یکی از دعاهایی که در هر شب ماه مبارک رمضان به آن سفارش شده است، دعای افتتاح می‌باشد که با عبارت «اللَّهُمَّ إِنِّی أَفْتَتِحُ الثَّنَاءَ بِحَمْدِک»، آغاز می‌شود و دارای فرازهای متعددی است، از جمله در فرازی از آن آمده است: «فَکَمْ یَا إِلَهِی مِنْ کُرْبَةٍ قَدْ فَرَّجْتَهَا»؛[1] یعنی بار خدایا چه تنگناهایی که گشایشی برایم ایجاد کردی و مرا از آن رهایی بخشیدی.
بنابر این، منظور از «کُرْبَةٍ قَدْ فَرَّجْتَهَا»، یعنی گشایش و نجات از سختی، مشکلات و تنگ‌ناهای زندگی.
[1] . شیخ طوسی، ابو جعفر محمد بن حسن، مصباح المتهجد و سلاح المتعبّد، ج 2، ص 577 – 578، مؤسسة فقه الشیعة، بیروت، چاپ اول، 1411ق.
