ليست شهداي دفاع مقدس (ن)

عيدمحمد نجاري فرزند عبدالحسين در سال 1347 در روستاي ساقي و در خانواده‌اي مذهبي و زحمتکش متولد شد. چون در روز عيد فطر به دنيا آمد او را عيدمحمد ناميدند. تحصيلات ابتدايي را در روستا به اتمام رساند سپس جهت ادامه‌‌ي تحصيل به شهر آمد. در اوقات فراغت و خارج از درس و مدرسه با بسيج همکاري مي‌کرد. در تمام دوران تحصيل اولياي مدرسه از وي رضايت داشتند.
نماز اول وقت را در مسجد و با جماعت اقامه مي‌کرد. قرآن تلاوت مي‌‌نمود و به مطالعه‌ي کتاب‌هاي مذهبي و توضيح المسائل بسيار اهميت مي‌داد. در جلسات ادعيه‌ي کميل، ندبه، و توسل حضور داشت. مردم را دوست مي‌داشت و با آن‌ها مهربان بود.
عشق و علاقه‌‌اش به جبهه باعث شد تا اولين مرحله در آذرماه سال 1362 پس از طي دروه‌ي آموزشي در کاشمر به جبهه اعزام شود ولي به علت سن پايين وي را از مشهد اعزام نکردند. مجدداً در تاريخ 17/10/1362 موفق به عزيمت به جبهه شد. در آن هنگام چنان ذوق زده شده بود که گويي به جشن عروسي‌اش مي‌رود.
عاشق اسلام، انقلاب و امام بود. آرزويش خدمت به ميهن و بزرگترين آرزويش شهادت در راه خدا بود و چون دوستش مهدي الهي به درجه‌ي رفيع شهادت رسيده بود تصميم گرفت راه شهيد را ادامه دهد.
او حتي در وصيت‌نامه خود نوشته بود وقتي شهيد شدم مرا در کنار شهيد مهدي الهي دفن کنيد. سرانجام در 15 سالگي و در تاريخ سوم اسفند ماه سال 1362 در عمليات خيبر در منطقه‌ي عملياتي جزيره مجنون به شهادت رسيد.
پيکر مطهرش پس از تشييع در گلزار شهداي ساقي به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستاي بيرجند جلد2   -  صفحه: 757

آسمان آرام بود که فرزندي از فرزندان اسلام در سال 1328 شادي را مهمان خانواده‌ي نجاري کرد که نامش را حسن ناميدند و در خانواده‌اي مؤمن و متعهد به احکام اسلامي در روستاي قلعه پستجان رشد کرد. در سن نوجواني به چوپاني پرداخت. شانزده ساله بود که به تهران آمد و به کارگري مشغول شد و پس از مدتي به استخدام کارخانه‌ي آزمايش درآمد. در سال 1360 به عنوان بسيجي به مدت سه ماه عازم جبهه‌ي غرب کشور (شهر سقز) شد و در سال 61 يکي از حماسه‌آفرينان فتح خرمشهر بود که با سمت آرپي‌جي‌زن طي عمليات بيت‌المقدس در هفدهمين روز از ارديبهشت ماه سال 61 در سن 33 سالگي بر بال فرشتگان به پرواز درآمد.
از او يک فرزند به يادگار ماند.

