تداوم اربعین، با تعمیم "تولا و تبرا"

تداوم اربعین، با تعمیم "تولا و تبرا" - 11

«بَرِئْتُ إِلَى اللّٰهِ وَ إِلَيْكُمْ مِنْهُمْ، وَأَتَقَرَّبُ إِلَى اللّٰهِ ثُمَّ إِلَيْكُمْ بِمُوالاتِكُمْ وَمُوالاةِ وَلِيِّكُمْ، وَبِالْبَراءَةِ مِنْ أَعْدائِكُمْ، وَالنَّاصِبِينَ لَكُمُ الْحَرْبَ، وَبِالْبَراءَةِ مِنْ أَشْيَاعِهِمْ وَأَتْبَاعِهِمْ»

- از آنها (دشمنان شما) به سوی خدا و شما بیزارم و به خدا تقرّب می‌جویم و پس از آن به شما نیز با نزدیکی نسبت به شما و دوستی نسبت به دوستان شما و به بیزاری از دشمنانتان و برپاکنندگان جنگ با شما و به بیزاری از شیعیان و پیروان آن‌ها.

●- هیچ کسی در عالم، بی‌ولایت نبوده، نیست و نخواهد بود. «تولا و تبرا»، یعنی: «دوری و نزدیکی» که اجتناب ناپذیر است؛ اما، مهم آن است که به کدام ولایتی (سرپرستی و دوستی) نزدیک می‌شوی و از کدام ولایتی دور می‌شوی؟!

اینک، با کدام نیرو می‌خواهی به حجج الهی نزدیک شوی و از دشمنان آنان بیزاری و دوری بجویی؟! بگو: «با نیروی "ولایت" آنها و "ولایت‌پذیری خودم».

اما، باید بدانیم که ولایت، محبّت و مودّت، و هم چنین دشمنی، جریان دارد و باید ولایت خود را نسبت به اهل عصمت علیهم السلام، تعمیم دهی تا در صراط مستقیم باقی بمانی. باید نسبت به پیروان و دوستان امامان علیهم السلام، شناخت و دوستی داشته باشی و از دوستان و پیروان دشمنان آنها نیز بیزاری و دوری بجویی.