برزیل Brasil
پرچم برزیل
نقشه سیاسی برزیل
مشخصات آماری برزیل
نام رسمی جمهوری فدراتیو برزیل A Republica Federativa de Brasil
عضو سازمان ملل متحد، انجمن وحدت امریکای لاتین،بازار جنوب و سازمان کشورهای امریکایی
مساحت 8511965 کیلو متر مربع
خط ساحلی 7491 کیلومتر
مختصات جغرافیایی 10 درجه جنوبی و 55 درجه غربی
جمعیت 184101109 نفر
پایتخت برازیلیا
:شهرهای عمده سائوپائولو ،ریودوژانیرو ،بلوهوریزونت ، رسیف ،سالوادور،فورتالزا،کوریتیبا ،
نووا ایگلواسو،بلم::
زبان پرتغالی
مذهب کاتولیک رومی (89%)، کلیساهای مختلف پروتستان (7%)، کندومیله
امید طول عمر 9/64 سال
رشد سالانه جمعیت 1.11% درصد
واحد پول رئال (real )
حکومت برزیل
طبق مفاد قانون اساسی 1988 رئیس جمهور، که کابینه را انتصاب میکند و بر آن ریاست دارد ، برای دورهای پنج ساله با رأی تمامی افراد بالغ انتخاب میشود. مجلس نمایندگان کنگره ملی دارای 503 عضو است که برای مدت چهار سال با رأی اجباری تمامی افراد بالغ انتخاب میشوند.
91 عضو مجلس دیگر (سنای فدرال) برای دورهای هشت ساله مستقیما انتخاب میشوند و یک سوم دو سوم این تعداد به طور متناوب هر چهار سال بازنشسته میگردند. هر کدام از 26 ایالت و بخش فدرال برازیلیا مجلس مقننه خود را دارد.
رفراندومی در 1993 نظام پارلمانی و نیز بازگشت به نظام پادشاهی را رد کرد و نظام ریاست جمهوری فعلی را مورد تأئید قرار داد.
جغرافیای برزیل
برزیل به965، 511، 8 كیلومتر مربع وسعت (پنجمین كشور جهان)در نیمكره غربی، در قاره امریكای جنوبی و در كنار اقیانوس اطلس واقع شده و خط استوا از شمال آن میگذرد. برزیل با تمام كشورهای امریكای جنوبی به غیر از شیلی و اكوادور مرز مشترك، و حدود 410، 7 كیلومتر خط ساحلی دارد.
كوههای برزیل عمدتاٌ در نواحی شرقی و مركزی قرار گرفته اند و نسبتاٌ از كوههای سایر كشورهای امریكای جنوبی كم ارتفاع ترند. مهمترین رشته كوههای آن عبارتند از: برزیل، اسپیناسو، مانتیكرا، ماروپارسیس. علاوه بر كوههای فوق فلات ماتوگروسو در جنوب شرقی برزیل نیزپهنه وسیعی را اشغال نموده است.
جلگه های برزیل وسعت زیادی را در برگرفته و قسمت عمده شان در ناحیه آمازون، كناره ها و اطراف رودهای بزرگ واقع شده اند. جنگهای برزیل قسمت اعظم نواحی شمال و شمال شرقی تا میانه كشور را احاطه كرده و حدود 50% خاك آن را شامل میشوند. جنگلهای آمازون كه انبوه ترین و وسیع ترین جنگلهای جهانند در دو سوی رود آمازون واقع شده اند. طویلترین و پرآب ترین رودهای جهان در برزیل واقع شده اند كه مهمترینشان عبارتند از: آمازون و شعباتش (از جمله نگرو. مادیرا. تاپاچوس. پوروس و جوروا)، سائوفرانسیسكو، توكانینس، آراگوایا، پاراگوی (پاراگوئه)، پارانا و اوروگوای (اوروگوئه).
