شيوه رفتار و برنامههاي منجي
شيوه رفتار و برنامههاي منجي
|
در احاديث، درباره شيوه رفتار و برنامههاي امام منجي، از مسائل شگفت آور و بظاهر كوچك سخن رفته است. مثلا در رواياتي آمده است كه در دوران ظهور پنجرههايي كه به معابر باز شده است بسته ميشود و ناودانها و راه آبهايي كه به خيابانها و كوچهها ميريزد مسدود ميگردد. اينگونه موضوعات كه در مسائل اجتماعي اموري فرعي و كم اهميت به شمار ميآيد، از تعميم و گسترش دقيق عدالت در آن دوران پرده بر ميدارد، و نشان ميدهد كه آسايش انسانها حتي در اينگونه امور نيز تامين خواهد گشت.
حضرت امام باقر "ع":
"...و يوسع الطريق الاعظم... و يهدم كل مسجد علي الطريق، و يسد كل كوه الي الطريق، و كل جناح و كنيف و ميزاب الي الطريق..."
- (هنگامي كه قائم (ع) قيام كند) راههاي بزرگ و اصلي را توسعه ميدهد... و تمام مساجدي كه به گونه اي مانع ايجاد راه است خراب ميكند، و همه دريچهها و پنجرههايي كه به راهها گشوده شده،يا بالكنها و ناودانها و فاضلابهايي كه در(راههاي عمومي) قرار گرفته است، ميبندد. (۱)
مسائل ياد شده در سخن امام باقر "ع"، هر كدام به نوعي بيانگر گسترش عدالت اجتماعي و تصحيح روابط انساني و حدود زندگي است، و نشان دهنده زدودن همه موانع زيست درست و معقول انسانها. به آن كوته فكراني كه گمان ميكنند حكومتهاي الهي و معنوي به مسائل مادي زندگي توجه نميكنند، تذكر داده شده است كه حتي اگر مسجدي مانع راه و معبر پر جمعيت عمومي بود ويران ميگردد.
از ابعاد مهم و زيربنايي دادگري، در حكومت امام مهدي "ع"، اجراي موازين عدالت دقيق درباره طبقه حاكم و كارگزاران دولت است. روشن است كه قوانين عدل و موازين دادگري بايد به دست مجريان و كارگزاران حكومتي اجرا شود و تحقق پذيرد، و عطش واقعي انسانها را به عدالت در واقعيت و عينيت خارجي بر طرف كند. كارگزاران حكومت و مجريان امور، همواره و در طول تجربه تلخ تاريخ، خود از دشواريهاي بزرگ ساختن جامعه انساني بودهاند و خواهند بود، زيرا كه مديران جامعه و مجريان امور انسانهايي از متن جامعهاند، و ساختاري فكري و فرهنگي دارند، و همسان همه مردم به اقدام و عمل دست ميزنند، حال چگونه ميتوان اجتماعي را پس از ايجاد انقلاب و دگرگوني در كل نظام آن، به دست گروه و بخشي از مردم همان جامعه سپرد، و اميد داشت كه اصول انقلابي عملي گردد، و معيارهاي پيشين بكلي كنار زده شود؟ اين مشكل در دوران ظهور چگونه حل خواهد شد؟
خطر ديگري نيز كارگزاران و مديران جامعه و نظام نو بنياد و انقلابي را تهديد ميكند. و آن اين است كه انقلاب همواره در معرض اين خطر قرار دارد، كه به "نظام" (حكومت گرايي محض) تبديل شود. و آنان كه در آغاز - به عنوان يك مسئوليت و وظيفه انقلابي - پستي را پذيرفتند و با ايثار و فداكاري به اجراي كاري تن دادند، بتدريج به عنوان پست و شغل و مقام به كار خويش بنگرند، و كم كم در خطه سلطه طلبي و برتري جويي و منافع خواهي بيفتند. و اين مشكل ديگري است كه همه انقلابها بدان دچارند. و منشأ آن، تحول تدريجي انقلاب به نظامگرايي، و انقلابيون به حكومتگران به سلطه طلبان است. در اينجاست كه آرمان عدالت اجتماعي - كه در آغاز هر حركت و انقلاب هدف اصلي است - فراموش ميشود.
اين موضوع، در نظام و انقلاب بزرگ و الهي امام موعود "ع"، منتفي است، زيرا كه در گام نخست، كارگزاران حكومت حضرت مهدي "ع"، انسانهاي ساخته شده و تربيت يافته اي هستند، كه ترس از خدا و پاي بندي به تعهد و تكليف با خون آنان عجين شده،و ايمان به خدا روحشان را در خود گداخته و از نو ساخته است. آنان در سير باطني و روحي كه پيمودهاند، از قيد اميال و شهوات و گرايشها و كششهاي نفساني آزاد گشتهاند، و به ملكه عدالت راستين دست يافتهاند در مراحل بعد كه انقلاب نهايي آن امام گسترش مييابد، و قلمرو و حاكميت مهدوي "ع" به همه نواحي جهان كشيده ميشود، و به ضرورت كارگزاران ديگري (به نمايندگي از امام و كارگزاران اصلي در نقطه مركزي) انتخاب ميشوند، و به اطراف جهان گسيل ميگردند، در مورد آنان صرف نظر از انتخاب بر اساس موازين درست و شايستگيهاي اصولي - سختگيري فراواني ميشود، و با مراقبت كامل، از ناحيه دولت مركزي، به كاري و منصبي گمارده ميشوند،و همواره اعمال و رفتارشان زير نظر است. ماموران مخفي و چشم و گوشهاي دولت مركزي، بيش از آنكه مردم را زير نظر بگيرند، به اعمال و رفتار كارگزاران دولت مينگرند، زيرا روشن است كه اگر مجموعه مديران يك جامعه صالح و عادل و متعهد باشند، منبع و خاستگاه اصلي تزريق شايستگي و درستي به رگهاي جامعه و كل اندام اجتماعي پديد گشته است. و اگر آنان صالح و شايسته نباشند، نشر عدل و صلاح در سطح جامعه به دست چه كساني انجام خواهد يافت.
