ليست شهداي دفاع مقدس (د)

احمدرضا دادفر فرزند صالح در سال 1339 در بمپور از بخشهاي شهرستان ايرانشهر متولد شد.پس از مدتي همراه والدين خود به مشهد مقدس مهاجرت کرد.تحصيلات ابتدايي، راهنمايي و دبيرستان را با موفقيت به پايان رساند.سال آخر تحصيل او مصادف با اوج‌گيري تظاهرات انقلابي بود.او نيز به صفوف راهپيمايان پيوست و در جلسات مذهبي و انقلابي شرکت مي‌کرد. روزنامه هاي ايام انقلاب را جمع‌آوري مي‌کرد و آنها را به صورت آرشيو انقلاب وئئحفظ مي‌نمود تا آيندگان از آن استفاده کنند. در سال 1358 به خدمت مقدس سربازي رفت. دوره آموزشي را در مشهد گذراند و سپس به تربت جام انتقال يافت پس از آن جهت مبارزه با دشمنان بعثي عازم جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شد.در آزادسازي جاده آبادان ماهشهر شرکت داشت.مدتي در منطقه‌ي بستان و سوسنگرد خدمت کرد.در عمليات طريق‌القدس نيز شرکت داشت.سرانجام در تاريخ 14/9/1360 در حاليکه فقط دو ماه از خدمتش باقي مانده بود در سن 21 سالگي به خيل شهيدان ميهن اسلامي پيوست. پيکر پاک شهيد به بيرجند انتقال يافت و پس از تشييع باشکوه، در روستاي بجد به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجندجلد1

موسي در سال 1308 در سرزمين پاک ايران اسلامي متولد شد، مادرش فردي مؤمن و مقيد بود، و با تمام توان سعي داشت او را چون فردي با ايمان تربيت نمايد. موسي به دليل مشکلات بسيار خانواده نتوانست به مدرسه برود و از تحصيل علم محروم ماند. سالها گذشت و او جهت تأمين معاش به کار پرداخت. وي بعد از ازدواج با دوشيزه‌اي پارسا صاحب سه فرزند گشت، در زمان جنگ تحميلي با وجود دلبستگي زياد به خانواده به منظور حمايت از مرزهاي کشور به جبهه رفت و در تاريخ 19/8/1362 در سن 54 سالگي منطقه پنجوين عراق را به خون خود آراست. مزار پاکش در گلزار شهداي امامزاده عباس (ع) (جاده ساوه) قرار دارد.

منبع:پرونده شهيد در حوزه 273 ناحيه سيدالشهداء بسيج اسلامشهر

سال 1346 بود محمدعلي فرزند خويش را در آغوش گرفت و نامش را حسين نهاد.او دوران کودکي را در شهر رهنان سپري کرد و در هفتمين پائيز زندگي جهت آموختن علم به مدرسه رفت.دادخواه به علت مشکلات مالي خانواده ضمن تحصيل در مدرسه به کار سيمانکاري و خم‌کاري روي آورد اما بعد از اخذ مدرک سيکل از ادامه تحصيل انصراف داد. با آغاز قيام خميني کبير (ره) بر عليه ظلم و استبداد شاه در صف مبارزان قرار گرفت و همچون ديگر برادران مسلمان خود فرياد مرگ بر شاه سر داد حسين در زمان حمله رژيم بعثي به ايران به جبهه‌هاي نبرد حاضر شد ما در عاشقانه برگه رضايتنامه را امضاء کرد و او قدم به ميعادگاه عشق الهي نهاد.او سرانجام بعد از 8 ماه خدمت در جبهه در تاريخ 25/7/1363 در سن 17 سالگي در منطقه شرق بصره به آسمان پر گشود.پيکر پاک او را در گلزار شهداي رهنان به خاک سپردند.

