ليست شهداي دفاع مقدس (خ)

غلامحسين خسروي فرزند محمد در سال 1349 در روستاي طناک عليا از توابع شهر مرکزي شهرستان بيرجند در خانواده‌اي مذهبي ديده به جهان گشود.تحصيلات ابتدايي خود را در روستاي اسفزار به پايان رساند و براي ادامه تحصيل به شهرستان بيرجند عزيمت نمود اما به دليل دوري از خانواده‌اش و مشکلات ديگر موفق به ادامه تحصيل نشد.لذا درس را رها کرده و عازم جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل گرديد.وي چندين بار داوطلبانه به جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شتافت و با کفار بعثي جنگيد.هنگامي که از جبهه به ديدار خانواده‌اش مي‌آمد هيچگاه در خانه آرام و قرار نداشت.شور و شوق جنگيدن در راه خدا او را راحت نمي‌گذاشت.چنان به رفتن به جبهه بي تاب بود که گويي روحش در آن ديار بر جاي مانده است.غلامحسين پس از مدت 7 ماه مبارزه‌ي بي‌امان سرانجام در تاريخ هفتم اسفندماه سال 1362 در سن 13 سالگي در منطقه‌ي مريوان در عمليات والفجر9 بر اثر اصابت ترکش به فيض شهادت نايل گشت.پيکر پاک شهيد پس از تشييع در شهرستان بيرجند به زادگاهش منتقل و به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجندجلد1

عبدالرحمن خسروي فرزند محمد در سال 1340 در روستاي آواز از توابع شهر در ميان شهرستان بيرجند به دنيا آمد.دوران کودکي را در زادگاهش گذراند چون امکانات تحصيلي برايش مهيا نبود همراه خانواده‌اش به کار کشاورزي پرداخت.زماني که به خدمت سربازي فرا خوانده شد براي انجام وظيفه و خدمت به اسلام و سرزمين اسلامي به ارتش جمهوري اسلامي ايران پيوست و عازم مناطق جنگي شد. وي حدود 20 ماه خالصانه و دلاورانه در جبهه‌ها حضور يافت و سرانجام در تاريخ شانزدهم ارديبهشت ماه سال 1361 در سن 21 سالگي در منطقه عملياتي شلمچه به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد.پيکر پاک شهيد پس از تشييع در شهرستان بيرجند به زادگاهش منتقل و به خاک سپرده شد.

منبع:كتاب فرهنگنامه شهداي شهرستان بيرجندجلد1

محسن خسروي در سال 1341 در کازرون و در ميان خانواده‌اي متدين ديده به جهان گشود.روح متعالي او از همان اوان کودکي با عشق ائمه اطهار (ع) گره خورد و آيينه دل را صفا بخشيد.وي دوران مختلف تحصيل را از دبستان مرآت آغاز نمود و بعد از گذراندن دوره راهنمايي در مدرسه شهيد محسن‌پور وارد دبيرستان گرديد.و سرانجام با دريافت مدرک ديپلم فارغ التحصيل شد.خسروي در طول دوران انقلاب از هيچ کوششي در جهت برپايي نظام اسلامي دريغ نداشت و در اين مسير بارها مورد ضرب و شتم خودکامگان رژيم قرار گرفت.محسن پس از پيروزي انقلاب اسلامي و همزمان با آغاز جنگ تحميلي گامهاي استوار خويش را بر خاک جنوب نهاد و جبهه‌هاي نبرد را عرصه حماسه آفريني‌هاي خود ساخت و با حضور در عمليات‌هاي فتح المبين، بيت‌المقدس، محرم و والفجر8 عشق و علاقه‌ي خود را به آرمانهاي اسلام و انقلاب نشان داد.اين سبزپوش دشت شقايق سپاه پاسداران سرانجام در تاريخ بيست و هشتم بهمن ماه سال 1364 و در جريان عمليات والفجر8 در سن 23 سالگي در حالي که فرماندهي گردان را بر عهده داشت مورد اصابت ترکش خمپاره قرار گرفت و سر پرشور خود را به شکرانه‌ي شهامت به آسودن گاه خاک «فاو» نهاد.

