نماز، چهره دین
مُحَمَّدٌ عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنِ النَّوْفَلِیِّ عَنِ السَّکُونِیِّ عَنْ جَعْفَرٍ عَنْ أَبِیهِ علیه السلام قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ(ص): لِکُلِّ شَیْءٍ وجْهٌ و وجْهُ دِینِکُمُ الصّلَاهُ فَلَا یَشِینَنَّ أَحَدُکُمْ وجْهَ دِینِهِ و لِکُلِّ شَیْءٍ أَنْفٌ و أَنْفُ الصَّلَاهِ التَّکْبِیر؛ هر چیزی چهرهای دارد و چهره دین شما نماز است پس مبادا شخصی چهره دینش را زشت و نازیبا گرداند و هر چیزی شروعی دارد و شروع نماز با تکبیر است.[1]
[1]. کلینی، الکافی، ج6، ص24، باب من حافظ على صلاته أو ضیعها .... .
