ليست شهداي دفاع مقدس (ن)

نوروز نوروزي در سوم خردادماه سال 1341 در روستاي چاپشلو از توابع شهرستان درگز ديده به جهان گشود.
پس از گذراندن دوران خردسالي به مدرسه رفت. علاقه‌ي زيادي به درس و تحصيل داشت و اوقات فراغتش را همگام با پدر به کار کشاورزي و دامداري مي پرداخت.
پدرش هرگاه نوروز کوچک را مي‌ديد که بسان مردي قدرتمند کار مي‌کند بار سنگيني از دلش برداشته مي شد و از اينکه مردي قدرتمند کار مي‌کند بار سنگيني از دلش برداشته مي‌شد و از اينکه پس از او کسي هست که خانواده‌اش را سرپرستي کند آسوده خاطر مي‌گشت. نوروز در دامان طبيعت پاک و خيال انگيز روستا پرورش يافت. هر شامگه که خسته از کار و تلاش روزمره به رختخواب مي‌رفت خواب در چشمش مي‌شکست و چشمش به آسمان پر ستاره روستا خيره مي‌ماند.
به آرامي و به نجوا با پروردگار خويش به راز و نياز مي‌پرداخت. انگار هر ستاره‌اي راهي بود برايش از خاک به افلاک.
هر صبح و شام ديدن آن همه زيبايي‌هاي طبيعت او را تشنه ديدار صورتگر آن همه زيبايي مي‌کرد و هر روز بيش از پيش مفتون قدرت لايزال الهي گشت.
تحصيلات خود را تا مقطع سيکل ادامه داد و سپس به استخدام ارتش درآمد و بعد از گذراندن دوره‌هاي مربوطه با درجه گروهباندومي به جمع غيورمردان لشکر 88 زرهي پيوست و در لواي اين لشکر به ميادين نبرد حق عليه باطل اعزام گشت.
پس از مدت‌ها حضور در مناطق مختلف عملياتي و ثبت صحنه‌هايي به ياد ماندني از رشادت‌هاي خود سرانجام در پنجم فروردين ماه سال 1361 مورد اصابت گلوله مستقيم دشمن قرار گرفت و در سن 20 سالگي در رودخانه کرخه غرق شد.

منبع:كتاب گلواژه هاي شهادت جلد 10   -  صفحه: 22

ستوان عبدالعلی نوروزبیگی در سال 1324 و در شهر مقدس قم و در خانواده ای متدین و مذهبی متولد شد. دوران کودکی و نوجوانی را با بهره گیری از تربیت دینی پشت سر نهاد. پس از گذراندن تحصیلات راهنمایی، در سال 1344 وارد ژاندارمری شد. ابتدا به بندر لنگه در بدترین وضع آب و هوایی منتقل شد و سپس به کوشک رفت. پس از انتقال های پی در پی، به قمصر کاشان عزیمت کرد. سال 1347 ازدواج نمود و صاحب دو فرزند دختر و یک پسر شد.
با حمله ی ناجوان مردانه ی عراق به ایران اسلامی عشق به جهاد او را به جبهه های نبرد کشاند و در روز ششم خرداد 1362 در منطقه ی ماهشهر آبادان در سن 38 سالگی دعوت دوست را لبیک گفت.
مزار پاکش در گلزار شهدای علی بن جعفر (ع) قرار دارد.

