چگونه کودک لجباز را به حمام ببرم؟
بچه داری، یعنی شروع یک تحول در جهت یادگیری و تجربه ی بیشتر در مادر.
چگونه کودک لجباز را به حمام ببرم؟
مادر ایدئالیستی که باید بچه اش را حمام کند!
من یک مادر، با تفکر ایدئالیسم هستم؛ از آن مادرها که فکر می کنند بیشتر مشکلات و فراز و نشیب های بچه داری، از آنِ کودک همسایه است. اگر شما هم این طور هستید، یعنی مثلاً نوزاد چند ماهه ی تان کمتر از بقیه ی نوزادها دل درد می گیرد یا طفل ده ماهه ی تان، راحت تر از گروه هم سالانش با پدیده ی درآوردن دندان مواجه است و فکر می کنید در ادامه نیز ایدئال خواهید ماند، کاملاً در اشتباهید و خواهش میکنم بیایید این طور نباشیم.
اصلاً بچه داری، یعنی شروع یک تحول در جهت یادگیری و تجربه ی بیشتر در مادر. مثلاً پسر خود من، تا مدت ها، بسیاری از چیزهایش نرمال و ایدئال بود و من هیچ دغدغه و تلاشی برای رفع مشکلاتش نداشتم؛ اما وقتی فرزندان نوپا و بزرگ تر می شوند، خیلی چیزها عوض می شود. مثلاً کودک با شروع استقلالش، در رفتار و کردار صاحب نظر می شود و دیگر مثل یک نوزاد، نمی شود برایش تکلیف تعیین کرد. او بسیار فهمیده می شود و مسائل شخصی اش را بیشتر تجزیه و تحلیل می کند.
همین مسئله ی ساده ی حمام رفتن که تا مدت ها (یک سالی)، بزرگ ترین تفریح او بود و من به هیچ وجه اذیت نمی شدم، یک روز با آوردن اسم حمام، دیدم صورتش وحشت زده شد و گفت حمام نه و مدام گریه و ناله کرد. بسیار ناراحت شدم. خلاصه او را نرم نرمک حمام بردم و با قصه و بازی، کارهایش را انجام دادم؛ اما همچنان ترس، گریه و ناله وجود داشت.
این موضوع را با چند مادر دیگر در میان گذاشتم و راهکارهای خوبی دادند. البته بیشترشان را خودم انجام می دادم؛ اما فایده ای نداشت و از فکر روش های نوین، لطیف و پروانه ای بیرون آمدم.
توی راهکارهایی که ارائه شد، یکی دو موردش همراه با ریشه یابی مشکل بود. درستش هم همین است که در مواجهه با هر واکنش منفی کودک، قبل از هرچیز ریشه یابی کنیم و بعد راهکار مناسب را اجرا نماییم. در کل، پروسه ی حمام رفتن بین سنین یک تا سه سال، در بیشتر مواقع با تنش روبه روست. مسائل مختلفی مثل ایجاد خاطره ی بد، ترسیدن برهه ای از دوش و نفرت برهه ای از خیس شدن، می تواند علت های این ترس و نفرت باشد.
پروسه ی حمام رفتن بین سنین یک تا سه سال، در بیشتر مواقع با تنش روبه روست.
راهکارها:
1. تا مدت ها، کودک را نزدیک ورودی حمام ببرید و همان جا با او بازی کنید (این کار باعث می شود مکان حمام برای او عادی گردد)؛
2. به قصد استحمام کودک، با او به حمام بروید و بگویید که می تواند با رنگ انگشتی اش بازی کند و دیوارها را رنگ نماید (این کار باعث میشود حواس کودک از کاراکترهای وحشتی که در ذهنش ساخته شده اند، پرت شود)
3. کتاب ها و اسباب بازی های مخصوص حمام هم، گزینه ی خوبی برای سرگرم کردن و حواس پرتی آن ها از استحمام است؛
4. عروسکی پلاستیکی با خود به حمام ببرید. به کودک بگویید که کثیف شده است و از او بخواهید عروسک را بشوید و در همین هنگام، شما هم کودک را حمام کنید؛
5. اگر علت ترس کودک تان تنها دوش است، تا مدت ها از دوش برای شستنش استفاده نکنید؛
6. تا مدتی از شستن ناحیه ی فوقانی آن ها بپرهیزید (بعضی از کودکان در یک برهه ی زمانی موقّت، از این مسئله بیزارند که سر و صورت شان شسته شود یا آب و صابون وارد چشم شان گردد)؛
7. از کلاه های مخصوص حمام استفاده کنید که از ورود آب و صابون به قسمت صورت جلوگیری می کنند؛
8. کودک را چند بار ـ بدون قصد استحمام ـ به حمام ببرید تا فقط بازی کند؛
کودک را چندبار ـ بدون قصد استحمام ـ به حمام ببرید تا فقط بازی کند.
9. از کودک تان بخواهید یک بار او سر و صورت شما را بشوید و با دست هایش آب بریزد تا متوجه شود که وقتی چشم ها بسته می شود، اتفاق بدی نمی افتد؛
10. سعی کنید در حالت خوابیده سر او را بشویید که آب و کف، با صورت و چشم هایش تماس پیدا نکند.در نهایت باید گفت که طبق مطالعات و تجربیات، ترس کودک از حمام مقطعی ست و با بالاتر رفتن سن او برطرف خواهد شد. فقط مادرهای عزیز توجه کنند که خودشان عامل یا باعث این ترس و وحشت نشوند.
منبع: نشریه پیام زن، دی1397، صص86-87، فاطمه شجاعی فرد.