چرا برخی بچهها از مشق نوشتن فرار میکنند؟
انجام ندادن تکالیف مشکلی است که اغلب باعث نگرانی و عصبانیت والدین میشود. والدین به دنبال راهحلی هستند تا فرزندشان را به انجام تکالیف تشویق کنند اما پیدا کردن یک روش ثابت برای تمام دانش آموزان کاری تقریباً مشکل است زیرا دانش آموزان دارای روحیه، استعداد و ذهنیات متفاوتی هستند؛ علاوه بر این، مشق ننوشتن بچهها اغلب دلایلی دارد که پی بردن به علت آن میتواند خود راهحلی برای رفع این مشکل باشد.
گاهی برخی دانش آموزان از انجام تکالیف فرار میکنند و والدین تنها کاری که میتوانند انجام دهند این است که با زور، اجبار و عصبانیت آنها را وادار کنند تا تکالیفشان را انجام دهند اما برخی عوامل فراتر از کنترل شماست و با زور و اجبار حل نخواهد شد. اگر فرزند شما غالباً نمیتواند تکالیف خود را انجام دهد، بهتر است به دنبال علت آن باشید. دانستن ریشه مشکل میتواند به شما کمک کند تا در فرزندتان برای نوشتن تکالیف انگیزه ایجاد کنید. هشت راهکار زیر شاید به شما در حل این مشکل کمک کند.
1. اهمیت تکالیف را توضیح دهید
فرزند شما در ابتدا باید بداند که چرا انجام تکالیفش مهم است. تجربه ثابت کرده است که تکالیف خانه باعث یادگیری بیشتر میشود اما والدین و معلمان باید دقت کنند که میزان تکالیف نباید آنقدر زیاد باشد که بچه آن را به عنوان یک تنبیه تلقی کند. به فرزندتان تأکید کنید که انجام تکالیف روشی برای تحکیم مفاهیم و تسلط بیشتر است و بهترین راه برای تحقق این امر تکرار و نوشتن است.
2. برنامهریزی کنید
برای انجام تکالیف به گونهای برنامهریزی کنید که کودک زمان زیادی از وقت خود را در خانه صرف انجام تکالیف نکند. برنامه انجام تکالیف و ساعات استراحت را برای کودک مشخص کنید. برای بچههای ابتدایی نهایتاً نیم ساعت زمان مشق نوشتن در نظر بگیرید و بعد از هر نیم ساعت به آنها استراحت دهید.
3. زمان و مکان انجام تکالیف را مشخص کنید
دقت کنید که زمان انجام تکالیف در بچهها متفاوت است. بعضی از بچهها دوست دارند اول مشقهایشان را بنویسند و
به هیچ عنوان از کودکان در حین نوشتن ایراد نگیرید که مثلاً چرا از خط زدی بیرون، چرا کج نوشتی، چرا درشت یا ریز مینویسی، چرا که این ایرادگیریها حس بدی را در کودک ایجاد میکند. در عوض از آنها بخواهید که نوشتههای بدش را مانند نوشتههای خوبش کند و آنها را تغییر دهد
بعد استراحت کنند و بعضی دیگر ترجیح میدهند ابتدا استراحت کنند و بخوابند و بعدازظهرها تکالیفشان را انجام دهند؛ بنابراین بهتر است برای تقویت شخصیت فرزندتان از او بپرسید ترجیح میدهد چه زمانی، کجا و چگونه به انجام تکالیفش بپردازد اما دقت کنید که مکان مطالعه حائز شرایطی از جمله نور کافی، آرامش و سکوت، دکوراسیون مناسب و مرتب بودن است؛ بنابراین برخی مکانها مثل آشپزخانه، جلوی تلویزیون، تخت خواب و میزتحریر شلوغ و بههمریخته جای مناسبی برای انجام تکالیف نیست و باعث حواسپرتی بچهها میشود.
4. ایراد نگیرید
هنگامیکه فرزندتان شروع به انجام تکالیف میکند کنار او بنشینید و از نوشتههای خوب آنها تعریف و تمجید کنید؛ به هیچ عنوان از کودکان در حین نوشتن ایراد نگیرید که مثلاً چرا از خط زدی بیرون، چرا کج نوشتی، چرا درشت یا ریز مینویسی، چرا که این ایرادگیریها حس بدی را در کودک ایجاد میکند. در عوض از آنها بخواهید که نوشتههای بدش را مانند نوشتههای خوبش کند و آنها را تغییر دهد.
5. فرزندتان را تشویق کنید
به تکالیف تکمیلشده فرزندتان امتیاز داده و از تکالیف ناقص امتیاز کسر کنید. به فرزندتان بگویید که اگر بیشترین امتیاز را دریافت کند به او پاداشهایی مثل بازی با پلیاستیشن، بازی فوتبال، دیدن فیلم موردعلاقه و... میدهید.
6. اول تکالیف سخت را انجام دهید
به کودکتان بیاموزید که حجم تکالیف درسیاش را بررسی کند و ابتدا آن درسی را انجام دهد که برایش سختتر است زیرا به دلیل بالا بودن قدرت ذهنی در هنگام شروع کار، سرعت انجام تکالیف و قدرت یادگیری بیشتر است.
7. فرزندان را به خودتان وابسته نکنید
وظیفه معلم در مدرسه پیگیری درسها و تکالیف و وظیفه والدین نظارت است؛ بنابراین اینکه برخی والدین مدام به فرزندشان تذکر میدهند که تکلیفت را بنویس یا حتی گاهی به جای فرزندشان تکالیف را انجام می دهند باعث ایجاد وابستگی بین کودک و والد میشود؛ در این صورت کودک دیگر اهمیتی به انجام تکالیفش نمیدهند و منتظر است تا مادر یا پدر به او تذکر دهد و کنارش بنشیند تا تکالیفش را انجام دهد؛ در حالی که تنها یادآوری کردن به فرزندان برای انجام تکالیف کفایت میکند و حتی اگر فرزندتان با وجود یادآوری شما، تکلیفش را ننوشت، هرگز او را مجبور به انجام تکلیف نکنید؛ در نهایت این مسئله را با معلم فرزندتان در میان گذاشته و در این زمینه با او هماهنگ شوید تا از این پس، او پیگیر تکالیف فرزندتان باشد.
8. برای مهمانیها از قبل برنامهریزی کنید
مهمانیها را در طول سال تحصیلی به آخر هفته موکول کنید تا هم بچهها به تکالیفشان رسیدگی کرده و هم اوقات فراغت خوشی را در کنار خانواده سپری کنند.