از جمله:
1. ترمذي (م297) درباره سه حديث مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) ميگويد: اين حديث نيكو وصحيح است .[1] در بارة چهارمين حديث نيز ميگويد: اين حديثي نيكو است .[2]
2. حاكم نيشابوري (م405) در بارة هر يك از چهار حديث چنين مي گويد: اسناد اين حديث صحيح است؛ ولي بخاري و مسلم آن را نقل نكردهاند .[3] در مورد سه حديث ديگر
میگويد: اسناد اين حديث صحيح است با شرط مسلم؛ ولي بخاري و مسلم نقل نكرده اند .[4] نظرش در باره هشت حديث ديگر اين چنين است: اين حديث صحيحي است با شرط شيخين(مسلم و بخاري)، ولي آن را نقل نكرده اند .[5]
3. بيهقي(م458) گويد: حديث هاي مربوط به خروج مهدي، صحيح ترين اسناد را دارد .[6]
4. بغوي (م510 يا 516) در كتابش مصابيح السنة در فصل الصحاح يك حديث و در فصل الحسان پنج حديث نقل كرده است.
5. قرطبي مالكي (م671) از معتقدان به متواتر بودن حديث هاي مربوط به حضرت مهدي(عليه السلام) است. نكته مهم، اينكه وي ذيل حديث ابن ماجه در مورد مهدي گويد: اسنادش صحيح است و تصريح مي كند: حديث مهدي از عترت من، از فرزندان فاطمه است ، از حديث محمّد بن خالد الجندي صحيح تر است.[7]
علاوه بر موارد ياد شده، دانشمندان فراواني از اهل سنّت به صحيح بودن روايات مربوط به حضرت مهدي(عجل الله تعالي فرجه الشريف) تصريح کرده اند.[8]
_____________________
[1] . سنن ترمذي، ج4، ص505، ح2230و2231و2233.
[2] . همان، ح2232.
[3] . مستدرك حاکم، ج4، ص429 و 465و 553 و 558.
[4] . همان، ص450و 557 و 558.
[5] . همان، ص429 و 442 و 457 و 464 و 502 و 520 و 554 و 557.
[6] . الاعتقاد و الهداية الي سبيل الرشاد، ص127.
[7] . كتاب التذكرة، ص704.
[8] . ر.ك: مهدي منتظر در انديشه اسلامي، صص54 ـ60.