ليست شهداي دفاع مقدس (د)

در سال 1339 کودکي از نوادگان سبز رسالت و از سلاله سادات چشم به جهان گشود و شهر قهرمان پرور سميرم اصفهان را با قدوم خود غرق عطر و ترانه گردانيد.او دوران کودکي را در سايه پر مهر خانواده سپري کرد و در هفتمين پائيز زندگي به مدرسه رفت. اما به علت مشکلات مالي در همان دوران ابتدايي مشغول به کار کشاورزي شد و در کنار تحصيل به کار پرداخت ؛سيد حميد علاقه و ارادت خاصي به حسين بن علي (ع) و شرکت در مراسم عزداري داشت.او همپاي نهضت امام خميني با نوشتن شعار بر روي ديوارها و تظاهرات و حضور در مسجد مخالفت خود را با رژيم اعلام مي‌کرد، مقارن با پيروزي انقلاب به خدمت وظيفه رفت و در کردستان به انجام وظيفه مشغول شد. با آغاز جنگ تحميلي داودي مشتاقانه به پادگان غدير اصفهان رفت و پس از گذراندن دوره آموزشي رهسپار جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شد تا در وادي عشق غرورآفرين باشد داودي به عنوان فرمانده گردان در لشگر 14 امام حسين (ع) سپاه پاسداران در عمليات‌هاي فراواني از جمله کربلاي 2و3و4و5 شرکت کرد و خاطراتي ماندگار از عشق و شور و حماسه را از خود به يادگار گذاشت .روح ملکوتي اين سردار رشيد سرانجام در جريان عمليات کربلاي 5 در سن 26 سالگي به پرواز درآمد پروازي به بلنداي ابديت را با بالهاي بي‌نهايت خويش آغاز کرد پيکر بي‌سر او به مقتدايش حسين بن علي (ع) اقتدا کرد. دو فرزند از او به يادگار ماند.

منبع:كتاب ناظران وجه الله

نصرالله در سال 1350 ديده به جهان هستي گشود. روزها‌ي کودکي‌اش را در روستاي نورآباد ممسني گذراند و در سايه دستان نوازشگر خانواده‌اي مهربان بزرگ شد. روزها و ماهها از پي هم گذشت و او دلداه مکتب توحيد و عاشقي ابا عبدالله گشت.
وي در زمان جنگ تحميلي در جرگه رزمندگان اسلام به جبهه رفت و مردانه جنگيد. داويد سرانجام در روز بيست و هشتم اسفند ماه سال 1366 در منطقه خرمال در سن 16 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:عاشورائيان/ شماره 13 / صفحه 3

آغازين روزهاي زندگي محمود در سال 1343 رقم خورد، و اولين قدمهايش کوچه‌هاي خاکي شهرستان خوراسگان (اصفهان) را تجربه کرد. آموختن درس را تا پايان مقطع ابتدايي ادامه داد، سپس به ناچار به همراه پدر مغازه‌ي فروش مصالح ساختمان مشغول به کار شد. چندي بعد کارش را در آهنگري و جوشکاري ادامه داد. امام(ره) و قيام تاريخي او باعث شد، محمود نيز به خيل کثير تظاهرکنندگان بپيوندد تا نام الله و اسلام را در ايران زنده نگهدارد. بعد از پيروزي انقلاب به عضويت بسيج درآمد و آموزش نظامي را فرا گرفت؛ با شروع جنگ توانست از تمام وابستگيهاي زندگي و آرزوهاي دنيوي خود بگذرد و عازم جبهه‌هاي کردستان شد و مدت سه ماه مردانه در مقابل دشمنان بعثي ايستاد. محمود در مناطق جنوبي ايران دلاورانه جنگيد و بعد از يک مرخصي کوتاه به دارخوئين اعزام شد تا از فاتحان اين ديار آسماني باشد. او در روز عيد قربان پس از شليک آخرين گلوله به همراه چهار تن از همرزمان خود بر اثر اصابت گلوله توپ قرباني راه حق شد و يکي از پيشتازان فتح بزرگ دارخوئين گرديد. دايه‌علي در روز دهم مهرماه سال 1360 در سن 17 سالگي به آسمان پيوست و نامش را در زمره‌ي سربازان سپاه توحيد ثبت نمود.

