با اینکه کشور ژاپن سمبل فناوری است، اما مردم آن بشدت به آداب و رسوم پایبند هستند و وجود تکنولوژی های جدید باعث از بین رفتن سنت ها نشده است. در ژاپن ازدواج هم مثل دیگر سنت ها، آداب و رسوم مخصوص به خود را دارد که در این یادداشت قصد داریم آنها را برای شما بازگو کنیم. امیدواریم از خواندن آنها لذت ببرید.
در حال حاضر دین شینتو، آیین بودا و تعالیم کنفوسیوس به عنوان مذاهب رسمی ژاپن شناخته می شوند.
شینتو (راه خدایان)، دین ساکنان اولیه و بومیان جزایر ژاپن قبل از گرایش به تعالیم بودا و کنفوسیوس بوده و بر اساس رابطه و نیازهای انسان به طبیعت، کشاورزی و اجتماع شکل گرفته است. معتقدان این دین، برای حفظ سلامتی، محصول خوب، داشتن فرزند و امنیت به عبادت و دادن پیشکش به خدایان شینتو می پردازند. جشن های فصل برداشت محصول از مناسبت های دین شینتو است و ازدواج و سایر پیمان های اجتماعی پیروان شینتو نیز در قالب مراسم مذهبی برگزار می شوند.
مراسم ازدواج معمولاً در تالارهای رسمی خاص برگزار می شود. آیین ازدواج شینتو به صورت خصوصی و فقط با حضور عروس و داماد، روحانی شینتو و والدین انجام می شود. گذشته از این رسم بقیه مراسم شباهت زیادی به ازدواج مسیحیان دارد و تالارهای ازدواج تقریباً مشابه کلیساهای مخصوص ازدواج تزیین می شوند. مراسم با صرف شام که تشریفات زیادی دارد و معمولاً با سخنرانی های متعدد خویشاوندان همراه است، ادامه پیدا می کند و با بریدن کیک به رسم اروپایی به پایان می رسد.
به نظر می رسدکه این مراسم در نقاط بسیاری از ژاپن به شکلهای متفاوت شایع بوده باشد. درواقع ، مردم علاقه زیادی به ازدواج بر مبنای رضایت ط رفین داشتند.
در ابتدا و قبل از همه ، زن و مردی بودند که همدیگر را دوست داشتند. زمانی که زن نتوانسته رضایت والدین خود را جلب کند (یا حداقل چنین به نظ ر می رسد که اینگونه باشد)، دوستان مرد، آن زن را می دزدند. دختردزدیده شده با این بازی موافق است . ضمنا دوستان مرد به والدین دختر اط لاع می دهند که دخترشان در اختیارآنهاست و بنابراین بهتر است که با ازدواج آن دو موافقت کنند. اگرچه والدین دختر به ظ اهر تمایلی نداشتند، قلبااز این امر استقبال می کردند. در این مراسم نیازی نبود که والدین خرج زیادی را بابت تدارک عروسی متحمل شوند.
در مناط ق زراعی غرب ژاپن ، رسم بر این بود که مردم در زمان ازدواج به تمایلات و خواسته های روسای خوداحترام می گذاشتند. همچنین ممکن نبود که اجازه پدر را نادیده بگیرند. روند رسمی ازدواج چنین بود که بین دوخانواده رفت و آمد می شد تا توافق بر سر جزئیات عروسی به دست آید. تقریبا در هر سطحی از زندگی ، این رفت و آمدها به صورت مهمانی بود.
برنامه جشن عروسی شینتو1:
1 مراسم مذهبی اخلاص (پاکسازی )
2 پیشکش کردن نذری به خدایان
3 نماز (دعا)
4 رد و بدل کردن فنجانهای ساکی مخصوص ازدواج
5 خواندن قولنامه عروسی
6 رد و بدل کردن حلقه های ازدواج
7 پیشکش کردن شاخه درخت مقدس به خدایان
در این مراسم بسته به مکان عروسی تغییراتی ایجاد می شود. پس از جشن عروسی ، خویشاوندان به همدیگر
معرفی می شوند و سپس عکسهای یادگاری عروسی گرفته می شود.
برنامه مهمانی عروسی امروزی ژاپن
1 در مدخل (ورودی ) تالار عروسی به میهمانان خوشامد گفته می شود.
2 عروس و داماد داخل می شوند.
3 بزرگترهای مجلس صحبت را آغاز می کنند.
4 واسط ه های عروس صحبت می کنند.
5 میهمانان اصلی صحبت می کنند.
6 بریدن کیک
7 نوشیدن شربتها!!
8 بزرگتر مجلس ، بازی را با صحبتهای خود آغاز می کند.
9 عروس و داماد لباسهای خود را عوض می کنند.
10 عروس و داماد در لباسهای محلی خود ظ اهر می شوند.
11 سخنرانیها، سرگرمی و خواندن متون تبریک و...
12 نمایش دسته گلها
13 سخنرانی یک نفر برای خویشاوندان
14 صحبتهای پایانی توسط بزرگتر مجلس
15 بدرقه کردن تازه عروس و داماد.
