ليست شهداي دفاع مقدس (پ)

اسدالله يكي ديگر از ياران و ياوران امام (ره) بود؛ او از اهالي روستاي كوري حياتي استان بوشهر بود كه در اوج جواني به عنوان سرباز سپاه پاسداران جهت انجام خدمت نظام وظيفه به مناطق جنگي اعزام شد.
حميدي با سمت تك‌تيرانداز، در جبهه مردانه جنگيد و سرانجام در شلمچه در تاريخ 4/4/1367 به آرزويش كه شهادت بود، دست يافت و پيكر پاكش براي هميشه چون گوهري در صف خاك پنهان ماند.

منبع:ماهنامه عرشيان   -  شماره مجله: 23

استوار يكم بيان‌الله پاداشي فرزند فتح‌الله در 22/1/1335 در روستاي " اندبيل " از توابع خلخال چشم به جهان هستي گشود. وي دوران كودكي را در زادگاه سرسبز خويش سپري نمود سپس براي كسب علم و دانش قدم به مدرسه نهاد. او مقاطع ابتدايي و راهنمايي را با موفقيت در خلخال سپري نمود و در سال هزار و سيصد و پنجاه و دو به استخدام ارتش درآمد و در نيروي زميني شروع به خدمت نمود. وي پس از طي دوره‌هاي آموزشي لازم در تهران، به لشكر نود و دو زرهي اهواز پيوست و در اين شهر مشغول انجام وظيفه شد.
هم‌زمان با تهاجم وحشيانه‌ي ارتش عراق به مرزهاي جنوبي كشور، او و هم‌رزمانش در صف اول مبارزه با دشمن قرار گرفته با جانفشاني و حماسه‌آفريني به دفاع از كيان و ناموس مردم در مقابل تجاوز بيگانه پرداختند.
او سرانجام پس از مدت‌ها مبارزه و جنگ با دشمن متجاوز در 23/4/1361 در اهواز بر اثر اصابت تركش گلوله‌ي توپ دشمن در سنّ 26 سالگي به فيض شهادت نايل آمد و به جمع شهداي مظلوم ايران پيوست و هرگز پيكر پاك او به آغوش خانواده باز نگشت.

منبع:كتاب شوق پرواز   -  صفحه: 95

اسماعيل در سال 1342، هم‌زمان با آغاز قيام امام امت ديده به جهان هستي گشود و در شهرستان بندر انزلي بزرگ شد.
او نيز همانند ديگر کودکان زادگاهش به مدرسه رفت و بعد از طي دوره‌ي متوسطه به دانشگاه افسري اميرالمؤمنين (ع) تهران راه يافت.
اسماعيل با اتمام تحصيل، به استخدام ارتش درآمد. اخلاق حسنه و سيرت نيک وي در مسجد قائميه انزلي زبانزد همه بود.
در جريان قيام ملت مسلمان ايران عليه استبداد پهلوي، به ياران امام (ره) پيوست.
پادگان با پيروزي انقلاب و آغاز جنگ تحميلي به جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل شتافت و بعد از نبردي مردانه در جبهه‌ي شرهاني در روز اول بهار سال 1363 در سنّ 21 سالگي به سوي عرش برين بال گشود.

منبع:كتاب سرخ سيمايان سبز   -  صفحه: 53

علي‌اصغر يکي ديگر از ياوران امام امت (ره) در نبرد با بعثيان متجاوز بود. آن روزها در کارخانه‌ي سيم الکتريک استان خراسان فعاليت داشت، لذا از طريق بسيج کارخانه راهي خطوط مقدم رزم شد.
علي‌اصغر در جبهه مردانه جنگيد و مزد ايثارش را در سال 1367 در خاک عراق از حضرت حق دريافت نمود.

