ليست شهداي دفاع مقدس (د)

كوچه‌هاي جنوب شهر تهران در سال 1338 كودكي از سلاله نوراني اطهر(س) را در آغوش خويش جاي داد، سيد محمدرضا دوران كودكي را در كنار خانواده‌اي مذهبي سپري كرد، هنوز نوجواني بيش نبود كه اعضاي خانواده را به انجام تكاليف الهي توصيه مي‌نمود. وي پس از اخذ مدرك ديپلم ضمن تحصيل در دانشگاه به جمع سربازان روح‌الله پيوست، مبارزات او بر عليه رژيم پهلوي باعث شد،‌ مأموران ساواك او را چندين مرتبه دستگير نمايند. (1) پس از پيروزي انقلاب وارد كميته انقلاب اسلامي شد و مدتي بعد به عضويت سپاه درآمد و به مقابله با ضدانقلاب در كردستان پرداخت. دستواره به علت توانائي و سرعت عمل بسيارش فرماندهي پاسگاه شهدا (در محور مريوان) را بر عهده گرفت. با آغاز جنگ تحميلي به جبهه‌هاي جنوب شتافت. و مأمور تشكيل واحد پرسنلي تيپ محمد رسول‌الله (ص) شد. شركت در عمليات‌هاي بيت‌المقدس، خيبر و والفجر 8 از او مردي ساخته بود، به استقامت كوه و به زلالي دريا،‌ سيد يازده بار زخم عشق را بر جان خريد و در اواخر خرداد سال 1361 به ياري مسلمانان،‌ غيور انساني شتافت،‌ پس از بازگشت به ايران فرماندهي تيپ سوم ابوذر را به او سپردند. سرانجام قائم‌مقام لشگر 27 محمدرسول‌الله (ص) سه روز پس از شهادت برادر بزرگوارش در عمليات كربلاي 1 مورخ 13/4/1365خاك پاك مهران را به خون خويش آراست، مزار پاك دستواره در قطعه بيست و شش بهشت‌زهرا آسمان دل سوختگان را باراني كرد.
1-همزمان با ورود امام (ره) به كشور او از زندان آزاد شد و در مراسم استقابال شركت كرد.

منبع:كتاب بي‌كرانه‌ها، كتاب ره‌يافتگان وصال

سال 1332 خانه‌ي علي‌رضا مملو از حضور دوستان و آشنايان بود كه به شادباش قدم نورسيده گرد هم جمع شده بودند و تولّد كودك را جشن مي‌گرفتند. محسن در شهر بجنورد و در جوار خانواده‌اي زحمتكش و اهل ايمان رشد نمود.
با پيروزي انقلاب اسلامي در جرگه‌ي ياران امام (ره) قرار گرفت و حافظ مرزهاي ايران اسلامي شد. دستپاك در ميادين نبرد حق عليه باطل دلاورانه حضور يافت. عمليات طريق‌القدس در خاك سرخ بستان آخرين تلاش او براي نجات كشور از چنگال بعثيان بود.
وي سرانجام در تاريخ 8/9/1360 در سنّ 28 سالگي به آسمان بي‌كران شهادت بال گشود.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي  

سيد محمد باقر (1) در يكي از روزهاي سال 1340 در آغوش مادر جاي گرفت . پدرش حجه الاسلام ابوالحسن فردي متدين بود و با سعي و تلاش فرزندش را مقيد به دين اسلام و عاشق اهل بيت (ع) تربيت نمود . 6 سال بيشتر نداشت كه به مدرسه رفت و آموختن علم را تجربه نمود . سيد ضمن آموختن علوم جديد از تحصيل علوم حوزوي نيز غافل نماند . بعد از اخذ مدرك ديپلم برق از هنرستاني در شيراز به شوق حمايت از مرزهاي ايران اسلامي راهي ميدان نبرد حق عليه باطل شد و در اكثر عملياتهايي كه تا زمستان سال 1365 انجام گرفت ، شركت نمود . سيد بارها در طول سالهاي مبارزه مجروح شد و چند مرتبه مورد عمل جراحي قرار گرفت . حتي يكبار او را براي مداوا به كشور آلمان فرستادند . پزشكان آنجا با مشاهده تركشهاي متعدد در بدن او شگفت زده شدند . دستغيب بعد از بازگشت به ايران براي هشتمين بار به شلمچه رفت و فرماندهي يكي از گردانهاي خط شكن را پذيرفت . سردار دلاور جبهه ها با وجود شهادت برادرش در عمليات كربلاي 4 حاضر شد و پس از نبردي مردانه در تاريخ 4/10/1365 در سن 25 سالگي به علت اصابت گلوله به گلو مجروح گشت . نيروها به سختي سعي كردند . او را از شلمچه به عقب بفرستند ، اما او در آمبولانس شربت شيرين شهادت را سر كشيد و عاشقانه به ديار جاويد شتافت . (1) : برادر زاده شهيد آيت الله دستغيب