منبع:كتاب سبزقامتان صفحه 100

علي‌اکبر نوروزي فرزند ذبيح‌الله در سال 1343 در روستاي دم‌روباه در حوالي معدن قلعه‌‌زري از توابع خوسف بيرجند به دنيا آمد. در 6 ماهگي از نعمت مادر محروم شد. به علت فقر مالي و مريضي پدر ادامه‌ي تحصيل بيش از چهار سال برايش مقدور نبود. پس از آن به دامداري مشغول شد.
نمازش را اول وقت مي‌خواند و ديگران را نيز به اين امر سفارش مي‌کرد. روزه‌اش را مرتب مي‌گرفت. ذکر خدا هميشه زينت لب‌هايش بود.
علاقه خاصي به امام و انقلاب داشت. از خدمت به ديگران لذت مي‌برد و بزرگترين آرزويش شهادت در راه خدا بود.
در 17 سالگي با دختر عموي 14 ساله‌اش ازدواج کرد. ثمره اين ازدواج پسري است که از او به يادگار مانده است. 5 روز قبل از پدر شدن به خدمت سربازي فرا خوانده شد و مدتي از خدمت سربازيش را در جبهه گذراند. در آستانه‌ي رفتن به جبهه به خانواده‌اش چنين سفارش نمود: وقتي من رفتم شما ناراحت نباشيد. من در راه حق مي‌روم و اگر شهد شدم از 72 تن از که بهتر نيستم؟ او مي‌گفت از اينکه براي اسلام و مملکتم در جبهه خدمت مي‌کنم بسيار خوشحالم، بيش از 15 روز به پايان خدمتش نمانده بود که در تاريخ ششم تيرماه سال 1365 در جبهه ميمک بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سن 22 سالگي جان به جان آفرين تسليم کرد و نامش را در رديف شهداي سلام و ايران ثبت کرد.
پيکر پاک شهيد پس از تشييع باشکوه خاصي در زادگاهش به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستاي بيرجند جلد2   -  صفحه: 778

حاجي در آغازين روز بهمن‌ماه سال 1348 در خانواده‌اي زحمتکش ديده به جهان گشود. خاطرات شيرين کودکي‌اش در ميان مردم خونگرم و باصفاي روستاي «گزدان» استان فارس رقم خورد و از طبيعت پاک و ساده کوير درس اخلاص و فداکاري آموخت. پس از اتمام تحصيلات ابتدايي، وارد مدرسه‌ي علميه‌ي رضوي لامرد شد و دو سال در آن مکان مقدس به کسب علم و معرفت پرداخت. از اولين روزهاي طلبگي‌اش راهنمايي دلسوز براي جوانان بود و با انجام مراسم ديني و نوحه‌سرايي در محل، فضايي روحاني به وجود آورده بود.
در روزهاي سخت جنگ که ايران در آتش کينه‌ي دشمن مي‌سوخت، در حالي که برادرش در خدمت نظام بود، زندگي را سه طلاقه کرد و با دلي آکنده از عشق و ايمان راهي سرزمين‌هاي حماسه و ايثار شد.
در جزاير مجنون به رزم با دشمن پرداخت تا آنکه سرانجام گــــــــمشده‌اش را يافت و در آخــــــــــــرين روزهاي جنگ در تاريخ 4/4/1367 در سن 19 سالگي به خيل شهيدان پيوست.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 483

هادي در روز سي‌ام اسفندماه سال 1341 در روستاي «خشت» از توابع شهرستان لامرد در خانواده‌اي مذهبي ديده به جهان گشود و تحصيلات ابتدايي را در دبستان «خشت» با موفقيت به پايان رساند. در دوران پيروزي انقلاب در آگاهي دادن به مردم نقش مهمي ايفا کرد. با شعله‌ور شدن آتش جنگ، داوطلب خدمت مقدس سربازي شد و پس از اتمام دوره‌ي آموزشي در کرمان، به عضويت تيپ 37 زرهي شيراز درآمد. سپس بعنوان خدمه‌ي تانک عازم جبهه گرديد.
در حين نبرد با دشمن، پس از آتش گرفتن تانک همراهش، سراسيمه خود را به داخل تانک رساند و در ميان فوران آتش، جسم نيم‌سوخته‌ي همرزمش را بيرون کشيد.
در تاريخ 4/1/1361 در عمليات بزرگ فتح‌المبين، هنگام پيشروي به سوي دشمن در منطقه شوش براثر اصابت موشک به تانک زره‌پوشش، در ميان خرمني از آتش و دود سوخت و در سن 20 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 482

پرويز در سال 1327 در شهرستان دره‌شهر به دنيا آمد.
پدر و مادر با تلاش بسيار به تربيت اسلامي او همت گماشت. آموختن علم را در سنّ 7 سالگي آغاز كرد؛ دوره‌ي دبيرستان را در خرم‌آباد گذراند و در سال 1353 مدرك ديپلم را دريافت نمود.
پس از 6 ماه تدريس پيماني در يك مدرسه‌ي راهنمايي به خدمت نظام وظيفه فرا خوانده شد.
دوره‌ي آموزشي را در پادگان لشكرك تهران به پايان رساند آن‌گاه به پادگان فرج‌آباد اصفهان رفت. پس از پيروزي انقلاب اسلامي در كميته‌ي امداد امام (ره) مشغول خدمت شد.
چندي بعد با آغاز حمله‌ي رژيم بعثي به ايران قدم به عرصه‌ي ايثار نهاد و در دهلران و موسيان با دشمنان اسلام جنگيد. سرانجام نيز در موسيان از شراب طهور الهي سرمست شد.

