محور شدن مرثيهخواني به جاي وعظ و ارشاد
در گذشته مراسم سوگواري حسيني اکثراً بر حضور روحانيت متمرکز ميشد و بيشترين سهم يک مراسم عاشورايي، مختص به بيان آموزههاي ديني بود؛ در نهايت مداح مجلس با شکلي خاص و مؤدبانه، قدري مرثيه خواني ميکرد و مجلس را به سرانجام ميرساند، اما اينک تعداد قابل توجهي از اين گونه مراسم بدون آموزههاي ديني و فقط با تکيه به صداي مداح برگزار ميشوند. اين امر يکي از معضلاتي است که امروزه، گريبان هيئت را گرفته، معضلي که از آن به «مداح محوري» تعبير ميشود.
علاوه بر اين، امروزه در موارد متعددي ديده ميشود که برخي مداحان معروف پس از مدتي، بر اثر محبوبيت و مقبوليتي که در نزد هوادارانشان، براي خود احساس ميکنند، تصور مينمايند که سخنشان صواب و نظرشان ثاقب است و حتي در بيان حقايق دين و تشريح مکتب اهل بيت(ع) توانمند هستند؛ و با اين تصور شروع به سخنراني و ارشاد مريدان و مردم مينمايند، اما از آنجا که عمدتاً از تحصيلات ديني و تخصص لازم در اين مورد برخوردار نيستند، اغلب تصورات ناصحيح خويش را به جاي تعاليم اسلامي به مخاطبان ارائه ميدهند؛ اين مسئلة امري خطرناک و غالباً گمراه کننده ميباشد.
متأسفانه برخي متوليان هيئات نيز با هدف رونقيابي بيشتر هيئت خود، آنان را در اين امر آزاد و يا حتي ياري ميکنند. در اين هيئات، معمولاً روحاني دعوت نميشود و يا اگر هم دعوت شود، زمان مناسبي براي سخنراني او در نظر گرفته نميشود، در حالي که مداحان معمولاً بهترين زمان هيئت را در اختيار دارند. اين مسئله شايد از آن جهت باشد که اينگونه هيئات به جاي اينکه به مسئوليت خود در جهت دهي فرهنگي مخاطبان و شرکت کنندگان مراسم به پردازند و مردم را با روح عاشورا آشنا نمايند، در پي ارضاي اميال مردم و شرکت کنندگان بوده و بر اساس خواستههاي نفساني برنامههاي مراسم را تدوين ميکنند.