آب و هوای برزیل در نواحی كوهستانی و مرتفع، معتدل كوهستانی و در سایر نواحی گرم و مرطوب و بطوركلی پرباران است.بلندترین نقطه آن قله باندیرا (2884 متر) و رودهای : آمازون (420, 6 كیلومتر)، پارانا (380،4)،مادیرا (315،3)، پوروس (210, 3). سائوفرانسیسكو(2915)، توكانتیس (850, 2)، جاپوره (414, 2) نگرو (353, 2) كیلومتر) مهمترین و طویلترین رودهای آن هستند. همچنین جزیره ماراژو با 597، 46 كیلومتر مربع وسعت، وسعیترین جزیره آن میباشد.
آب نزدیک به نیمی از برزیل را بزرگترین سیستم رودخانهای جهان، یعنی آمازون، به دریا میرساند. با وجود فشار بر زمین که منجر به جنگل زدایی وسیعی شده است. آبگیر پهناور و کم ارتفاع آمازون هنوز در حد زیادی پوشیده از جنگل استوایی بارانی است.
در شمال آبگیر آمازون، ارتفاعات گوئینا بلندترین قله برزیل را در بر میگیرد. در جنوب آبگیر فلاتی مرکزی پوشیده است از علفزارهای استوایی .
شرق و جنوب کشور متشکل است از زمینهای بلند برزیل ، فلاتی وسیع که با درههای حاصلخیز و سلسله کوهها تقسیم میشود. جلگهای باریک و ساحلی با تراکم جمعیت زیاد در پای این زمینهای بلند قرار دارد.
رودهای مهم: آمازون، پاران، سائوفرانسیسکو، مادیرا، جوروا، پوروس.
بلندترین نقطه: قله نبلینا 3014 متر.
آب و هوا : آبگیر آمازون و ساحل جنوب شرقی استوایی است و بارندگی سنگینی دارد. باقی برزیل یا نیمه استوایی یا معتدل (در علفزارهای مرکزی) است. فقط شمال شرق بارندگی ناکافی دارد.
اقتصاد برزیل
بندر پاراتی واقع در استان ریواز بنادر اصلی صدور طلا است.
کشاورزی و دامداری حدود یک چهارم نیروی کار را مشغول میدارد. صادرات عمده این بخش شامل طلا ، قهوه ، نیشکر ، سویا ، پرتقال ، گاو گوشتی و کاکائو است.
در گذشته چوب نقش مهمی داشت، ولی اکنون نگرانی درباره محیط زیست تجارت آن را محدود میکند. با صنعتی شدن سریع برزیل از سال 1945 این کشور به صورت تولید کننده عمدهای در آمده است.
با وجود اینکه نساجی و پوشاک و فرآوردههای غذایی هنوز بزرگترین صنایع هستند. صنایع آهن و فولاد، مواد شیمیایی، پالایش نفت، سیمان، برق، اتومبیل سازی و کودسازی جملگی مقامی بین المللی کسب کردهاند.
برزیل دارای منابع بسیار غنی طبیعی ،که بعضاً هنوز استخراج نشده است ، از جمله سنگ آهن،فسفات ،اورانیوم ،مس ، منگنز ، بوکسیت ، زغال سنگ و تولید بالقوه عظیمی از نیروی هیدروالکتریک است. در دو دهه گذشته تورم سرکش مانع پیشرفت بوده است.
موسیقی برزیل مانند مردمانش متنوع است. مشهورترین نوع موسیقی برزیل سامبا است. در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ نوعی موسیقی به نام بوسانوا در ساحلهای ریو دو ژانیرو شکل گرفت. نوازندگانی مانند استن گتز با بردن این موسیقی به آمریکا آن را جهانگیر کردند. آهنگ «دختری از ایپانما» ساخته آنتونیو کارلوس ژوبیم معروفترین بوسانوای برزیل است و به آهنگی استاندارد تبدیل شده است.