منبع:كتاب اسوه‌هاي شهادت در اصفهان

حسين داوودي در تاريخ 9/12/1341 در شهرستان نور، ديده به جهان گشود. در ايام نوجواني از نعمت پدر محروم گرديد و تحت سرپرستي مادر بزرگوارش تحصيلات خود را با موفقيت به اتمام رساند. پس از اخذ ديپلم در شغل مقدس معلمي به تربيت آينده‌سازان جامعه مشغول گرديد. قبل از پيروزي انقلاب يار و ياور مبارزان عليه استبداد گشت و در جرگه‌ي پيروان خميني کبير (ره) فرياد مرگ بر شاه سرداد.
در آزمون سراسري سال 1364 دانشگاه‌ها شرکت کرده و در رشته‌ي «عمران _ آب» دانشگاه تبريز پذيرفته شد. تحصيل در دانشگاه مانع حضور وي در جبهه‌هاي حق عليه باطل نگرديد؛ وي از هر فرصتي براي اعزام به مناطق جنگي استفاده مي‌نمود. آخرين بار در بهمن ماه 1365 به جبهه اعهزام گرديد و در اسفند همان سال در عمليات افتخار آميز «کربلاي 5 » در سن 24 سالگي به فيض عظيم شهادت نايل آمد و خداوند روح و جسم او را با هم پذيرفت.

منبع:پرونده شهيد در مديريت فرهنگي دانشگاه تبريز

عليرضا داوودي در سال 1342 پا به عرصه گيتي نهاد، از همان آغاز کودکي مادرجان او را با سرشت عشق به اهل‌بيت (ع) آميخت و با تلاش بسيار او را به مدرسه فرستاد، تحصيلاتش را تا دوره دبيرستان ادامه داد.سال سوم راهنمايي به موج خروشان تظاهرکنندگان پيوست و جنايات رژيم شاه را براي مردم روستا آشکار ساخت.عليرضا نقش بسيار مهمي را در برگزاري مراسمهاي عزاداري روز عاشورا ايفاء نمود و خود از بانيان هيئت عزاداري سيدالشهدا(ع) مسحد حضرت حجت (عچ) به شمار مي‌رفت.داوودي با آغاز جنگ تحميلي مردانه به ميدان رزم شتافت و در اکثر عمليات‌ها حماسه‌اي پرشور آفريد تا آنجا که در عمليات بيت‌المقدس بر اثر اصابت چند ترکش به سرش مجروح شد، وي بعد از اخذ مدرک ديپلم به دانشسراي تربيت معلم رفت و بعد از اتمام تحصيلات در يکي از روستاهاي باغملک به تدريس پرداخت.او در طول سالهاي دفاع مقدس نيروهاي فراواني را براي حضور در ميدان نبرد آماده نمود و خود در پايان هر مأموريت و بازگشت به شهر به تدريس مشغول مي‌شد در آستانه عمليات کربلاي4 مجدداً به سپاه رفت و از ناحيه انگشتان دست به دشت آسيب ديد اما باز هم در آن شرايط به عنوان فرمانده گروهان از گردان سلمان در عمليات کربلاي4 فعالانه شرکت نمود.عليرضا علي‌رغم اينکه در اين عمليات اکثر فرماندهان گردانها و گروهانها مجروح يا شهيد شده بودند با تدابير خاص خود باعث رهايي رزمندگان اسلام از چنگال سربازان عراقي گشت.سرانجام جوان برومند روستاي هفتگل استان خوزستان در يک درگيري تن به تن ضمن انهدام نقاطي از موانع دشمن در سال 1365 از ناحيه سر مورد اصابت گلوله دشمن بعثي قرار گرفت و با خون سرخ خويش عزت ايران اسلامي را تضمين نمود.

