كشته شدن قريب به 2500 افغان و معلول شدن 3800 نفر ديگر طي 10 ماه، يعني اينكه حدود شش هزار خانوار افغان بي سرپرست يا داغدار شده اند كه تحت حمايت هيچگونه سازمان دولتي يا نهاد خارجي قرار نمي گيرند.
مقامات نظامي آمريكا اعلام كرده اند كه براي نظارت بيش از پيش تحركات مخالفين در افغانستان به زودي پيشرفته ترين هواپيماي بدون سرنشين جاسوسي خود را در اين كشور مستقر مي كنند.
سيستم پرواز اين هواپيما كه گورگون استير ناميده ميشود، قادر است با استفاده از 9 دوربين، 65 تصوير ويديويي از حركت فيزيكي در كليه مناطق يك شهر را به طور زنده براي سربازان و تحليلگران مستقر در زمين ارسال كند كه نسبت به هواپيماهاي بدون سرنشين ناتو كه تنها مي توانند يك تصوير در ابعاد كوچكتر در حد يك يا دو ساختمان به زمين ارسال كنند، بسيار پيشرفته تر مي باشد.
مقامات ارشد نيروي هوايي كه اين هواپيماي پيشرفته را هديه سال 2011 آمريكا به افغانستان مي دانند، بر اين باورند كه سيستم گورگون استير با زير نظر قرار دادن تمامي نقاط يك شهر، نظاميان را قادر مي سازد تا همه چيز را ببينند، در نتيجه همه تحركات مخالفين را زير نظر خواهند داشت و اميدوارند تا ميزان تلفات غير نظاميان به اين طريق كاهش يابد. ولي تجربه نشان داده كه طي سالهاي گذشته هرچه تسليحات نظامي نيروهاي خارجي مجهزتر و پيشرفته تر شده اند، بنا به دلايل خاصي افراد غير نظامي بيشتري كشته شده اند، به عنوان مثال از ژانويه 2010 تا اكتبر 2010، 2 هزار 412 غير نظامي در افغانستان كشته شده اند كه در مقايسه با مدت مشابه در سال 2009، 20 درصد افزايش داشته است.
براساس گزارش سازمان ملل، علاوه بر اين كشته شدگان، 3 هزار و 803 نفر هم زخمي شده اند و اين در حالي است كه بارها طرح جلوگيري از كشتار غير نظاميان افغان و حفاظت از جان مردم افغانستان، از سوي آمريكا مطرح گرديده است، ولي در عمل شاهد چيز ديگري هستيم.
كشته شدن قريب به 2500 نفر و زخمي و معلول شدن 3800 نفر طي ده ماه، به زبان آسان مي آيد، اين يعني اينكه حدود شش هزار خانوار افغان بي سرپرست يا داغدار شده اند كه تحت حمايت هيچگونه سازمان دولتي يا نهاد خارجي قرار نمي گيرند.
تازه اين در حالي است كه رجز خواني طالبان و آمريكايي ها براي افزايش حملات در سال ميلادي جديد بر عليه هم تشديد يافته است و هر كدام مدعي شده اند كه به ديگري تلفات بيشتري وارد خواهند آورد و آنچه مسلم است غير نظاميان بيشتري نيز از بين خواهند رفت.
براساس آمار منتشر شده از سوي سازمان ملل طالبان با عمليات هاي انتحاري، انفجار بمبهاي جاده اي و ترورهاي هدفمند مسئول كشته شدن 60 درصد اين غير نظاميان، نظاميان خارجي با حملات هوايي خود عامل از بين رفتن 30 درصد اين افراد و نيروهاي ارتش ملي افغانستان به همراه سربازان ناتو با جستجوهاي شبانه و استفاده بيش از حد از زور و اجبار، عامل تلف شدن 10 درصد ديگر اين غير نظاميان مي باشند كه نمونه بارز اين گونه جنايت ها در غرب افغانستان در دو سال گذشته بوده است. از جمله در جريان دوبار بمباران هوايي در روستاي عزيزآباد شيندند درهرات 90 غير نظامي به علاوه عروس و داماد در يك محفل عروسي كشته شده و نيز بمباران يك روستاي ديگر در ولايت فراه منجر به كشته شدن 125 نفر از اهالي بي دفاع اين منطقه گرديد.
سوال ما اين است اكنون كه مقصر اين جنايات مشخص گرديده، چه كسي پاسخگوي خون بهاي اين افغانهاي بيچاره است؟
طالبان عمليات انتحاري انجام مي دهند، آمريكايي ها بمباران مي كنند، سربازان افغان به زور متوسل مي شوند و نيروهاي ناتو به هر كس خواستند حمله مي كنند. در اين ميان هيچ كس نيست تا از آنان بپرسد به چه جرمي اين بيگناهان بايد كشته شوند؟ دست ما به طالبان و مخالفين نمي رسد. ولي آيا نبايد دولت از نيروهاي خارجي و حتي نيروهاي ملي بخواهد در اين مورد پاسخگو باشند. اگر از سال اول حضور 140 هزار نيروي خارجي بين المللي در افغانستان، دولت به ازاي كشته شدن هر غير نظامي، از جامعه جهاني درخواست خون بها مي نمود، اكنون شاهد اين همه افزايش تلفات غير نظاميان نبوديم.
هرچند بايد متذكر شد در سال 2010 مجموعا 711 نفر از نظاميان بينالمللي نيز در افغانستان كشته شدند كه از سال 2001 بالاترين آمار به شمار ميرود.
به هر حال اين خواسته همه ملت افغانستان از دولت، نيروهاي بينالمللي و حتي مخالفان است كه براي نجات جان غير نظاميان اقدامات بيشتري انجام دهند و در خصوص تلفات غير نظاميان تحقيقات مستقل و جدي انجام شود.