منبع:كتاب ستارگان صنعت خراسان رضوي   -  صفحه: 110

شهيد حسين پارسا

محمد در روز پانزدهم شهريورماه سال 1332 در شهر مقدس مشهد به دنيا آمد. هنوز کودک بود که به دليل مأموريت پدر به ايرانشهر مهاجرت نمود و در اين شهر به مدرسه رفت. سال اول دبيرستان بعد از فوت پدر به مشهد بازگشت؛ گرچه از نظر مالي، خانواده در فشار بودند اما لطف خداوند و اميد به عناياتش او را اميدوار ساخت.
محمد در سال چهارم دبيرستان فعاليت سياسي عليه استبداد پهلوي را آغاز کرد، سال 1350 مدرک ديپلم خود را گرفت و براي شرکت در کلاس‌هاي کنکور به تهران رفت و در سال 1351 در رشته‌ي اقتصاد دانشگاه تهران پذيرفته شد.
پارسا در دانشگاه فعاليتش را گسترش داد. سال 1355 مدرک کارشناسي خود را گرفت و جهت انجام خدمت نظام‌وظيفه جهت طي دوره‌ي 6 ماهه آموزشي به اصفهان رفت و در آن‌جا به علت دوستي با يکي از افراد گروه منصورون به ساواک فرا خوانده شد؛ اما چون ميان 700 نفر از افراد ليسانسه آموزش ديده نفر سوم بود، خودش شهر مشهد را براي ادامه‌ي خدمت انتخاب کرد و ساواک بازجويي را به بعد موکول نمود. ولي درجه‌ي ستوان دومي را به او ندادند و بعد از يک سال و نيم خدمت اين درجه به او اعطا شد.
بعد از پيروزي انقلاب ابتدا در کميته‌ي امام خميني (ره) شهر فردوس و سپس در سپاه‌پاسداران به فعاليت پرداخت و فرماندهي سپاه فردوس را بر عهده گرفت.
پارسا بعد از ورود حجت‌الاسلام فردوسي به شهر و تشکيل دادگاه انقلاب اسلامي به عنوان نماينده‌ي دادستان منصوب شد و طيّ انتخابات شوراي شهر به عنوان نماينده انتخاب گرديد.
چندي بعد به مشهد بازگشت و در واحد اطلاعات سپاه منطقه‌ي 4 فعاليت را ادامه داد. شوق عجيبي براي حضور در ميدان جنگ داشت و بالاخره با اصرار زياد قدم به ميدان رزم نهاد و در اولين اعزام، هماي سعادت بر شانه‌اش نشست.
پارسا در روز بيست و نهم بهمن‌ماه سال 1360 در چزابه مزد سال‌ها خدمت خالصانه‌اش را از خدا گرفت و در سنّ 28 سالگي شهيد راه حق شد.
دو برادر ديگر محمد نيز در طول سال‌هاي جنگ در راه دفاع از ميهن به شهادت رسيدند.

منبع:مطالب ارسالي از دانشگاه تهران

در سومين روز از خردادماه سال 1341 در يکي از روستاهاي دورافتاده‌ي درگز به نام قره‌قوينلو کودکي متولّد شد که بعدها به يکي از افتخارات زادگاه خود و مردم ايران‌زمين تبديل شد.
اميرمحمد در خانواده‌اي کشاورز و مذهبي رشد و نمو پيدا کرد و در حين تحصيل، به خانواده در امر کشاورزي و دامداري کمک مي‌نمود. هوش سرشار و استعداد زيادش باعث شد تا با پشتيباني و حمايت خانواده پس از طي دوره‌ي ابتدايي و راهنمايي جهت ادامه‌ي تحصيل به شهرستان درگز نقل‌مکان کند.
پس از اخذ ديپلم، با عشق خدمت به کشور و ملت و شور و شوق فراوان، در آزمون ورودي دانشکده‌ي افسري ارتش شرکت کرده و قبول شد.
پس از طي دوره دانشکده‌ي افسري با درجه‌ي ستوان‌دومي فارغ‌التحصيل شد و در لشکر 77 هميشه پيروز مشغول خدمت گرديد.
وي پس از آغاز جنگ تحميلي به جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل اعزام شد و يکي از فرماندهان شجاع ارتش جمهوري اسلامي ايران در طول حضورش در جبهه بود و سرانجام در تاريخ 30/12/1366 در جبهه‌ي باختران بر اثر اصابت ترکش در سنّ 25 سالگي به فيض عظيم شهادت نايل آمد.
مزار پاکش در روستاي قره‌قوينلو قرار دارد.