منبع:مطالب ارسالي از كنگره شهداي ايلام  

علي نوروزي در سال 1347 در شهرستان خاش در خانواده‌اي روحاني ديده به جهان گشود. اوقات فراغت را به تلاوت آيات قرآني و مطالعه کتاب‌هاي مذهبي و ادعيه‌ي گوناگون سپري مي‌کرد. به خواندن نماز اول وقت اهميت بسزايي مي‌داد. چون پدرش بي‌سواد بود او بسيار تلاش مي کرد تا او را سواد بياموزد. با اخلاق نيکويش همواره پندآموز خواهر و برادرانش بود. از علي دفترچه‌اي به يادگار مانده است که دعاهاي گوناگوني مانند زيارت عاشورا، دعاي توسل، دعاي سمات به چشم مي‌خورد و اين خود نشانگر علاقمندي او به ادعيه اسلامي است. سرانجام در سال 1362 در عمليات «والفجر3» بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سن 15 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 3 صفحه 178

محمدعظيم نوروزي در سال 1344 در روستاي امير كندي از توابع شهرستان اردبيل در خانواده‌اي مستعضف و مذهبي پاي به عرصه‌ي هستي نهاد. پس از مدتي به همراه خانواده به آستارا بار سفر بربست. وي از همان دوران نوجواني عهده‌دار معيشت سه خواهر و مادر خود شد.
عظيم از همان دوران به امور مذهبي پايبندي ويژه‌اي داشت. او اهل عبادت بود و به راز و نياز عاشقانه و مناجات با خدا دلبستگي وافري داشت.
وي تا اخذ مدرك ديپلم با مشقات فراوان به تحصيل ادامه داده و در سال اول راهنمايي با پيروزي انقلاب اسلامي همراه گرديد. از اين رو بي‌محابا در صف مبارزين مسلمان به حراست از دستاوردهاي انقلاب از طريق عضويت در بسيج مستضعفين محل پرداخت. در سال 1364 عازم جبهه شد؛ با اين كه معافيت خدمت سربازي گرفته بود، به صورت بسيجي مدتي در جبهه‌هاي جنگ با دشمنان در چند منطقه و در عمليات‌هاي مختلف شركت كرد.
در پشت جبهه هم فعاليت چشمگيري داشت و هيچ‌گاه حضور در صحنه‌هاي گوناگون انقلاب را فراموش نمي‌كرد.
هر جمعه در نماز جمعه شركت مي‌كرد. با اين كه از طبقه‌ي فقير جامعه بود، ولي با اين وجود به ديگران كمك مي‌كرد. قرآن تنها راهنماي او در زندگي بود. علاقه‌ي بسياري به امامان و پيامبران داشت و هميشه سفارش مي‌كرد كه نام فرزندان خود را از نام آنان انتخاب كنند. سعي مي‌كرد به طريقي زندگي كند كه امامان زندگي مي‌كردند و راهي را برود كه آنان رفته‌اند. او امام خميني (ره) را چنان دوست داشت كه هر گاه مي‌خواست خطي را تمرين كند، جمله‌ي « خدايا خدايا تا انقلاب مهدي خميني را نگه دار، از عمر ما بكاه و بر عمر رهبر افزا » را مي‌نوشت.
بار آخر كه به جبهه اعزام مي‌شد، به خواهرش سفارش مادرش را كرد و گفت: «‌ مادرم را به شما مي‌سپارم، از او خوب مواظبت كنيد او امانت است. » هنگامي كه پيكر پاكش را تحويل خانواده‌اش دادند، مادر در بستر بيماري بود و آخرين روزهاي زندگي خود را سپري مي‌كرد ولي سخت چشم به راه فرزندش بود.
او بسيار پاك و مهربان بود و قناعت پيشه مي‌كرد و اصلاً‌ از ديگران غيبت نمي‌كرد.
و سرانجام اين بنده‌ي مخلص خداوند در تاريخ 23/11/1365 در مرحله‌ي دوم عمليات كربلاي 5 در سنّ 21 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:ماهنامه ستارگان درخشان   -  شماره مجله: 21

