ازدواج پیامبر برای دلجویی از یک زن

در جنگ خیبر كه با حضور شخص پیامبر (ص) در سال هفتم هجرت‏رخ داد، پس از پیروزى سپاه اسلام بر سپاه كفر، جمعى از یهودیان‏به اسارت سپاه اسلام درآمدند، یكى از اسیران، صفیه دختر حى بن‏اخطب (دانشمند سرشناس یهود) بود. بلال حبشى، صفیه را به همراه زنى دیگر به اسارت گرفت و آن‏ها رابه حضور پیامبر (ص) آورد، ولى هنگام آوردن آن‏ها اصول اخلاقى رارعایت نكرد، و آن‏ها را از كنار جنازه‏هاى كشته‏شدگان یهود حركت‏داد، صفیه وقتى كه پیكرهاى پاره پاره یهودیان را دید بسیارناراحت‏شد و صورتش را خراشید، و خاك بر سر خود ریخت، و سخت‏گریه كرد.

هنگامى كه بلال آنها را نزد پیامبر (ص) آورد،پیامبر (ص) از صفیه پرسید: «چرا صورتت را خراشیده‏اى و این‏گونه خاك‏آلود و افسرده هستى؟! » صفیه ماجراى عبورش از كنارجنازه‏ها را بیان كرد، رسول اكرم (ص) از رفتار غیر انسانى و خلاف‏اخلاق اسلامى بلال حبشى ناراحت‏ شده و بلال را سرزنش كرده و فرمود: «ا نزعت منك الرحمة یا بلال حیث تمر بامراتین على قتلى‏رجالهما; اى بلال! آیا مهر و محبت و عاطفه از وجود تو رخت‏بربسته كه آن‏ها را از كنار كشته‏شدگانشان عبور مى‏دهى؟! چرابى‏رحمى كردى؟»

جالب این كه پیامبر اكرم (ص) براى جبران رنج‏ها و ناراحتى‏هاى‏صفیه، با او ازدواج كرد، سپس او را آزاد، و بار دیگر باپیش ‏نهاد صفیه با او ازدواج نمود و به این ترتیب، ناراحتى‏هاى اورا به طور كلى از قلبش زدود.