منبع:كتاب سيماي مسجدآل محمد(ص)   -  صفحه: 142

در نوزدهم دي‌ماه سال 1340 در شهركاشان چشم به جهان گشود. از همان آغاز دوران كودكي مجذوب شخصيت معنوي و روحاني پدر شد، و به مسائل مذهبي روي آورد. در دوارن دبستان براي اولين بار به عنوان امام جماعت اقامه نماز نمود. در زمان تحصيل در دبيرستان به مطالعه كتاب‌هاي مذهبي و سياسي روي آورد و با پخش اعلاميه و شركت در تظاهرات مبارزات خود را عليه رژيم پهلوي آغاز كرد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي به همراه برادران جهادسازندگي به روستاهاي محروم كشور رفت، تا خدماتي ارزنده به مردم ميهنش تقديم کند. مهدي مدتي نيز در مدرسه عالي شهيد مطهري تحصيل كرد. اما دوباره با اشتغال در جهاد سازندگي در ستاد جنگي مناطق جنوب (قرارگاه كربلا) مشغول به خدمت شد. او كارش را ابتدا در كميته فرهنگي آغاز كرد. اما به دليل لياقت و توانائي بسيار به دستور فرماندهان سپاه مسئوليت روابط عمومي قرارگاه كربلا را بر عهده گرفت. و در عمليات فتح‌المبين شركت نمود. قبل از عمليات بيت‌المقدس به تهران رفت، و با امام (ره) و مولايش يك‌بار ديگر بيعت كرد. با آغاز عمليات نجفي در اهواز بود. فرماندهان سعي داشتند از حضور او در خط مقدم جلوگيري كنند. اما ملائك در ميعادگاه منتظرش بودند روز بيست و يكم ارديبهشت ماه سال 1361 به علت موج انفجار و اصابت تركش مجروح شد. كليه و طحالش را از دست داد و هر دو پايش قطع شد اما هفت روز در بيمارستان بردبار و صبور ماند تا اينكه سرانجام در شامگاه بيست و هشتم ارديبهشت سال 1361 نداي ارجعي الي ربك را پاسخ گفت و به سوي نور شتافت.

منبع:كتاب ره‌يافتگان وصال

امين‌الله نجفي در سال 1348 در شهرستان تهران ديده به جهان گشود. تحصيلات خود را تا دوم متوسط ادامه داد و همزمان نزد مرحوم آيت‌الله کفعمي به تحصيل علوم ديني پرداخت.
امين، اخلاقي نيکو داشت و براي بزرگترها به خصوص پدر و مادرش احترام زيادي قائل بود. پس از پيروزي انقلاب به عنوان معلم دروس عقيدتي به خدمت آموزش و پرورش درآمد و در کلاس‌هاي تربيتي به ارشاد دانش‌آموزان پرداخت.
دستمزدي را که از اين کار عايدش مي‌شد تقسيم مي‌کرد. قمستي را به مادرش و قمستي را براي کمک به فقرا اختصاص مي‌داد.
با شروع جنگ تحميلي به خيلي رزمندگان پيوست و به دفاع از دستاوردهاي انقلاب اسلامي پرداخت و سرانجام در بهمن ماه 1365 در عمليات کربلاي پنج در منطقه شلمچه در سن 17 سالگي مفقود گرديد. نه سال بعد به همت برادران گروه تفحص، پيکر پاک آن شهيد عزيز به زادگاهش انتقال يافت.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 3 صفحه 143

