كتاب خاطرات محمود عباس از جمله اسنادي است كه مي تواند براي محققين روند سازش و علاقمندان حوزه فلسطين مفيد باشد چراكه عباس از جمله كليدي ترين مهره هاي روند سازش بوده است.
اگرچه اين خاطرات بيشتر حول محور مذاكرات اسلو و قبل از آن دور مي زند ولي اطلاعات ناب آن درباره نوع نگاه مبارزان فسطيني با گرايشات غير اسلامي و غير جهادي، نحوه ارتباط آنها با گروههاي صهيونيست از ابتدا تا كنون و روند سازش مي تواند براي مخاطبان آن جالب باشد. ضمن اينكه قاعدتا نبايد از اين كتاب انتظار داشت تا با نگاه جهادي و اصيل مقاومت به موضوع بنگرد.
خبرگزاري فارس نيز به جهت اهميت اين موضوع، كتاب خاطرات محمود عباس را به طور كامل و به شكل سلسله وار منتشر مي كند.
قسمت پنجم اين مطلب به خوانندگان محترم ارائه مي‌شود:
* سازمان آزادي بخش فلسطين، فرزند نظام هاي عربي بود
پس از سپري كردن دوراني دشوار و انتظاري طولاني مدت براي فلسطيني هاي پراكنده در جهان و موجود در ميهن، سازمان آزادي بخش فلسطين در سال 1964 ميلادي آغاز به كار كرد. شكل گيري اين سازمان در پاسخ به درخواست ها و اظهار تمايل فراواني بود كه رژيم هاي عربي -همچون كسي كه زغال برافروخته زيرخاكستر مانده را لمس و حس مي كند-آنرا احساس كردند.
سازمان آزادي بخش فلسطين، فرزند نظام هاي عربي بود. تأسيس اين سازمان برآورنده نياز و خواسته مردم نبود و طبعا بدليل اينكه زاييده اين رژيم ها بود در وجودش ژن ناتواني را از اين رژيم ها به ارث مي برد. همچنين همه ويژگي ها و دلايل سستي و وهن پدر و مادرش را در پيكر خويش به همراه دارد.
با اين حال فلسطيني ها در اين سازمان، همان عنواني را يافتند كه از سال "نكبت " تاكنون به دنبالش بودند. اين سازمان براي آنان همچون پلاكاردي بود كه بتوانند زير آن جمع شوند و از پراكندگي و گوناگوني تابلوها و پلاكاردها به سوي اين تابلو بيايند. از نگاه فلسطيني ها اين سازمان، يك ميهن معنوي بود كه مي توانست تا اندازه اي جاي ميهن واقعي آنان را بگيرد كه دچار مشكل شده است.