منبع:كتاب گلواژه هاي شهادت جلد 10 صفحه 3

علي پارسا فرزند قربان در سال 1345 در خانواده‌اي مذهبي و روحاني در يكي از روستاهاي شهرستان زابل ديده به جهان گشود. تحصيلات ابتدايي و راهنمايي را در مدرسه‌ي راهنمايي شهيد مطهري دهنو زابل به اتمام رساند و با آغاز جنگ تحميلي عراق عليه ايران در حين انجام خدمت سربازي به منظور مقابله با متجاوزين و دفاع از ميهن اسلامي در عمليات والفجر 9 شركت كرد.
سرانجام پس از مصاف با دشمن بعثي در منطقه‌ي سليمانيه در سنّ 20 سالگي در تاريخ 8/1/1365 به شهادت رسيد.

منبع:روزنامه كيهان   -  تاریخ:  1380/4/19

شهرستان «نجف آباد» ازتوابع استان اصفهان در سال 1336 شاهد شادي خانواده‌اي بود، كه تولد سومين فرزندشان به نام «حسين» را جشن گرفته بودند. او دوران كودكي را در سايه امن وجود پدر و نگاه نوازشگر مادر سپري كرد و نوجواني پارسا و پرهيزكار شد. حسين در دوره دبيرستان با ظلم و ستم حكومت پهلوي آشنا شد و مبارزه با نظام پهلوي را سرلوحه برنامه‌هاي خود قرار داد . برقراري جلسات مذهبي، مطالعه كتب و استماع نوارهاي اسلامي نقطه آغاز فعاليتهاي او بود. تا اينكه در سال 1356 به علت راه‌اندازي تظاهرات دستگير شد، او اولين تكثير كننده اعلاميه‌هاي امام (ره) در نجف آباد به شمار مي‌رفت. پس از پيروزي انقلاب به همراه ديگر دوستانش جهاد سازندگي نجف آباد را تأسيس كرد، تا ساختماني براي اين منظور ساخته شود؛ و در همان زمان واحد پشتيباني جنگ جهاد سازندگي را در منطقه تشكيل داد و مسئووليت آن را برعهده گرفت. از ديگر اقدامات «پارسا» احداث پل رودخانه «بهمن شير» ايجاد تعميرگاه درمنطقه و تاسيس اورژانس در خط مقدم عمليات «ثامن الائمه» بود. سرانجام «حسين پارسا» در محور فياضيه در عمليات ثامن الائمه بر اثر اصابت خمپاره با بدني پاره پاره به معبود عزيزش پيوست.

منبع:كتاب ره يافتگان وصال

شهيد حجت الله پارسا

عليرضا پارسائيان در 25 مرداد 1348 در خانواده‌اي مؤمن و مذهبي در شهرستان زاهدان ديده به جهان گشود. از آن‌جا که روز تولدش مصادف با ميلاد پرشکوه مولاي متقيان حضرت علي (ع) بود او را علي‌رضا نام نهادند. پس از دوران کودکي وارد دبستان شد و سپس به مدرسه راهنمايي قدم گذاشت. به علت فقر مالي خانواده، تحصيل را رها کرد با شروع جنگ تحميلي علاقه ي زيادي براي رفتن به جبهه از خود نشان مي‌داد. نخستين بار در سال 1364 عازم ميادين نبرد شد. بار ديگر در تاريخ 10/9/65 به اتفاق سپاهيان محمد (ص) عازم جبهه‌ها شد و پس از 45 روز نبرد، سرانجام در تاريخ 6/11/65 در سن 17 سالگي در منطقه عملياتي شلمچه در عمليات کربلاي پنج به درجه‌ي رفيع شهادت نايل آمد.

