شهدا> دفاع مقدس > اردشير احمدي

آغازين روز بهار سال 1346 بود؛ خانه کوچک اما پر از صفاي جعفر آن روز در انتظار تولد کودکي بود که در آينده‌اي نه چندان دور سرباز لشگر اسلام مي‌شد. وقتي صداي گريه‌ي نوزاد در فضاي خانه طنين انداخت، پدر به شکرانه اين هديه الهي سر بر سجده نهاد و رب العالمين را سجده نمود. از آن روز به بعد تمام همّ و غم خانواده احمدي تربيت قدم نورسيده بود و اردشير در سايه اين توجّهات، بزرگ شد. روزها گذشت اردشير کم‌کم با انديشه‌هاي والاي انقلاب آشنا گرديد و آموخت که بايد عدالت‌جو و عدالت‌خواه باشد. او که تشنه معرفت اسلامي بود، در سال 1364 به عضويت افتخاري سپاه‌پاسداران درآمد تا گامي کوچک در جهت حفظ و گسترش انقلاب بردارد و با ريختن خون سرخ خود حافظ مرزهاي کشور باشد.
اردشير علاقه زيادي به ورزش کشتي داشت و هر از گاهي با اين ورزش، اوقات فراغت خود را پر مي‌کرد. او چندي بعد به خدمت نظام‌وظيفه فرا خوانده شد و در قصرشيرين و سرپل ذهاب خدمت نمود.
سرانجام اين رادمرد 19 ساله لشکر اسلام در روز دهم دي‌ماه سال 1365 اسلام آباد غرب به شهادت رسيد و عاشقانه راه جاودانگي را در پيش گرفت.

منبع:پرونده شهيد در دانشگاه تهران