بررسیها نشان میدهد تحرک و فعالیتهای بدنی که قلب را به کار کردن وا میدارد به طور آشکاری تعداد سلولهای بنیادی ماهیچهای را افزایش میدهد و توانایی ماهیچههای قدیمیتر را به آنها بازگردانده و عضلات را تقویت میکند.
در روند پیری، تراکم عضلاتی کمتر میشود و این روند ادامه پیدا میکند تا ماهیچههای بدن ایستایی خود را از دست میدهند و علائم سالخوردگی بروز میکند.
این مطالعه برای اولین بار توجیه میکند چرا سالمندانی که در تمام طول عمر خود ورزش کردهاند سرحالتر و با ثباتتر هستند و از توان عضلانی بیشتری برخوردارند.
با این حال ورزش به تنهایی برای رهایی از آثار پیری کافی نیست و به همین خاطر متخصصان در تلاش برای تولید یک ترکیب دارویی جدید هستند که بتواند تراکم ماهیچهای را افزایش دهد و تاثیرات منفی افزایش سن را برطرف سازد.
