ليست شهداي دفاع مقدس (د)

حميد رعناقامتي از دوستداران انقلاب اسلامي بود در سال 1335 چشم بر جهان هستي گشود و پس از اتمام سالهاي تحصيل در دانشگاه در جهادسازندگي مشغول به کار شد و با آغاز جنگ همراه لشگر 92 زرهي اهواز به جبهه رفت. بيمارستانهاي اهواز و مردم محروم منطقه او را به خوبي مي‌شناسند. حميد به همراه همسرش به مداواي بيماران مستمند شتافت و با تهيه داروهاي رايگان به آنان کمک نمود.
سرانجام اين جوان 27 ساله با تني خسته و روحي بزرگ در سال 1362 در صحراي خشک و سوزان خوزستان به ديدار حق شتافت.

منبع:كتاب صحيف ابرار صفحه 39

غلام در سال 1343 در سرزمين ايران اسلامي به دنيا آمد و در سايه‌سار دستان نوازشگر مادر و نگاه پرعطوفت پدر بزرگ شد. سال‌ها گذشت و دين مبين اسلام در همه ابعاد و زمينه‌ها در او بينشي عميق و همه جانبه به وجود آورد.
درجدر به راستگويي و وفاي به عهد در بين دوستانش مشهور بود و عاشق امام (ره) و انقلاب؛ نسبت به خون شهدا تعهد خاصي داشت و بر اساس همين تعهد بود که او همواره رهسپار جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل مي‌شد و با ايماني راسخ و عزمي قوي قدم در آن جاده‌ي خونين مي‌نهاد و از اين‌که مي‌توانست کاري براي انقلاب انجام دهد، بسيار شادمان و مسرور بود.
غلام در سال‌هاي جواني ازدواج کرد اما در شهر نماند و دوباره به جبهه بازگشت و به آرزوي ديرينه‌اش دست يافت. عمليات کربلاي 5 و شلمچه آخرين معراج او براي پرواز بود.
درجدر در تاريخ 28/10/1365 در سن 22 سالگي به بيکران آسمان بال گشود. مزار پاکش در تنگ رواق (کهکيلويه و بويراحمد) قرار دارد.

منبع:كتاب خاطرات نور   -  صفحه: 78

شهر جهرم که امروز با نام بلند لشگر هميشه پيروز المهدي (عج) بر تارک آن مي‌درخشد .در بيست و ششم اسفندماه سال 1342 ميزبان کودکي بود که با آمدنش عطر نجيب اذان در کوچه پس کوچه‌هاي شهر پراکنده و گل‌هاي آرميده بر آبشاران هميشه جاري شهر را غرق شور و شادي نمود.وي در خانواده‌اي منور به نور ايمان و در سايه‌سار نخل‌هاي سر به فلک کشيده روزهاي کودکي را پشت سر نهاد. سال 1350 پا به پاي بچه‌هاي صميمي شهر راهي مدرسه شد و هشت سال بعد با اتمام دوره راهنمايي به تحصيلات خود پايان داد، پس از پيروزي انقلاب به عضويت بسيج درآمد و از اين طريق رسالت عظيم دفاع از ارزشهاي انقلاب را بر عهده گرفت.سيد جمال همزمان با آغاز جنگ تحميلي به جمع سبزپوشان ولايت پيوست و به عنوان يک پاسدار جان بر کف در عرصه‌هاي نبرد حضور يافت و با عنوان مسئول محور، جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل را عرصه رشادتها و دلاورمرديهاي خود ساخت تا اينکه روز بيست و پنجم اسفندماه سال 1363 در جريان عمليات بدر در جزيره مجنون بر اثر انفجار گلوله تانک دست چپش قطع گرديد ؛در همين لحظه کبوتران سپيدبال به زمين آمدند و در اطراف پيکرش حلقه زدند .چند لحظه بعد سردارسرافراز لشگر المهدي (عج) در سن 21 سالگي براي هميشه چشمانش را بست و بال در بال کبوتران به آسمان پر کشيد. آرامگاه نوراني اين سردار رشيد در گلزار شهداي فردوس جهرم واقع مي‌باشد.

