این کتاب دارای سه بخش اصلی شامل تبریک، توسل و بدعت است که آیتالله سبحانی در بخش اول آن با استناد به قرآن و سنت نبوی به اثبات تبرک و انواع آن پرداخته و در پایان این بخش، دلیل مخالفان را با پاسخ نقل کرده است.
کتاب «تبرک، توسل، بدعت» به قلم آیتالله جعفر سبحانی توسط مؤسسه امام صادق (ع) منتشر شد.
به گزارش خبرآنلاین، این کتاب دارای سه بخش اصلی شامل تبریک، توسل و بدعت است که آیتالله سبحانی در بخش اول آن با استناد به قرآن و سنت نبوی به اثبات تبرک و انواع آن پرداخته و در پایان این بخش، دلیل مخالفان را با پاسخ نقل کرده است.
او در بخش دوم این کتاب با استناد به نص قرآن و روایات شریف، به اثبات توسل و معرفی انواع توسل پرداخته و این بخش را با ادله مخالفین و جواب مستدل به آنها به پایان میبرد.
کتاب تبرک، توسل، بدعت
در قسمتی از این کتاب با طرح سؤالی آمده است: حدیث پیامبر (ص) میفرماید: اذا ماتالمرء انقطع عمله الا عن ثلاث، صدقه جاریة و علم ینتقع به و ولد صالح یدعوا له: «آنگاه که انسان بمیرد، پرونده عمل صالح او بسته میشود؛ جز سه چیز، نیکوکاری ماندگار، دانشی که دیگران از آن بهره برند و فرزند شایسته که در حق او دعا کند». این روایت میرساند که رابطه انسان با عملش قطع میشود؛ جز در این سه مورد و پیامبر (ص) نیز انسان است و مشمول همین گفتار خود است؛ بنابراین نمیتواند عملی انجام دهد؛ هرچند دعا در حق مؤمن باشد.
پاسخ آیت الله سبحانی به این شبهه
پاسخ: حدیث یادشده حاکی از آن است که تا انسان در این جهان هست، میتواند برای خود کار نیک کند؛ ولی پس از مرگ، دیگر قادر به انجام عمل نیکی نیست که از آن در آخرت بهره ببرد؛ مگر سه کار که آن را در زندگی خود پایهگذاری کرده باشد؛ بنابراین، معنای حدیث، بسته شدن پرونده عمل صالح خود انسان است و هرگز ارتباطی به اینکه ارواح، نمیتوانند در حق دیگران دعا کنند، ندارد و به عبارت روشنتر، مقصود این است که انسان نمیتواند برای خویش عمل صالح انجام دهد و چیزی بر حسنات خود بیفزاید، نه اینکه نمیتواند در حق دیگری دعا کند یا هیچ فعل و حرکتی داشته باشد.
ارکان بدعت، بدعت حقیقی و نسبی، نمونههای بدعت، عوامل پیدایش بدعت و روشهای بنیادین برای پیشگیری از بدعت بخش سوم این کتاب را تشکیل میدهد.