منبع:كتاب خلاصه خوبيها جلد1 صفحه 89

محمدابراهيم در سال 1346 به دنيا آمد هنوز کودک بود که انقلاب اسلامي به پيروزي رسيد و او در کسوت ياران امام (ره)‌قرار گرفت. محمدابراهيم براي اينکه خدمتي به انقلاب کند در جمع بسيجيان به دفاع از آرمانهاي امام امت (ره) پرداخت. دستگزار در زمان جنگ تحميلي از يزد عازم مناطق جنگي شد و با سمت راننده بلدوز همراه گردان مهندسي رزمي تيپ 18 الغدير در ميادين نبرد حق عليه باطل حضور يافت. وي سرانجام در سن 17 سالگي در تاريخ 23/12/1363 در هنگام عمليات بدر در هورالعظيم به شهادت رسيد و جاودانه شد.

منبع:نشريه الغديريان شماره 32 پائيز1386

حيدر دستگير در سال 1336 در جنوب شهر تهران در خانواده‌اي متوسط ديده به جهان گشود. دوران کودکي را در دامن مادر پرورش يافت و پس از آن جهت کسب علم و دانش وارد دبستان شد تا اخذ مدرک سوم متوسطه به تحصيل ادامه داد. حيدر دستگير جوان دوست‌داشتني و مهربان و علاقه‌مند به خانواده دلسوز و با عاطفه بود.
مردم را دوست مي‌داشت و به آنان خدمت مي‌کرد. پس از تحصيلات به استخدام اداره‌ي پست درآمد و مشغول به کار شد. با شروع انقلاب شکوهمند اسلامي هم‌دوش مردم وارد انقلاب شد و فعاليت‌هاي خود را آغاز نمود تا انقلاب با همه‌ي فراز و نشيبش به پيروزي رسيد.
پس از پيروزي انقلاب و شروع جنگ در کردستان، به آن منطقه عزيمت و در سال 1359 به مهاباد اعزام شد. با شروع جنگ تحميلي و اعزام به منطقه‌ي خوزستان، بعد از مدتي مسئوليت فرماندهي گروهان آرپي‌جي گردان ذوالفقار را بر عهده گرفت.
دستگير مدتي عازم لبنان شد و بعد از آن دوباره به جبهه بازگشت. در حدود سال 1360 بر اثر اصابت ترکش از ناحيه‌ي سر دچار مصدوميت شديدي شد که در بيمارستان بستري و حدود 2 ماه بي‌هوش بود. پس از عمل و بهبودي نسبي و استراحت در آسايشگاه به جبهه بازگشت و در عمليات‌هاي مختلف چون طريق‌القدس، بيت‌المقدس، عمليات فکه، شکستن حصر آبادان، فاو، کربلاي 1 و کربلاي‌هاي ديگر حضور داشت و سرانجام در تاريخ 25/5/65 در سنّ 29 سالگي در شلمچه به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد و پيکرش در خاک عراق باقي مانده و پس از هشت سال همراه سه هزار شهيد به خاک ميهن بازگشت.