احمد نجفي فرزند نجف در سال 1333 در روستاي سرچاه تازيان از توابع شهرستان بيرجند متولد شد. دوران کودکي و تحصيلات ابتدايي را در زادگاش گذراند .
در همين دوران پدرش را از دست داد و براي بدست آوردن مخارج تحصيلش مجبور بود شب‌ها در کارگاه‌هاي قالي‌بافي به کار بپردازد و روزها درس بخواند.
پس از اتمام دوره‌ي ابتدايي براي ادامه‌ي تحصيل به شهر بيرجند رفت. تا سال اول دبيرستان با مشقت فراوان درس خواند اما ديگر توان مالي‌اش به او اجازه نداد و مجبور به ترک تحصيل شد. بعد از دو سال که دوباره به فکر درس خواندن افتاد اين بار روزها به کار قالي‌بافي مي‌پرداخت و شب‌ها درس مي‌خواند و با پشتکار و جديتي که در امر تحصيل داشت توانست ديپلمش را بگيرد. سپس به عنوان دفتردار به استخدام وزارت آموزش و پرورش درآمد و مدت يک سال در روستاي درج لانو به کار مشغول بود پس از آن به شهر بيرجند منتقل شد و در يکي از دبيرستان‌هاي اين شهر به خدمت پرداخت.
با اوج‌گيري انقلاب شکوهمند اسلامي فعالانه در جلسات سياسي _ مذهبي و راهپيمايي‌ها حضور داشت و براي اولين بار او بود که عکس امام خميني (ره) را به زادگاهش برد و در بيداري مردم اين روستا نقش مؤثري داشت.
او از نوجواني اهل مسجد و نماز اول وقت بود. در جلسات دعا و دوره‌هاي هفتگي تلاوت قرآن با عشق و علاقه شرکت مي‌نمود. اهل راز و نياز شبانه با معبودش بود و اين در روحيه‌ي معنوي او بسيار مؤثر افتاده بود. او به مطالعه کتب ديني علاقه‌ي زيادي داشت و کتب زيادي نيز جمع‌آوري کرده بود که پس از شهادتش بنا به وصيت شهيد به کتابخانه‌ي سر چاه تازيان اهدا شد.
با تجاوز دشمن به سرزمين اسلامي ايران و فرمان امام خميني (ره) مبني بر حضور در جبهه، او چندين بار به جبهه‌هاي نور عليه ظلمت اعزام گرديد و در عمليات‌هاي مختلف شرکت نمود سرانجام در تاريخ يکم شهريور ماه سال 1365 در عمليات کربلاي 2 در محل جاده خندق بر اثر اصابت ترکش در سن 32 سالگي به درجه‌ي عظماي شهادت نايل گشت.
پيکر پاک شهيد بر دوش مردم شهيدپرور شهرستان بيرجند تشييع گرديد و در گلزار شهداي اين شهر به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستاي بيرجند جلد2   -  صفحه: 759

عليرضا نجف پور در سال 1343 در خانواده اي متدين در زرقان از توابع استان فارس ديده به جهان گشود. تحصيلات کلاسيک را از سال 1350 آغاز کرد و مدتي بعد وارد حوزه علميه شد. پس از طي سطوح مختلف علوم حوزوي به حوزه علميه قم مهاجرت کرد و همزمان با تحصيل در آنجا به مبارزه با رژيم ستمشاهي پرداخت. با پيروزي انقلاب اسلامي در جهاد سازندگي زادگاهش به خدمت پرداخت و مدتي رياست بنياد شهيد «بيضاء» را بر عهده گرفت وي چند ماه نيز به عنوان امام جمعه «گويم» خدمت کرد. با شروع جنگ تحميلي راهي جبهه هاي نبرد شد. عملياتهاي والفجر 8 و کربلاي 5 خاطره رشادتهاي او را در سينه دارند. شيخ عليرضا نجف پور ضمن اداره امور فرهنگي تيپ امام حسن (ع) مسؤوليت لجستيک اين تيپ را در عمليات کربلاي 5 بر عهده داشت. و سرانجام در سي ام ديماه سال 1365 منطقه عملياتي کربلاي 5 به خون معطر وي آغشته شد و سردار 22 ساله خميني کبير (ره) به ملکوت اعلي پيوست. پيکر مطهر او ده سال در سرزمين پاک شلمچه بر خاک ماند و سر انجام در سال 1375 به شيراز انتقال يافت.

منبع:كتاب خلاصه خوبيها ج 1

دوم شهريورماه 1345 بود، دست‌هاي کوچکش در دستان پدر جاي گرفت و آغوش پرمهر مادر را براي اولين بار تجربه کرد. دوران تحصيل در کنار شور و هيجان کودکي و نوجواني سپري شد و فرض‌علي شيرمردي از تربيت‌شدگان اسلام ناب محمدي (ص) گرديد.
حال که غواص لشگر اسلام در خاک سرد شهداي پايين زنجان آرميده است، اسلام و ايران بر خود مي‌بالد که جواناني چنين دريادل و رعناقامت را نثار راه سيدالشهدا (ع) گردانيده و با خون اين غيورمردان، ايران براي هميشه اسلامي خواهد ماند.
نجفي در تاريخ 21/11/1364 در عمليات والفجر 8 و از خاک مقدس اروندرود به ديار باقي رفت و شهيد راه حق شد.