هایتور ویا-لوبوس آهنگساز برزیلی نیز با آمیختن نغمههای محلی برزیل با روشهای موسیقی کلاسیک معروفترین آهنگساز موسیقی مدرن برزیل است.
چند چیز برزیل را در دنیا به شهرت رسانده است : یکی در فوتبال که تیم ملی این کشور با داشتن نوابغی مانند «پله» تا «رونالدینیو» و پنج دوره قهرمانی در جام جهانی، دنیا را محو هنر ستارگان بی مانند خود کرده است. دیگری قهوه برزیل. که این کشور بزرگترین تولید کننده و صادر کننده انواع و اقسام قهوه به تمام دنیا میباشد. در ضمن جشن کارناوال برزیل که همه ساله در ایام نخستین سال جدید میلادی در شهرهای این کشور بوسیله گروههای مختلف اجرا میشود بسیار مشهور می باشد.
تاریخ برزیل
برزیل در قرون پیش بوسیله اقوام مختلف سرخپوستان مسكونی بوده، با اینحال تمدن درخشانی نظیر مایا، اینكا یا آرتك در آن وجود نداشته است. تاریخ جدید برزیل از پایان قرن پانزدهم یعنی از زمانی آغاز گردید كه پاپ وقت الكساندر ششم، اختلافات بین اسپانیا و پرتقال را بر سر فتح و نظارت بر راههای دریایی حل و فصل كرد. بموجب معاهده توردوزیلاس كه در سال 1494 میان پرتقال و اسپانیا انعقاد یافت، حق اعمال حاكمیت پرتقال بر نواحی وسیعی كه امروزه عمدتاٌ شامل برزیل فعلی میشود، رسمیت یافت.
اگرچه پینثون اسپانیولی در سال 1500 میلادی سواحل شمالی برزیل را كشف نمود ولی معمولاٌ پدر و آلوارش كابرال پرتقالی كه 22 آوریل همانسال پا به این سرزمین گذاشت، كاشف برزیل شمرده میشود. نخستین مهاجرنشین پرتقالی در سال 1532 در ایالت سائوپائولو استقرار یافت و از سال 1534 به بعد، مهاجرنشینهای متعددی در آن تشكیل شد.در طول قرن شانزدهم و هفدهم، فرانسویان و هلندیان كوشیدند برزیل و یا حداقل قسمتهایی از برزیل را بدست آورند كه توفیقی نیافتند و پرتقالیها با كمك بومیان سرخپوست ، آنها را بیرون راندند.در سال 1545 نخستین فرماندار پرتقالی برزیل بنام تومه دوسوزا در بامیا استقرار یافت. در 1554 شهر سائوپائولو بنیان نهاده شد. كشت نیشكر از اواسط قرن شانزدهم در برزیل رواج یافت و دورن شكر را كه از سال 1600 تا 1700 بطول انجامید ، بوجود آورد. با كمبود سرخپوستان برای كشت نیشكر، سیاهپوستان بكار گرفته شدند و در مدتی كمتر از سه قرن بیش از سه میلیون برده سیاهپوست افریقایی به برزیل آورده شدند كه تعداد اعقاب آنان هم اكنون به دهها میلیون تن می رسد. با اینحال تجارت بردگان سیاه به كشتار و آزار سرخپوستان خاتمه نداد.پویشهای داخلی برزیل با اینكه به شدت ادامه می یافت، ولی هیچگاه تمام كشور را در بر نگرفت. بطوریكه در حال حاضر نیز قسمتهای بزرگی از سرزمین برزیل بخصوص در اطراف رود آمازون ناشناخته و كشف نشده باقی مانده است. با كشف طلا در بعضی نقاط برزیل در اواخر قرن هفدهم، دوران دوم اقتصاد و تاریخ برزیل (ملقب به الدورادو) كه تا قرن نوزدهم بطور انجامید، آغاز شد.
