یا اهل العالم قتل الحسین بکربلا عطشانا
قال الحسین علیه السلام :«انّما خرجتُ لطلب الاصلاح فی امّةِ جدّی ، اُرید اَن آمر بالمعروف و أنهی عنی المنکر»
"همانا قیام من برای اصلاح امّت جدم بود و هدف من امر به معروف و نهی از منکر است."
اباعبدالله الحسین علیه السلام تنها راه اصلاح امت اسلام را که با اسلام واقعی زاویه زیادی پیداکرده بود؛ امر به معروف و نهی از منکر می داند و برای انجام فریضه امر به معروف و نهی از منکر درحالی که شهادت خود و یاران و اسیری حریم پیامبرخدا را پذیرفته؛ قیام می کند؛ تا اسلام ناب محمدی صلی الله علیه وآله پایدار و اسلام معاویه و یزید برملا و حقانیّت جانشینی پیامبرخدا ثابت گردد.
در عصرغیبت؛ دوازدهمین جانشین معصوم پیامبر خدا؛ همچون اباعبدالله در غربت و تنهایی با ندای هل من ناصر ینصرنی منتظر چند عباس و زینب و حرّ هست، تا انتقام سیلی زهرا و فرق شکافته علی و شهید شش ماهه حسین و سربریده حسین و چوب خیزران و اسیری زینب وحرمت شکنی حریم پیامبر و... را از یزیدیان و غاصبان حق اهل بیت علیهم السلام بگیرد و امت اسلام را از ظلم و جور نجات و عدالت را برپا نماید.
کربلا همچنان برپاست؛ هنوز حسین و حسینیان را می کشند؛ از این رو؛ خدا دوازدهمین حجت خود را از دیده ها پنهان نگه داشته تا بار دیگر؛ فرزند پیامبر در کربلا ذبح نشود.
هنوز هم مسلمان ماندن جرم است؛ و دین فروشی رسم خنّاسان و مسلمان نمایان .
مقاومت در برابر این رسم دیرینه، تیرباران زهرآگین زبان ها و قلم ها را همچون کربلا به دنبال دارد. اگر به خاطر بستن آب و راه و...بر حجت خدا؛ گریه می کنیم؛ ما نیز مانع ظهور دوازدهمین حجت خدا هستیم؛ مگراین که همان راه ابا عبدالله را پیش گرفته و با قبول تمام تبعات امر به معروف و نهی از منکر؛ جهت از بین بردن موانع ظهور حضرت و ازبین بردن فاصله با اسلامی که سر حسین بر سر نیزه رفت؛ از اسلام دفاع و با حذف تمام نشانه های اسلام تبلیغی دشمنان اسلام با هراسم و شکلی؛ اسلام واقعی را حاکم گردانیم.
حال روز عاشورا؛ کسانی که منتظر ظهور منتقم ثارالله و حاکمیت حجت خدا و اسلام واقعی هستند؛ روز تاسوعا قبل از ذبح ذریه پیامبر، با حسین زمان مهدی زهرا سلام الله علیها؛ برای اصلاح امّت اسلامی و رفع موانع ظهور برای اجرای فریضه امر به معروف و نهی از منکربیعت نمایند.
این بیعت در عصر غیبت؛ شهادت روحانی و یا جسمانی یا هر دو را به دنبال خواهد داشت.
ممکن است هر روز کربلا شود و هر روز عاشورا؛ راه همه چیز و همه کس را ببندند که می بندند؛ ولی؛ امام زمان مان را تنها نگذاریم و مرهمی بر دل سوخته فاطمه زهرا و زینب کبری و رقیه باشیم تا ظهور نزدیک و واقع شود.
پس هر که دارد هوس کرببلا بسم الله حسین زمان منتظر ماست تا قیامش را آغاز کند.
راه رسیدن به خیمه مهدی زهرا؛ امر به معروف و نهی از منکر و اصلاح خود و شهر و کشورخود و امت اسلام و شناساندن یزید زمان و غاصبان حقّ معصوم وامور واجب و حرام و مبارزه با آنها هست.
کافی است زبان وعمل مان بگوید: مسلمانیم نه مسلمان نما؛ هیچ ترسی جز از خدا نداریم، دین فروشی و قلم فروشی را خیانت و ذلّت می دانیم.
جز ولایت دینی، ولایت و قدرت و حاکمیّت هیچ حزب و گروه و شخصیّتی و... را به رسمیت و اطاعت نمی پذیریم.
با احدی عقد اخوت نبسته ایم و نخواهیم بست مگر در یاری فرزند زهرا
آن وقت شمشیرهای پیدا و نهان قلم و زبان و انواع دسیسه و...؛ همچون باران سیل آسا که بر سر اباعبدالله و یارانش بارید؛ خواهد بارید و عاشورایی دیگر را در کنار حسین زمانت؛ خواهیم دید.
این لحظات نزدیکی ظهور را نوید خواهد داد. جز دعا؛ باید برای اصلاح مسئولین و مردم قیام کنیم.
ریشه و مصادیق ظلم و حرام و واجب را بشناسیم و تلاش را برای حذف حرام و اجرای واجب شروع کنیم یا افزایش دهیم.
به امور جزیی مشغول نشو که بیراهه است.
رمز موفقیت فقط اخلاص و جان و آبرو و زندگی را برکف نهادن و رضایت خدا و ائمه علیهم السلام را طلبیدن است و بس.
تنهایی در یاری امام زمان؛ و هماهنگی مسلمان نمایان در قلع و قمع آمران به معروف و ناهیان از منکر؛ بیش از هر چیز آزاردهنده بوده و هست و خواهد بود.
به هوش باش که یاران کلامی زیاد و یاران عاشورایی بسیار اندک است.
یاران کلامی تا شب عاشورا همراهند و روز عاشورا امام با یاران واقعی اندکش تنها می ماند. دعاگو زیاد دارد و مسلمان نمایان زیادتر.
لبیّک یا حسین گفتن درعاشورا، یعنی لبیّک به مهدی زهرا و تسلیم امر او.
یک حسین دیگر امام زمان ماست، با بیعت با یوسف زهرا مسلمان شویم و رسم مسلمانی را جهانی کنیم تا عاشورا پایان یابد.
با بیعت خونی با امام زمان، روز تاسوعا قبل از ذبح فرزند زهرا در روزعاشورا، به قافله مهدی زهرا ملحق شویم.
حسین زمان و یاران اندکش یا منصور می گویند و در اوج تنهایی و غربت یار می طلبند.
یا حسین یا مهدی