یک ابتکار جالب تصوری که همه از عروسی سنتی ژاپنیها دارند، عقد((شینزن )) است ; مراسمی که در جلوی قربانگاه شینتو اجرامی شود.داماد، عروس ، والدین و خویشاوندان آنها و واسط ه های عروسی در جلوی قربانگاه جمع می شوند.
فرد روحانی جایگاه را پاک می کند (کاری که در تمام تالارهای عروسی ، تالارهای هتل و عمومی که مراسم عروسی در آنها انجام می شود، اجباری است ). نذریها را پیشکش می کنند، خدا ظ اهر می شود، فرد روحانی یک پیام تبریک را بیان می کند و ازدواج عروس و داماد را گزارش می دهد و سپس برای برخورداری از حمایت الهی دعا می کند. تنها پس از این مراسم است که عروس و داماد می توانند مراسم ((شیکی سنکن نوگی )) را اجرا کنند که در آن هر کدام به نوبت از سه فنجان ، ساکی می نوشند; این کار نمادی از مشترک شدن در غذا و نوشیدنی است . عروس و داماد پیمانی را مبنی بر وفاداری خود می خوانند و سپس یک شاخه از درخت مقدس را به خداتقدیم می کند. مراسم عروسی همینطور است . اما بسیاری زوجها کار تازه رد و بدل کردن حلقه ها را هم به آن اضافه کرده اند.
از آنجا که ژاپنیها ازدواج را یک سنت می دانند، به نظر منطقی می رسد که ازدواج ((شینزن )) به رغم این که یک مراسم سنتی عروسی ژاپنی است ، به صورت یک امر ماورایی معرفی شود. از روی این حقیقت که ازدواج یک مراسم مذهبی ((شینتو)) است ، چنین به نظر می رسد که مبدا و منشا آن در تاریخ ، سنتها و آداب و سنن قومی مردم ژاپن باشد.
جالب توجه است که عروسی ((شینتو)) کاملا محصول ژاپن کنونی است . جشن عروسی با ازدواج شاهزاده کرون در سال 1900 آغاز شده است . در آغاز، شینتوایسم عقیده داشت که خدایان با این شیوه عروسی مردم ،موافق نیستند. از این رو قبل از این زمان ، مراسم عروسی در سیستمی که شینتوایسم نامیده می شد، وجودنداشت . جشن ازدواج یک ابتکار به حساب می آید.
یکی از مزایای جشنهای نوین عروسی این بود که داماد شلوار می پوشید. تقریبا تا 20 سال پیش دامادها وعروسها، لباسهای مخصوص مراسم عروسی را می پوشیدند اما پوشیدن شلوار برای مراسمی که در اتاقهای ژاپنیها و به سبک ژاپنیها برپا می شد، سخت بود بنابراین نشستن و ایستادن به شیوه غربیها مورد توجه قرارگرفت .
مردم ژاپن در دوره هیجی (سالهای 1868 تا 1912) از غربیها این موضوع را که ازدواج باید اتفاق مقدسی باشدآموختند. ژاپنیهایی که برای شهادت ازدواج به کلیسای مسیحیها فرا خوانده می شدند، در فضای موقری قرارمی گرفتند و مفهوم ازدواج به آنها آموخته می شد. از این رو ژاپنیها تصمیم گرفتند که مراسم جشن ازدواج قابل مقایسه ای با غربیها پدید آورند.
مراسم ((شیکی سنکن نو گی )) از ازدواج سنتی ژاپنیها گرفته شد و خواندن سوگندنامه هم بر مبنای درک مستقل زوجها از ازدواج اضافه شد. این سوگندنامه بر این اصل پافشاری می کند که ازدواج فقط پیوند بین دوقوم یا فامیل نیست ; چیزی که در مراسم سنتی به صورت ((دزدیدن عروس )) به عنوان اجازه پدر و مادر برای ازدواج به صورت نماد درآمده بود.
از این رو، برای سازندگان جامعه معاصر ژاپن ، عروسی ((شینزن )) معیار جدیدی برای ازدواج و نتیجه رابط ه باغربیها و فرهنگ آنها بود.
مهمترین تغییری که در عروسیهای ژاپنیها رخ داد این بود که جشن عروسی از خانه به محل دیگری خارج ازخانه منتقل شد و جزئیات جشن به افرادی سپرده شد که شغل آنها این بود. حتی قبل از پایان دوران میجی ،گرفتن ژسها بعد از عروسی در یک معبد و سپس برپایی میهمانی در یک رستوران یا هتل مرسوم بوده است .
این شیوه امروزه به سرعت در ژاپن شایع و باعث شده تالارهای عروسی و هتلها در سطح وسیعی خدمات مجالس عروسی از جمله سالنهای زیبا، عکاس و اتاق پذیرایی را، ارائه دهند.
علیرغم این موضوع ، تا پایان جنگ جهانی دوم اغلب عروسیهای ژاپنی در خانه ها انجام می شد.
منابع: جام جم آنلاین، سایت عروس