منبع:ويژه نامه غواصان دريادل اسفند1375 صفحه‌ي 17

صادق در اولين روز از شهريورماه سال 1334 در منطقه شهرري پا به عرصه هستي نهاد.در ميان خانواده با دين اسلام آشنا شد تا اينکه جنگ تحميلي او را به ميادين نبرد کشاند نجفي نسب سرانجام در تاريخ 22/12/1363 در جزيره مجنون در سن 29 سالگي به ديدار حق شتافت.

منبع:كتاب يادياران

دهم ديماه سال 1335 بود، مادر با شوق فرزندش را در آغوش گرفت و از خدا خواست او فردي متدين و متقي شود، حسن روزهاي پر نشاط کودکي را در شهر تهران سپري نمود و در سايه‌سار زحمات بي‌دريغ پدر تا اخذ مدرک ديپلم ادامه تحصيل داد نجفي به اقامه نماز و انجام فرائض دين مبين اسلام علاقه وافري داشت در ايام محرم هميشه سقاي ابوالفضل (ع) مي‌شد با آغاز قيام ملت ايران در صف مبارزان قرار گرفت و در دوران سربازي به عنوان چترباز به خدمت در ارتش پرداخت اما با فتواي امام (ره) پادگان را ترک کرد.سپس به استخدام صدا و سيما درآمد زمانيکه منافقين راديوي بندر لنگه را به تصرف خود درآوردند او به همراه 9 تن از دوستانش براي آزادسازي آنجا اقدام نمود حسن بعد از حمله رژيم بعثي به ايران عاشقانه عزم سفر کرد.و در عمليات‌هاي کربلاي 1 و بدر حماسه آفريد. اين اسوه مقاومت و ايثار در عمليات کربلاي 5 در تاريخ 10/12/1365 در سن 30 سالگي به جمع جاودانگان و شاهدان روز محشر پيوست پيکر پاکش را در قطعه 29 بهشت زهرا (س‌) به خاک سپردند.

منبع:پرونده شهيد در شوراي ايثارگري سازمان صدا و سيما

عباس‌علي نجفي فرزند حسن در سال 1339 در خوسف از توابع شهرستان بيرجند ديده به جهان گشود. دوران کودکي و تحصيلاتش را تا سطح ديپلم در خوسف به پايان رساند و در همان سال با دخترعمويش ازدواج نمود.
پس از ازدواج به خدمت سربازي فرا خوانده شد و مدت 2 سال سربازي را به پايان رساند. سپس به عنوان مربي ورزش به استخدام آموزش و پرورش درآمد و مدت‌ها در مشهد و نهبندان به خدمت پرداخت.
وي فردي بسيار متواضع بود و در جلسات مذهبي فعالانه شرکت مي‌نمود. از ارادتمندان اهل بيت پيامبر (ع) بود و ارادتي خاص به سرور و سالار شهيدان داشت و در مراسم عزاداري و سوگواري با عشق و شوري خالصانه حضور مي‌يافت.
عباس‌علي رهبري حضرت امام خميني (ره) را با جان و دل پذيرفته بود و همين امر باعث شد تا به فرمان رهبر کبير انقلاب مبني بر خالي نگذاشتن صحنه‌هاي دفاع مقدس، از طريق بسيج سپاه شهرستان نهبندان عازم جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل گردد. او مدت حدود 2 ماه در مصاف با دشمن متجاوز شرکت نمود و سرانجام در تاريخ اول خردادماه سال 1366 در سن 27 سالگي در منطقه‌ي ماووت عراق به درجه‌ي رفيع شهادت نايل گشت.
پيکر پاک شهيد پس از تشييع در شهرستان بيرجند به زادگاهش منتقل و به خاک سپرده شد. از او سه فرزند به يادگار ماند.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستاي بيرجند جلد2   -  صفحه: 762