منبع:كتاب خلاصه خوبيها ج3

بهار سال 1344 در روستاي دولق شهرستان اردبيل کودکي زيبا به نام محبوب متولد شد. پدرش کارگر بود و او در سايه تلاش خستگي ناپذير پدر، کودکي را در روستا سپري کرد. سال 1349 به تهران مهاجرت کرد و در جنوبي ترين منطقه اين شهر ساکن شد. سال 1351 آموختن را از مدرسه « پير نظر » آغاز کرد. در دوره راهنمايي در جلسات سوگواري امام حسين (ع) حاضر شد و کم کم در راه حمايت از امام امت، الله اکبر گويان به مبارزه با رژيم پهلوي پرداخت و ديگران را به مبارزه تشويق نمود.
بعد از پيروزي انقلاب به پاسداري و تبليغ دين مبين اسلام و آرمانهاي اتقلابي روي آورد. جنگ فرصتي مناسب براي جلوه گري و بيداري ايمانهاي قوي و ايثارهاي نهفته انساني بود.
محبوب عزم سفر به ديار نور داشت اما خانواده نپذيرفتند و او در بهار سال 1361 در غياب پدر و مادر نداي هل من ناصر امام خويش را لبيک گفت و همراه با دلاوران بسيج مسجد صاحب الزمان در عمليات فتح المبين حماسه آفريد. آنگاه براي مدتي به خانه بازگشت. با شروع عمليات بيت المقدس راهي جبهه شد. هنگام خداحافظي، برادرش گفت : « محبوب نترسي . » و او آرام و متين پاسخ داد : « اگر مي ترسيدم نمي رفتم. شهادت سعادت است و چه بهتر که انسان در راه اسلام شهيد شود و من هم همين را از خدا مي خواهم من مي روم اگر شهيد شدم خوشا به حالم و اگر هم نشدم که خوب بر مي گردم.»
محبوب در مرحله اول عمليات در روز دهم ارديبهشت ماه سال 1361 در جاده اهواز خرمشهر برات ديدار حق را در سن 17 سالگي دريافت نمود . 11 روز بعد خبر شهادتش را به خانواده اطلاع دادند.

منبع:پرونده شهيد در حوزه 1 ناحيه سيدالشهداء بسيج اسلامشهر

نامش "حميد" بود. متولّد سال 1345 و از اهالي شهرستان شهريار استان تهران؛ پدر و مادرش مردماني متديّن بودند و او در سايه‌ي حمايت‌هاي بي‌دريغ آنان بزرگ شد. او و برادرش مجيد در سال 1362 به شوق حمايت از مرزهاي کشور و سربازي فرزند عزيز زهراي اطهر (س) خميني کبير رهسپار ميادين نبرد گشت.
سال 1364 هر دو در لشکر سيدالشهدا هم‌رزم شدند و سرانجام حميد بعد از نبردي دلاورانه در روز سيزدهم ارديبهشت‌ماه سال 1365 در فکه در سن 20 سالگي شهد شيرين شهادت نوشيد.
مجيد برادر شهيدش را بر دوش گرفت و تا جاده‌اي که به سمت انديمشک ختم مي‌شد، رساند و در همين مسير مجيد نيز به شهادت رسيد.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي   -  تاریخ:  1382/2/14 -  صفحه: 3