منبع:كتاب سرگذشت سرافرازان

نورمحمد دادور در آغازين روز سال 1331 در يکي از روستاهاي شهرستان خرم‌آباد استان لرستان و در خانواده‌اي مذهبي و مستضعف ديده به جهان گشود. تحصيلات ابتدايي را تا کلاس چهارم ادامه داد و به دليل مشکلات اقتصادي خانواده از ادامه تحصيل محروم ماند. در آن دوران در کنار پدر و مادر در مزرعه کار مي‌کرد اما به زودي پدر خود را از دست داد و وجود ناپدري در خانه شرايط سختي را بر وي تحميل کرد به طوري که تاب تحمل آن وضعيت را نداشت جهت تأمين معاش به ناچار به عنوان کمک راننده ماشين‌هاي سنگين مشغول به کار شد و به شهرهاي مختلف سفر کرد.
از قضاي روزگار با راننده‌اي آشنا شد که اهل نيشابور بود و اخلاق و رفتار خوب او باعث شد تا دخترش را به عقد وي درآورد. در همين ايام مبارزات حق‌طلبانه ملت مسلمان ايران عليه رژيم طاغوت به اوج خود رسيده بود و او نيز در کنار اقشار مختلف مردم در تظاهرات و راهپيمايي‌ها شرکت نمود و يک‌بار نيز مجروح گرديد اما چون بيمارستان‌ها در اختيار عناصر رژيم بود از رفتن به بيمارستان جهت معالجه چشم‌پوشي کرد وي هم‌چنين اطلاعيه‌هاي امام را به شهرهاي مختلف مي‌برد و پخش مي‌کرد. پس از پيروزي انقلاب و تشکيل جهادسازندگي با اين‌که اعضاي خانواده‌اش به وي پيشنهاد کار در يک شرکت با حقوق زياد کرده بودند وي نپذيرفته و به استخدام جهادسازندگي درآمد.
با شروع جنگ تحميلي مشتاقانه به جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شتافت و هر بار که به مرخصي مي‌آمد بيقرار بود تا دوباره به جبهه برگردد. سرانجام در تاريخ 25/10/1365 در منطقه عمليات شلمچه در کربلاي پنج بر اثر اصابت ترکش خمپاره در سن 34 سالگي به درجه رفيع شهادت نايل آمد.
مزار پاکش در گلزار شهداي نيشابور قرار دارد.
از وي سه دختر و يک پسر به يادگار باقي مانده است.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس صفحه 235

غلامحسين دادي فرزند علي در سال 1334 در روستاي شاهرخت قاين ديده به جهان گشود.دوران کودکي را در زادگاهش گذراند.سپس به بيرجند رفت و تحصيلاتش را ادامه داد.وي دو سال در مشهد تحصيل کرد. با شروع نهضت اسلامي دوشادوش مردم در تظاهرات و راهپيمايي‌ها شرکت مي‌کرد.گاه اطلاعيه و پيامهاي امام را از مشهد مي‌آورد و با کمک روحاني محل بين مردم پخش مي‌کرد با پيروزي انقلاب در آموزش و پرورش پذيرفته شد لکن با مشورت و نظرخواهي دوستان به عضويت سپاه پاسداران درآمد.يک سال بعد ازدواج کرد. سه فرزند (دو دختر و يک پسر) از شهيد به يادگار مانده‌اند.وي در امور مهم هميشه به مشورت مي‌پرداخت و از تک روي پرهيز داشت.مدتي در قرارگاه انصار خدمت مي‌کرد گاه براي دفاع از برادران مسلمان افغاني به ماموريت برون مرزي مي‌رفت و بر عليه استبداد به مبارزه برمي‌خاست. با شروع جنگ تحميلي چندين ماه در جبهه‌ها حضور يافت و سرانجام در سن 31سالگي در تاريخ 16/4/1365 با يکي ديگر از همرزمانش که از ماموريت برمي‌گشتند با موتور روي مين رفته و جان به جانان تقديم داشتند و شهد شهادت نوشيدند.پيکر پاک شهيد پس از تشييع بر دوش امت شهيدپرور بيرجند در مزار شهداي اين شهر به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجندجلد1

