گرمازدگي يا خستگي گرمايي

 
اطلاعات اوليه 

توضيح كلي 
گرمازدگي عبارت است از بيماري ناشي از قرار گرفتن طولاني مدت در معرض حرارت زياد، نخوردن مايعات به حد كافي ، يا خوب كار نكردن مكانيسم هاي تنظيم حرارت در مغز. اين حالت مي تواند در هر سني رخ دهد، اما در سالمندان شايع تر است . 
علايم شايع 
خستگي گرمايي : 
منگي ، خستگي ، غش ، سردرد 
رنگ پريدگي و مرطوب بودن پوست 
تند و ضعيف بودن نبض 
تند و سطحي بودن تنفس 
گرفتگي عضلاني 
تنشگي زياد گرمازدگي : 
غالباً قبل از اين مرحله ، خستگي گرمايي و علايم آن وجود دارد. 
داغ ، خشك و بر افروخته بودن پوست 
تعريق وجود ندارد. 
بالا بودن درجه حرارت بدن 
تند بودن ضربان قلب 
گيجي 
از دست دادن هوشياري 
علل 
خستگي گرمايي به علت نوشيدن آب به مقدار ناكافي ، خوردن نمك به مقدار ناكافي ، و كمبود توليد عرق به وجود مي آيد. (بدن به كمك عرق كردن و بخار شدن عرق خنك مي شود). 
گرمازدگي در اثر قرار گرفتن بيش اندازه در حرارت شديد و كار نكردن مكانيسم هاي تنظيم حرارت بدن ايجاد مي شود. در اين حالت دماي بدن تا حد خطرناكي بالا مي رود (حتي تا حدود 5/41 درجه ). 
عوامل افزايش دهنده خطر 
اثرات عمومي بالا رفتن سن 
نوشيدن الكل يا سوءمصرف ساير مواد 
بيماري مزمن مثل ديابت يا بيماري عروق 

 عات اوليه 

توضيح كلي 
عفونت مثانه در زنان عبارت است از التهاب يا عفونت مثانه 
علايم شايع 
احساس سوزش هنگام ادرار 
تكرر ادرار، گرچه مقدار ادرار ممكن است كم باشد. 
فوريت ادرار 
درد در شكم درناحيه اي كه مثانه قرار دارد. 
درد قسمت پايين كمر 
وجود خون در ادرار 
تب خفيف 
بد بو بودن ادرار 
درد به هنگام نزديكي 
بي اختياري ادرار(گاهي ) 
شب ادراري در كودك 
تب و تحريك پذيري در شيرخوار 
علل 
باكتري هايي كه از قسمت ديگري از بدن از راه خون به مثانه مي رسند. 
باكتري هايي كه از راه پوست اطراف ناحية تناسلي و مقعدي به مجاري ادراري راه مي يابند. 
آسيب به پيشابراه 
استفاده از كاتتر ادراري براي تخلية مثانه ، مثلاً پس از زايمان يا جراحي 
عوامل افزايش دهندة خطر 
افزايش فعاليت جنسي . در زنان باعث آسيب رسيدن به پيشابراه مي شود. 
عفونت در ساير بخشهاي دستگاه ادراري ـ تناسلي 
استرس 
بيماري اي كه موجب كاهش مقاومت بدن شده باشد. 
مصرف الكل 
پوشيدن لباس زير تنگ و بدون تبادل هوا 
نشستن در وان پر از آبي كه حاري نمك هاي مخصوص يا مواد حباب ساز باشد. 
شل شدن و افتادگي اجزاي دستگاه ادراري ـ تناسلي در زنان 
نگاه داشتن ادرار براي مدت خيلي طولاني 
پيشگيري 
قبل از نزديكي يك ليوان آب بنوشيد و در عرض پانزده دقيقه پس از آن ادرار كنيد. 
از لوبريكانت (ماده لغزنده كننده ) محلول در آب ، مثل ژل استفاه كنيد. 
سعي شود به پيشابراه آسيب وارد نشود. 
به جاي استفاده از وان حمام بهتر است دوش گرفته شود. 
روزانه 8 ليوان آب بنوشيد. از كافئين پرهيز كنيد، زيرا باعث تحريك مثانه مي شود. 
حتي المقدور از كاتتر استفاده نشود. 
به هنگام بروز عفونت ادراري بايد سريعاً براي درمان مرجعه نمود. 
از مصرف اسپري ها، دئودورانت اجتناب كنيد. 
بعد از اجابت مزاج ، خود را از جلو به عقب خوب پاك كنيد، تا باكتري ها به ناحية تناسلي راه نيابند. 
لباس زير بهتر است نخي باشد. 
ادرار خود را به مدت طولاني نگه نداريد. 
عواقب مورد انتظار 
با درمان به موقع ، در عرض كمتر از دو هفته خوب مي شود. عود اين عفونت شايع است . 
عوارض احتمالي 
ناكافي بودن درمان مي تواند موجب عفونت مزمن مجاري ادراري شود، و نهايتاً به نارسايي كليه بيانجامد. 
درمان 

