ليست شهداي دفاع مقدس (خ)

موسي خليلي در سال 1342 در روستاي دولت‌آباد از توابع شهرستان زابل ديده به جهان هستي گشود. تحصيلات خود را تا چهارم ابتدايي ادامه داد. پس از آن در کارهاي کشاورزي و دامداري به پدرش کمک مي‌کرد، تا اين‌که به خدمت مقدس سربازي اعزام گرديد. موسي، داراي اخلاق حسنه بود و از همان دوران دبستان به نماز علاقه‌اي ويژه داشت. همه ساله در مراسم عزاداري امام حسين (ع) شرکت مي‌کرد.
همه مردم روستا تحت تأثير اخلاق خوب و شاسته وي بودند و در هنگام شهادتش همه دوستان و آشنايان عزادار گشتند. در نامه‌هايي که به خانواده‌اش مي‌نوشت آنها را سفارش مي‌کرد که دعا کنند شهيد شود، ولي اسير دست دشمن نگردد. سرانجام پس از يک سال حضور در جبهه‌هاي حق عليه باطل در تاريخ 15/11/65 در منطقه جنگي نفت‌شهر براثر اصابت ترکش خمپاره در سن 23 سالگي به فيض شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 4 صفحه 103

سال 1342 به دنيا آمد؛ روزهاي پرنشاط كودكي را با شادي در شهرستان ورامين پشت‌سر گذاشت.
حجت‌الله از والدينش فرامين دين مبين اسلام را فرا گرفت و هم‌زمان با آغاز جنگ تحميلي در جمع رزمندگان اسلام قرار گرفت.
خليلي در جبهه مردانه جنگيد و سرانجام در روز دهم خردادماه سال 1361 در سنّ 19 سالگي در شهرستان بوكان به شهادت رسيد.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي   -  تاریخ:  1379/10/27

جواد خليلي‌مفرداردلي در سال 1340 در تهران ديده به جهان گشود. از 6 سالگي براي فراگيري علم و دانش به مدرسه رفت. پس از اتمام دوره‌ي متوسطه، در رشته‌ي طبيعي دانشگاه تهران قبول شد. اما پس از ثبت‌نام، تصميمش تغيير کرد و به دليل علاقه‌ي زياد به عضويت کميته انقلاب اسلامي درآمد و يک سال بعد در پست مسئول مهمات، با عشق و علاقه به خدمت پرداخت. جواد خليلي در اوايل انقلاب به صورت مبلّغ به مناطق ديگر مي‌رفت و به دليل فعاليت‌هاي انقلابي چندين بار دستگير شد. او به همراه برادر بزرگترش مهدي خليلي فعاليت‌هاي بسياري انجام مي‌داد. در کاراته کمربند مشکي داشت. در راهپيمايي‌ها و پخش اعلاميه و گشت شب تا صبح حضور فعال داشت و در تمامي برنامه‌هاي مختلف مذهبي که در مسجد شاه آبادي محله‌ي سرچشمه برگزار مي‌شد، شرکت مي‌کرد. آن‌ها از شاگردان حاج منصور ارضي بودند. با شروع جنگ تحميلي، در برابر به خاک و خون کشيده شدن هم وطنان خود احساس مسئوليت کرد و به بهانه‌ي پيدا کردن برادر بزرگترش مهدي،که خانواده از مدتي قبل خبري از او نداشتند، مرخصي گرفت و به جبهه‌هاي نبرد شتافت. سرتيب 2 خليلي سرانجام يک ماه بعد از اعزام، در ششمين روز از اولين ماه سال 1361 در عمليات فتح المبين، و در جبهه‌ي شوش در سن 21سالگي به لقاالله پيوست. پيکر شهيد مهدي خليلي را همزمان با چهلم برادرش شهيد جواد پيدا کردند.

منبع:كتاب سبزقامتان صفحه 6

سال 1345 در روستاي شهاب‌الدين شهرستان نكا به دنيا آمد.
روزهاي كودكي را پشت‌سر گذاشت و در 7 سالگي به مدرسه رفت. دانش‌آموز سال چهارم دبيرستان بود كه عازم خطوط مقدم رزم گشت تا او نيز نقش كوچكي در جهت حراست از مرزهاي كشور داشته باشد.
علي در چهارمين اعزام به جبهه مردانه جنگيد اما با وجودي‌كه مدت مأموريتش تمام شده بود، در عمليات كربلاي 10 شركت كرد و در روز سي و يكم بهار سال 1366 در سنّ 21 سالگي در بانه به آرزوي ديرينه‌اش دست يافت.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي   -  تاریخ:  1381/6/14

شهيد جعفر خليلي در سال 1345 در يكي از روستاهاي دماوند چشم به جهان گشود. از همان ابتداي كودكي به فرائض ديني علاقه فراوان داشت. دوران تحصيل خود را همراه با فعاليتهاي مذهبي به پايان رساند و سپس وارد دانشكده تربيت معلم شد. خليلي از اعضاي فعال بسيج محله بود و به دنبال آغاز جنگ تحميلي به مدت 4 سال به طور مداوم در جبهه‌هاي حق عليه باطل شركت و سرانجام در عمليات كربلاي 5 در منطقه شلمچه در سن 20 سالگي در سال 1365به درجه رفيع شهادت نايل آمد و به ديدار حق شتافت.