محمد دادي در اول فروردين ماه سال 1330 در روستاي دهرود از توابع شهرستان نهبندان در خانواده‌اي مذهبي و مستضعف ديده به جهان گشود. خانواده وي از عشاير و چادرنشين بودند و او به دليل مشکلات خانواده نتوانست درس بخواند. در کودکي پدرش را از دست داد و تا دوره نوجواني به کار چوپاني و دامداري پرداخت. در سن پانزده سالگي نزد خواهرش در فتح آباد مشهد رفته و مدتي آن‌جا ماند و سپس به همراه خواهرش به تربت حيدريه رفت و به کار مکانيکي پرداخت. پس از يک‌سال به فتح آباد مشهد بازگشته و جهت انجام خدمت سربازي به سمنان اعزام شد. پس از پايان خدمت سربازي به مشهد و نزد خواهرش برگشت و ازدواج کرد و به مدت دو سال در کارخانه ايران خودرو به عنوان کارگر ساده به کار پرداخت. سپس به شرکت تيراژ رفته و با ماشين‌هاي سنگين کمپرسي در آن‌جا به کار مشغول شد. پس از پيروزي انقلاب اسلامي و تشکيل جهادسازندگي در سال 1362 وارد جهاد گشت و از طريق ستاد پشتيباني جنگ جهاد خراسان به مناطق جنگي اعزام گرديد و به عنوان راننده کمپرسي به خدمت به اسلام و رزمندگان پرداخت. تا اين‌که در تاريخ 5/6/1365 در منطقه‌ي ايلام بر اثر اصابت ترکش توپ در سن 35 سالگي به درجه رفيع شهادت نايل آمد و پيکر پاکش در بهشت رضا مشهد قطعه شهدا به خاک سپرده شد. از وي سه فرزند به يادگار باقي مانده است.

منبع:كتاب جهادسازندگي خراسان دردفاع مقدس صفحه‌ي 237

محمد اسماعيل دادي فرزند محمدعلي در سال 1346 در روستاي بويک نزديک گازار متولد شد.دوران کودکي را در بويک به پايان رساند و جهت ادامه تحصيل به گازار رفت.او دانش‌آموزي خوب و درسخوان بود اما در سال سوم راهنمايي فوت خواهرش او را چنان متأثر کرد که ترک تحصيل نمود و به کار کشاورزي پرداخت.وي فردي خوش‌اخلاق و مهربان بود و در همه فعاليتهاي روستا به ديگران کمک مي‌کرد به ائمه اطهار عشق مي‌ورزيد و هر روز صبح کارش را با خواندن قرآن شروع مي کرد.شانزده ساله بود که عشق رفتن به جبهه در دلش افتاد و با اصرار و پس از کسب رضايت پدرش، مشتاقانه به جبهه رفت. از آنجا که فردي سخت‌کوش و مقاوم بود در جبهه نيز کارهاي سخت را مي‌پذيرفت.او آرپي‌جي‌زن بود و تمام تلاشش را به کار مي‌برد تا دشمن را عقب بنشاند. سرانجام در تاريخ بيست و هشتم آبانماه سال شصت و دو در سن 16 سالگي در منطقه پنجوين به آرزويش رسيد و به درجه رفيع شهادت نايل آمد اما پيکر مطهرش مفقود بود تا اين که پس از چهارده سال به زادگاهش بازگشت و پس از تشييع باشکوهي در بيرجند به زادگاهش روستاي بويک انتقال يافت و به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجندجلد1

روز بيستم تيرماه سال 1334 به دنيا آمد؛ کودکي‌اش در شهر همدان گذشت و در سايه‌ي زحمات بي‌دريغ خانواده بزرگ شد. قدرت‌الله در سال‌هاي جواني در جمع رزمندگان اسلام قرار گرفت و با سمت معاون تعاون لشکر 32 انصار الحسين (ع) به مصاف بعثيان رفت.
وي سرانجام در تاريخ 20/10/1365 در سنّ 31 سالگي هنگام عمليات کربلاي 5 در شلمچه به شهادت رسيد.

