آيه أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَآجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ ءَامَنَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْأَخِرِ وَجَهَدَ فِى سَبِيلِ اللَّهِ لَا يَسْتَوُونَ عِندَ اللَّهِ وَاللَّهُ لَايَهْدِى الْقَوْمَ الظَّلِمِينَ‏

ترجمه آیا آبرسانى به حاجیان و تعمیر مسجدالحرام را همانند (عملِ) كسى قرار داده‌اید كه به خدا و روز قیامت ایمان آورده و در راه خدا جهاد كرده است؟ این دو نزد خداوند یكسان نیست و خداوند گروه ستمگر را هدایت نمى‌كند.

نکته ها   عباس، عموى پیامبر و شیبة به یكدیگر افتخار مى‌كردند؛ عباس به آبرسانىِ خود به زائران خانه‌ى خدا مى‌بالید و شیبة به كلیددارى كعبه. على‌علیه السلام فرمود: ولى من با سنّ كم خود، به این افتخار مى‌كنم كه شما با جهاد و شمشیر من ایمان آوردید. عباس ناراحت شده نزد پیامبرصلى الله علیه وآله از على‌علیه السلام شكایت كرد. این آیه نازل شد. [25] على‌علیه السلام بارها براى اولویّت خویش به این آیه استشهاد كرد، چرا كه ایمان و جهاد، برتر از خدماتِ دورانِ شرك است كه فاقد ارزش معنوى است. 25) تفسیر نمونه ؛ كافى، ج 8، ص 204.

پيام ها   1- عمل‌زده نشویم، عمل بدون ایمان، سرابى پوچ و جسدى بى‌جان است. «اجعلتم سقایة الحاج... كمن آمن...» 2- رزمندگان مخلص برتر از دیگرانند، هر چند دیگران منشأ خدماتى از طریق مشاغل دیگر باشند. «اجعلتم سقایة الحاج ... كمن... جاهد فى اللّه» 3- برابر دانستن رزمندگانِ با ایمان با دیگران، مورد توبیخ و یكى از ظلم‌هاى اجتماعى است. «اجعلتم... كمن... جاهد... القوم الظالمین»