منبع:كتاب منظومه ي ملكوت جلد2 صفحه 89

وقتي عيسي به دنيا آمد، ما در شهر مشهد زندگي مي‌کرديم. سال 1335 بود. عيسي فقط تا سال ششم ابتدايي درس خواند و بعد براي اين که به ما کمک کند، مشغول به کار شد. 12 سالش بود که وارد کارخانه‌ي نخ‌ريسي مشهد شد و در آن‌جا کارش را شروع کرد. چند سال بعد علاوه بر کارگري، يک مغازه‌ي الکتريکي هم باز کرد تا زندگي را راحت‌تر اداره کند.
در دوران انقلاب جزو خدمتگزاران مسجد المهدي که مرحوم کافي در آن سخنراني مي‌کردند، بود. بعد از انقلاب هم به اعضاي فعال پايگاه شهيد منتظري پيوست. در مراسم مذهبي به خصوص جشن‌ها، سر از پا نمي‌شناخت. يادم مي‌آيد که هر سال نيمه‌ي شعبان کوچه را چراغاني مي‌کرد و جشن بزرگي راه مي‌انداخت.
بلافاصله بعد از شروع جنگ از طريق بسيج کارخانه براي رفتن به جبهه ثبت‌نام کرد و بارها بارها به جبهه اعزام شد. او که در مدت يک سال و نيم حضور در جبهه در عمليات‌هاي زيادي شرکت کرده بود، در تاريخ 10/5/1361 در منطقه‌ي شلمچه و در عمليات رمضان در سنّ 26 سالگي به شهادت رسيد.
در روز تشييع جنازه او کارخانه را تعطيل کردند و همه‌ي کارگرها و مسئولين کارخانه به تشييع جنازه آمدند.

منبع:كتاب ستارگان صنعت خراسان رضوي   -  صفحه: 132

يوسف در سال 1344 در روستاي چهل‌زرعي عرب به دنيا آمد. سال‌ها گذشت و او در سايه‌ي پرمهر خانواده بزرگ شد. مثل همه‌ي کودکان به مدرسه رفت و در سال 1362 از دبيرستان شهداي فتح‌المبين گناوه مدرک ديپلم در رشته‌ي اقتصاد اجتماعي را فرا گرفت.
پيروزي انقلاب اسلامي تأثير شگرفي بر روحيه‌ي او داشت تا آن‌جا که دل‌بسته‌ي امام (ره) شد. چندي بعد مدرک کارداني را دريافت نمود و به عنوان مربي تربيتي در آموزش و پرورش استخدام گرديد. هم‌زمان نيز به عنوان نيروي پاره وقت به سپاه‌پاسداران انجام وظيفه نمود.
جنگ تحميلي باعث شد در سال 1359 همراه گروه جنگ‌هاي نامنظم شهيد چمران وارد عرصه‌هاي ايثار گردد. دشتي در عمليات‌هاي بيت المقدس، طريق القدس شرکت داشت و از ناحيه‌ي چشم مجروح شد و چشم خود را از دست داد.
در عمليات کربلاي 5 نيز از ناحيه‌ي پا جراحت ديد. در حالي که هنوز زخم‌هايش التيام نيافته بود، در مرحله‌ي سوم عمليات، به عنوان فرمانده‌ي دسته‌ي گردان کميل، در نيمه شب سوم بهمن‌ماه سال 1365 در شلمچه در سنّ 21 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد.
پيکر پاکش پس از 86 روز در گلستان شهداي گناوه به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب برشانه هاي دريا

غلام‌علي فرزند علي در سال 1343 در روستاي شورکي به دنيا آمد. آموختن علم را تا پايان پنجم ابتدايي ادامه داد. اما نياز پدر به کمک غلام‌علي باعث شد او همراه پدر به کشاورزي بپردازد.
با شروع جنگ در آذرماه سال 1360 به جبهه‌هاي لرستان و چزابه اعزام شد و پس از سه ماه به آغوش گرم خانواده بازگشت.
سال 1362 جهت خدمت نظام به کردسات اعزام گرديد و در تاريخ 15/4/1364 خدمت را به پايان رساند.
دشتي اما از تلاش براي حفظ انقلاب دست برنداشت و دوباره با سمت تک‌تيرانداز راهي ميدان جنگ شد و در روز سي و يک شهريورماه سال 1364 در اروندکنار به دوستان بسيجي‌اش پيوست و در کنار نهرعلي‌شير در سنّ 21 سالگي بر اثر اصابت ترکش خمپاره به شهادت رسيد.
مزار پاکش در گلزار شهداي بهشت محمدي روستاي شورکي قرار دارد.