منبع:ارسالي از كنگره خوزستان

در روز بيست ‌و ‌دوم اسفندماه سال 1337 در آذرشهر در جمع خانواده‌اي مذهبي، فرزند پسري ديده به جهان گشود که نامش‌ را سعيد گذاشتند و با پرورش در مکتب سرخ مولا حسين، عزت دنيا و سعادت آخرت را برايش خريدند.
سعيد از همان دوران کودکي علاقه‌ي وافري به يادگيري احکام و شرکت در مجالس و محافل ديني و مذهبي داشت. دوران دبستان وي در مدرسه‌ي اسلامي علومي زير نظر روحانيون و ريش‌سفيدان محل سپري شد و او تحصيل را دبيرستان دکتر بهشتي فعلي در رشته‌ي طبيعي تا سال سوم متوسطه ادامه داد ولي از آن‌جايي که به شغل معلمي علاقمند بود، در دانشسراي تبريز در رشته‌ي تربيت بدني، تحصيل خود را ادامه داد و بعد از فارغ التحصيلي، در دبستان 22 بهمن مشغول تدريس شد و در بهمن 57 در کنار مردم مسلمان براي براندازي رژيم منحوس پهلوي فعالانه شرکت کرد و بعد از پيروزي انقلاب از آن‌جايي که خود به مکتب و مذهب اهميت بسياري قايل بود، به تدريس ديني و قرآن در سنگر مدرسه مشغول شد.
او اعتقاد داشت که مذهب بهترين سلاح براي دانش‌آموزان در مقابل تهاجمات فرهنگي بيگانگان است و مکتب انسان‌ساز اسلام تنها مکتبي است که تکامل انسان را بيمه مي‌کند. وي در سال 60 به خدمت سربازي اعزام و در اواسط سال 61 از خدمت ترخيص شد و هفت روز پس از ترخيص با اصرار، در کسوت ستارگان خاکي بسيج به جبهه اعزام شد.
بعد از بازگشت از جبهه، شبي در خواب پسر عموي شهيدش مهندس حسين دباغي را ديد که به او مي‌گفت: سعيد چه جاي درنگ برخيز و بيا!!!
اين خواب، سعيد را که دل در گرو عشق يار داشت، بي‌تاب‌تر از هميشه کرد و سر از پا نشناخته دوباره عازم ديار زخم و خون شد تا سرانجام در تاريخ يازدهم مهرماه 61 در منطقه‌ي سومار در سنّ 24 سالگي به ديدار يار نايل آمد و به زايران حرم دوست پيوست.

منبع:كتاب آموزگاران شهادت جلد 2 صفحه 175

رازميک در سال 1339 در آغوش پر مهر مادر جاي گرفت. او معتقد به آئين حضرت مسيح بود. زماني که جنگ تحميلي آغاز شد داويديان که دلش براي ايران مي تپيد به ميدان جهاد في سبيل الله قدم گذارد.
وي سرانجام در آبادان در ارديبهشت ماه سال 1360 در سن 21 سالگي جان به جان آفرين تسليم کرد و به شهادت رسيد.

منبع:جمع آوري شده توسط گروه فرهنگي هاتف  

حسين دباغي دهخوارقاني در روز دوم آذر ماه سال 1338 ه.ش در شهرستان آذرشهر چشم به جهان گشود. تحصيلات مقدماتي را در زادگاه خود با موفقيت به پايان رساند. در آزمون سراسري سال 1356 دانشگاه‌ها شرکت کرده و در رشته‌ي «عمران _ راه و ساختمان» دانشگاه تبريز پذيرفته شد.
با ورود به دانشگاه، فعاليت سياسي خود را آغاز کرده و با شرکت در راهپيمايي‌هاي دانشجويي در صف لبيک‌گويان به رهبر کبير انقلاب اسلامي قرار گرفت. تعطيلي دانشگاه‌ها در سال 1357 فرصت خوبي در اختيارش قرار داد تا به همراهي مردم در راهپيمايي‌ها و روشنگري آن‌ها بپردازد. بعد از پيروزي انقلاب در همه‌ي صحنه‌ها حضوري فعال داشت. با شروع جنگ تحميلي، دفاع از انقلاب اسلامي و تماميت ارضي را بر هر کاري مقدم دانسته و به ميادين نبرد حق و باطل اعزام گرديد و پس از ماه‌ها تلاش و ايثار در جبهه‌ها در تاريخ 14/2/1361 جام شهادت به سر کشيد و در شهر خون و شهادت، خرمشهر در سن 23 سالگي به ملکوت اعلي پيوست.

