در زندگی چالش های زیادی پیش رویت هست که باید از آن بگذری. باید انتخاب کنی و قاطعانه و محکم به سوی هدف، پیش بروی، نتیجه اراده ی ضعیف حرف است و نتیجه اراده ی قوي، عمل!
مهم است که برای انتخاب مسیرت، چه تصمیمی می گیری؟ مهم است که بدانی که از کدام راه قرار است عبور کنی و با چه کسانی هم سفر باشی!
در مواجه با دو راهی های مهم زندگی،تصمیم های مختلفی باید بگیری، می توانی احساسی برخورد كنی و فقط بر اساس احساست تصمیم بگیری و امید داشته باشی كه در این راه شانس بیاوری نتیجه و محصول تصمیمت ، درست از آب در بیاید.
گاهی تصمیم گیری ها فقط و فقط، بر اساس انتظارات و خواسته های دیگران است و شما مجبوری، طبق سلیقه و خواسته های اطرافیانت تصمیم بگیری. در این صورت باید،منتظر شنیدن نظر دیگران باشی تا بدانی، از نظر آنها موفق بوده ای یا خیر!
و بالاخره بهترین نوع تصمیم گیری در زندگی، تصمیم گیری منطقی است كه ابتدا تمام جوانب كار را با منطق و درایت كافی بسنجید و سپس با توجه به اولویت هایی كه از پیش تعیین كردید،بهترین تصمیم را بگیرید.
تصمیم گیری یک مهارت است.مهارت رسیدن به مقصد، با انتخاب بهترین ها بهترین راه و مسیر، بهترین عزم و اراده ، و بهترین چشم انداز برای انجام کار. حالا که بهترین ها را شناختی،آگاهانه و منطقی،شایسته ترین گزینه را انتخاب کن وتصمیم بگیر که با توکل بر خدا تا انتها پیش بروی. ﴿فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ﴾[1] ؛ اما هنگامي که تصمیم گرفتي، ( قاطع باشد! و ) بر خدا توکل کن.
فراموش نکن تا وقتی برخدا توکل داشته باشی و از او یاری و کمک بخواهی، او هم دستت را خواهد گرفت و تنهایت نمی گذارد. شاه کلیدی که خدا برای تصمیم گیری درست در اختیارت گذاشته، مشورت و همفکری با دیگران است. یک انسان هر چه قدر هم که عاقل و اندیشمند باشد؛ اما در مواردی ممکن است،دچار خطا و اشتباه شود؛ زیرا احاطه ی کامل به تمام زوایای مسأله ندارد؛ ولی در صورتی که خرد جمعی در یک موضوع به کار گرفته شود و تجارب دیگران نیز در تصمیم نهایی دخالت داده شود، می تواند تصمیم پخته وبا ضریب خطای کمتری برسد. با مشورت و همفکری،افراد زیادی درگیرکار می شوند و در انتخاب، سهیم می شوند ، واین کار موجب می شود هر فردی خود را مسئول و مؤثر در نتیجه ی کار بداند، با علاقه و شوق بیشتر به کاربپردازد.پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله ابتدا با افراد مختلفی مشورت می كرد و بعد از اینكه نظرات موافق و مخالف را بدست می آورد، از میان آنها بهترین تصمیم را می گرفت ایشان در تصمیم گیری ها هرگز مستبد الرأی نبوده و همیشه نظر اصحاب را جویا می شدند. اهمیت این مسأله به قدری است که در قرآن کریم سوره ای جداگانه به نام« شوری » وجود دارد و مشورت در آن از مهمترین مسائل شمرده و در کنار استجابت دعا و نماز و انفاق مطرح شده است.
﴿وَالَّذِينَ اسْتَجَابُوا لِرَبِّهِمْ وَأَقَامُوا الصَّلَاةَ وَأَمْرُهُمْ شُورَى بَيْنَهُمْ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ﴾[2]؛ و آنان که امر خدایشان را اجابت کردند و نماز به پا داشتند و کارشان را به مشورت یکدیگر انجام میدهند و از آنچه روزی آنها کردیم (به فقیران) انفاق میکنند.
در این آیه سخن از یکی از صفات مشورت است. طبق آیات قرآن برای یك تصمیم گیری ایده آل سه مرحله مهم و اساسی نیاز است كه بدون آنها شما نمی توانید یك تصمیم درست و منطقی را اتخاذ كنید:
- مشورت با افراد شایسته
- بكار گرفتن تصمیم منطقی
- توكل به خداوند متعال
تصمیمی که بر اساس موارد ذکر شده باشد، می تواند تصمیمی عاقلانه، استوار و ثمربخش باشد.
سمیرا ثباتی مقدم
--------------------------------------------------
پی نوشت ها:
1. آل عمران، 159
2. شوری ،38.