در طول سلطه پرتقالیها بر برزیل، شورشهای متعددی در كشور گرفت كه مهمترین آنها در دهه آخر قرن هجدهم بود. در سال 1727 یك نظامی برزیلی نخستین بوته قهوه را بطور قاچاق از سرزمیت گویان فرانسه به برزیل آورد و از همان زمان كشت قهوه نواحی وسعی را شامل شد و مدتی بعد، برزیل تبدیل به مهمترین، و بزرگترین تولید كننده قهوه جهان شد.در آغاز قرن نوزدهم هنگامی كه موج انقلاب استقلال طلبان سراسر امریكای لاتین را در برگرفته بود، این تنها برزیل بود كه دارای اوضاعی آرام بود. در همانسالها هنگامی كه ناپلئون در اروپا صاحب قدرت شاه و كشورهای اروپایی را یكی پس از دیگری اشغال می كرد، پادشاه پرتقال ژان ششم كه كشور او نیز به تصرف قوای ناپلئون در آمده بود با خاندان سلطنتی به برزیل گریخت و در بارپرتقال به ریودوژانیرو منتقل شد ( 1808) . بدنبال شكست قطعی ناپلئون ، ژان به پرتقال بازگشت و پسر خود را بعنوان نایب السلطنه در برزیل باقی نهاد كه وی بعد از 14 سال در هفتم سپتامبر 1822 استقلال خود و برزیل را از پرتقال اعلام كرد و خود را بعنوان پدر وی امپراطور برزیل نامید كه امپراطوری وم با داوم ترین امپراطوری امریكای لاتین در قرون جدید تبدیل شد.پدر وی اول در سال 1840 ازسلطنت كناره گرفت و پسرش پدر وی دوم به امپراطوری رسید. وی كه فرمانروایی ترقیخواه و روشنفكر بود در 1850 ورود بردگان سیاه را ممنوع كرد.از اواسط قرن نوزدهم رونق كائوچو در برزی نمایان گشت و این رونق تا دوران جنگ جهانی اول ادامه یافت.برزیل با كمك آرژانتین و اوروگوئه در سال 1870 در طی جنگی با پاراگوئه پیروز شد، ولی پدر وی دوم با گرفتن زمینهای وسعی، از حق غرامت گذشت نمود. افراط پدر و در آزادیخواهی به سقوط امپراطوریش كمك كرد. الغای كامل بردگی در 1888 (كه منجر به آزادی 000, 700 سیاه گردید. و بالا گرفتن جنبش عظیم جمهوریخواهان، سقوط وی را تسریع كرد. زمینداران خودكامه كه كارگران سیاه را از دست داده بودند، دست از حمایت شاه كشیدند و پادشاه مجبور شد كه از حكومت دست بكشد و به اروپا برود. بدینترتیب حكومت سلطنتی منقرض شد و حكومت برزیل تبدیل به جمهوری فدرال گردید و در سال 1891 این كشور بعنوان ایالات متحده برزیل سازمان یافت.در طی نیمه دوم قرن نوزدهم تا آخر نیمه اول قرن بیستم، میلیونها مهاجر اروپایی و آسیایی به برزیل وارد شدند. هشت تن از رؤسای جمهوری اولیه برزیل پرتقالی، ایتالیایی، آلمانی، اسلاو، ژاپنی، لبنانی، سوری و ترك بودند. این اختلاط نژاد بتدریج نژاد سفید و دورگه جدیدی را بوجود آورد كه نژاد برزیلی امروزه است. برزیل ماند سایر كشورهای امریكای لاتین از نظر قدرت سیاسی ، دچار دیكتاتوریهای متعددی شده است.