منبع:كتاب كبوتران بهشتي جلد1 صفحه 118

محمدكريم در سال 1327 ديده به جهان هستي گشود. روزهاي كودكي را با شادي و نشاط سپري كرد و در سال‌هاي جواني به استخدام يكي از ارگان‌هاي نظامي درآمد و براي حفظ اسلام تلاش وافري انجام داد.
وي در زمان جنگ تحميلي عاشقانه و جان بر كف راهي خطوط مقدم رزم گشت و گفت: « اميدوارم خداوند بزرگ به ما ياري دهد تا بتوانيم از مرزهاي ايران و اسلام واقعي محافظت نماييم. »
پارسايي در جاده‌ي آبادان – ماهشهر مجروح گرديد و بعد از انتقال به بيمارستان فقيهي شيراز در تاريخ 18/11/1359 در سنّ 32 سالگي به سوي آسمان شهادت بال گشود.

منبع:ماهنامه عاشوراييان   -  شماره مجله: 11-  صفحه: 5

خداخواست در سال 1344 چشم بر جهان هستي گشود و در سايه‌ي دستان نوازش‌گر خانواده‌اي مهربان و متديّن بزرگ شد.
خداخواست روزهاي كودكي و نوجواني را پشت‌سر گذاشت و در عنفوان جواني در جرگه‌ي رزمندگان اسلام قرار گرفت و راهي ديار جنوب ايران شد.
وي دلاورانه در جبهه‌هاي نبرد حق عليه باطل جنگيد و سرانجام در تاريخ 22/11/1364 در اروندرود هنگام عمليات والفجر 8 در سن 20 سالگي عاشقانه به سوي كوي دوست پر كشيد.

منبع:ماهنامه عاشوراييان   -  شماره مجله: 11-  صفحه: 5

محمد رضا در سال 1343 در خانه‌اي محقر از شهر دارالعباده «يزد» ديده به جهان گشود. در كودكي قرآن را در مكتب خانه فرا گرفت و پس از آن به مدرسه رفت. همگام با تحصيل در جلسات مذهبي و انقلابي شركت نمود. در دوران دبيرستان با حضور در راهپيمايي‌ها و تظاهرات به پخش اعلاميه‌هاي حضرت امام و آيت الله صدوقي مي‌پرداخت. وي پس از پيروزي انقلاب اسلامي‌ با كمك جمعي از ياران، پايگاه مقاومت بسيج محله را پايه‌گذاري كرده، خود به صف خداجويان بسيجي پيوست. در تاريخ 20/4/1359 به كردستان رفته، پس از چند ماه مبارزه شبانه‌روزي مجدداٌ به زادگاهش بازگشت، در آذرماه همان سال همزمان با عاشوراي حسيني به جبهه‌هاي گيلان غرب اعزام شد و با شركت در عمليات مطلع‌الفجر از ناحيه پشت و سينه مجروح گرديد. وي پس از مداوا بار ديگر در جبهه حضور يافت و به عنوان فرمانده گروهان به هدايت نيروهاي سپاه اسلام پرداخت. او در اين زمان با شركت در كنكور در رشته مهندسي صنايع دانشگاه صنعتي شريف پذيرفته اما دل بي‌تابش قرار ماندن نداشت و تكليف الهي موجب شد تحصيل را رها كرده و به جبهه باز گردد. محمدرضا با شركت در عملياتهاي متعدد از ناحيه پا و دو دست مجروح شد و در اين مدت بار ديگر به دانشگاه رفت. يكسال به تحصيل پرداخت. حال و هواي جبهه و جاذبه‌هاي معنوي آن باعث شد كه در صف شاگردان مدرسه عشق قرار گيرد و به عنوان فرمانده گردان امام علي (ع) در جبهه خدمت نمايد. او به ثبات قدم و معنويت نيروها توجه عميقي داشت و نسبت به برگزاري جلسات دعا و نماز شب نيروها خيلي حساس بود و پيروزي و موفقيت آنها را در گرو معنويت مي‌دانست. محمدرضا در آخرين مأموريتش در (21/11/1364) عمليات والفجر 8 و تصرف جزيره ام‌الرصاص به هماره معاونش، برات وصال را در دست گرفت و اينگونه بود كه عابدي عاشق، در اروندکنار در سن 21 سالگي به مقام ارجعي الي ربك رسيد.

منبع:الغديريان شماره 17، روزنامه جمهوري اسلامي