چرا به صدا و فیلم خود احساس خوبی نداریم؟
یک روانشناس گفت: دلایل علمی وجود دارد که اکثر ما آدمها صدای ضبط شده خودمان را متفاوت میشنویم و اغلب برایمان نا آشناست.
حسن اکبرزاده و مشاور در گفتوگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره علت نداشتن حس خوب نسبت به صدا و تصویر در افراد اظهار کرد: دلایل علمی وجود دارد که اکثر ما آدمها صدای ضبط شده خودمان را متفاوت میشنویم و اغلب برایمان نا آشناست و دلیل این پدیده مسیرهای متفاوت انتقال صدای خودمان از طریق گوش میانی و صدای بیرون است بنابراین با صدایی که خودمان تصور میکنیم متفاوت است.
اکبرزاده بیان کرد: به لحاظ روانشناختی این مسئله دلایل و تاثیرات متفاوتی روی افراد مختلف دارد و اکثر افراد صدای ضبط شده شان برای شان نا آشناست و بعضیها خجالت میکشند واین در حالی است که دیگران همیشه صدای آنها را به این شکل شنیده اند.
این روانشناس گفت: کم نیستند افرادی که با شنیدن صدای ضبط شده یا دیدن تصویر خود مدام ایرادگیری میکنند و احساس شرم، عدم رضایت، ناخوشایندی و جذاب نبودن دارند که به احتمال زیاد این افراد اعتماد به نفس پایینی دارند، اینها افرادی هستند که احتمالا به ویژگیهای مثبت و توانمندیهای خود توجه زیادی ندارند واغلب تواناییهای خود را کم ارزش جلوه میدهند.
او افزود: این افراد احتمالا ویژگیهای کمالگرایانه دارند و به دنبال کامل بودن مطلق هستند، در حالیکه چنین چیزی (کامل بودن مطلق) برای هیچ کسی تعریف نشده است و حتی توانمندترین و قدرتمندترین آدمها نیز مطلق نیستند.
بیشتر بخوانید: چگونه خشم خود را هنگام رانندگی کنترل کنیم؟
اکبرزاده با اشاره به اینکه در حوزه روانشناسی کمالگرایی در تقسیم بندی اختلالات جای گرفته است، ادامه داد: افراد کمالگرا به ندرت از خودشان رضایت دارند و اغلب از موفقیتهای خود خوشحال نیستند و ویژگیهای خودسرزنشگرانه قوی تری دارند و زمانی که این فرایند تکرار شود منجر به اعتماد به نفس پایین میشود و در نهایت افراد در بدیهیات زندگی نیز دچار تعارضات شدید میشوند.
این روانشناس گفت: پس با علم بر این که صدای ضبط شده متفاوت شنیده میشود اگر افراد دچار خود سرزنشگری و اجتناب شوند نیاز به درمانهای روانشناختی دارند، این افراد از self (خود) ضعیفی برخوردارند و نیاز به آموزشهای مختلف روانشناختی جهت بهبود خودشناسی و پذیرش خوددارند.
او اضافه کرد: یک فرد خودآگاه و سالم از لحاظ روانشناختی با خودش به پذیرش رسیده است و خود را با تمام قوتها و ضعفها پذیرفته است در چنین شرایطی با تکیه بر توانمندیها تاحدودی میتوان ناتوانیها را نیز تعدیل کرد.
اکبرزاده تصریح کرد: افرادی را همه ما میشناسیم با وجود نقصهای خاص مادرزادی و یا معلولیت بعد از یک سانحه باز هم در جامعه فعال هستند و خیلی از این افراد، آدمهای موفقی هم هستند چراکه حسن، عیب و ضعف خودشان را پذیرفته اند (آشتی با خود) و از اعتماد به نفس بهتری برخوردارند.
این روانشناس خاطرنشان کرد: خود آگاهی یکی از راهکارهای افزایش اعتماد به نفس است که در این صورت افراد به نقاط قوت و ضعف خود آگاه هستند و با تکیه بر توانمندیها ضعفهای خود را نیز تعدیل میکنند همچنین مراجعه به مشاور و روانشناس از راهکارهای اساسی است، چون این افراد به احتمال زیاد با مشاوره میتوانند به پذیرش در ارتباط با خود وافرایش اعتماد به نفس نایل شوند.