طلاق، آخرین راه حل و بدترین حلال نزد خداست و از این رو افراد باید جهت تحکیم خانوادهها بکوشند و نباید در گسستن پیمان همسری تلاش کنند. این موضوع از روایات فراوانی برداشت میشود که به عنوان نمونه به یک مورد آن اشاره میکنیم:
«وَ مَنْ عَمِلَ فِی فُرْقَةٍ بَیْنَ امْرَأَةٍ وَ زَوْجِهَا کَانَ عَلَیْهِ غَضَبُ اللَّهِ وَ لَعْنَتُهُ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ کَانَ حَقّاً عَلَى اللَّهِ تَعَالَى أَنْ یَرْضَخَهُ بِأَلْفِ صَخْرَةٍ مِنْ نَارٍ وَ مَنْ مَشَى فِی فَسَادِ مَا بَیْنَهُمَا وَ لَمْ یُفَرِّقْ کَانَ فِی سَخَطِ اللَّهِ وَ لَعْنَتِهِ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ وَ حَرَّمَ اللَّهُ النَّظَرَ إِلَى وَجْهِه»؛[1] هر کس در راستای جدایى زن و شوهرى تلاش کند، در دنیا و آخرت دچار خشم و لعنت خدا قرار خواهد گرفت و بر خدا سزاوار است که او را با هزار سنگ آتشین سنگسار کند. و هر کس براى ایجاد اختلاف میان همسران قدم بردارد، اگر چه کارشان به جدایى هم نرسد، در دنیا و آخرت مورد خشم و لعنت خدا خواهد بود، و از نظر کردن به رحمت خدا محروم خواهد گردید.
.[1] شیخ صدوق، ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، النص، ص 288، قم، دار الشریف الرضی للنشر، چاپ دوم، 1406ق.