راهکارهایی برای زندگی بهتر- بخش دوم
سلام کردن:
به نظر تو وقتی دوست و آشنا می بینیم باید چه کار کنیم؟ آیا درست است که بی تفاوت باشیم؟ آیا صحیح است که به بزرگ ترها سلام نکنیم؟
قطعا این کار غلط است . پس بهتر است که موقع دیدن دوستان اول به آن ها سلام کنیم. سلام کردن نشانه ادب است. افراد با ادب هیچ وقت بدون سلام به جایی وارد نمی شوند و صحبت را شروع نمی کنند.
سلام کردن باعث می شود افراد هم دیگر را بیش تر دوست داشته باشند. سلام یعنی سلامتی . پس سلام کردن خود یک نوع دعاست.
کمک در کارهای خانه:
مادر ما در طول روز کارهای زیادی انجام می دهد. اتاق را جارو می کند غذا می پزد لباس ها را می شوید و گاهی اوقات خیاطی می کند . مادر ما هم مثل بقیه خسته می شود و نیاز به همکاری و همیاری دارد.
به نظر شما درست است که او را در کارهای خانه تنها بگذاریم؟
چه اشکالی دارد که ما به جای او این کارها را انجام دهیم و در کارها به او کمک کنیم؟
اگر ما در کارهای خانه به او کمک کنیم او کم تر خسته می شود کارها هم زودتر انجام می شود . مثلا به جای نیم ساعت، ده دقیقه طول می کشد. این وظیفه ماست که در کارهای خانه به هم کمک کنیم.
رعایت کردن نوبت:
ما هیچ وقت نباید در هیچ جا مثلا نانوایی یا سوار شدن در اتوبوس و یا صف های مختلف نوبت کسی را بگبریم. نباید خود رابه جلوی صف برسانیم و این کار را زرنگی بدانیم.
یادمان باشد همان قدر که زمان برای ما مهم هست برای آن ها هم حائز اهمیت است. گرفتن نوبت مانند آن است که غذای کسی را به زور از او بگیریم یا دوچرخه او را به زور سوار شویم.
قهر کردن:
ما انسان ها با هم خیلی با هم اختلاف پیدا می کنی. گاهی سر انتخاب تماشای تلویزیون، دروازه بان و سر چیزهای دیگر به مشکل بر می خوریم.
آدمی که زود قهر می کند دلش پر از غصه و غم می خورد وقتی اور ا می بینی یک گل پژمره را می بینی. پس هیچ گاه با کسی قهر نکن اگر هم یک روز با کسی قهر کردی زود و و آشتی کن.
نگذار قهرت طولانی شود. باید برای حل اختلاف هایمان چاره پیدا کنیم.
- منبع: کتاب محمد مثل گل بود
