> شهدا> دفاع مقدس > علي اربابي

دفتر زندگاني «علي اربابي» در ارديبهشت سال 1336 در «بيدگل كاشان» گشوده شد. داستان زندگي ساده و بي‌پيرايه او را از پشت دارهاي قالي‌بافي بايد شروع كرد. اين کارگر خسته، شبها درس مي‌خواند و روزها جهت كمك به اقتصاد خانواده به قالي‌بافي مي‌پرداخت.
پس از پيروزي انقلاب اسلامي به عنوان پاسدار انقلاب در پاسگاه ژاندارمري «آران» و «بيدگل» خدمت خود را به انقلاب آغاز كرد و از آن‌جا به سازمان حفاظت محيط زيست منتقل شد و در «رشت»، «سعدآباد» و «سياه‌كوه» انجام وظيفه نمود تا اينكه به سرپرستي شكارباني موظف گرديد. او در سال 1359 ازدواج كرد و با اوج‌گيري جنگ به سوي جبهه‌ها شتافت. اربابي به عنوان معاون گردان زرهي لشگر 14 امام حسين (ع) در عمليات‌هاي مختلف حضور يافت و از ناحيه سر مجروح شد و بعد با سمت فرماندهي يگان دريايي در تيپ 44 قمر بني‌هاشم حماسه آفريني كرد و به شدت دچار مجروحيت شيميايي شد. بعد از شهادت برادرش «علي محمد»، كه مسئول ستاد لشگر 8 بود به آن لشگر اعزام شد و فرماندهي يكي از گردان‌ها را پذيرفت، علي به برادر بزرگش افتخار مي‌كرد و هميشه او را استاد و معلم خويش مي‌دانست.
در عمليات والفجر 10 برادر ديگرش «علي اصغر» بر او سبقت گرفت و اربابي با تني مجروح در مراسم تدفين او حضور يافت. هيچ چيز نتوانست مانع حضور او در جبهه شود. اين فرمانده شجاع 72 ماه از عمر شريفش را در جبهه گذراند. هر چه جنگ به پايان خودش نزديك مي‌شد چهره علي در آرزوي شهادت برافروخته‌تر مي‌گشت و سرانجام در خرداد ماه سال 1367 ثمره مجاهدت خود را گرفت و در آخرين ماه‌هاي جنگ كه آخرين پاداش‌ها را مي‌دادند او نيز بهره‌مند شد و به فيض عظماي شهادت نايل آمد. سه فرزند به نامهاي حسن، حسين و عباس از او به يادگار مانده است.

منبع:كتاب سرداران سپاه توحيد صفحه 149