اصول كلي 
آزمايشات تشخيصي ممكن است شامل موارد زير باشد: آزمايش ادرار، جمع آوري دقيق ادرار براي كشت باكتري ، سيستوسكپي (معاينة مثانه با لولة مخصوص كه در سر آن منبع نور و دوربين نصب شده است ) و سونوگرافي 
داروها 
آنتي بيوتيك ها براي مبارزه با عفونت 
داروهاي ضداسپاسم براي تخفيف درد 
گاهي استفاده از ضد دردهاي ادراري براي تخفيف درد 
فعاليت 
به هنگام درمان و تا دو هفته پس از رفع علايم از نزديكي خودداري كنيد تا التهاب كاملاً برطرف شود. 
رژيم غذايي 
روزانه 8-6 ليوان آب بنوشيد. 
از مصرف كافئين و الكل به هنگام درمان خودداري كنيد. 
از آب قره قاط ( cranberry ) بنوشيد تا ادرار اسيدي شود. برخي از داروها وقتي ادرار اسيدي باشد بهتر عمل مي كنند. 
در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد 
اگر شما يايكي از اعضاي خانواده تان علايم التهاب و عفونت مثانه را داريد. 
اگر تب نيز به علايم اضافه شود. 
اگر خون در ادرار ظاهر شود. 
اگر ناراحتي و ساير علايم در عرض يك هفته رو به بهبود نگدارند. 
اگر دچار علايم جديد و غيرقابل كترل شده ايد . داروهايي كه براي درمان استفاده مي شوند ممكن است عوارض جانبي به همراه داشته باشند. 

 عات اوليه 

توضيح كلي 
عفونت مثانه در زنان عبارت است از التهاب يا عفونت مثانه 
علايم شايع 
احساس سوزش هنگام ادرار 
تكرر ادرار، گرچه مقدار ادرار ممكن است كم باشد. 
فوريت ادرار 
درد در شكم درناحيه اي كه مثانه قرار دارد. 
درد قسمت پايين كمر 
وجود خون در ادرار 
تب خفيف 
بد بو بودن ادرار 
درد به هنگام نزديكي 
بي اختياري ادرار(گاهي ) 
شب ادراري در كودك 
تب و تحريك پذيري در شيرخوار 
علل 
باكتري هايي كه از قسمت ديگري از بدن از راه خون به مثانه مي رسند. 
باكتري هايي كه از راه پوست اطراف ناحية تناسلي و مقعدي به مجاري ادراري راه مي يابند. 
آسيب به پيشابراه 
استفاده از كاتتر ادراري براي تخلية مثانه ، مثلاً پس از زايمان يا جراحي 
عوامل افزايش دهندة خطر 
افزايش فعاليت جنسي . در زنان باعث آسيب رسيدن به پيشابراه مي شود. 
عفونت در ساير بخشهاي دستگاه ادراري ـ تناسلي 
استرس 
بيماري اي كه موجب كاهش مقاومت بدن شده باشد. 
مصرف الكل 
پوشيدن لباس زير تنگ و بدون تبادل هوا 
نشستن در وان پر از آبي كه حاري نمك هاي مخصوص يا مواد حباب ساز باشد. 
شل شدن و افتادگي اجزاي دستگاه ادراري ـ تناسلي در زنان 
نگاه داشتن ادرار براي مدت خيلي طولاني 
پيشگيري 
قبل از نزديكي يك ليوان آب بنوشيد و در عرض پانزده دقيقه پس از آن ادرار كنيد. 
از لوبريكانت (ماده لغزنده كننده ) محلول در آب ، مثل ژل استفاه كنيد. 
سعي شود به پيشابراه آسيب وارد نشود. 
به جاي استفاده از وان حمام بهتر است دوش گرفته شود. 
روزانه 8 ليوان آب بنوشيد. از كافئين پرهيز كنيد، زيرا باعث تحريك مثانه مي شود. 
حتي المقدور از كاتتر استفاده نشود. 
به هنگام بروز عفونت ادراري بايد سريعاً براي درمان مرجعه نمود. 
از مصرف اسپري ها، دئودورانت اجتناب كنيد. 
بعد از اجابت مزاج ، خود را از جلو به عقب خوب پاك كنيد، تا باكتري ها به ناحية تناسلي راه نيابند. 
لباس زير بهتر است نخي باشد. 
ادرار خود را به مدت طولاني نگه نداريد. 
عواقب مورد انتظار 
با درمان به موقع ، در عرض كمتر از دو هفته خوب مي شود. عود اين عفونت شايع است . 
عوارض احتمالي 
ناكافي بودن درمان مي تواند موجب عفونت مزمن مجاري ادراري شود، و نهايتاً به نارسايي كليه بيانجامد. 
درمان 