منبع:كتاب شقايق هاي خونين صفحه 177

سال 1342 هجري شمسي، روستاي «دستجه» از توابع استان فارس ميزبان نوزادي شد كه به دليل همزماني شكفتن او با ولادت رسول الله (ص)، او را سيد محمد صادق ناميدند. وي دوره ابتدايي را با موفقيت سپري كرد و در سال 1356، براي ادامه تحصيل به «فيروز آباد» رفت. محمد صادق كه مولود سال قيام و مبارزه بود، با آغاز حركت گسترده مردمي عليه رژيم شاهنشاهي به گروه مبارزان پيوست. در سال 1357 با همراهي عده‌اي از همرزمان به تشكيل يك تيم عملياتي به منظور بيداري مردم «فيروزآباد» همت ورزيد و در مراحل مختلف عليرغم وجود مشكلات و سختي‌ها به فعاليت ادامه داد. تلاشهاي او و افراد ديگر، باعث پيدايش موج خروشان حركت در ميان اهالي فيروزآباد گرديد. محمد صادق پس از پيروزي انقلاب به جهاد سازندگي پيوست و از اين طريق به كمك مستضعفين و عشاير شتافت. وي علاوه بر همكاري با كميته فرهنگي جهاد سازندگي براي چاپ نشريه‌اي به نام «نداي انقلاب» در كنار معلمان و دوستان فعاليت كرد و در كنار اين موارد به عنوان دانش‌آموز ممتاز دبيرستان «دكتر شريعتي» شناخته شد. او بعد از شهادت دوست و همرزمش «شهيد صادق كتيرايي » در فراق يار، بي‌تابي مي‌كرد و توان ماندن نداشت. پس از اخذ مدرك ديپلم، با توجه به شرايط نامناسب جامعه، كه در اثر ترور گروهك‌ها و شروع جنگ، ايجاد شده بود به جهاد سيستان و بلوچستان پيوست و در منطقه «گلان» از توابع ايرانشهر، مشغول خدمت به مردم محروم گرديد. در اسفند ماه 1360 همراه اكيپ اعزامي‌ به جهاد شيراز به آبادان رفت و مسئوليت انجام فعاليتهاي اداري را بر عهده گرفت. با شكل‌گيري و اجراي عملياتهاي گسترده در سپاه اسلام، به كارهاي مهندسي روي آورد و در عملياتهاي بسياري حماسه آفريد. در نهايت، به كردستان رفت تا مأموريت محول شده از قرارگاه «حمزه سيد الشهدا» را انجام دهد. شهيد سيد محمد صادق دشتي در بيست و سوم مهر ماه سال 1364 در منطقه آبادان مشغول احداث سكوي تانك، براي رزمندگان اسلام بود كه ناگهان خمپاره‌اي سينه مهربانش را شكافت. او در آن لحظات، آنقدر خوشحال و شادمان به نظر مي‌رسيد كه تعجب همه را برانگيخته بود. زانوانش سست شد و همانطور كه از پا مي‌افتاد دستها را به سوي آسمان بلند كرد: «فزت و رب الكعبه»

منبع:كتاب ره يافتگان وصال

علي رضا دشتي در سال 1345 در شهرستان خاش ديده به جهان گشود. پس از اتمام دوره‌ي راهنمايي عضو بسيج شد. وي شوق عجيبي براي رفتن به جبهه داشت. عاشق شهادت بود. اخلاقي نيکو و رفتاري پسنديده داشت و از شخصيتي پر جاذبه برخوردار بود.
سرانجام اين رزمنده‌ي دلاور بعد از رشادت‌ها و جانبازي‌هاي فراوان در عمليات کربلاي پنج در سال 1365 سن 20 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 2 صفحه 18

