بنابراين قبل از حامله شدن، اهميت زيادي دارد كه پزشك، بيمارش را به حداقل دارويي كه باعث كنترل صرعش بشود، برساند.
شايعترين ناهنجاري اي كه در نوزاداني كه از مادران مبتلا به صرع به دنيا مي آيند ديده مي شود شكاف كام يا لب (لب شكري) مي باشد كه در يك سوم ناهنجاريها مشاهده مي گردد. اسپاينا بيفيدا (Spina Bifida) يك عارضه جانبي وخيم تر اين داروها مي باشد كه در نوزادان مادراني كه از داروي سديم والپروات (يك تا دو درصد تولدها) يا كاربامازپين (نيم تا يك درصد تولدها) استفاده مي كنند ديده
ميشود. بيماراني كه از چنين داروهايي استفاده مي كنند مي توانند در حين بارداري اقدام به سونوگرافي و آزمايشهاي خوني مي كنند تا در صورت مشاهده وجود بيماري اسپاينابيفيدا در جنين شان، در صورت تمايل اقدام به سقط جنين نمايند. تمام خانمهايي كه داروهاي ضدصرع مصرف مي كنند بايد از قرصهاي اسيدفوليك قبل از حامله شدن و در طي سه ماهه اول بارداري استفاده كنند، زيرا با اين كار،خطر وقوع سقط جنين و بروز ناهنجاريهاي جنيني بخصوص اسپاينابيفيدا را كم مي كنند (امروزه بحث بر اين است كه تمام خانمها صرف نظر از اينكه از داروهاي ضدصرع استفاده مي كنند و يا اينكه سالم هستند بايد از قرصهاي اسيدفوليك در طي اين دوره استفاده نمايند). در ماه آخر بارداري، ويتامين كا (K) بايد به مادر داده شود و نوزاد نيز بايد ويتامين كا (K) دريافت دارد زيرا داروهاي ضدصرع باعث كاهش اين ويتامين در بدن مي شوند. در صورتي كه نوزاد به اندازه كافي ويتامين كا K نداشته باشد، خون او ممكن است بخوبي منعقد نشده و بنابراين مشكلاتي با خونريزي و خونريزي مغزي داشته باشد.
تغذيه با شير مادر
خانمهايي كه از داروهاي ضدصرع استفاده امي كنند معمولاً مي توانند بدون هيچ خطري از پستان خود به نوزادشان شير بدهند. زيرا اكثر داروهاي ضدصرع، خيلي كم وارد شير موجود در پستانها مي شوند. فقط در هنگامي كه داروهاي اتوسوكسيمايد يا فنوباربيتال با مقادير زياد خورده مي شود، مي تواند مقدار زيادي از اين داروها وارد شير شود. داروي فنوباربيتال كه وارد شير در پستان مي شود مي تواند باعث خواب آلودگي نوازد شود.
در حين حاملگي، اندازه گيري دقيق سطح خوني داروها و تعداد حملاتي كه ايجاد مي شود، براي مطمئن شدن از سلامت هم نوزاد و هم مادر ضروري مي باشد.
بيماران مبتلا به صرع معمولاً كمتر بچه دار مي شوند. اين امر بطور عمده بعلت فشارهاي اجتماعي است كه برآنها وارد مي شوند، گرچه خود بيماري صرع و درمان دارويي آن نيز مي تواند گاهي اوقات بر روي بارداري فرد تأثير بگذارد. بعلاوه، بعضي از داروهاي ضدصرع ممكن است داراي اثرات كاهش دهنده ميل جنسي باشند.
داروهاي ضدصرع مي توانند اثر قرصهاي ضدبارداري را كاهش دهند، بنابراين براي اينكه اين قرصهاي ضدبارداري بتوانند بخوبي اثر خود را نشان بدهند بايد از انواع قوي تر آن (با دوز بالا) استفاده شود.
حاملگي
در طي حاملگي، حدود 30 درصد بيماران تعداد حملاتشان افزايش مي يابد، در 20 درصد بيماران تعدا تشنج ها كم مي شود و در 50 درصد بيماران، هيچگونه تغييري در تعداد تشنج ها ايجاد نمي گردد. نحوه برخورد بدن با داروهاي ضدصرع در هنگام حاملگي فرق خواهد نمود و اندازه گيري دقيق سطح خوني داروها و تعداد تشنج هايي كه بيمار انجام مي دهد از اهميت زيادي برخوردار است. اغلب لازم است مقدار داروي ضدصرع را در هنگام حاملگي تغيير بدهيم. بسياري از خانمهاي حامله از ترس اينكه مبادا داروهايي كه مي خورند برروي فرزندشان آسيب برساند خوسرانه اقدام به كم كردن مصرف داروهاي ضدصرع مي كنند. گرچه آنها نمي دانند كه با اين كار ممكن است حملات آنها افزايش يافته و همين تشنج ها باعث آسيب رساندن به كودكشان و حتي سقف جنين شود.
خطرات داروهاي ضدصرع براي جنيني كه در رحم وجود دارد، كم مي باشد. اما در مواردي كه مادر از چند داروي ضدصرع و با مقادير زياد استفاده مي كند، اين خطرات بيشتر مي باشد. احتمال به دنيا آمدن نوزادان غيرطبيعي در مادران سالم 2 درصد مي باشد و اين احتمال در مادراني كه فقط از يك داروي ضد صرع استفاده مي كنند 6 درصد مي باشد (نسبتاً
كم) و در مادراني كه از سه داروي ضدصرع بطور همزمان استفاده مي كنند حدود 20 درصد مي باشد (كاملاً زياد).