منبع:پرونده شهيد در مديريت فرهنگي دانشگاه تبريز

شهيد سرتيپ دوم پاسدار علي دباغي‌دزفولي
علي دباغي‌دزفولي جمعه هشتم بهمن ماه سال 1340 برابر با 13 رجب که مصادف بود با تولد اولين امام شيعيان جهان حضرت علي (ع) در شهر اهواز متولد شد. هم‌زمان بودن تولد وي با ميلاد اولين امام شيعيان فال نيکي بود براي يک زندگي با سعادت.
تحصيلات خود را در 6 سالگي شروع کرد و از همان دوره هوش و استعداد سرشار وي زبانزد همه بود. دوره‌ي نوجوانيش که در اوج فساد و تباهي حکومت ستم‌شاهي بود با تحصيل در مقاطع راهنمايي و هنرستان و به جا آوردن فرايض روح‌بخش ديني که از همان هفت‌ سالگي شروع شده بود سپري شد. سال سوم هنرستان بود که در راهپيمايي علني روز عيد فطر 1357 مشتاقانه شرکت کرد. هم‌چون کسي که ساليان دراز انتظار چنين روزي را مي‌کشيد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي در آخرين سال دوران تحصيلش بود که جنگ تحميلي شروع شد.
پس از اخذ مدرک ديپلم سريعاً وارد کميته‌ي انقلاب اسلامي شد و با عشق ذاتي که درونش انقلابي به پا کرده بود به جبهه‌هاي حق عليه باطل عزيمت نمود. او کميته را خانه‌ي پدري و جبهه را ميعادگاه کبوتران عاشق مي‌دانست. پس از چندي در جبهه در منطقه‌ي دشت‌عباس زخمي شد و حدود يک ماه در بيمارستان بستري گشت. بعد از مرخصي از بيمارستان از طرف کميته‌ محافظ آيت‌الله قاضي شد و به ديدار حضرت امام (ره) نايل آمد.
با اين‌که بر اثر مجروحيت رفتن به جبهه ديگر برايش ميسر نبود ولي در عمليات بيت‌المقدس شرکت کرد. دوستان و اطرافيان هميشه به او پيشنهاد مي‌کردند که در دانشگاه شرکت کند او مي‌گفت: من دانشجوي دانشگاه ديگري هستم و مکتب و کتابم، کتاب حسين و شهادت است.
سرانجام زندگي پر از افتخار شهيد دباغي در سيزدهمين روز از آذر ماه سال 1361 با شهادت در راه اسلام و قرآن به پايان رسيد و در سن 21 سالگي به زندگي جاودانه‌اش لبيک گفت.

منبع:پايگاه اطلاع رساني پليس

از بچگي به کارهاي فني علاقه‌ي زيادي داشت. وقتي در سال سوم هنرستان درس مي‌خواند، يک هليکوپتر کوچک درست کرد که توجه معلم‌ها راجلب کرده بود. حتي شهردار فريمان که يک خانم بود، به هنرستان آن‌ها رفته و با محمدعلي عکس يادگاري گرفته و او را تشويق کرده بود. وقتي دوره‌ي هنرستان را تمام کرد، در آموزشگاه حرفه‌اي گرگان ثبت‌نام کرد و در قسمت موتورپيچي به کار مشغول شد.
مدتي بعد اين دوره را تمام کرد و به فريمان برگشت و در کارخانه‌ي قند اين شهر مشغول به کار شد. بعد هم يک مغازه‌ي موتورپيچي باز کرد. اما بعد از مدتي تصميم گرفت که به مشهد برود. در مشهد مغازه‌اي اجاره کرد و به حرفه‌اش ادامه داد. مدتي بعد در کارخانه‌ي شير منطقه‌اي مشهد استخدام شد.
در سال 1360 ازدواج کرد و با فاصله‌ي کمي از شروع زندگي مشترک، از طريق بسيج کارخانه عازم جبهه شد و در منطقه‌ي حاج عمران سال 1365 به شهادت رسيد. چند ماه بعد هم پيکرش را در گلزار شهداي بهشت صادق فريمان به خاک سپردند. از او 2 فرزند به يادگار ماند.

