بر اساس روایات نبوی؛ خداوند به پدر و مادری که فرزند خود را به دلایلی؛ مانند سقط و... از دست داده است، ثواب می‌دهد؛ پیامبر اکرم(ص) در سخنانی می‌فرماید:
1. «هرکس فرزند تنی خود که به حدّ بلوغ نرسیده را پیش از خود بفرستد (فرزندش قبل از بلوغ بمیرد)، برای او (از جهت پاداش) بهتر است از صد فرزندی است که بعد از او در راه خدا جهاد کنند».[1]
2. «در روز قیامت به کودکانی که پیش از خود فرستاده‌اید، گفته خواهد شد که داخل بهشت شوید، آنان در جواب می‌گویند: وقتى داخل بهشت می‌شویم که پدران و مادران ما هم، داخل شوند. از طرف خداى تعالى خطاب می‌شود خود و پدرانتان داخل بهشت شوید».[2]
3. «روز قیامت فرزندان مسلمانان که پیش از پدران و مادران، از دنیا رفته‌اند، وارد صحنه قیامت شوند، و در دست آنها ظرف‌هاى آب و آشامیدنى است، مردم که در آن روز، در نهایت تشنگى هستند، به ایشان می‌گویند: ما را سیراب کنید، در جواب گویند: پدر و مادر ما، پدر و مادر ما (یعنى آنها را باید سیراب کنیم، و این ظرف‌هاى آب براى آنها است)، سپس فرمود: بچه‌ای که سقط شده، دم در بهشت می‌ایستد و می‌گوید: تا هنگامى که پدر و مادرم داخل بهشت نشوند، من هم بدان‌جا نخواهم رفت».[3]
البته باید توجه داشت که این روایات ناظر به ایجاد زمینه‌ای مناسب برای ورود به بهشت بوده و نشانگر آن نیست که والدین داغدیده با اعتماد بر چنین وعده‌ای متعمداً به دنبال گناه بروند.
[1]. شهید ثانى، زین الدین بن على، مسکن الفؤاد عند فقد الأحبة و الأولاد، ص 24، قم، بصیرتى، چاپ اول، بی‌تا.
[2]. همان.
[3]. همان، ص 24 – 25.