منبع:ماهنامه جاودانه ها   -  تاریخ:  1387/10

اسحاق در سال 1346 در روستاي گيشان از توابع بندرعباس چشم به جهان گشود. آن روز هيچ‌کس نمي‌توانست حدس بزند اين نوزاد روزي از دليرمردان خطه‌ي خون و پايداري شود. خانواده‌ي دارا چندي بعد به بندرعباس مهاجرت کردند و اسحاق در اين شهر با مسايل مذهبي و قراعت کلام‌الله مجيد آشنا گشت.
اسحاق آموختن علم را در مدسه‌ي اميرکبير در دوره‌ي راهنمايي ادامه داد و تابستان‌ها در مسجد محله و در برنامه‌هاي ويژه‌ي نوجوانان، عضو فعال بود. با اوج‌گيري انقلاب به همراه برادر خود (شهيد) گنج‌علي دارا در تظاهرات حضور يافت و با پخش اعلاميه و تصاوير حضرت امام (ره) در آگاه‌سازي مردم منطقه نقش به سزايي ايفا نمود.
با آغاز جنگ به ميدان رزم شتافت و زخمي جان‌کاه بر جسمش نشست. مدتي بعد لباس سبز سپاه‌پاسداران را بر تن کرد و در واحد تخريب لشگر 41 ثارالله (ع) به خدمت مشغول گرديد. سال 1363 در عمليات والفجر 4 به شدت مجروح شد؛ پزشکان پيشنهاد دادند تا پاي وي قطع گردد اما او با صلابت، يک سال و نيم درمان را تحمل کرد و مانع اين کار شد.
دارا متخصص رادار و بي‌سيم بود و فرماندهان به حضور او در پشت خط مقدم نياز داشتند اما او تشنه‌ي جنگ تن به تن بود و بارها در عمليات انهدام کشتي‌هاي متجاوز شرکت کرد.
اول ماه مبارک رمضان، روز بيست و نهم فروردين‌ماه سال 1367 آمريکا به سکوهاي نفتي حمله کرد. حمله سه ساعت طول کشيد. نيروهاي ايران نيز از ساعت 7 صبح عمليات را شروع کردند و اسحاق در ساعت 12:30 در سن21 سالگي تمام دل‌تنگي‌ها را پشت‌سر گذاشت و به سوي کوي دوست پرواز کرد.

منبع:ويژه نامه كاروان راهيان نوربشري

اسحاق دارا در سال 1346 در روستاي گيشان بندرعباس چشم به جهان گشود
تحصيلات ابتدايي را تا کلاس چهارم در روستاي تحت گذراند و قرآن را در مکتب خانه روستا فرا گرفت.
پس از عزيمت خانواده‌اش به بندرعباس دوران راهنمائي تحصيلي را در مدرسه اميرکبير طي کرد و با شور و شوق در برنامه‌هاي ويژه مسجد محله فعاليت مي‌کرد قبل از پيروزي انقلاب با سن کم به همراه برادر شهيدش گنجعلي دارا در تظاهرات شرکت مي‌کرد و عکس امام و پرچم‌ها و پلاکاردها را به دست مي‌گرفت و در پخش اعلاميه‌ها همکاري مي‌کرد.
در سال‌هاي 1360 و 1359 به همراه برادر عازم جبهه نبرد حق عليه باطل شد و به طور سطحي مجروح گرديد.
بعد به عضويت رسمي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي درآمد و در واحد تخريب لشکر ثارالله رشادت‌هاي فراواني از خود نشان داد و بعد از دو سال ايثار و فداکاري و نبرد با صداميان کافر در جبهه‌هاي غرب و جنوب در عمليات والفجر 3 در سال 1362 در شهر پنجوين به همراه چند تن از يارانش در واحد تخريب با گلوله توپ به شدت مجروح شد، شدت جراحتش به گونه‌اي بود که احتمال قطع پايش مي‌رفت اما به شکر خدا پس از يک سال و نيم بستري شدن و مداواي فراوان، بهبودي يافت ولي نمي‌توانست علي‌رغم عشق و علاقه‌اي که داشت در جبهه حضور يابد از اين رو پايگاه ابوموسي را که يکي از مناطق عمليات دريايي سپاه است جهت ادامه نبرد با استکبار جهاني به سرکردگي آمريکا انتخاب کرد با اين که رسته خدمتي وي مخابرات و رادار بود اما علاقه‌اش به شهادت باعث مي‌شد که در بيشتر مأموريت‌ها شرکت کند و شخصاً در انهدام بيش از ده فروند کشتي نظامي حضور فعال داشت.
وي سرانجام در تاريخ 29 فروردين ماه سال 1367 برابر با يکم ماه مبارک رمضان از ساعت 7 صبح 3 ساعت پس از حمله آمريکا به سکوهاي نفتي جمهوري اسلامي نبرد قهرمانانه پاسدار رشيد اسلام با آمريکائيان متجاوز شروع گرديد و پس از انهدام کشتي‌ها و يک فروند هلي‌کوپتر (چرخبال) آمريکايي‌ها سرانجام اسحاق دارا پاسدار دلير جبهه‌هاي نبرد در زمين و دريا پس از چندين سال رشادت و جانبازي در راه اسلام در ساعت 30/12 در سن 21 سالگي با بمباران هواپيماهاي آمريکايي به شهادت رسيد.