در جنگ جهانی اول برزیل جانب متفقین را گرفت. در 1930 ژتولیو وارگاس به ریاست جمهوری رسید و بمدت 15 سال با كمك ارتش با دیكتاتوری حكومت راند. در سالهای 1934 و 1937 قوانین اساسی جدیدی اتخاذ شد كه حكومت را به دیكتاتوری مبدل می ساخت.در نوامبر 1935 در پایتخت (كه آنزمان ریودوژانیرو بود) یك شورش نظامی كمونیستی روی داد كه در نهایت نافرجام ماند. یكماه بعد حزب كمونیست برزیل بوسیله وارگاس غیرقانونی اعلام شد. در سال 1937 وارگاس با پشتیبانی ارتش، كنگره را منحل نموده و دیكتاتوری خود را شدت داد.در آغاز جنگ جهانی دوم برزیل آشكارا متمایل به دول محور (آلمان و متحدانش) بود و همین امر موجب گشت كه مورد تحریم اقتصادی امریكا قرار گیرد ولی دولت برزیل در سال 1942 سرانجام به متحدین اعلان جنگ داد. در ژوئیه 1944، سربازان برزیلی دوشادوش متفقین در آزادسازی اروپا از جنگ فاشیسم و نازیسم شركت كردند. سرانجام در سال 1945 ارتش، وارگاس را مجبور به كناره گیری نمود و در انتخابات عمومی كه برگزار شد، ژنرال گاسپاردوترا زمام امور را در دست گرفت.
در سال 1951 وارگاس مجدداٌ با پیروزی در انتخابات به ریاست جمهوری رسید ولی وی در سال 1954 خودكشی كرد و انتخابات جدید، كوبیچك پیروز شد كه تا سال 1960 حكومت كرد. در آخرین سال حكومت وی، پایتخت به شهر برازیلیا انتقال یافت. در انتخابات سال 1960 كوادروس رئیس جمهور شد ولی وی پس از هفت ماه زیر فشار سران ارتیش بر كنار گردید و بدنبال آن نقش ارتیش در اداره امور كشور بالا گرفت.
در سال 1961 ژوائوگولارت به ریاست جمهوری انتخاب گردید. ولی تا سال 1964 حكومت كرد و در آن سال بوسیله كودتای نظامی از كار بركنار شد. برزیل در طی سالهای 64 – 1954 دارای حكومتی دمكراتیك بود. از سال 1964 تا 1968 دو نظامی یعنی ژنرال كاستلوبرانكووكوستا اسیلو بقدرت رسیدند.
در سال 1968 حدود صد هزار نفر در خیابانهای ریودوژانیرو دست به تظاهرات ضد دولتی زدند و دولت نیز تصفیه وسیعی در ادارات دولتی و در نیروهای ارتشی بعمل آورد. مارشال اسیلو در هجدهم دسامبر 1968 بر اثر سكته مغزی درگذشت و به جای اویك هیئت نظامی سه نفره زمام امور را در دست گرفت و بعداٌ ژنرال گاراستازومدیس رئیس سابق اداره اطلاعات ارتش به قدرت رسید.
در فاصله ماههای ژانویه و ژوئیه 1969، صدها تن از روشنفكران و مخالفان دولت بازداشت شدند و بموازات آن اقدامات، مبارزات چریكی شهری توسعه می یافت. در پنجم سپتامبر 1969 سفیر امریكا در برزیل توسط چریكهای كمونیست ربوده شد و این ضربه وحشتناكی برای رژیم دیكتاتوری بود.در سال 1974 ژنرال ارنستوگیزل از سوی ارتش به ریاست جمهوری انتخاب شد. در دوره حكومت دیكتاتوری وی، اعتصابات و شورشهای دامنه داری درگرفت. وی با دموكراتیك كردن حكومت مخالفت كرد. دوره پنج ساله حكومت وی در سال 1979 پایان یافت و پس از اوژنرال باپتیستا رئیس سابق سازمان اطلاعاتی به ریاست جمهوری رسید (مارس 1979). وی كه در اولین انتخابات عمومی برزیل پس از 1964 به پیروزی رسیده بود، روشی مانند اسلاف دیكتاتورش در پیش گرفت. باپتیستا بدنبال وقوع اعتصاب در صنایع فلزكاری سائوپائولو كه 000, 180 كارگر در آن درگیر بودند، ارتش را به سركوب آنها فرستاد. با اینحال اعتصابات فلزكاران در ماه اكتبر همانسال و ماه آوریل 1980 مجدداٌ نمودار گشت. در همان اوان موج عملیات تروریستی گسترش یافت و در 1981 وضعی اقتصادی آشفته گشت و تورم نیز به 100% رسید. در همانسال اغتشاشات و شورشهای داخلی بالا گرفت.
