عنوان : ياري رساني
نوع اصطلاح :آداب و رسوم
هر كس تلاش مي كرد ديگري را در قبول زحمت ومساعدت مخلصانه وبي ريا با برادران هم رزم وفراهم كردن رحت ديگران چا بگذارد؛ خواه درنظافت چادر وتكان دادن پتوها وپهن كردن آن ها درآفتاب براي ضدعفوني كردن و شستن موكت هاي حسينيه و خواه در آوردن آب با ظرف هاي بيست ليتري مخصوص هر چادر از فاصله اي نسبتاً دور؛ ازشكستن يخ براي آب خوردن و نفت كردن فانوس ها تا آب پاشي اطراف چادر و جارو كردن و كمك كردن به "شهردار" روز؛به جان خريدن در خطر مقدم با پركردن پارچ يا كتري بزرگ آب و سنگر به سنگر رفتن و قمقمه ي آب بچه ها را پركردن يا چاي داغ و شربت آب ليمو و آب ميوه بردن براي بچه ها و كمك به نيروهاي تداركات در شرايطي كه دشمن مدام آتش مي ريخت و امكان بيرون زدن از سنگر نبود. ايثاري كه اميد و زندگي مي بخشيد به برادران در آن وضعيت. از همين قبيل است جمع آوري و نگهداري سلاح ها و مهمـات و وسايل بلا تكليف و تحويل آن ها به تسليحات گردان و لشكر، درست مثل وسايل خود. رعايت نظافت با استحمام بـه مـوقع ولبـاس شستن وعوض كردن لباس ها ي زير وجوراب به نسبت امكانات موجود درجبهه وبه اين وسـيله نـاراحت نكـردن ديگـران ازخود. صـاف كـردن زمين بـراي بـچه هاي ورزش دوست و ورزش كار، چادر زدن، سنگرساختن ــ حتي براي دو نفرــ احداث حمام براي همه ي گردان. تميز كردن مقربه صورت دسته جمعي و داوطلبانه، احداث حسينيه در مقر گردان و همه ي كارها و اموري كه در جريان تقسيم كار براي هركسي در نظرگرفته مي شد ولي بچه ها خود را به آن كارمي زدند و رنج و راحت نمي شناختند