منبع:كتاب خلاصه خوبيها جلد2

در سحرگاه ملكوتي اول آبان ماه سال 1341 هجري شمسي، صداي گريه نوزادي، در خانواده ساده و محروم خشتگر، به گوش رسيد كه نامش را رحيم نهادند. وي تحصيلات ابتدايي را از دبستان «قطران» آغاز نموده و در كلاس چهارم از نعمت وجود مادري مهربان كه دستهاي نوازشگرش سايه‌بان محبت در زندگي بود، محروم گشت. در سالهاي اول كودكي، همزمان با تحصيل، به قاليبافي پرداخت. دوران نوجواني او، كه همزمان با قيام بهمن 1357 بود، به فعاليتهاي سياسي، حضور در جلسات مذهبي، آموزش قرآن و پخش اعلاميه‌هاي حضرت امام سپري شد. با بازگشت امام به ميهن اسلامي‌ و در ادامه مبارزات، حدود 2 سال در كانون پرورش فكري كودكان و نوجوانان و در جايگاه جذب و هدايت فكري دانش‌آموزان، به ايفاي وظيفه پرداخت. در سال 1359 تحت عنوان عضو ذخيره سپاه ثبت‌نام كرده و در سپاه راه آهن تبريز مشغول فعاليت گشت. با شروع جنگ كوله‌بار سفر را بر دوش گرفته و دوره آموزشي خود را در پادگان «خاصبان» گذراند و پس از اتمام دوره، به علت بروز استعداد و توانايي بسيار، در واحد آموزش نظامي‌ سپاه تبريز و در كنار سردار برزگر مسئوليت اردوگاه‌هاي آموزشي سپاه را بر عهده گرفت. مسئولين و فرماندهان سپاه كه او را به عنوان مبارزي برجسته و مديري كارآمد و توانا مي‌شناختند، با اعزام ايشان به جبهه مخالفت كردند اما رحيم تاب و توان ماندن نداشت. او كه از همان آغاز، مهرباني و محبت، با نام و خونش مأنوس بود در فراق همرزمان بي‌تابي مي‌كرد و بالاخره رضايت فرماندهان را جلب نموده، روانه ديار عشق شد. وي در حالي كه فرمانده پايگاه مقاومت مالك اشتر (مسجد قدس) بود كه در سنگر جبهه به لشگر 31 عاشورا پيوست. شهيد خشتگر، در عمليات بعد، درتاريخ 21/12/1363 و در حاليكه مسئوليت دسته گردان امام حسين (ع) را بر عهده داشت، در شرق دجله به شهادت رسيد. 6 روز بعد پيكر مطهرش را در وادي رحمت تبريز به خاك سپردند تا در وادي رحمت الهي شفاعت كننده همه خاكيان باشد.

منبع:كتاب باغ شقايقها  

محمد در روز سوم بهمن ماه سال 1349 در روستاي «خوزي» در خانواده‌اي مذهبي چشم به جهان گشود. ده ساله بود که پدرش را از دست داد و با سرپرستي مادر فداکارش زندگي گذراند. تحصيلات ابتدايي را در زادگاهش و دوره‌ي راهنمايي را در «وراوي» با رتبه‌ي ممتاز به پايان رساند و سپس وارد دانشسراي تربيت معلم امام صادق (ع)‌لامرد شد. با شروع جنگ تحميلي در حالي‌که سرپرستي خانواده را بر عهده داشت. قصد عزيمت به جبهه کرد که به دليل پايين بودن سن، موفق به رفتن نگرديد. سرانجام در عنفوان جواني قدم به عرصه‌ي پيکار نهاد. در گرماگرم نبرد با دشمن و هنگامي‌که گرد و غبار زيادي صحنه کارزار را پوشانده بود در شلمچه در تاريخ 4/3/1367 در سن 18 سالگي مفقود شد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 176