آغازين روز سال 1342، سالي که سرنوشت ايران در نيمه‌ي خرداد آن تعيين شد، کودکي پا به عرصه‌ي هستي نهاد که خميني کبير (ره) به پشتوانه‌ي آن‌ها قيام کرد. پدرش حسن مردي متدين بود و با سعي و تلاش فرزندش را تربيت کرد. در سن 7 سالگي به مدرسه رفت و تا اواسط دوره‌ي دبيرستان درس خواند اما خانواده به روستاي چاهکوتاه مهاجرت کردند و به همين علت محمد مجبور شد مدرسه را نيمه‌کاره رها کند و مشغول کار شود.
جنگ واقعيتي تلخ بود اما همه‌ي آنان که به خدا توکل داشتند، قدم در اين راه پرمخاطره نهادند. محمد نيز در جرگه‌ي آناني بود که دل از تعلقات دنيايي بريد، و دل‌بسته‌ي آخرت شدند. چندي بعد مجروح گشت و اين نشان عاشقي براي مدتي او را مجبور نمود تا در شهر بماند. در بوشهر در اداره‌ي راه‌ترابري در قسمت، ماشين‌آلات استخدام شد. سال 1365 زندگي مشترک خود را با بانويي پارسا آغاز کرد و صاحب 2 فرزند شد.
محمد در سال 1366 به استخدام شرکت نفت خارگ درآمد و در سال 1367 از طريق محل کار به جبهه اعزام شد و سرانجام در هفدهمين روز از مردادماه سال 1367 در منطقه‌ي اروندکنار به آرزوي ديرينه‌اش که شهادت بود دست يافت. پيکر رعناقامت 25 ساله‌ي ايران اسلامي را در زادگاهش بوشهر به خاک سپردند.

منبع:كتاب ستارگان درخاك صفحه 111

مرتضي در روز دوم ارديبهشت ماه سال 1344 در خانواده‌اي فقير و مذهبي در روستاي «کال» از توابع شهرستان لامرد ديده به جهان گشود. ايام شيرين کودکي را با شادي‌هاي کودکانه در ميان مردم خوب و صميمي زادگاهش گذراند و تحصيلات ابتدايي را با موفقيت به پايان رساند. در بحبوحه‌ي پيروزي انقلاب اسلامي، از هواداران نهضت امام خميني (ره) بود و بي‌صبرانه فجر رهايي را انتظار مي‌کشيد. با هجوم بيگانگان به ميهن اسلامي، به پيروي از رهبر آزاده‌ي خويش، عزم جهاد با دشمن نمود و همراه با سيل عظيم جوانان، رهسپار کربلاهاي وطن گرديد. در جبهه‌هاي حاج عمران و شلمچه قهرمانانه با دشمن جنگيد و سرانجام در تاريخ 4/3/67 در مقابله با تک دشمن، در منطقه‌ي عمومي شلمچه در سن 23 سالگي مفقود گرديد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 185

حسین درخشاني در سال 1331 در خانواده مذهبي در گرمسار متولد شد. از همان دوران كودكي و نوجواني به معصومين عشق مي‌ورزيد و به فراگيري واجبات دقت خاصي داشت و بعد از پايان تحصيلات در آموزش و پرورش مشغول خدمت شد. وي چندين سال در شهرهاي شمال كشور و در ورامين فعاليت نمود. سپس براي دفاع از اسلام و وطن عزيز به جبهه رفت و مجروح گرديد. درخشاني سرانجام در تاریخ 1/8/ 1362 در سن 31 سالگی به درجه رفيع شهادت نائل آمد.

منبع:كتاب يادياران

مجيد يکي ديگر از ياوران امام خميني است که در تنگناي حوادث انقلاب به صف رزمندگان اسلام پيوست.
او به همراه برادرش حميد در سال 1362 پا به ميدان جهاد گذارد، سال 1364 هر دو در لشکر سيدالشهداء به مصاف باطل شتافتند تا اين که در سال 1365 حميد به شهادت رسيد و مجيد پيکر خونين برادر را بر دوش گرفت و به سمت انديمشک به راه افتاد اما انگار تقدير بر آن بود که هر دو برادر مهمان خوان گسترده الهي گردند.
مجيد و حميد درخشان در سيزدهمين روز از ارديبهشت ماه در سرزمين فکه به شهادت رسيدند و نامش در جرگه شاهدان انقلاب ثبت شد.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي   -  تاریخ:  1382/2/14