برات‌علي نوروزي در سوم خردادماه سال 1343 در روستاي پرکند از توابع شهرستان درگز در خانواده‌اي مذهبي ديده به جهان گشود. تحصيلات ابتدايي را در روستاي زادگاه خود گذراند اما به علت فوت پدر نتوانست ادامه تحصيل دهد و به کار و تلاش در جهت تأمين معاش خانواده پرداخت.
پس از پيروزي انقلاب و تشکيل جهاد سازندگي وارد اين نهاد شد و در قسمت تعمير ماشين‌آلات کميته کشاورزي جهاد سازندگي درگز مشغول خدمت گرديد.
وي جهادگري مخلص و با ايمان بود که محروميت روستاييان را به خوبي درک مي‌کرد و از اين رو از هيچ تلاشي در خدمت به آنان فروگذار نمي‌کرد. با شروع جنگ تحميلي از طريق ستاد پشتيباني جنگ درگز عازم جبهه‌هاي نبرد شد و بارها در عمليات مختلف شرکت کرد در آخرين مرحله اعزام به جبهه در حاليکه بيش از سه روز از عقد و ازدواج ايشان نمي‌گذشت به جبهه رفت و در منطقه عملياتي جنوب در سه راه فتح به تاريخ 19/1/1364 بر اثر بمباران شيميايي دشمن در سن 21 سالگي به درجه رفيع شهادت نايل آمد. مزار پاکش در روستاي پرکند قرار دارد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس   -  صفحه: 151

غلام‌رضا نوروزي‌نژاد در روز چهارم تيرماه سال 1325 در شهر مقدس مشهد و در خانواده‌اي مستضعف و مذهبي ديده به جهان گشود
. تحصيلات ابتدايي را سپري كرد اما به دليل عدم استطاعت مالي خانواده كه حتي از خريد نوشت‌افزار براي او در مضيقه بودند، از ادامه‌ي تحصيل محروم ماند. پس از اين دوران به كارهاي مختلفي در چاپخانه و تريكوفروشي و شركت اتوبوسراني پرداخت.
با اوج‌گيري مبارزات ملت مسلمان ايران عليه رژيم ستم‌شاهي به صف تظاهر كنندگان و حضور در راهپيمايي‌ها پيوست و با تشكيل جهاد سازندگي به فرمان امام راحل وارد اين نهاد شد. در ابتدا به كار تراشكاري پرداخت و پس از مدتي به جهادسازندگي شهرستان تربت حيدريه منتقل شد.
پس از آغاز جنگ تحميلي در چندين نوبت عازم جبهه‌هاي نبرد شد و در عمليات‌هاي مختلفي چون خرمشهر، سوسنگرد، سومار و عمليات والفجر حضور داشت تا اين كه در تاريخ 23/10/1365 در شلمچه هنگام عمليات كربلاي 5 در سنّ 40 سالگي بر اثر اصابت تركش خمپاره به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد.
مزار پاكش در گلزار شهداي مشهد قرار دارد.
از او 5 فرزند به يادگار ماند.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس   -  صفحه: 359

سوم بهمن ماه سال 1343 بود ،سوز سرما مردم را به خانه مي‌کشاند با تولد محمدرضا خانه علي در محله نازي‌آباد تهران غرق در شادي شد. محمدرضا در آغوش پر مهر مادر پرورش يافت و فرامين دين اسلام را از پدر آموخت.در سن 12 سالگي قامت به نماز بست و خدا را به خاطر نعمات بي‌حصرش سپاس گفت ،او تحيلاتش را تا اخذ مدرک سيکل ادامه داد و در سال 1359 براي انجام خدمت سربازي آماده شد، اما به علت نقص عضو از خدمت معاف گشت.
نوروزي چندي بعد به شوق حفاظت از مرزهاي ايراني اسلامي به جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شتافت و در تاريخ18/1/1361 در عمليات فتح‌المبين در منطقه رقابيه به علت اصابت ترکش به گلو در سن 18 سالگي به عرش اعلي پر گشود. پيکر پاکش را در بهشت‌زهرا به خاک سپردند.