نعمت‌الله خشنودزاده به تاريخ تيرماه 1344 در خانواده‌اي مذهبي در شهر ري پا به عرصه‌ي وجود نهاد.
اين فرزند رشيد اسلام آموزش قرآن كريم را نزد پدربزرگ مادري‌اش آموخت. در سنّ 7 سالگي راهي دبستان شد.
در سال 1357 هم‌زمان با اوج‌گيري انقلاب، در راهپيمايي‌ها عليه رژيم منحوس پهلوي شركت جست و با پيروزي انقلاب به رهبري حضرت امام خميني (ره) به فعاليت‌هاي فرهنگي روي آورد. در سال‌هاي 1360 و 1361 به تدريس قرآن كريم در مسجد محل پرداخت و به تأسيس انجمن اسلامي محل با دوستان ديگر همت نهاد.
در زمان جبهه، امدادگري را آموخت تا جايي كه به تعليم آن پرداخت. نعمت‌الله آموزش‌هاي امداد، بي‌سيم، آر.پي.جي و « ش.م.ر » را فرا گرفت. پس از دريافت ديپلم، در رشته‌ي ادبيات فارسي دانشگاه مرحوم علامه طباطبايي (ره) پذيرفته شد.
در مهران بر اثر تركش مجروح گرديد. در عمليات‌هاي والفجر 3، 8، كربلاي 4 و 5 و چند عمليات ديگر حضور يافت و سرانجام به تاريخ 18/1/1366 در منطقه‌ي عملياتي شلمچه هنگام عمليات كربلاي 8 در سنّ 22 سالگي به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد.
از ويژگي‌هاي مهم اخلاقي، اهميت فراوان به حق‌الناس و حقوق والدين بود. در كسب فضايل مي‌كوشيد. خميني را از جان و دل دوست مي‌داشت. از بزرگ‌ترين افتخارات عمر خود، ديدار خود و ساير هم‌رزمانش را با امام مي‌دانست.
پيكر مطهر شهيد پس از 15 سال به تاريخ 28/6/1379 به وطن باز گردانده شد و پس از تشييع به بهشت زهرا (س) منتقل گرديد و در آن‌جا آرام گرفت.

منبع:روزنامه جمهوري اسلامي   -  تاریخ:  1381/3/7

نخل‌هاي سرافراز روستاي «چاه شيخ» از توابع شهرستان لامرد در روز ششم مهرماه در سال 1342 شاهد طليعه‌ي سبز نوزادي از تبار راست قامتان تاريخ بود. الفباي عشق و محبت را از مردم صميمي زادگاهش فرا گرفت. در هفتمين بهار زندگي قدم به محيط علم و دانش نهاد و تا کلاس چهارم ابتدايي ادامه‌ي تحصيل داد. هنگامي که شب ديجور حاکميت ستم‌شاهي با اراده‌ي ميليوني مردم، به صبح روشن انقلاب مبدل شد، خدمت نظام را در شيراز مي گذراند. به فرمان رهبر فقيد انقلاب، پادگان ارتش را ترک کرد و به صفوف مبارزان پيوست. پس از پيروزي، خلعت سبز پاسداران پوشيد و در سپاه بندر لنگه به خدمت پرداخت. در زمان جنگ تحميلي بارها از طريق بسيج به جبهه رفت و قامت سرافرازش مجروح تير و ترکش شد. سرانجام عروج روحاني خود را از ميعادگاه فاو آغاز کرد. و در تاريخ 29/2/65 در سن 23 سالگي به شهادت رسيد.

منبع:كتاب حديث عاشقان صفحه 178

نادر در روز نوزدهم آذرماه سال 1345 به دنيا آمد؛ روزهاي كودكي‌اش را در روستاي بنه‌احمد گذراند و در 7 سالگي پشت نيمكت‌هاي كلاس اول نشست و تا كلاس پنجم ابتدايي درس خواند؛ دوره‌ي راهنمايي را در مدرسه‌ي انديشه‌ي گناوه به پايان رساند و در سال 1364 مدرك ديپلم خود را در رشته‌ي برق هنرستان باهنر دريافت نمود.
نادر در تاريخ 18/2/1365 به خدمت نظام وظيفه فرا خوانده شد و از طرف سپاه پاسداران به جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل اعزام گشت.
خضري سرانجام در روز نوزدهم دي‌ماه سال 1365 هنگام عمليات كربلاي 5 به آرزويش دست يافت و در سنّ 20 سالگي در شلمچه خون سرخش بر خاك ريخت.

منبع:كتاب كبوتر و كلاه آهني   -  صفحه: 57