مدير گروه سيره اهل بيت (ع) پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي:
صلح امام حسن (ع) براي حفظ تشيع صورت گرفت
خبرگزاري فارس: مدير گروه سيره اهل بيت (ع) پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي گفت: صلح امام حسن (ع) از روي اجبار و به منظور حفظ بنيان تشيع و اسلام صورت گرفت.
حجتالاسلام حميدرضا مطهري امروز در گفتوگو با خبرنگار فارس در قم با بيان اينكه بدون درك موقعيت و زمان امام حسن (ع) و امام حسين (ع) فهم عملكرد آن دو بزرگوار غير ممكن است، اظهار داشت: در زمان امام حسن (ع) شخصيتي مانند معاويه كه به قدرت رسيده بود علاوه بر ظلم و ستمي كه به مردم روا ميداشت، پايبند به احكام ديني نبود و در ظاهر خود را يك فرد موجه و پايبند به احكام ديني نشان ميداد و مخالفان خود را با سياست، زور و تدبير، جذب يا از صحنه حذف ميكرد.
وي جامعه آن زمان را يك جامعه نفاق آلود عنوان كرد و افزود: ياران امام حسن (ع) در يك زمان نفاقآلود زندگي ميكردند و معاويه طي نامه نگاريهايي كه با برخي ياران امام حسن (ع) داشت از آنها ميخواست كه امام حسن مجتبي(ع) را به او تحويل دهند.
مدير گروه سيره اهل بيت(ع) پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي، هدف امام حسن (ع) را از پذيرفتن اين صلح تحميلي، حفظ جان شيعيان، اصل اسلام و بنيان تشيع عنوان كرد وگفت: اگر امام حسن (ع) اين صلح را نميپذيرفتند هم خود و هم بسياري از شيعيان به شهادت ميرسيدند و بنيان شيعه در آن زمان متزلزل ميشد.
وي با اشاره به سياست امام حسن (ع) و صلح تحميلي با معاويه گفت: امام حسين (ع) نيز تا زمان زنده بودن معاويه از همين سياست براي حفظ اسلام استفاده كردند، ولي با روي كار آمدن يزيد مشاهده شد كه يزيد فردي است كه هيچ پايبندي اصولي، اخلاقي و شرعي به احكام ديني ندارد.
مطهري مقبول نشدن يزيد در جامعه اسلامي به دليل عياشي و خوشگذراني را مورد توجه قرار داد و افزود: جامعه اسلامي نيز در آن زمان از بيعت با يزيد سر باز ميزند اما معاويه با زور، مكر و حيله اين بيعت را از جامعه اسلامي ميگيرد ولي اين بيعت به معني قبول كردن يزيد از طرف جامعه اسلامي نيست.
وي با بيان اينكه امام حسين (ع) با مشاهده به قدرت رسيدن يزيد ديگر سكوت را جايز نميدانستند، گفت: امام حسين(ع) ناچار ميشوند با وجود مشاهده تمام انحرافات و خطراتي كه در جامعه وجود دارد، براي اصلاح امت پيامبر (ص) دست به يك اقدام اساسي بزند و قيام كند.
مدير گروه سيره اهل بيت(ع) پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامي افزود: با توجه به اين اتفاقات تفاوتي بين نگرش اعتقادات و باورهاي امام حسن (ع) و امام حسين (ع) به حاكمان وجود ندارد ولي در زمان امام حسن(ع) شرايط به صورتي بود كه صلح بهترين راه براي حفظ اسلام بود، ولي در زمان امام حسين(ع) شرايط ايجاب ميكرد قيام خونين كربلا شكل بگيرد.
انتهاي پيام/ي20/ك