منبع:كتاب يادياران

بهروز جواني از تبار خبرنگاران بود، آنان که دل به خطر مي‌سپارند تا نام و ياد يادآوران را زنده نگهدارند. اوايل سال 1359 در واحد توليدي صداي جمهوري اسلامي ايران مرکز اهواز آغاز به کار کرد و با تمام توان به فعاليت پرداخت. هنوز شعارهاي پرمحتوا و کوبنده‌اي او در برنامه‌ي ويژه صدا و سيماي جمهوري اسلامي مرکز اهواز در روز عمليات در اذهان مردم مانده است.
خليليان مدت‌ها با سمت مسئول واحد توليد مرکز هدايت برنامه‌هاي ويژه عمليات دفاع مقدس را بر عهده داشت و در بخش‌هاي نويسندگي، سردبيري برنامه خدمت کرد و چندي نيز، مسئوليت واحد پخش، واحد توليد صدا و مسئوليت برنامه راديويي سپاه پاسداران منطقه 8 را پذيرفت. او در اکثر عمليات‌ها جهت تهيه‌ي گزارش و خبر حضور يافت و از طريق بي‌سيم اخبار را به مرکز ارسال مي‌کرد.
سرانجام بهروز خليليان در روز يازدهم مردادماه سال 1362 در عمليات والفجر3 پروانه‌وار در آتش عشق حق سوخت و در منطقه مهران به خون سرخ خويش کفن شد.

منبع:روزنامه كيهان

محمدحسن خمر در سال 1320 در خانواده‌اي متديّن و مذهبي در روستاي سيادک از توابع شهرستان زابل ديده به جهان هستي گشود. تحصيلاتش را تا ششم ابتدايي نظام قديم در زادگاهش پشت‌سر گذاشت. در ايام فراغت در کار کشاورزي به پدرش کمک مي‌کرد.
خمر، فردي باايمان و متّقي، صبور و شکيبا بود. فرايض ديني را همواره و در همه جا چه در جبهه و چه در منزل به نحو احسن انجام مي‌داد. به حلال و حرام و حفظ امور بيت‌المال اهميت زيادي مي‌داد. بسيار دلسوز و فداکار بود. غرور بي‌جا در او ديده نمي‌شد. در سنگر رزم، دوستي شفيق و فداکار و از جان گذشته بود؛ بطوري که بسياري از همرزمانش در غم از دست دادن او به شدت گريستند. وي دوستان و همرزمان خود را به خواندن قرآن و انجام واجبات و به خصوص اطاعت از اوامر رهبري سفارش مي‌کرد. سپس به سربازي رفت و اين خدمت مقدس را در شهرستان خرم‌آباد سپري کرد. پس از دو سال به استخدام نيروي زميني ارتش درآمد.
با شروع جنگ‌تحميلي به ميادين نبرد حق عليه باطل اعزام شد و مدت هفت سال را در مناطق جنگي گذراند و رشادت‌ها و دلاوري‌هاي فراواني از خود نشان داد. سرانجام اين عاشق و دلباخته اسلام در تاريخ 5/10/65 در منطقه سومار در سن 45 سالگي به فيض عظيم شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 4 صفحه 105

علي خمر در سال 1341 در روستاي خمر از توابع شهرستان زابل ديده به جهان هستي گشود. دوران کودکي را در دامن پرمهر پدر و مادر گذراند. به دليل فقر مالي، خانواده‌اش مجبور شدند که از زابل به زاهدان نقل مکان کنند. علي در زاهدان به مدرسه رفت و تحصيلات را تا پايان مقطع راهنمايي ادامه داد. سپس به استخدام ارتش جمهوري اسلامي ايران درآمد. مدت شش ماه آموزش‌هاي نظامي را در تهران گذراند و سپس به جبهه‌هاي نبرد اعزام شد. در سال 1362 ازدواج کرد و شش ماه بعد در تاريخ 4/2/63 در حين انجام مأموريت در رودخانه کرخه غرق شد و در سن 22 سالگي به ديدار معبود شتافت.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد 4 صفحه 104