منبع:روزنامه كيهان   -  تاریخ:  1379/9/5 -  صفحه: 13

در ارديبهشت‌ماه سال 1342 در شهرستان هرسين ديده به جهان هستي گشود.
مسعود مثل همه‌ي کودکان به مدرسه رفت و پس از اتمام تحصيلات ابتدايي، با ورود به دوره‌ي راهنمايي هم‌زمان با امر تحصيل قدم به دنياي پرشکوه ورزش نهاد و به زودي به فنون کشتي مسلط گشت. موفق شد مدال طلاي قهرماني را از هم‌سالان خويش بربايد.
سال 1359 به پادگان خضر زنده مراجعه نمود و مشغول آموزش و يادگيري نظامي گرديد و پس از اتمام دوره به جمع بسيجيان هرسين پيوست و همراه کاروان لبيک يا امام (ره) در سال 1361 عازم خطوط مقدم رزم گرديد.
دارابي پس از سال 1362 مدتي به منظور تداوم تحصيلات خويش به هرسين بازگشت اما روحيه‌ي پرشور و غوغاي او آرام و قرار از درياي متلاطم درونش برگرفته بود؛ سال 1366 فرماندهي گردان حمزه سيدالشهدا (ع) را پذيرفت و در عمليات نصر 7 حماسه‌اي پرشکوه آفريد.
تا اين‌که سرانجام در روز بيست و دوم مردادماه سال 1366 بر اثر اصابت ترکش به سينه‌اش در سنّ 24 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:كتاب فاتحان   -  صفحه: 29

در سال 1340 در شهر کرمانشاه در خانواده‌اي متديّن و غيور ديده به جهان هستي گشود.
روزها و ماه‌ها گذشت و او به آموختن علم مشغول شد. در دوران دبيرستان قدم روي تشک کشتي گذاشت و زير نظر مربيان کشتي کرمانشاه توانست در اندک مدتي استعداد خود را بروز دهد به طوري‌که در 4 وزن در راستاي رشد و نمو و جسماني‌اش موفق به اخذ مدال گرديد.
او در رشته‌ي کشتي آزاد در مسابقات آموزشگاهي استان، آموزشگاه‌هاي کشور، مسابقات بسيج، در دروه‌هاي نوجوانان و بزرگسالان، پيوسته سکوي نخست مسابقات را از آن خود مي‌ساخت. دارابي بعد از عضويت در بسيج و طي يک دوره‌ي فشرده راهي جبهه گشت و در غرب و جنوب حماسه آفريد و بارها در راه حفظ وطن مجروح گشت.
ترکش پاي راست و موج انفجار به پرده‌ي گوشش آسيب رساند. محسن را به پشت خط منتقل و در بيماستان بستري کردند اما او باز هم به ميدان رزم بازگشت و در عمليات والفجر 9 حضور يافت و توانست خط محاصره‌ي دشمن را بشکند.
او با دليري بسيار باعث آزاد شدن کرخه شد و بدين لحاظ فرماندهان بسيج او را شير کرخه ناميدند و به راستي اين کنيه برازنده‌ي نام بلند اين قهرمان نيک‌سرشت بود. وي بعد از 21 ماه حضور در جبهه همراه تيپ نبي اکرم (ص) راهي حلبچه شد. سرانجام در روز بيست و ششم اسفندماه سال 1366 در سنّ 26 سالگي به شهادت رسيد.
انفجار بمب رها شده توسط هواپيماهاي عراقي، اين دلاور استان کرمانشاه را بر خاک انداخت.

منبع:كتاب فاتحان   -  صفحه: 24

سال 1332 کودکي پاک و مهربان پا به عرصه‌ي هستي نهاد. روستاي ويسان ميزبان روزهاي کودکي‌اش شد و او فرامين دين مبين اسلام از خانواده آموخت. جمعه با پيروزي انقلاب دل به فرمان امام (ره) سپرد و با آغاز نبرد حق عليه باطل سلاح بر دوش به خيل رزمندگان اسلام پيوست.
جمعه در جبهه مردانه جنگيد و در روز پانزدهم مردادماه سال 1365 در سنّ 33 سالگي در منطقه‌ي دربنديخان هنگام دفاع از کشورمان جان به جان‌آفرين تسليم کرد.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي   -  تاریخ:  1379/7/14