اصول كلي 
آزمايشات تشخيصي ممكن است شامل موارد زير باشد: آزمايش ادرار، جمع آوري دقيق ادرار براي كشت باكتري ، سيستوسكپي (معاينة مثانه با لولة مخصوص كه در سر آن منبع نور و دوربين نصب شده است ) و سونوگرافي 
داروها 
آنتي بيوتيك ها براي مبارزه با عفونت 
داروهاي ضداسپاسم براي تخفيف درد 
گاهي استفاده از ضد دردهاي ادراري براي تخفيف درد 
فعاليت 
به هنگام درمان و تا دو هفته پس از رفع علايم از نزديكي خودداري كنيد تا التهاب كاملاً برطرف شود. 
رژيم غذايي 
روزانه 8-6 ليوان آب بنوشيد. 
از مصرف كافئين و الكل به هنگام درمان خودداري كنيد. 
از آب قره قاط ( cranberry ) بنوشيد تا ادرار اسيدي شود. برخي از داروها وقتي ادرار اسيدي باشد بهتر عمل مي كنند. 
در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد 
اگر شما يايكي از اعضاي خانواده تان علايم التهاب و عفونت مثانه را داريد. 
اگر تب نيز به علايم اضافه شود. 
اگر خون در ادرار ظاهر شود. 
اگر ناراحتي و ساير علايم در عرض يك هفته رو به بهبود نگدارند. 
اگر دچار علايم جديد و غيرقابل كترل شده ايد . داروهايي كه براي درمان استفاده مي شوند ممكن است عوارض جانبي به همراه داشته باشند. 