منبع:كتاب ستارگان صنعت خراسان رضوي   -  صفحه: 195

غلام‌رضا فرزند عباس در نهمين روز از مهرماه سال 1344 در محله‌ي وحدتيه شهرستان بوشهر چشم بر دنياي خاکي باز کرد. پدرش کشاورز بود و فرزند را با کار و تلاش آشنا ساخت.
پدر و مادر او را با احکام دين اسلام آشنا ساختند. سپس به مکتب‌خانه فرستادند تا قرآن بخواند. اما درس و مدرسه را در سال چهارم ابتدايي رها کرد. مشکلات اقتصادي و ناتواني پدر، ناچار او را به کارگري کشاند. 13 ساله بود که انقلاب به پيروزي رسيد و او به عضويت بسيج بيست ميليوني درآمد.
سال 1362 در سنّ 18 سالگي ازدواج نمود و همان زمان به عنوان پاسدار وظيفه‌ي سپاه به جنوب رفت. سه ماه بعد از تولّد پسرش عباس، به خانه آمد تا براي چند روز کنار فرزندش باشد. وقتي عازم سفر شد، به همسرش گفت: « به خدا توکل کن؛ شهادت لياقت مي‌خواهد، اگر نصيب من شود که بزرگ‌ترين افتخار است، تو هم بايد افتخار کني. به پسرم ياد بده که در اين راه گام بردارد. »
در سومين اعزام در عمليات بدر حماسه‌اي پرشکوه آفريد و سرانجام در بيست و يکمين روز از اسفندماه سال 1363 بر اثر اصابت ترکش به ناحيه‌ي سر در سنّ 19 سالگي به خيل شهيدان انقلاب و اسلام پيوست.
مزار پاکش در گلزار شهداي وحدتيه قرار دارد.

منبع:كتاب دركوي نيكنامي جلد1 صفحه 167

محمد دده‌جاني در اولين ساعات حلول بهار و پيدايش گل‌ها و رياحين بر صحيفه‌ي طبيعت يعني اول فروردين‌ماه 1338 در دامان خانواده‌اي مزيّن به زينت پربهاي محبت خاندان امامت و ولايت (ع) در بخش سريش‌آباد تابيدن گرفت و پس از سپري نمودن اوان طفوليت راهي مدرسه گرديد.
دده جاني با استعداد و نبوغ سرشاري که داشت، توانست مقاطع ابتدايي، راهنمايي و متوسطه را با کسب نمرات مطلوب و تحت سخت‌ترين شرايط اقتصادي و حضور مستمر در راهپيمايي‌ها و تظاهرات مردم عليه رژيم منفور پهلوي به پايان رسانده و مدرک ديپلم را اتخاذ نمايد.
وي پس از آن به عضويت سپاه پاسداران انقلاب اسلامي شهرستان قروه درآمد. طولي نکشيد که بعنوان مسئول تبليغات و انتشارات لشکر 21 حمزه سيدالشهدا (ع) انتخاب گرديد. محمد در بسياري از عمليات‌هايي که در جبهه‌هاي جنوب و غرب کشور انجام گرفت، مشتاقانه حضور يافت و علاوه بر آن در تشکيل کتابخانه، مراکز اسلامي، افتتاح و راه‌اندازي دايره‌ي عقيدتي سياسي در سپاه کردستان نقش به سزايي را ايفا نمود تا اين‌که در پانزدهمين روز از خردادماه سال 1363 در منطقه‌ي بانه بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سنّ 25 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل گرديد.