منبع:پرونده شهيد در حوزه 376 مرصاد ناحيه سيدالشهدا اسلامشهر

عليرضا در روز اول مهرماه سال 1331 در شهرستان ساري، در خانواده‌اي مومن چشم به جهان گشود. او از همان سنين كودكي در مجالس مذهبي و سوگواري شركت داشت و خود حسينيه کودکان و حسينيه حضرت علي‌اصغر (ع) را به راه انداخت. در كلاس ششم دبيرستان درس مي‌خواند كه پدرش دار فاني را وداع گفت و دردي تلخ در قلب پاك او سايه گسترد. عليرضا به رغم دشواري‌هاي زندگي توانست در سال 1350 ديپلم رياضي خود را بگيرد. او پس از اتمام تحصيلات و پايان خدمت سربازي ابتدا در سازمان مراتع و جنگل‌ها به کار پرداخت و سپس در راه‌آهن استخدام شد. عليرضا علاقه خاصي به ورزش داشت و در رشته شنا، به عنوان قهرمان مازندران معرفي گشت.
وي همزمان با كار، در رشته مهندسي راه و ساختمان در دانشگاه به تحصيل پرداخت و در همان سال همراه با مردم مسلمان در راهپيمايي‌ها و فعاليتهاي ضد رژيم شركت كرد. با ورود امام به ميهن به استقبال ايشان رفت. نوري پس از پيروزي انقلاب اسلامي‌، به كمك چند نفر مسئوليت حفاظت و نگهداري از تأسيسات راه‌آهن را به دوش گرفت و مدتي بعد كميته انقلاب اسلامي‌ مستقر در راه‌آهن را تشكيل داد. وي در كنار اين فعاليت‌ها، انجمن اسلامي‌ كاركنان راه‌آهن و کميته اعتصابات را تأسيس كرد، سپس در پي تحركات منافقين به عنوان فرمانده با جمعي از همكارانش به منطقه جنوب رفت و كميته انقلاب اسلامي‌ را در راه‌آهن جنوب تشكيل داد. عليرضا در سال 1358 وارد نهاد مقدس سپاه گشت و پس از گذرانيدن آموزش‌هاي لازم به عنوان مسئول سپاه پاسداران مستقر در راه‌آهن انتخاب شد. با آغاز جنگ تحميلي به جبهه‌هاي جنوب رفت و با سازماندهي و اعزام گروههاي 72 نفره نقش تعيين كننده‌اي در مقابله با ارتش متجاوز بعثي ايفا نمود. او در طول سال‌هاي حضورش در جبهه در عملياتهاي بسياري شركت كرد، و چندين بار مجروح گشت. عليرضا در جبهه به دليل لياقت و توانايي به سمت معاون فرماندهي لشگر ابوذر منصوب گشت.
اما پس از مدتي در سمت قائم مقام پايگاه ابوذر مشغول خدمت شد و اردوگاه 12 قدس را پايه گذاري نمود.پس از آن مسئوليت طرح و عمليات منطقه يک ثارا‌الله را پذيرفت و بعد از آن به عنوان مسئول طرح و عمليات تيپ سيدالشهدا (ع) انجام وظيفه کرد.در همين زمان معاونت فني راه‌آهن را به او پيشنهاد دادند، اما عليرضا حضور در ميدان نبرد را ارجح دانست. سرانجام شهيد نوري در عمليات كربلاي 5 در 11/11/65 درحالي كه مسئول ستاد لشگر 27 محمد رسول الله (ص) بود، شهد شهادت را نوشيد و در خيل تك سواران عرصه عشق، به ديدار معشوق شتافت.