حاج محمد تقي دشتي در سال 1336 در شهر زاهدان ديده به جهان گشود. تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را در زادگاهش به پايان رساند.در سال 1349 وارد دبيرستان شده و در رشته ادبيات مشغول به تحصيل گرديد. در دوران اوج‌گيري انقلاب با همکاري حجه الاسلام مزاري عکس و رساله‌هاي حضرت امام راميان مردم پخش مي‌کرد و جهت بيداري نسل جوان با همکاري چند تن از دانشجويان، کتابخانه‌اي در مسجد جامع زاهدان تشکيل داد. در تظاهرات و راهپيمايي‌0هاي عليه رژيم شرکت فعال داشت. پس از پيروزي انقلاب و تشکيل سپاه به عضويت اين نهاد مقدس درآمد و عليه گروهک‌هاي ضدانقلاب به مبارزه پرداخت. در سال 61 در روابط عمومي اداره‌ي ارشاد اسلامي مشغول به کار گرديد و در خردادماه همان سال ازدواج چند ماه پس از ازدواج عازم جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل گرديد و پس از مراجعت از جبهه به عنوان متصدي امور چاپخانه‌ي اداره ارشاد اسلامي مشغول به کار شد. در سال 63 به عنوان ناظر کاروان به مکه معظمه مشرف گرديد. مدت يک‌سال و اندي را در دفتر امام جمعه زاهدان فعاليت کرد. پس از اخذ مدرک ليسانس در رشته ادبيات بار ديگر رهسپار جبهه‌ها گرديد و سرانجام در تاريخ 11/4/1365 در منطقه‌ي مهران در عمليات «کربلاي يک» در سن 29 سالگي به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 2 صفحه 19

رضا دشتي در سال 1343 در خانواده‌اي مذهبي و کشاورز در شهرستان زابل ديده به جهان گشود. دوران دبستان و راهنمايي را در زادگاهش به پايان برد. در فعاليت‌هاي انقلابي و راهپيمايي‌ها شرکت مي‌جست. دوران دبيرستان را در زاهدان به اتمام رساند و سپس در آزمون تربيت معلم مرکز کرمان پذيرفته شد. پس از اخذ مدرک فوق ديپلم هنگامي که خود را براي اشتغال در آموزش و پرورش آماده مي‌کرد، به همراه دوستان تصميم به شرکت در جبهه گرفت و به طور داوطلب از طريق بسيج به ميادين نبرد حق عليه باطل رهسپار گرديد. پس از شرکت در عمليات کربلاي چهار و ابراز رشادت‌ها و فداکاري‌هاي فراوان در تاريخ 9/11/1365 در منطقه شلمچه در عمليات کربلاي 5 در سن 22 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 2 صفحه 21

مرتضي دشتي، فرزند غلام‌رضا، فرزندي از ديار پاک و بي‌آلايش روستا، در هجدهمين روز از آذرماه در روستاي بيدو، از توابع شهرستان ديلم چشم به جهان هستي گشود. پدر مرتضي کشاورزي زحمت‌کش بود و از اين راه، نان حلال براي خانواده کسب مي‌نمود.
مرتضي، مقطع دبستان را در زادگاه خود گذراند، اما به خاطر عدم وجود مدرسه‌ي راهنمايي در روستا، ناچار شد دوره‌ي راهنمايي را تا سال سوم، در شهرستان اميديه سپري کند. او دوران متوسطه را از سال اول تا سوم در دانش‌سراي تربيت معلم آبپخش و سال آخر متوسطه را در دانش‌سراي شهيد شهرياري خورموج گذراند. پس از اتمام دانش‌سرا، به استخدام رسمي اداره‌ي آموزش و پرورش درآمد و به عنوان معلم به تدريس پرداخت.
مرتضي از اوايل پيروزي انقلاب شکوهمند اسلامي، فعاليت خود را در نهاد مقدس بسيج و سپاه پاسداران آغاز نمود. او همواره در مراسم بسيج و سپاه، مسئول انتظامات بود. مرتضي به دليل علاقه‌ي فراوان و زايدالوصفي که به جبهه داشت، تدريس را در سنگر مدرسه رها نمود و راهي جبهه‌ها شد.
اولين اعزام ايشان در تاريخ بيست‌ و هفتم خرداد ماه سال 1365 ش بود که به منطقه‌ي ماهشهر، فاو و تيپ اميرالمؤمنين (ع) اعزام گرديد و به عنوان خمپاره‌چي به خدمت پرداخت.
سه ماه بعد به مرخصي رفت و چندي بعد عازم جبهه‌هاي نور عليه ظلمت شد و 6 ماه جنگيد.
سرانجام اين بنده‌ي مخلص خداوند، در منطقه‌ي جزيره‌ي مجنون به تاريخ نهم دي‌‌ماه سال 1365 ش، در مصاف با دشمن بعثي به خيل شهدا پيوست و روح پاک و ملکوتي‌اش به کوي دوست شتافت. پيکر او را در گلزار شهداي ديلم به خاک سپردند.