محمد در روز اول بهمن‌ماه سال 1345 در تهران ديده بر جهان هستي گشود. او در سايه امن دستان نوازشگر مادر رشد نمود و آموختن علم را در سن 7 سالگي آغاز کرد. نجفي بعد از اخذ مدرک علوم تجربي در سال 1366 به دانشگاه تهران راه يافت و در رشته زراعت اصلاح امور نباتات به تحصيل پرداخت.
وي در جريان انقلاب به ياري امام امت شتافت. در زمان جنگ تحميلي در جرگه دلاوران لشکر روح‌ا.... به جبهه رفت و در عمليات‌هاي خيبر، کربلاي 5، کربلاي 1، ،بيت‌المقدس 7، بيت‌المقدس 2 و نصر 7 حضور يافت. وي با وجودي‌که 16 سال بيشتر نداشت در کردستان به اسارت نيروهاي کومله درآمد؛ ولي به لطف خداوند نجات يافت. آخرين بار که به مرخصي رفت با شنيدن مارش حمله از راديو، اشک از چشمانش جاري شد و با خود گفت: خدايا زمان آن نرسيده که به ديدارت نايل شوم.
سرانجام اين اسطوره ايثار در تاريخ 22/4/1367 در سن 22 سالگي بر اثر اصابت ترکش در اسلام‌آباد غرب به شهادت رسيد.

منبع:كتاب روزشمار شهداي دانشگاه تهران در تقويم سال 1385

حسين نجفي فرزند نجف در سال 1341 در روستاي ساقدر از توابع شهرستان بيرجند در خانواده‌اي متدين متولد شد. دوران کودکي و تحصيلات ابتدايي را در زادگاهش گذراند. اما به علت عدم وجود مدرسه راهنمايي در روستا ترک تحصيل نمود و همراه والدينش به کار کشاورزي مشغول شد. چند سالي نيز همراه برادر بزرگترش به کار قالي‌بافي پرداخت. سپس جهت کار و کسب درآمد براي کمک به خانواده‌اش به تهران عزيمت نمود و در کارخانه‌ي ايران ابزار به کار مشغول شد.
او فردي متواضع و فروتن بود. محبت و مهرباني او به والدين و ديگران باعث محبوبيتش در بين همگان شده بود. بيشتر درآمدش را براي والدينش مي‌فرستاد. او به انجام امور خيريه بسيار علاقه داشت. در انجام فرايض مذهبي تقيد خاصي داشت و ضمن شرکت در نماز جماعت، ديگران را نيز به شرکت در آن و انجام امور خير تشويق مي‌نمود. قبل از اينکه به سن تکليف برسد نماز و روزه‌اش ترک نمي‌شد.
وقتي که براي خدمت نظام وظيفه فرا خوانده شد به استخدام ارتش درآمد. براي فراگيري فنون نظامي تخصصي به شيراز رفت و پس از گذراندن دوره‌هاي لازم همراه لشکريان اسلام در جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل حضور يافت. مدت‌ها در صحنه‌هاي دفاع حضوري دلاورانه داشت. سرانجام در تاريخ 10/2/1361 در منطقه‌ي خرمشهر در عمليات بيت المقدس در سن 20 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل گشت.
پيکر پاک شهيد پس از تشييع بر دوش مردم شهيدپرور بيرجند در زادگاهش به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستاي بيرجند جلد2   -  صفحه: 761