تاریخ معاصر برزیل
برزیل که از متصرفات سابق پرتغال بود در 1822 استقلال یافت. سلطنت طولانی امپراتور آزادمنش پدرو دوم ثبات و رشد اقتصادی در پی داشت.
مخالفت از جانب زمینداران (خشمگین از الغاء بردگی در 1888) و از طرف نظامیان ( که از قدرت سیاسی محروم بودند) منجر به وقوع کودتایی در 1889 گشت. پدر و دوم مجبور به اسعفا شد و جمهوری فدرال برقرار گشت.
این جمهوری نخست با ثبات بود، ولی ناآرامی اجتماعی فزونی یافت و در 1930 ژتولیو وارگاس قدرت را به دست آورد. وارگاس سعی داشت ایتالیای موسولینی را مدلی برای برزیل قرار دهد، ولی در 1945 توسط نظامیان سرنگون شد.
در 1950 وارگاس بار دیگر با پیروزی در انتخابات رئیس جمهور شد ولی در 1954 خودکشی را به مورد اتهام قرار گرفتن ترجیح داد پس از دورهای از روی کار آمدن دولتیهای کوتاه مدت غیر نظامی، نظامیان بار دیگر از 1964 تا 1985 قدرت را به دست گرفتند که طی این زمان اقتصاد به سرعت توسعه یافت ولی حقوق سیاسی و اجتماعی محدود گردید. در 1985 برزیل به حکومت غیر نظامی بازگشت و در 1990 برزیلی ها برای نخستین بار در طی 29 سال توانستند در انتخابات ریاست جمهوری شرکت کنند.
این کشور با مشکلاتی مربوط به توسعه آبگیر آمازون روبروست و از طرفی باید احتیاجات توسعه گرا و روستاییان بی زمین و از طرف دیگر توصیه طرفداران محیط زیست و منافع بومیان قبیلهای را در نظر داشته باشد.
برزیل و هنر
موسیقی برزیل مانند مردمانش متنوع است. مشهورترین نوع موسیقی برزیل سامبا است. در دهه ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰ نوعی موسیقی به نام بوسانوا در ساحلهای ریو دو ژانیرو شکل گرفت. نوازندگانی مانند استن گتز با بردن این موسیقی به آمریکا آن را جهانگیر کردند. آهنگ «دختری از ایپانما» ساخته آنتونیو کارلوس ژوبیم معروفترین بوسانوای برزیل است و به آهنگی استاندارد تبدیل شده است.
هایتور ویا-لوبوس آهنگساز برزیلی نیز با آمیختن نغمههای محلی برزیل با روشهای موسیقی کلاسیک معروفترین آهنگساز موسیقی مدرن برزیل است.
چند چیز برزیل را در دنیا به شهرت رسانده است : یکی در فوتبال که تیم ملی این کشور با داشتن نوابغی مانند «پله» تا «رونالدینیو» و پنج دوره قهرمانی در جام جهانی، دنیا را محو هنر ستارگان بی مانند خود کرده است. دیگری قهوه برزیل. که این کشور بزرگترین تولید کننده و صادر کننده انواع و اقسام قهوه به تمام دنیا میباشد. در ضمن جشن کارناوال برزیل که همه ساله در ایام نخستین سال جدید میلادی در شهرهای این کشور بوسیله گروههای مختلف اجرا میشود بسیار مشهور می باشد.