منبع:كتاب تولدصبح صفحه 153

در اولين روز از آخرين ماه تابستان سال 1344 بالاخره انتظار تمام شد و نصرالله در روستاي کنارکوه استان بوشهر به دنيا آمد. با بزرگ‌تر شدنش، بازي‌هاي کودکانه‌ي او به راه مدرسه ختم شد. اول مهرماه بوي کتاب و دفتر، او را سر ذوق آورد. اما او با تمام ذوقي که براي درس خواندن داشت، فقط توانست تا پنجم دبستان درس بخواند؛ چرا که مدرسه‌ي روستا، همين پنج کلاس را داشت و او به ناچار مجبور شد پس از اتمام کلاس پنجم به پدرش در امور کشاورزي کمک کند.
برايش محرم شور ديگري داشت. وقتي که در دسته‌هاي عزاداري مي‌ديد مداح مي‌خواند:
" امشبي را شه دين در حرمش مهمان است
صبح فردا بدنش زير سم اسبان است"
بي‌اختيار دلش از تمام دنيا کنده مي‌شد و از همان لحظات بود که عشق به سالار شهيدان در او ريشه دواند.
جنگ شروع شده بود و او که در سرش عشق به جبهه موج مي‌زد، با پسرعمه‌اش علي‌حسين در اواسط تيرماه سال 1361 تصميم گرفتند بدون اين‌که کسي بفهمد، با شناسنامه‌هايشان براي ثبت‌نام در سپاه‌پاسدارانِ بندر ديلم، بروند. نصرالله 17 ساله مي‌دانست اگر حرفي از اين موضوع به ميان ‌آورد، خانواده‌اش به هزار دليل، او را از رفتن منع مي‌کنند.
بالاخره در روز 24/6/1361 بدون اين‌که به خانواده‌هايشان اطلاع بدهند، از مقابل بسيج سپاه‌پاسداران بندر ديلم به جبهه اعزام شدند. شرهاني محلّ خدمت آن‌ها بود. دو سه روز آخر مأموريتشان بود که عمليات محرم شروع شد. مسئوليت معاون دسته را به او سپردند و همين عمليات هم پلي شد براي رسيدن او به خدا.
پس از اتمام عمليات، هيچ نشاني از او به جاي نماند. پسرعمه‌اش نتوانست هيچ خبري از او پيدا کند و اين بي‌خبري 12 سال طول کشيد و بالاخره آمد و خستگي انتظار 12 ساله‌ي مادر را پايان بخشيد و از آن قامت رشيد که آن روز از مادر خداحافظي کرده بود، فقط چند تکه استخوان بر جاي مانده بود و مادر، دلاورمرد 17 ساله‌اش را به خاک سرد سپرد تا عطر حضورش گلزار شهداي بندر ديلم را زينت بخشد.

منبع:كتاب ايل ستاره صفحه 51

سيدغلام‌حسين دشتي‌حسيني در دومين روز از بهار سال 1346 در روستاي باغک در خانه‌ي محقر سيدمحمدعلي که سياه‌‌پوش عزاي سالار شهيدان حسين‌بن‌علي بود، پا به عرصه‌ي هستي نهاد. او تحصيلات ابتدايي خود را در سال 1352 در دبستان دادگر باغک آغاز کرد و در سال 1358 از اين مقطع فارغ‌التحصيل شد و پس از آن تحصيل در مقطع راهنمايي را در مدرسه‌ي‌ راهنمايي علي‌اصغر بديع‌زادگان آغاز کرد.
او هم‌زمان با تحصيل در اين مقطع، چندين بار به جبهه‌هاي حق عليه باطل اعزام گرديد. قصر شيرين و سر پل ذهاب خاطراتي از حضور او را به خاطر دارند.
سرانجام سيدغلام‌حسين پس از اخذ مدرک فارغ‌التحصيلي در سال سوم راهنمايي در مرحله‌ي دوم عمليات والفجر 4 در تاريخ 2/8/1362 تپه‌ي کدو را به خون خويش آراست و در سنّ 16 سالگي آسماني شد.
پيکر پاکش در بهشت عسگري باغک آرام گرفت. او پنجمين شهيد روستا بود. چهار سال بعد از برادرش سيدعلي نيز به او پيوست.

منبع:كتاب اصحاب يمين صفحه 149