در قرآن کریم، آیات زیادی درباره بازداشتن از راه خدا سخن به میان آمده است. از جمله به آیات زیر می‌توان اشاره کرد:
1. «إِنَّ الَّذِینَ کَفَرُواْ وَ صَدُّواْ عَن سَبِیلِ اللَّهِ قَدْ ضَلُّواْ ضَلَالَاً بَعِیداً»؛[1] کسانى که کافر شدند، و [مردم را] از راه خدا بازداشتند، در گمراهى دورى گرفتار شده‌اند.
2. «فَأَذَّنَ مُؤَذِّنُ بَیْنهَمْ أَن لَّعْنَةُ اللَّهِ عَلىَ الظَّالِمِینَ* الَّذِینَ یَصُدُّونَ عَن سَبِیلِ اللَّهِ وَ یَبْغُونهَا عِوَجًا وَ هُم بِالاَخِرَةِ کَافِرُونَ»؛[2] در این هنگام، ندادهنده‌اى در میان آنها ندا می‌دهد که: «لعنت خدا بر ستمگران باد، همان کسانی که [مردم را] از راه خدا بازمی‌دارند، و [با القاى شبهات] می‌خواهند آن‌را کج و معوج نشان دهند و آنها به آخرت کافرند.
3. «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا إِنَّ کَثیراً مِنَ الْأَحْبارِ وَ الرُّهْبانِ لَیَأْکُلُونَ أَمْوالَ النَّاسِ بِالْباطِلِ وَ یَصُدُّونَ عَنْ سَبیلِ اللَّهِ وَ الَّذینَ یَکْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ وَ لا یُنْفِقُونَها فی سَبیلِ اللَّهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلیمٍ»؛[3] اى کسانى که ایمان آورده‌اید! بسیارى از دانشمندان [اهل کتاب] و راهبان، اموال مردم را به باطل می‌خورند، و [آنان را] از راه خدا بازمی‌دارند! و کسانى که طلا و نقره را گنجینه [و ذخیره و پنهان] می‌سازند، و در راه خدا انفاق نمی‌کنند، به مجازات دردناکى بشارت ده.
[1]. نساء، 167.
[2]. اعراف، 44 – 45.
[3]. توبه، 34.