اين موضوع در احاديث مربوط به امام منجي، بارها مورد تاكيد قرار گرفته است، يعني آن حضرت نسبت به كارگزاران و ماموران دولت خويش بسيار سختگير است، و با آنان برخوردهايي شديد و نرمش ناپذير دارد:
حضرت امام علي "ع":
"... يأخد الوالي من غيرها، عمالها علي مساوي اعمالها..."
- ... او عمال و كارگزاران حكومتهاي جور را بر آن همه كار بد كه كردهاند مؤاخذه ميكند... (۲)
حضرت امام علي "ع":
"... لينز عن عنكم قضاة السوء، و ليقبضن عنكم المراضين، و ليعز لن عنكم امراء الجور، و ليطهرون الارض من كل غاش..."
- ... امام مهدي "ع" قاضيان زشتكار را كنار ميگذارد، و دست سازشكاران (۴) را از سرتان كوتاه ميكند، و حكمرانان ستم پيشه را عزل مينمايد، و زمين را از هر نادرست و خائني پاك ميسازد. (۵)
امام مهدي "ع" كارگزاران حكومتهاي پيشين را كنار ميگذارد و دو دست آنان را از جامعه كوتاه ميكند، و در برابر انحرافها و كجرويهاي طبقه حاكم، خشن و قاطع ميايستد، و كژي و خلافي آنان را نميبخشد، و پهنه زمين را از زمامداران ستمگر پاك ميسازد.
"المهدي سمح بالمال، شديد علي العمال، رحيم بالمساكين."
- مهدي، بخشنده است. او درباره عمال و كارگزاران و ماموران دولت خويش بسيار سختگير است، و با ناتوانان و مستمندان، بسيار دل رحم و مهربان. (۶)
با سختگيري و اعمال روش دور از نرمش و چشم پوشي، درباره كارگزاران حكومت و مجريان امور، امام موفق ميشود روشهاي عادلانه خويش را در جامعه جامه عمل بپوشاند، و نمونه كامل و آرماني حكومت و نظام دادگستر را به همگان بنماياند، و اصليترين مشكلي را كه همه حكومتهاي بشري در طول تاريخ گرفتار آن بودند از ميان بردارد.در دوران آن امام منجي، نخست از كارگزاران و دست اندركاران و همه مجريان امر خواسته ميشود كه به موازين عدالت پايبند باشند و بدان عمل كنند. و بدينسان اين اقدام عملي مهم، از متصديان امور به ديگران سرايت ميكند، و اين خود بهترين شيوه و روش است كه تودههاي مردم بنگرند و ببينند كه سر رشتهداران كارها نخست خود به حق و عدل تن دادهاند، و همه تبعيضها و اعمال نفوذها و برتري طلبيها و امتياز خواهي را زير پا گذاشتهاند و از اين طبقه حاكم ديگر سازشكاري، رشوه گيري، حق كشي و امتياز دهي بيجا انتظار نميرورد. (منبع: عصر زندگي، مهدي حكيمي، دفتر تبليغات اسلامي قم)
پی نوشت ها
۱ - بحار، ج ۵۲، ص ۳۳۳
۲ - شايد يكي از علل ضرورت حضور ۳۱۳ تن انسانهاي ساخته شده و تربيت يافته، براي ظهور، همين باشد كه برنامهها درست و دقيق اجرا شود و دين خدا عملي گردد.
۳ - "نهج البلاغه" ۴۲۵، "خورشيد مغرب" ۳۵.
۴ - "بحار" ۵۱/۱۲۰.
۵ -رشوه بگيران، تباه كنندگان و ساخت و پاخت كنان.
۶ - "المهدي الموعود المنتظر" ۱/۲۷۷، "خورشيد مغرب" ۳۰.
* كارگزاران حكومت حضرت مهدي (عج)، انسانهاي ساخته شده و تربيت يافته اي هستند كه ترس از خدا و پايبندي به تعهد و تكليف با خون آنان عجين شده و ايمان به خدا روحشان را در خود گداخته و از نو ساخته است.
* حضرت امام مهدي (عج) قاضيان زشتكار را كنار ميگذارد و حكمرانان ستم پيشه را عزل مينمايد و زمين را از هر عنصر نادرست و خائن پاك ميكند.
* حضرت قائم (عج) آسايش انسانها را در تمام امور و حتي جزئيترين آنها تامين ميكند و روابط انساني را تصحيح مينمايد و موانع زيست درست و معقول را مرتفع ميسازد.
مرجع : روزنامه جمهوری اسلامی، شماره 8951
|
سه شنبه 21 دی 1389 9:02 PM
تشکرات از این پست