 
اطلاعات اوليه 

توضيح كلي 
اختلال دوقطبي (اختلال شيدايي ـ افسردگي ) عبارت است از اختلالي كه در آن خلق بيمار دچار نوسانات شديدي مي شود، و ارتباطي بين خلق بيمار و آنچه كه واقعاًدر زندگي بيمار رخ مي دهد وجود ندارد. سير بيماري بدين نحو است كه به طور يك در ميان ولي نامنظم ، يك مدت فرد دچار سرخوشي و فعاليت زياد بدون توجيه است (شيدايي ) و به دنبال آن دچار افسردگي شديد مي شود، و اين سيكل به همين منوال ادامه پيدا مي كند. در بين شيدايي و افسردگي ، دوره اي از رفتار طبيعي (ممكن است كوتاه باشد يا حتي چند سال طول بكشد) وجود دارد. 
علايم شايع 
شيدايي 
افزايش انرژي ؛ سرخوردگي و نئشگي در بيمار 
بيمار صبح زودتر و زودتر از خواب برمي خيزد (در مواردي بيمار ممكن است حتي 4-3 روزنخوابد) 
حواس بيمار خيلي زود از يك كار پرت مي شود و بسيار بي قرار است (امكان دارد اين مسأله باعث كاهش بازده كاري شود). فرد پروژه هاي جديد را با اشتياق فراوان آغاز مي كند، ولي ندرتاً آنها را به پايان مي برد. 
امكان دارد بيمار شروع به ولخرجي كند. 
امكان دارد بيمار شريك هاي جنسي متعدد اختيار كند. 
بيمار اغلب تحريك پذير است و دچار حملات عصبانيت مي شود. 
صحبت كردن بيمار سريع ، خشن ، و غيرمنطقي مي شود. 
امكان دارد بيمار فكر كند كه توانايي هاي خيلي زيادي دارد( خود بزرگ بيني ) 
امكان دارد بيمار غذا خوردن را فراموش كند و وزن وي كم و خستگي بر وي عارض شود. 
امكان دارد بيمار به يك باور نادرست و غيرقابل تغيير از اهميت و بزرگي خود برسد و فكر كند كه مي تواند كارهاي خطرناك انجام دهد. افسردگي 
امكان دارد بيمار به طور فزاينده اي گوشه نشيني اختيار كند؛ خوابش مختل شود؛ و صبح ها دير از رختخواب بر خيزد. 
امكان دارد بيمار دراتاقش بماند، و از رو به رو شدن با دنياي بيرون واهمه داشته باشد؛ يا در واقع عزت نفس نداشته باشد. 
غفلت از رسيدگي به خود 
كاهش ميل جنسي 
كاهش سرعت صحبت كردن و كند شدن حركات 
افزايش تصورات در مورد وجود مشكلاتي كه واقعاً وجود ندارند. 
نگراني بيش از حد در مورد بيماريهايي كه واقعاً وجود ندارند. 
علل 
ناشناخته است . عوامل زيست شناختي ، رواني ، و ارثي همگي ممكن است نقش داشته باشند. امكان دارد استرس زياد يا مرگ يكي از نزديكان باعث ظهور ناگهاني شيدايي يا افسردگي شود. 
عوامل افزايش دهندة خطر 
سابقة خانوادگي اين اختلال 
پيشگيري 
هيچ داروي خاصي براي پيشگيري از آن وجود ندارد. 
عواقب مورد انتظار 
ممكن است بتوان اين اختلال را با درمان دراز مدت كه باعث كاهش دفعات و شدت حملات شيدايي و افسردگي مي شود، تا حد زيادي كنترل كرد و سلامت فرد را به حد نزديك به طبيعي رساند. بسياري از مديران ، دانشمندان ، و افراد سرشناس دچار اين اختلال بوده اند. 
عوارض احتمالي 
عود بيماري ، به خصوص با قطع دارو 
از دست دادن شغل ؛ بروز مشكلات در زندگي مشترك 
عدم رو به بهبود گذاشتن اختلال 
خودكشي 
درمان 

اصول كلي 
- گرفتن شرح حال و انجام معاينه توسط پزشكان (گاهي روانپزشك ) 
- روان درماني يا مشاوره همراه با درمان دارويي بهترين نتايج را در بر دارد. 
- براي مواردي كه علايم شديد هستند، ممكن است لازم باشد بيمار در بيمارستان يا مركز درماني بستري شود. 
- امكان دارد در مورد بيماراني كه به دارو جواب نمي دهند، از شوك (ECT) استفاده شود. 
- رژيم دارويي بايد دقيقاً رعايت شود. ضمناً بايد به طور منظم به پزشك معالج مراجعه شود تا اثربخشي درمان و اثرات جانبي احتمالي مورد بررسي قرار گيرند. 
- هيچگاه وقتي احساس كرديد حالتان بهتر شده است ، دارو را قطع نكنيد. اين كار ممكن است باعث عود بيماري شود كه شايد به دارو خوب جواب ندهد. 
- با كمك مشاوره مي توانيد روشهاي كنار آمدن با اين اختلال را فراگيريد. اعضاي خانواده بايد بتوانند علايم پيش درآمد وقوع حمله را بشناسند و چگونگي كمك به فرد بيمار را فرا بگيرند. 
داروها 
پزشك شما ممكن است ليتيم ، والپروييك اسيد، يا كاربامازپين (تگرتول ) تجويز كند. براي علايم شديدتر ممكن است تجويز يك داروي ضد روان پريشي ضروري باشد. 
فعاليت 
فعاليت هاي روزانه خود را حتي اگر تمايل نداريد، ادامه دهيد. 
رژيم غذايي 
يك رژيم طبيعي و متعادل داشته باشيد، حتي اگر اشتها نداريد. امكان دارد مكمل ويتامين ها و مواد معدني لازم باشد. پزشكتان ممكن است به شما توصيه كند كه از مصرف كافئين پرهيز كنيد، زيرا كافئين يك مادة تحريك كننده است . 
در اين شرايط به پزشك خود مراجعه نماييد 
اگر شما يا يكي از اعضاي خانواده تان داراي علايم افسردگي يا سرخوشي هستيد. 
اگر فكر خودكشي به سرتان زده است يا احساس نااميدي مي كنيد.