جواد درزي در ششمين روز از خرداد ماه سال 1332 در شهر تهران به دنيا آمد، کودکي مهربان و زيبا که در سايه‌ي دستان خسته‌ي پدر و نگاه پر از مهرش بزرگ شد. آموختن علم را در سن 7 سالگي آغاز کرد و تا پايان سال سوم راهنمايي به تحصيل پرداخت، او در آن سال‌ها در سخنراني‌هايي که عليه شاه انجام مي‌شد، شرکت مي‌کرد تا اين‌که انقلاب به پيروزي رسيد و بعد از اين‌که جنگ آغاز شد، سال‌هايي را در جبهه به سر برد.
درزي در اوج جواني به استخدام اداره‌ي مخابرات درآمد و با سمت تکنسين کابل مرکز مفتح مشغول فعاليت گرديد.
او مردي با ايمان و دلسوز براي نيازمندان بود و بيشتر حقوق کارمندان خود را در اين راه صرف مي‌کرد. درزي سرانجام در تاريخ 26/10/1365 در سن 33 سالگي در عمليات کربلاي 5 در منطقه‌ي شلمچه به شهادت رسيد.

منبع:كتاب منظومه ي ملكوت جلد 1 صفحه 165

فيض اله در سال 1340 ديده به جهان هستي گشود. روزهاي کودکي‌اش را در روستاي باشت گذراند تحت تعليمات عالمانه‌ي خانواده بزرگ شد و خيلي زود با فرامين و فرائض دين مبين اسلام آشنا گشت. در خوش در زمان جنگ تحميلي مردانه به مصاف دشمن شتافت و دلاورانه از ميهن اسلامي دفاع نمود. وي سرانجام در سال 1365 در سن 25 سالگي در منطقه ام الرأس به شهادت رسيد.

منبع:وصال/شماره 16/سال 2

رمضان درزي در پانزده خرداد سال 1343 در روستاي طهنه از توابع شهرستان فيروزکوه پا به عرصه گيتي نهاد.
بعد از سپري کردن دوران کودکي، در خانواده‌اي که تحت لواي اسلام زندگي مي‌کرد براي گذراندن دوره ابتدايي، توسط خواهرش به تهران آورده شد و براي امرار معاش و گذراندن امور زندگي در يک کارخانه مشغول به کار شد.
پس از چند بار تغيير شغل، به حرفه مکانيکي روي آورد تا اين که انقلاب شد.
او يکي از افرادي بود که در تظاهرات انقلابي حضور مستمري داشت. از جمله شرکت ايشان در مقابله با تانک‌هاي دژخيمان رژيم ستمشاهي در شب 22 بهمن در ميدان امام حسين (ع) بود.
او پس از اين که انقلاب اسلامي پيروز شد، باز هم از فعاليت دست برنداشت و به جمع بسيجيان مسجد مقداد پيوست و در آن‌جا به فعاليت پرداخت، تا زماني که جنگ تحميلي آغاز شد.
او مي‌خواست گمشده خود را در جبهه‌هاي نور پيدا کند. به جبهه اعزام شد و به مدت يازده ماه در قسمت تخريب مشغول خدمت بود.
در تاريخ 8/5/1362 در عمليات والفجر 3 در تپه کله‌قندي شهر مهران در سن 19 سالگي مفقودو بعدها پيکر مطهر و متلاشي شده‌اش پيدا شد و در بهشت زهرا در کنار ديگر همراهانش به خاک سپرده شد.

منبع:روزنامه كيهان   -  تاریخ:  1380/6/4 -  صفحه: 13

مجيد در سال 1338 در تهران به دنيا آمد. سال‌ها گذشت؛ جوان بود و پرشور. سال 1355 لباس ارتش را بر تن کرد و با آغاز انقلاب به موج انقلابيون پيوست.
بارها به جبهه رفت. حتي يک بار در منطقه‌ي سرپل ذهاب به اسارت بعثيان درآمد ولي از آن جايي که قبل از اسارت، لباس محلي عشايران را پوشيده بود، توانست خود را راننده‌ي کاميون نشان دهد و با پاي برهنه و پشت‌سر گذاشتن کوه‌ها، خود را به نيروهاي خودي برساند.
از آن روز به بعد بارها به جبهه رفت تا اين که در حوالي سوسنگرد و در ميدان مين، به شهادت رسيد.

