هاي تو و ديگر جوانان اين مرز و بوم، انقلاب پيروز شد و دوران جديدي از زندگي مردم آغاز گشت.
بعد از انقلاب به جهادسازندگي آبادان پيوستي در حالي که پيش از آنان در فرمانداري آبادان خدمت مي‌کردي. برايم عزيز بودي و دوست داشتني. گاهي همراه پدرت وسايلي را در ماشين مي‌گذاشتي و به خانه‌ي فقرا مي‌بردي. هميشه نمازت را اول وقت مي‌خواندي و گاهي شب‌ها که از خواب بيدار مي‌شدم، تو را مي‌ديدم که نماز شب مي‌خواني و با خداي خود راز و نياز مي‌کني. ازدواج که کردي، مرحله‌ي جديدي از زندگيت آغاز شد. حاصل ازدواجت سه فرزند بود که دلت مي‌خواست صالح باشند و بشوند سرباز اسلام.
جنگ که شروع شد، به صف ديگر دليرمردان اين مرزو بوم پيوستي تا دشمن نتواند حتي يک وجب از خاک کشورت را تصرف کند. تو آبادان بودي و همسرت شيراز و ما اصفهان. سختي زياد را براي سر زدن به ما متحمل مي‌شدي؛ چرا که هر بار مي‌بايست به خاطر سر زدن به ما و رفتن به شيراز و اصفهان جبهه را ترک کني. عراقي‌ها که حمله‌ي هوايي کردند، خانه‌هاي شهر زير گلوله‌هايشان کمر خم کردند و فرو ريختند و دفتر جهاد هم يکي از آن مکان‌هايي بود که توسط عراقي‌ها بمباران شد در حالي‌که تو آن‌جا بودي؛ در هفدهمين روز از اسفندماه 1363 در سنّ 28 سالگي به شهادت رسيدي و به ديدار خدا شتافتي.
پيکرت را به گلزار شهداي شيراز انتقال داديم اما پس از سه روز به خاطر وصيت و خوابي که پدرت ديد، به آبادان منتقل کرديم تا در کنار ديگر دوستانت باشي و آن دنيا شفاعتمان کني.

منبع:كتاب نخل هاي ايثار   -  صفحه: 141

مرتضوي در تاريخ 30/6/1339 در روستاي اشکذر يزد ديده به جهان گشود، در خردسالي همراه خانواده به تهران عزيمت نمود و تحصيلات خود را در تهران به پايان برد، او در سال 1362 به خدمت آموزش و پرورش درآمد با آغاز جنگ تحميلي به جبهه رفت و سرانجام در مردادماه 1367 شهد شيرين شهادت را نوشيد.

منبع:كتاب يادياران

مجيد مرتضي‌زاده درستکار در سال 1338 در محله‌ي شالکو شهر رشت در دامان خانواده‌اي متديّن و مذهبي ديده به جهان گشود.
پدرش از درجه‌داران نيروي انتظامي و مادر، خانه‌دار از زنان متديّن و تأثيرگذار در جامعه بود که علاقه‌ي خاصي به اهل بيت داشته و اين علاقه را به فرزندش نيز انتقال داد. او در سنّ 10 سالگي به اتفاق پدر و خانواده به تهران مهاجرت نمود و در دوران شکل‌گيري انقلاب اسلامي 17 سال داشت. از فعالين پرتلاش در راهپيمايي‌ها بود. وي در کمک به مجروحين و انقلابيون از خود تلاش وافري نشان مي‌داد و در اين بين خانواده از حضور او در مراسمات و فعاليت‌ها ترس و دلهره داشتند و هر روز منتظر خبر شهادت وي بودند.
پس از پيروزي شکوهمند انقلاب اسلامي، مجيد با حضور در محافل و مساجد، به ترويج انقلاب اسلامي همت مي‌گماشت و از دستاوردهاي انقلاب دفاع مي‌نمود. او در دستگيري از مردم ستم‌ديده، لحظه‌اي غفلت به خود راه نمي‌داد. با شروع جنگ تحميلي، دعوت پير مراد خود را لبيک گفته و در آغازين روزهاي جنگ با بر تن نمودن لباس سربازي پس از سپري نمودن آموزش نظامي در پادگان شاهرود به لحاظ شجاعت و علاقه‌ي وي به پادگان هوابرد شيراز تيپ 55 اعزام و پس از اتمام آموزش‌هاي تخصصي در رشته‌ي پرش با چتر و با وجود موقعيت خوب نظامي با اصرار بار ديگر عازم جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل گرديد و در جبهه‌ي کردستان به مقابله با دشمنان داخلي و خارجي پرداخت.
مجيد درستکار انساني فداکار، مهربان و با گذشت بود و در کشاکش روزگار لحظه‌اي بر مال دنيا و به زندگاني دنيوي تلاش ننمود. از خصوصيات بارز وي احترام به پدر و مادر و به جا آوردن صله‌ي رحم بود. او در کارها بسيار صبور، مهربان و باگذشت بود. وي در وصيت‌نامه‌اش از همگان صبر در مصايب مشکلات و ادامه داده راه شهدا و حمايت از ولايت فقيه و رهبري حضرت امام خميني (ره) را خواستار بود.
از خدمت سربازي وي 14 ماه سپري شده بود و او در اين ايام در جبهه‌هاي آبادان، خرمشهر و سوسنگرد حماسه‌هاي زيادي از خود بر جاي گذاشت. سرانجام در تاريخ 7/7/1360 بعد از عمليات شهيد مدني و با اصابت ترکش گلوله به پهلوي راست و خونريزي شديد به هنگام اعزام به پشت جبهه در منطقه‌ي عملياتي سوسنگرد درسنّ 22 سالگي جان به جان‌آفرين تسليم کرد و شهد شيرين شهادت را نوشيد و به جمع ياران شهيدش پيوست.
پيکر پاک و مطهرش پس از چهار روز بر دستان مردم شهيدپرور تهران تشييع و در قطعه‌ي 24 بهشت زهرا در کنار مرداني بزرگ چون فرمانده‌ي شهيد مصطفي چمران به خاک سپرده شد.

منبع:ماهنامه ستارگان درخشان   -  شماره مجله: 53