از وعده لغو تحریمها تا توجیه ناکارآمدی با تحریمها!
روزنامه رسمی دولت در توجیه ناکامیهای مدیریتی میگوید: دولت روحانی 5 سال با ظالمانهترین تحریمها روبهرو بوده است.
به گزارش مشرق، کیهان در ویژه های خود نوشت:
ایران در یادداشتی به قلم هادی حقشناس، وی را استاد دانشگاه معرفی کرد و حال آنکه استاندار گلستان است و پیش از آن، معاون سازمان بنادر و کشتیرانی بوده است.
حقشناس در این یادداشت مینویسد: دولت برای یک سال پایانی خود نقشه راه اقتصادی ترسیم کرده است. در سال پایانی دولت مشکلات متعددی وجود دارد که بخش قابل توجه آن به علت تحریمهای ظالمانه ایجاد شده است.
استاندار گلستان میافزاید: دولت روحانی در 7 سال فعالیت خود دستاوردهای بسیار خوب و مهمی را در بخش صنعت نفت، پتروشیمی، برق، آموزش عالی و بهداشت و درمان به دست آورده است که باید رسانهای شود وهمه مردم بدانند که دولت با وجود سیل، زلزله، کرونا و تحریم توانسته در بخشهای مختلف اقتصاد پیشرفت کند. دولت روحانی 5 سال با ظالمانهترین تحریمها روبهرو شده و با وجود رفتارهای مغرضانه برخی کشورها و محدودیتهایی که آمریکا گذاشته بود، در صنایع مختلف به پیشرفت دست یافت؛ دستاوردهای دولت در قیاس با سایر دولتها که شرایط بهتری داشتند بهخصوص از نظر منابع مالی، بیسابقه بوده است. همانگونه که عنوان شد اصلیترین مشکل دولت، نبود منابع مالی است، اگر دولت بتواند به منابع مالی دست پیدا کند، پروژههای عمرانی به سرانجام میرسد و این امر برای دولتهای بعدی به یادگار خواهد ماند. بر این اساس چهار توصیه جدی و مهم برای دولت دارم تا به منابع مالی دست پیدا کند و از بحرانها بگذرد.
اولین نکته این است که دولت داراییهای خود را بفروشد؛ این امر به منزله فروش داراییها از طریق سهام نیست، دولت از طریق مذاکره هم میتواند داراییهای خود را به فروش برساند.
دومین نکته این است که دولت بر اتمام پروژههای عمرانی که به مراحل پایانی رسیده است، تمرکز کند.
سومین مورد این است که دولت به سمت افزایش نرخ اشتغال و کاهش نرخ تورم برود. مردم ایران بسیار هوشمند هستند و میدانند که حرکت دولت به سمت اتمام پروژههای عمرانی به منزله ایجاد اشتغال است. در این میان کاهش تورم در کنار رشد اشتغال به اقتصاد ایران کمک شایانی میکند که نباید از آن غفلت کرد.
چهارمین نکته که ذکر آن ضروری است، انضباط مالی است، دولت در این بخش باید تمام تلاش خود را کند؛ یکی از نکاتی که در این حوزه توجه سیاستگذاران را میطلبد اخذ مالیات از سازمانها، نهادها، ارگانها و افرادی است که فرار مالیاتی دارند. دولت باید سازوکاری را اتخاذ بکند که فرار مالیاتی به حداقل برسد؛ اگر چنین امری دنبال شود بخش قابل توجهی از کمبودهای درآمدی دولت برطرف میشود و میتوان به سمت اصلاح حرکت کرد.
اگر پروژههای نیمهتمام به سرانجام برسد، نرخ تورم و نقدینگی کنترل میشود و دیگر با چاپ پول اقتصاد اداره نخواهد شد.
آنچه از این مدیر دولتی باید پرسید این است که؛ اولا شما با آدرس لغو تحریمها از طریق دادن امتیاز در مذاکره رای آوردید و حالا هم برای توجیه ناکارآمدی خود به تحریمهای بیسابقه استناد میکنید. پس بفرمایید در این 7 سال دقیقا مشغول چه کاری بودهاید که تحریمها - با وجود واگذاری امتیازات هنگفت - بیشتر شده است؟!
ثانیا آقای روحانی تاکید کرد سهم کرونا در رکود اقتصادی کلا 3 درصد بوده است. چرا میخواهید مسئولیت سوءمدیریت را گردن کرونا بیندازید و حال آنکه اقتصاد قبل از آن در رکود تورمی عمیق - حاصل از سوءمدیریت شما - بود.
ثالثا این استاد محترم دانشگاه(!) بایدهای قابل تاملی برای بیرون آمدن دولت از گرفتاری خودساخته پیشنهاد میکنند اما حتما عنایت دارند که اغلب این بایدها در 7 سال گذشته مورد اعتنا و اهتمام نبوده؛ چرا؟! دولت غیر از بهرهبرداری از پروژههای بزرگ دولت ماقبل خود، چند پروژه بزرگ را هم راساً شروع کرده تا به پایان برساند یا برای دولت بعدی به یادگار بگذارد؟ دولت چرا در این مدت سراغ افزایش نرخ اشتغال نرفت و با رکود تولید، بیکاری تشدید شد؟ چرا به تکلیف انضباط مالی و اصلاح ساختار بودجه عمل نشد؟ و...
رابعا تعبیر اگر چنین و چنان شود، نرخ تورم و نقدینگی کنترل میشود و دیگر اقتصاد با چاپ پول اداره نخواهد شد، همه جملات شرطی است که بدون تمهید مقدمات - چنان که در هفت سال گذشته نشد - در حد آرزواندیشی و وعدهدرمانی باقی خواهد ماند.