یک فرد با ایمان نباید در روبرو شدن با این موقعیت‌ها، کاملاً بی‌تفاوت باشد، بلکه باید در مقابل این‌گونه توهین‌ها واکنش نشان دهد. البته این واکنش‌ها در شرایط مختلف می‌تواند متفاوت باشد؛ به عنوان نمونه، حتی با روش حداقلّی اخم کردن و درهم کشیدن صورت، می‌توان انزجار قلبی خود را نشان داد؛ چنان‌که امام علی(ع) فرمود: «پیامبر خدا(ص) به ما دستور داد که با گنه‌پیشگان، با چهره‌هاى در هم کشیده، روبرو شویم».[1]
و گرنه فردی که ادعای مسلمانی داشته، ولی در برابر این‌گونه توهین‌ها کاملاً بی‌اعتنا باشد، می‌توان گفت که ایمان هنوز در جان او ریشه ندوانده است.
برای آگاهی بیشتر نمایه‌های زیر را مطالعه کنید:
«تهاجم فرهنگی علیه مقدسات اسلام»، سؤال 3065
«رفتار امامان در برابر توهین کنندگان»، سؤال 40008
[1]. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج 5، ص 59، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، 1407ق.
