سوره فرقان:
بَلْ كَذَّبُوا بِالسَّاعَةِ ۖ وَأَعْتَدْنَا لِمَنْ كَذَّبَ بِالسَّاعَةِ سَعِيرًا ( 11 )
[نه!] بلکه [آنها] رستاخيز را دروغ خواندند، و براى هر کس که رستاخيز را دروغ خوانَد آتش سوزان آماده کردهايم.
إِذَا رَأَتْهُمْ مِنْ مَكَانٍ بَعِيدٍ سَمِعُوا لَهَا تَغَيُّظًا وَزَفِيرًا ( 12 )
چون [دوزخ] از فاصلهاى دور، آنان را ببيند، خشم و خروشى از آن مىشنوند.
وَإِذَا أُلْقُوا مِنْهَا مَكَانًا ضَيِّقًا مُقَرَّنِينَ دَعَوْا هُنَالِكَ ثُبُورًا ( 13 )
و چون آنان را در تنگنايى از آن به زنجير کشيده بيندازند، آنجاست که مرگ [خود] را مىخواهند.
لَا تَدْعُوا الْيَوْمَ ثُبُورًا وَاحِدًا وَادْعُوا ثُبُورًا كَثِيرًا ( 14 )
«امروز يک بار هلاک [خود] را می خواهيد و بسيار هلاک [خود] را بخواهيد.»
يَوْمَ يَرَوْنَ الْمَلَائِكَةَ لَا بُشْرَىٰ يَوْمَئِذٍ لِلْمُجْرِمِينَ وَيَقُولُونَ حِجْرًا مَحْجُورًا ( 22 )
روزى که فرشتگان را ببينند، آن روز براى گناهکاران بشارتى نيست، و مىگويند: «دور و ممنوع [آيد از رحمت خدا].»
وَقَدِمْنَا إِلَىٰ مَا عَمِلُوا مِنْ عَمَلٍ فَجَعَلْنَاهُ هَبَاءً مَنْثُورًا ( 23 )
و به هر گونه کارى که کردهاند مىپردازيم و آن را [چون] گَردى پراکنده مىسازيم. ( 23 )
وَيَوْمَ يَعَضُّ الظَّالِمُ عَلَىٰ يَدَيْهِ يَقُولُ يَا لَيْتَنِي اتَّخَذْتُ مَعَ الرَّسُولِ سَبِيلًا ( 27 )
و روزى است که ستمکار دستهاى خود را مىگزد [و] مىگويد: «اى کاش با پيامبر راهى برمىگرفتم.»
يَا وَيْلَتَىٰ لَيْتَنِي لَمْ أَتَّخِذْ فُلَانًا خَلِيلًا ( 28 )
«اى واى، کاش فلانى را دوست [خود] نگرفته بودم.
لَقَدْ أَضَلَّنِي عَنِ الذِّكْرِ بَعْدَ إِذْ جَاءَنِي ۗ وَكَانَ الشَّيْطَانُ لِلْإِنْسَانِ خَذُولًا ( 29 )
او [بود که] مرا به گمراهى کشانيد پس از آنکه قرآن به من رسيده بود.» و شيطان همواره فروگذارنده انسان است.
وَقَالَ الرَّسُولُ يَا رَبِّ إِنَّ قَوْمِي اتَّخَذُوا هَٰذَا الْقُرْآنَ مَهْجُورًا ( 30 )
و پيامبر [خدا] گفت: «پروردگارا، قوم من اين قرآن را رها کردند.»
سوره نحل:
ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اسْتَحَبُّوا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ وَأَنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ ( 107 )
زيرا آنان زندگى دنيا را بر آخرت برترى دادند و [هم] اينکه خدا گروه کافران را هدايت نمىکند.
أُولَٰئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَسَمْعِهِمْ وَأَبْصَارِهِمْ ۖ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ( 108 )
آنان کسانىاند که خدا بر دلها و گوش و ديدگانشان مُهر نهاده و آنان خود غافلانند.
لَا جَرَمَ أَنَّهُمْ فِي الْآخِرَةِ هُمُ الْخَاسِرُونَ ( 109 )
شک نيست که آنها در آخرت همان زيانکارانند.
به هوش باشیم
- خدا سریع الحساب و منتقم و جبّار است و روز جزا در هردو دنیا برپاست.
- اگر نخواهیم ببنییم نشان خواهند داد.