در سال 1339 در شهر دزفول ياوري از فرزندان حق کودکي از خطه هميشه قهرمان پرور جنوب به نام حبيب در خانواده‌اي مهربان و صميمي پا به عرصه وجود نهاد .دوران پر نشاط خردسالي را در کنار آغوش گرم خانواده سپري کرد و با فرا رسيدن هفتمين پائيز زندگي جهت آموختن علم و دانش راهي مدرسه گرديد. او در کنار تحصيل علم از تذهيب نفس و تربيت اخلاق غافل نبود و چون شاگردي در مدرسه عشق حبيب‌وار درس آزادگي را مي‌آموخت و مهرش چون گرمي شعله شمعي در دل دوستان و آشنايان گرمي داشت پس از پيروزي انقلاب شکوهمند اسلامي و آغاز ناگهاني جنگ تحميلي و طي دوره آموزش نظامي جهت انجام خدمت مقدس سربازي به جبهه‌هاي جنگ شتافت و در اين عرصه آنچه را که آموخته بود در بوته آزمايش نهاد و با تمام وجود تمام سختيها با ايمان استوار و دروني پاک روز به روز پله‌هاي ترقي و ايمان را طي کرده و هر لحظه شوق رسيدن به حق در او پايداتر مي‌گشت .در روزهاي پر التهاب جنگ او پس از مدتي مشمول يک مرخصي کوتاه مدت شد ولي شوق خدمت در وجودش سرشار بود و همين امر موجب گرديد در اين دوره مرخصي به گروه دکتر چمران بپيوندد و پس از طي يک دوره فشرده جنگ‌هاي چريکي، به طور داوطلب در عمليات آزادسازي کرخه نور و بستان خدمت نمود حبيب پس از اقامه نماز عشق به قلب سپاه دشمن حمله کرد و در تاريخ 8/6/1360 در سن 21 سالگي بر اثر اصابت گلوله در بستان به درجه رفيع شهادت نائل آمد. پيکر مطهر او پس از چند ماه به دست رزمندگان اسلام افتاد و به زادگاهش منتقل و به خاک سپرده شد. يادش گرامي و راهش پررهرو باد

منبع:كتاب شهداي دزفول

خانه‌ي حاج احمد دارمي در روستاي منيوحي استان بوشهر شلوغ بود. حاج احمد با زنش به حج مي‌رفتند. هم ولايتي‌ها که منيوحي را به خاطر گلوله‌باران شب و روز عراقي‌ها ترک کرده بودند و به گناوه آمده بودند، توي حياط هر کس مشغول به کاري بود. ديگ‌هاي غذا روي آتش هيزم‌ها بود و بچه‌هاي کوچک تمام حياط را روي سر گذاشته بودند. حاجي و زنش از مهمان‌ها پذيرايي مي‌کردند و کم‌کم آماده مي‌شدند. آشناها هم آماده مي‌شدند با چاووشي آن‌ها را بدرقه کنند و به کاروان برسانند. حاجي کنار زنش ايستاده بود و داشت سفارش مي‌کرد به کسي، که محمدعلي پسرش آمد و گفت مي‌خواهد برود سربازي.
حاجي و زنش و تمام آشناها ساکت شدند. کلمه‌ي جبهه، صداي سوت خمپاره و ويراژ هواپيماهاي را توي ذهن همه زنده کرد و حاجي فکر مي‌کرد از آبان 44 که محمدعلي متولد شده تا آن روز که 11 آبان 65 است، 21 سال گذشته و محمدعلي بايد برود، شايد هم اعزام شود اطراف روستاي خودشان منيوحي که 3 سال پيش زير گلوله‌ و ترکش بود حاجي توي همين فکرها بود که محمدعلي دستانش را بوسيد و اجازه گرفت.
دوباره سر و صدا شروع شد و چاووشي خواندند و حاجي را راه انداختند.
محمدعلي ابتدايي را توي روستاي خودشان خوانده بود و بعد جوش‌کار شده بود. بعد از 3 سال که ساکن گناوه بودند، به خدمت اعزام شد. دوره‌ي آموزشي را کرمان گذراند و بعد به لشگر 92 زرهي نيروي زميني اهواز اعزام شد و در منطقه‌ي عملياتي جفير در تاريخ 9 فروردين 66 به شهادت رسيد.

منبع:كتاب كبوتروكلاه آهني صفحه 71