منبع:كتاب روايت لاله هاي بهار  

جهان‌بخش در سال 1343 ديده به جهان هستي گشود. او در کنار خانواده پرورش يافت و از آنان فرامين و فرايض دين اسلام را آموخت تا آن‌جايي که ايمان و تقواي والايش سبب شد که هميشه از غيبت بپرهيزد.
دخدار رابطه‌اي بسيار صميمانه با دوستان و آشنايان خود داشت و امام (ره) را فوق‌العاده دوست داشت و انقلاب را موهبتي الهي مي‌دانست.
او هميشه مي‌گفت: افرادي هستند که مي‌خواهند انقلاب روند طبيعي خود را طي نکند و در داقع شکست بخورد. از اين رو دايم اقدام به توطئه مي‌کنند و در صدد کند کردن تداوم انقلاب بر مي‌آيند که تنها راه مقابله با اين توطئه‌ها اطاعت از رهبر و روحانيت متعهد و مسئول است که انقلاب را از چنگال دشمنان و وابستگي به شرق و غرب نجات مي دهد.
اگر لياقت داشتم که در اين جاده خونين قدم نهم و شهيد شوم، به آرزوي ديرين خود نايل شده‌ام. لذا عاشقانه قدم به ميدان جنگ گذارد. حضور در جبهه خوشحالي زايدالوصفي را براي او رقم زد. او راه خود را شناخته و با چشماني باز قدم در اين راه گذاشته بود.
دخدار سرانجام در روز سوم آذر ماه سال 1364 در خوزستان در سن 21 سالگي به آرزوي ديرينه‌اش دست يافت و در گلزار شهداي توت‌نده استان کهکيلويه‌و بوير احمد به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب خاطرات نور   -  صفحه: 71

نادر دده‌جاني در سومين روز از شهريور ماه هزار و سيصد و چهل ‌ و‌پنج در دامان خانواده‌اي معطر از باران محبت و ارادت به خاندان عصمت و طهارت(ع) در بخش سريش‌آباد از توابع شهرستان قروه چون دريايي خروشنده با امواجي از شجاعت، انسانيت و جوانمردي در سرزمين کاشانه‌اي محقر جاري گشت و به پاس قدوم مبارکش، سبزه‌ها و رياحين شادي و سعادت در ساحل آرام قلب پدر و مادري رنجيده روييدن گرفت.
دده‌جاني پس از پشت سر گذاشتن اوان طفوليت، راهي مدرسه گرديد و با اتکال به ذات والاي يکتاي بي‌همتا، توانست مقطع ابتدايي را با اخذ نمرات مطلوب به پايان رساند. نادر بعدها به کارهاي کشاورزي و غيره پرداخت و دست‌هاي پينه‌بسته‌ي پدر را با محبت و به قصد مساعدت و ياري فشرد و به الهام از اولياي برجسته‌ي دين آن دست‌ها را غرق بوسه ساخت.
نادر پس از چندي از طريق سپاه‌پاسداران انقلاب اسلامي شهرستان قروه به خدمت مقدس سربازي اعزام گرديد و در تيپ بيت‌المقدس، از صميم جان و با اراده‌اي پولادين به ايفاي وظيفه‌ي خطير سربازي اشتغال يافت تا اين‌که در بيست ‌و ‌دومين روز از ارديبهشت‌ماه هزار‌ و ‌سيصد‌ و ‌شصت ‌و ‌پنج در منطقه‌ي جزيره‌ي مجنون بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سنّ 20 سالگي آسماني شد و به لقاي دوست شتافت.

منبع:كتاب روايت لاله هاي بهار

نامش علي بود از اهالي استان خراسان؛ کارمند کارخانه‌ي مبل دقت و از بسيجيان جان بر کف لشکر اسلام.
علي در زمان جنگ تحميلي نداي امام امت (ره) را لبيک گفت تا در جمع جان بر کفان اسلام به مصاف باطل بشتابد. درخشان در جبهه مردانه رزميد و سرانجام در سال 1361 در سرزمين شوش به شهادت رسيد.

منبع:كتاب ستارگان صنعت خراسان رضوي   -  صفحه: 219