ليست شهداي دفاع مقدس (خ)

عليرضا خياطي در سال 1344 در روستاي سکوهه‌ي زابل به دنيا آمد. وي در خانواده‌اي مذهبي و کشاورز و از ارادتمندان اهل‌بيت عصمت و طهارت، پرورش يافت. روستاي سکوهه تحت فشار و ظلم خوانين بود. وي قبل از پيروزي انقلاب اسلامي نقش مؤثري در پيشبرد اهداف انقلاب ايفا نمود. خياطي در مراسم دعاهاي کميل، توسل و زيارت عاشورا که در مسجد روستا برگزار مي‌گرديد، شرکت فعال داشت، با شروع جنگ تحميلي به نداي ابراهيم زمان، خميني کبير لبيک گفت و به جبهه اعزام گرديد. در مرحله‌ي دوم در عمليات «والفجر چهار» در مريوان شرکت نمود و در سال 1364 در سن 20 سالگي به فيض شهادت نايل گشت.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 1 صفحه 222

در بيستم تيرماه 1335 در آذرشهر در خانواده‌اي مذهبي فرزند پسري ديده به جهان گشود. فرزندي که به خاطر زيبايي‌اش نام او را يوسف نهادند. او از همان اوان کودکي با افکار و عقايد اسلامي رشد و نمو نمود. يوسف دوران تحصيل را با نمرات درخشان به اتمام رساند و ضمن تحصيل در دبيرستان با همکاري عده‌اي از دوستان خود، گروه هنري تشکيل داده و نمايشنامه‌ي مذهبي حجربن‌عدي را که يادآور ظلم و ستم جباران و حکام زمان معاويه و ستم‌کاران تمام ادوار بود، روي صحنه برد.
او در سال 55 وارد دانشسراي تربيت معلم گرديد، اواخر تحصيل وي در دانشسرا مصادف با اوج‌گيري مبارزات مردم مسلمان ايران به رهبري پيامبرگونه‌ي امام رحمه‌الله‌عليه بر ضد شاه و اربابان شرقي و غربي‌اش بود. او که در متن مبارزات قرار داشت، به فعاليت خود شدت بخشيد و پس از فارغ‌التحصيل شدن و پيروزي انقلاب شکوهمند اسلامي، خدمت به مردم زجر کشيده و مستضعف را تکليف خود دانسته؛ به ياري کودکان و دانش‌آموزان روستاي مرکيد از توابع بخش هريس شتافت و به تعليم و تربيت دانش‌آموزان مشغول شد و با اشتياق زايدالوصفي کار تدريس خود را آغاز کرد.
او که وجودش سرچشمه‌ي صفا و محبت و مهرباني بود، مدتي نگذشته اعتماد روستاييان را جلب و ضمن انجام وظيفه‌ي معلمي، به حلّ و فصل امور و مشکلات مردم روستا مشغول شد و در اوقات فراغت اهالي به ويژه جوانان روستا از نظر کاري و عقيدتي به روشنگري اذهان آنان همت گمارد.
در طول مدتي که در روستاي ياد شده مشغول خدمت بود، در تحولات فرهنگي روستا از نظر بهداشت، سعي و تلاش فراوان نمود و با تلاش و پيگيري‌هاي مداوم او به برکت انقلاب و خون شهدا و با همت عالي جهادگران، يک باب مدرسه‌ي پنج کلاسه و يک حمام در روستا ساخته شد که بعدها مدرسه به نام شهيد يوسف خياطي نام‌گذاري گرديد؛ اما اين همه تلاش، روح بلند او را راضي ننمود و او سنگر مدرسه را براي حضور در جبهه رها و به صورت مأمور به سپاه‌پاسداران انتقال يافت و در واحد فرهنگي مشغول فعاليت گرديد.
در اين موقع با دختري هم‌فکر و هم‌عقيده‌ي خود پيمان مقدس ازدواج بست و در تابستان 59 به کردستان اعزام و پس از دو ماه مجدداً در سپاه مشغول به کار شد و دوباره در راستاي حمايت از انقلاب و تماميت ارضي کشور به منطقه‌ي غرب اعزام و پس از دو ماه خدمت و مبارزه با شب‌پرستان، در عمليات مطلع‌الفجر در منطقه‌ي کورک در سحرگاه بيستم آذر، رخت زيباي شهادت به تن نمود و حجله‌ي خونين شهادت را بر حجله‌ي دامادي ترجيح داد و در سنّ 25 سالگي به قافله‌ي عاشوراييان پيوست.