منبع:كتاب بي‌كرانه‌ها

محمدتقي نوروزي‌شوراب فرزند حسين‌علي در سال 1345 در روستاي شوراب شاخنات از توابع شهرستان بيرجند متولد شد. دوران کودکي را در کنار پدر و مادري متدين سپري نمود. تحصيلات ابتدايي را در روستاي ميريک گذراند سپس براي ثبت‌نام در مدرسه راهنمايي به روستاي خشک رفت. مدتي بعد ترک تحصيل نمود و در کنار خانواده‌اش به کار کشاورزي و دامداري مشغول شد.
او از سن نوجواني نمازش ترک نشد و در جلسات مذهبي حضوري فعال داشت. در 15 سالگي داوطلب اعزام به جبهه گرديد اما به علت کمي سن از رفتنش ممانعت به عمل آمد. دو سال بعد توانست در بسيج ثبت‌نام نمايد. پس از طي دوره‌ي آموزش نظامي راهي جبهه گرديد.
او مدت‌ها همراه گردان ولي عصر (عج) از لشگر 5 نصر در منطقه‌ي شرق دجله به مبارزه با متجاوزان مشغول بود. شجاعانه با دشمنان جنگيد. سرانجام در تاريخ شانزدهم فروردين ماه سال 1364 بعد از شرکت در عمليات بدر در سن 19 سالگي به درجه‌‌ي عظماي شهادت نايل گشت.
پيکر پاکش مدت 10 سال مفقود بود تا سرانجام توسط گروه تفحص شناسايي گرديد. پس از تشييع در بيرجند به زادگاهش منتقل و به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستاي بيرجند جلد2   -  صفحه: 780

زمستان سال 1330 در روستاي اپرج از توابع شهرستان مرودشت کودکي به نام ولي‌الله پا به عرصه هستي نهاد از همان آغاز کودکي روح بي‌تابش با رنج و سختي آشنا شد تحصيلاتش را تا پايان سال ششم ابتدايي ادامه داد سپس در جست و جوي کار به مرودشت مهاجرت کرد سال 1349 در تهران خدمت سربازي را آغاز نمود و در سال 1351 ازدواج کرد فردي که از مقلدين امام خميني بود، در جريان مبارزات ايشان در جريان انقلاب امام را حمايت نمود پس از پيروزي انقلاب به عضويت سپاه پاسداران درآمد و همراه و همسنگر ياوران خميني به نبرد با دشمن بعثي پرداخت از سال 1360 تا 1362 مسئوليت اطلاعات و عمليات مرودشت را بر عهده گرفت بعد از آن در عمليات‌هاي مختلف مسئوليت‌هايي همچون معاونت گردان، فرماندهي گردان ثارالله از لشگر 19 فجر و فرماندهي تيپ فاطمه الزهرا (س) را بر عهده گرفت در عمليات محرم باسمت فرماندهي گردان فتح تپه‌هاي 107 را پذيرفت سرانجام اين مبارز رشيد در عمليات قدس 3 به علت انفجار مين و قطع پا به سختي مجروح شد و در تنگناي ميدان مبارزه هدف گلوله‌هاي دشمن بعثي قرار گرفت و در سال 1364 در سن 34 سالگي سبکبال از قفس تنگ خاک بر اوج‌ قله‌هاي قدس ملکوت به پرواز درآمد از او چهار فرزند به يادگار ماند.

منبع:كتاب خلاصه خوبيها

بديل نوري در سال 1345 در روستاي کرباسک از توابع پشت آب زابل ديده به جهان گشود. دوران ابتدايي تحصيل را در روستاي ابراهيم آباد پشت سر گذاشت و جهت ادامه‌ي تحصيل وارد مدرسه‌ي راهنمايي شهيد بهشتي زابل گرديد. او علاوه بر جديت در درس و مدرسه، پيوسته در کار و تلاش بود. به ويژه در دوران دبيرستان وقت بيشتري را صرف کمک به والدينش در امر کشاورزي و کسب درآمد مي‌کرد.
تقيد و پايبندي وي به امور مذهبي و ديني قابل تحسين بود و در جلسات قرائت قرآن شرکت فعال داشت. همين پيوند قلبي و معنوي بود که وي را به سوي ديار عاشقان کشاند و آرزوي او را که رسيدن به شهادت بود، محقق ساخت. او با شور و شوقي عجيب به جهاد پرداخت و سرانجام پس از ستيزي جانانه با خصم در منطقه‌ي مهران و در «کربلاي يک» در سال 1365 در سن 20 سالگي به فيض عظيم شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 3 صفحه 179