منبع:كتاب صحيفه ابرار صفحه 33

حسين درفکي فرزند علي در سال 1340 در روستاي درفک از توابع شهرستان سبزوار در خانواده‌اي مذهبي و کم‌بضاعت به دنيا آمد. او دوران کودکي خود را در کنار پدر و مادرش گذراند. تحصيلات ابتدايي خود را در روستاي درفک به پايان رساند. با پايان يافتن دوره‌ي ابتدايي، روانه‌ي شهرستان سبزوار شد و به همراه ديگر برادرانش اتاقي را اجاره نمودند و او در مدرسه‌ي راهنمايي خيام به ادامه‌ي تحصيل مشغول شد. وي در ضمن تحصيل با شرکت هلال احمر نسبت به جمع‌آوري کمک‌هاي مردمي از قبيل دارو و غيره اقدام مي‌نمود. او علاقه‌ي زيادي به کشاورزي و کار در روستا داشت و همواره به پدرش در کارهاي کشاورزي کمک مي‌کرد. پس از مدتي در پي کسب و کار رهسپار شهر تهران شد و با فعاليت و تلاش زياد در تعميرگاه ماشين‌آلات سنگين مشغول به کار شد.
با پيروزي انقلاب اسلامي و شروع جنگ تحميلي عراق عليه ايران، حسين به منظور کمک و ياري به ديگر رزمندگان به عنوان نيروي مردمي از طريق جهادسازندگي به جبهه‌ي غرب ( ايلام-گلان ) اعزام شد و در قسمت تعمير ماشين‌آلات سنگين مهندسي – رزمي جهادسازندگي به خدمت مشغول گرديد. او در طول ده ماه خدمت در اين منطقه به تمام کارهاي مکانيکي مهندسي – رزمي آشنايي پيدا کرد.
حسين درفکي بر اساس مأموريتي که به او و يکي از همکارانش در منطقه‌ي ميمک واگذار گرديد، به اين محل اعزام شد. پس از انجام موفقيت‌آميز اين مأموريت، در بازگشت از منطقه‌ي ميمک در جاده‌ي ايلام – مهران در منطقه‌ي صالح‌آباد، اتومبيل آن‌ها واژگون گرديد و وي به سختي مجروح شد که به بيمارستان منتقل گشت. او پس از چند روز بستري بودن در بيماستان در تاريخ 23/10/1362 در نتيجه‌ي جراحات وارده در سنّ 22 سالگي به شهادت رسيد.
پيکر شهيد درفکي در شهرستان سبزوار به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس جلد3   -  صفحه: 509

محمودرضا درخشاني فرزند رضا در پنجم فروردين‌ماه سال 1347 در ميان خانواده‌اي مذهبي و متديّن در مهدي‌شهر متولّد شد. وي دوران تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را با موفقيت سپري کرد و ضمن تحصيل در مقطع متوسطه، مطالعات خود را در زمينه‌ي عقايد اسلامي و ديني گسترش داد و به مطالعه‌ي آثار شهيد مطهري (ره) و علامه طباطبايي نيز همت گماشت.
زنده‌ياد درخشاني از روحي بلند، ايماني قوي و اخلاقي پسنديده برخوردار و نسبت به تعلقات دنيا بي‌اعتنا بود. همواره امر به معروف و نهي از منکر مي‌کرد، نسبت به نماز جماعت و روحانيت احترام خاصي قايل بود.
وي با شروع جنگ تحميلي، تحصيل را رها کرد و براي حفظ دستاوردهاي نظام اسلامي به عضويت بسيج درآمد و به عنوان طلبه بسيج براي نشر فرهنگ اسلام ناب محمدي (ص) در جبهه‌هاي حق عليه باطل حضور يافت. سرانجام در آخرين حضور حماسه‌ساز خويش در ششم فروردين‌ماه سال 1367 در منطقه‌ي عملياتي بيت‌المقدس (4) در ارتفاعات شاخ شميران در سنّ 20 سالگي به نور ابدي و سرچشمه‌ي لايزال هستي پيوست و پيکر مطهرش در کنار ساير شهدا آرام گرفت.

منبع:كتاب پيشگامان دين و شهادت   -  تاریخ:  1385 -  صفحه: 287