منبع:كتاب آموزگاران شهادت جلد2 صفحه 159

محمدعلي در سال 1343 در شهرستان نيشابور چشم به جهان گشود و با تلاش و سعي وافر خانواده به مدرسه رفت تا اينکه موفق به اخذ مدرک ديپلم شد. خيامي پس از پيروزي انقلاب سبزپوش دشت شقايق سپاه پاسداران گشت و مردانه به ميدانهاي رزم شتافت.او سرانجام در تاريخ 24/10/1365 در سن 22 سالگي شلمچه را به خون خويش زينت داد. از او يک شعر در وصف خميني کبير (ره) با نام روح خدا به يادگار ماند. اين شعر را خيامي در آخرين روز زندگي‌اش به رشته تحرير درآورد.

منبع:كتاب شهيدان شاعر

اول تيرماه سال 1344 بود؛ التهاب و هيجان در خانواده‌ي خيرخواه موج مي‌زد. همه‌ي اعضاي خانواده در انتظار بودند. لحظات به کندي مي‌گذشت و ثانيه‌ها سنگين و نفس‌گير بود. ناگهاي صداي گريه‌ي نوزادي، سکوت فضا را شکست و به انتظارها پايان داد. آري خداوند هديه‌اي آسماني براي خانواده‌ي خيرخواه فرستاده بود؛ پسري کوچک با روحي بزرگ.
پسري که چند سال بعد حماسه‌اي آفريد که خانواده‌اش، روستاي قره‌قوينلو، شهرستان درگز و تمام ايران به وجودش افتخار کردند. پدرش از اين‌که خداوند پسري به او عنايت کرده بود که مي‌توانست در آينده کمک حال او و خانواده‌ي زحمت‌کشش باشد، بسيار شادمان بود و نماز شکر به جاي مي‌گذارد و مادر از اين‌که طفل نوزادش با آمدن خود شادي و سرور را به خانواده برگردانده بود و دوباره خنده بر لبان پدرش آورده بود، بسيار دل‌شاد بود.
علي‌محمد دوران کودکي خويش را در دامان طبيعت زيبا و دل‌انگيز روستا گذراند و وجود پاکش تلفيقي شد از پاکي و زلالي چشمه‌ساران، ايستادگي و استواري کوه‌ها و شادابي و طراوت سبزه‌زاران.
علي‌محمد تحصيلات خود را تا مقطع سوم راهنمايي ادامه داد؛ سپس ترک تحصيل کرد و به کار کشاورزي مشغول شد. در سنّ هجده سالگي به خدمت سربازي اعزام شد و پس از گذراندن دوره‌ي آموزشي به ميادين نبرد با متجاوزان عراقي شتافت.
سرانجام در سي‌ام تيرماه سال 1364 در منطقه‌ي عملياتي اشنويه در سنّ 20 سالگي مورد اصابت خمپاره‌ي دشمن قرار گرفت و هم‌چون شراره‌اي برقي زد؛ از زمين جدا شد و در آسمان حماسه‌ي اين موطن کهن جاودانه شد.
مزار پاکش در روستاي قره‌‌قوينلو قرار دارد.

منبع:كتاب گلواژه هاي شهادت جلددهم صفحه 37

عبدالمجيد خيرکوه در سال 1349 در روستاي جنگيان شهرستان زابل ديده به جهان گشود. وي ارزش و احترام زيادي به نماز قائل بود و کمتر اتفاق مي‌افتاد که نمازش قضا شود. با وجود اين که سرپرستي مادر و خواهرانش را عهده‌دار بود و يگانه پسر خانواده بود عاشقانه براي اعزام به جبهه‌هاي حق عليه باطل آماده شد. سرانجام در عمليات آزادسازي مهران به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 1 صفحه 18

در يکي ار روزهاي زيباي سال 1339 ،در جمع مهربان و صميمي خانواده‌اي متدين در شهر دزفول، احمد به دنيا آمد. تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را با موفقيت به پايان رساند. در سالهاي اوج‌گيري انقلاب اسلامي به صف قيام مردمي پيوست و در ادامه تحصيل بازماند.پس از پيروزي شکوهمند انقلاب اسلامي به استخدام ارتش درآمد. دوره آموزشي نظامي را در دزفول گذراند تا اينکه جنگ تحميلي شروع شد. با شور فراوان به جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شتافت و به پادگان دشت آزادگان سوسنگرد اعزام و در جبهه‌هاي الله‌اکبر مستقر گرديد.مردانه سلاح بر دوش کشيد و در مقابل تجاوزگريهاي دشمن بعث ايستاد.
با حماسه‌ها و دلاوريهاي فراوان که از خود نشان داد به درجه گروهان يکمي نائل شد ،سردار 20 ساله اسلام دليرانه زخم جنگ را چشيد و از جبهه محروم شد. اما موضوع را از خانواده پنهان نمود و سرانجام روز سوم مهرماه سال 1359 در سن 20 سالگي عاشقانه به سوي ملکوت اعلي پرواز نمود. پيکر مطهرش به دست دژخيمان بعثي افتاد و هنوز هم به وطن بازنگشته است.

منبع:كتاب شهداي دزفول