شهيد هدايت گمگشته خويش را در جبهه‌ها پيدا كرد

بازگشت از فلوريدا براي ليبك به فرمان امام؛

شهيد هدايت گمگشته خويش را در جبهه‌ها پيدا كرد

خبرگزاري فارس: هدايت مي‌توانست سرش را بينداز پايين و در آمريكا درسش را بخواند و همان جا زندگي كند ولي هدايت آدم اين چيزها نبود. گم گشته‌اي داشت كه گم شده‌اش درجايي مثل آمريكا نبود. او گم گشته‌اش را در جبهه‌ها پيدا كرد.

به گزارش خبرنگار ايثار و شهادت باشگاه خبري فارس «توانا» حكايت مرداني كه در روزگار دلدادگي جواني خويش را نذر معشوق كردند حكايت آناني است كه در روز واقعه عشق را حيران خويش ساختند.
داستان افلاكيان خاك نشيني كه هنوز عطر نفس‌هايشان در وجود يكايك مردمان اين شهر هوايد است در متن شهر جاري و ساري است ولي فقط دلي مي‌خواهد از جنس ايمان تا دريابد كه كجايند مردان بي‌ادعا.
درست استكه ديگر خبر از روايت فتح‌اش نيست و ما هر هفته دوشنبه‌ها "نود " مي‌بينم ولي در عمق دلمان هنوز ارادتي به مقام شهيد مانده است و از پس همين معرفت بود كه خدا ما را با شهيد هدايت الله طيب آشنا كرد.
مردي از توابع شهرستان كهگيلويه كه به روايت تمام آشنايش نه تنها زندگي دركشوري مانند آمريكا ذره‌اي بر اعتقاداتش اثر گذاشته بود بلكه روح انقلابي بودن را در او به اوج رسانيده بود.
هدايت پس از پايان تحصيلات ابتدايش براي گذراندن مقطع دبيرستان راهي بهبهان مي‌شود و به شهادت تاريخ دوره دبيرستان در زندگي شهيد هدايت، دوره مهمي بوده است؛ هم از اين حيث كه به شدت روي به مطالعات ديني مي‌آورد و از طرف ديگر با برگزاري جلسات هفتگي به طور مستقيم با رژيم پهلوي به مبارزه مشغول مي‌شود.
وي بعد از اتمام خدمت سربازي براي نبرد علمي، آمريكا را بهترين ميدان براي نبرد انتخاب مي‌كند و در اين مقطع يعني در سال 1356 به همراه يكي از دوستانش براي عزيمت به آمريكا براي ادامه تحصيل آماده مي‌شود.
وي به واقع از زمانه خودش جلوتر بود. زيرا هنگامه‌اي كه يكي از دوستان شهيد هدايت از وي سوال مي‌كند كه چرا همين جا تحصيل نمي‌كني، وي مي‌گويد «شاه عمله آمريكايي‌ها است. ما مي‌توانيم در آمريكا بهتر و بيشتر ريشه‌ اين آدم را بزنيم، ضمن اينكه به هر حال سطح علمي دانشگاه‌هاي آن جا هم بالاست و مي‌توانيم از دانش آن سرزمين براي پيشرفت مملكت درآينده بهره‌بگيريم».
چند سالي از حضور هدايت درآمريكا نمي‌گذشت كه خبر حمله عراق به ايران جان وي را آتش كشيد،هدايت مي‌توانست سرش را بينداز پايين و درسش را بخواند و همان جا زندگي كند. مثل آن چند صدهزار نفر ايراني كه به قول خودشان در سرزمين فرصت‌ها زندگي مي‌كنند ولي هدايت آدم اين چيزها نبود. گم گشته‌اي داشت. گم شده‌اش درجايي مثل آمريكا نبود. او گم گشته‌اش را در جبهه‌ها پيدا كرد.
وقتي علت رها كردن،درسش را جويا شده بودند، گفته بود: «به دستور امام آمدم، امام دستور دادند كه همه بايد قدم در ميدان بگذارند و بعثي‌ها را از اين مملكت بيرون كنند. دختران خرمشهر و هويزه به اسارت بعثي‌ها در بيايند و‌ آن بلاها سرشان بيايد. آن وقت من بنشينم و درس بخوانم».
هدايت مريد امام بود. امام را مقتداي خويش مي‌دانست و هنگامه‌اي كه به ايران بازگشت همواره غبطه مي‌خورد كه چرا در روزهاي انقلاب در كنار مراد خود نبوده است.
برادر شهيد هدايت فهميده بودند كه وقتي وي آمريكا را با آن همه زرق و برق رها كرده و بازگشته ،حتما ماندني نيست و رفتني است و ديگر در اين دنياي خاكي جايي ندارد.
آري برادرش درست فهميده بود و پيش بيني او چند بعدي در 5 فروردين 1361به وقوع پيوست و شهيد طيب در ميانه‌هاي عمليات فتح المبين به شهادت رسيد.
و چه زيبا گفت خواهر شهيد هدايت الله طيب كه «درست است كه ما سوختيم و آتش گرفتيم وقتي كه او شهيد شد ولي خدا را شاكريم كه به هدايت همان چيزي را كه مي‌خواست عطا كرد. وقتي برگشت حرفش فقط اين بود كه به فرمان امام برگشتم و اين جمله را در پاسخ به ديگران وقتي مي‌پرسيدند چرا برگشتي مي‌گفت كه "ما همه سرباز توايم خميني گوش به فرمان توايم خميني ".فرقي نمي‌كند كه آدم كجا باشد هر جا باشد بايدخودش را برساند براي اجراي فرمان امام».