محمد نجفي فرزند علي در سال 1340 در روستاي مهدي‌آباد از توابع بخش درميان شهرستان بيرجند متولد شد. دوران کودکي و تحصيلات ابتدايي را در زادگاهش سپري نمود. سپس در کنار خانواده‌اش به کار قالي‌بافي و کشاورزي مشغول شد.
محمد پس از پيروزي انقلاب به شهر آمد و ضمن شرکت در بسيج در مبارزه با منافقين حضوري فعال داشت با شروع جنگ تحميلي جزو اولين کساني بود که از طريق بسيج به جبهه اعزام شد. سپس به استخدام سپاه پاسداران درآمد. مدت 18 ماه در مناطق جنگي حضوري فعال داشت و شجاعانه در صحنه‌هاي نبرد شرکت نمود. در عمليات والفجر 3 بر اثر اصابت ترکش خمپاره از ناحيه پا مجروح شد اما پس از بهبودي نسبي بار ديگر در خطوط مقدم جبهه به مبارزه با دشمن متجاوز پرداخت. يکبار نيز دچار موج گرفتگي گرديد. سرانجام در تاريخ ششم اسفندماه سال 1362 در حالي که فرماندهي دسته را بر عهده داشت در عمليات خيبر در منطقه‌ي جفير در سن 22 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد.
پيکر پاک شهيد پس از تشييع باشکوه در شهرستان بيرجند به زادگاهش منتقل و به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستاي بيرجند جلد2   -  صفحه: 763

حسين نجفي در سال 1336 در روستاي انقو از توابع شهرستان فردوس در خانواده‌اي مومن و متعهّد ديده به جهان گشود. تحصيلات ابتدايي را در روستاي زادگاه خويش سپري کرد و به دليل مشکلات مالي خانواده از ادامه‌ي تحصيل باز ماند. او به همراه برادر به کاشمر عزيمت نموده و به رانندگي تراکتور پرداخت.
در سال 1356 با آشنايي با انقلاب اسلامي و امام در جريان مبارزات حق‌طلبانه‌ي مردم قرار گرفت و در حين کار به پخش اطلاعيه‌هاي امام مي‌پرداخت. پس از پيروزي انقلاب اسلامي و تشکيل جهادسازندگي، به اين نهاد پيوست تا دين خود را نسبت به انقلاب و مردم محروم ادا نمايد. در مدتي که در کاشمر بود، در يک خانه‌ي اجاره‌اي با برادرش زندگي مي‌کرد؛ سپس ازدواج نمود و صاحب 2 فرزند شد.
با شروع جنگ تحميلي، مشتاقانه و از طريق جهاد به جبهه‌ها شتافت و به کار سنگرسازي پرداخت. وي تا زمان شهادت حدود هشت بار به جبهه‌ها اعزام شد و در عمليات‌هاي مختلفي چون فتح‌المبين، طريق‌القدس، ميمک و قادر شرکت داشت؛ يک بار در عمليات والفجر سه مجروح شد و بلافاصله پس از بهبودي به جبهه بازگشت و دو بار نيز از ناحيه‌ي پا و دست مجروح شد که پس از بهبودي دوباره عازم جبهه شد. عشق به جبهه و شهادت او را آرام نمي‌گذاشت تا اين‌که در تاريخ 16/6/1364 به هنگام جاده‌سازي در محاصره‌ي دشمن قرار گرفته و در سنّ 28 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نائل مي‌آيد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس   -  صفحه: 147

محمدعلي نخعي مقدم در سال 1337 در شهرستان زابل ديده به جهان گشود. به درس خواندن علاقه فراواني داشت و تحصيلاتش را تا اخذ مدرک ديپلم ادامه داد. محمدعلي از مصاديق بارز مردان الهي بود.
با قرآن انس و علاقه فراوان داشت و نيمي از مصحف شريف را حفظ بود. در سال 65 در راهپيمايي‌ها و تظاهرات ضد رژيم شرکت مي‌جست. با شروع جنگ تحميلي به دفاع از ميهن اسلامي پرداخت. بارها به جبهه رفت و با مزدوران بعثي پيکار کرد و سرانجام در «عمليات کربلاي پنج» در سال 1365 در سن 28 سالگي به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 2 صفحه 166